tiam pro sanctimoniálibus simo sexagésimo: ante et Balmense monastérium, ubi post óbitum clarus mirámorbo correptus : convo- culis.) catosque fratres ad perseverandum hortátus; óbiit anno círciter quadringenté AD LAUDES, Ant. Ecce ego. v. Veníte. Oratio, Deus, cujus múnere, xxvij. FESTA MARTIL DIE VII. SS. PERPETUE ET FELICITATIS, ac Sociorum, Martyrum, Commemoratio. Pridiè AD VESPERAS, Ant. 3. a. Timor Dómini cum electis féminis gráditur, et cum justis et fidélibus agnoscitur: firmamentum est Dóminus timéntibus eum. Eccli. 1. Ps. 24. . Deus noster refúgium et virtus; R. Non timébimus, dum turbábitur terra. Ps. 45. Oratio, Da nobis, infrà, ad Laudes. (AD NOCT. si sit Dominica, Lectio ix. Perpétua et Felícitas in persecutióne Sevéri Imperatóris Carthagine in Africa unà cum Revocáto, Saturníno, et Secúndulo comprehensæ sunt, et in tenebricósum cárcerem detrúsæ : quibus ultrò adjunxit se Satyrus. Erant adhuc Catechumenæ sed paulò post baptizátæ sunt. Paucis diébus interjectis, è cárcere ad forum deductæ cum Sóciis; post gloriósam confessiónem : ab Hilariáno Procuratóre damnantur ad bestias. Inde hilares descendunt ad cárcerem; ubi váriis visiónibus recreantur : et ad martyrii palmam accenduntur. Perpétuam, nec patris sénio penè confecti iterátæ preces et lácrymæ; nec erga filium infantem pendentem ad úbera maternus amor, nec supplícii atrócitas : à Christi fide dimovére unquam potuérunt. Felícitas verò, instante spectáculi die, cùm octo jam menses prægnans esset, in magno erat luctu ne differretur: leges quippe vetábant prægnantes supplício áffici. At précibus commártyrum acceleráto partu: enixa est fíliam. Cùmque in partu labórans doléret; ait illi quidã ex ministris: Quæ sic modò doles; quid fácies objecta béstiis? Cui illa: Modò ego pátior quod pátior; illic autem álius erit in me, qui patiétur pro me: quia et ego pro illo passúra sum. În amphitheátrum, toto ins Lectio ix. Sermo sancti Basíli Episcopi. Homil. in 40. Mart. pectante populo, produe Quadraginta Christi mí cuntur tandem generósæ mulieres Nonis Martii. Ac primùm flagellis cæduntur; tum à ferocissima vacca aliquándiù jactátæ : plagis concísæ, et in terram elísæ sunt; demùm cum sociis qui à váriis béstiis vexáti erant: gladiatórum énsibus conficiuntur.) AD LAUDES, Ant. 4. E. Infirma mundi elégit Deus, ut confundat fórtia; ut non gloriétur omnis caro in conspectu ejus. 1. Cor. 1. *. Exultavérunt filiæ Judæ, . Propter judicia tua, Dómine. Ps. 96. Oratio. DA nobis, Dómine, in tercedéntibus beátis Martyribus tuis Perpétuâ et Felicitáte, ac eárum Sóciis; ut spíritu tuæ veritátis armáti: mundi illecebras pro tui nóminis amóre víncere valeámus. Per Díum. DIE IX. SS. QUADRAGINTA MARTYRUM, Commemoratio. Pridiè AD VESPERAS, Ant. Cùm vos. . Viriliter, viij. Oratio, Da nobis, Dómine, infrà, 460. (AD NOCT. si sit Dominica. lites magnitúdine córporis, et ætátis flore ac virtúte, céteris ómnibus præcellentes ; ad militáres órdines regendos promóti sunt et propter militárem experientiam animíque fortitúdinem, jam primos honóres apud Imperatores obtinebant. Ubi verò ímpium edictum denuntiátum est ne quis Christum profiterétur ; tunc horum quilibet in médium procédens: En, ait, Christiánus sum. Quæ ut áudiit bárbarus judex ; cùm considerasset regiónis natúram quòd esset frígida, et anni tempus quòd hibernum, et noctem in qua bóreas máximè spiráret: jussit omnes nudos sub dio in média civitáte congelandos mori. Qui, loco summa cum lætitia conspecto; úl timum étiam amictum alácriter abjicientes: ad mortem properárunt. Una autem erat ómnium orátio ; Quadraginta in stádium ingressi sumus: quadraginta, Ô Dómine coronémur. Unus autem ex eórum número vacillans ad pœnam desertor ábiit: luctum inconsolábilem sanctis relinquens. Verùm Dóminus eórum preces írritas essa non permísit. Nam custos (AD NOCT. si sit Dominica, Lectio ix. Cap. 62. locum substituit ; et abji-A Cappadociæ cùm de çiens vestes, nudis se per- Oratio. A nobis Dómine , sidério sanctórum locórum Hierosólymam pérgeret : et Narcissus Epíscopus ejusdem urbis jam senex règeret Ecclésiam; Narcisso et multis Clericórum ejus revelátum est álterâ die manè intráre Epíscopum : qui adjútor Sacerdotális Cáthedræ esse debéret. Itaque re ita complétâ, ut prædicta fúerat; cunctis in Palæstina Epíscopis in unum congregátis, adnitente quoque Dŝanctorum quadragin po vel maximè Narcisso ta Mártyrum tuórum dignè collaudáre triumphos : quos per aquam et ignem transvectos in refrigérium æter num eduxisti. Per Dominum nostrum Jesum Chris tum Fílium tuum; qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus sancti Deus: Per ómnia, Hierosolymitánæ Ecclésiæ cum eo gubernáculum suscépit. Hic in fine cujusdam epístolæ quam scribit_ad Antinóitas super pace Ecclésiæ, ait: Salútativos Narcissus, qui ante me hîc ténuit Episcopálem locum ; et nunc mecum eumdem gratiónibus regit, annos natus círciter centum séxdecim et vos mecum precátur ut unum idemque sapiátis. Scripsit et áliam ad Antiochenses per Clementem Presbyterum Alexandrínum, necnon ad Orígenem, et pro Orígene contra Demétrium: eò quòd juxta testimónium Demétrii eum Presbyterum constitúerit. Sed et áliæ ejus ad diversos feruntur epístolæ. Séptimâ autem persecutióne sub Décio, quo témpore Bábylas Antiochiæ passus est, ductus Cæsaréam : et clausus in cárcere oh confessiónem Christi, martyrio coronátur. (Hunc Alexandrum esse qui in Cá mereámur. Per eumdem Dóminum. AD VESPERAS, pro Commemoratione S. Cyrilli, Episc. et Ecclesiæ Doctoris, Ant. Beátus qui excógitat. v. Beátus homo, ut in Communi Doctorum, xix. Orat. Deus, fidélium, infrà, 462. DIE XIX. SANCTI CYRILLI, EPISCOPI Jerosolymitani, et Eccles. Doctoris, Commemoratio. Si occurrat Triduo anbe Pascha, prorsùs omittitur. (AD NOCT. si sit Do minica, none Missæ post Ignátium CY mártyrem Antiochénum invocátur: tam ipse invocatiónis ordo, quàm passiónis celebritas; et certa fides quæ nulli álii hujus nóminis cómpetit sufficienter ostendunt.) AD LAUDES, Ant. Bonum. . Adjútor, iv. Oratio. Lectio ix. Yrillus post Máximum Epíscopus Jerosolymitánus à província Epíscopis canónicè ordinátus est. Sub ejus Episcopátûs inítium, scilicet séptimâ die Mái, anni trecentésimi quinquagésimi-primi: crux cœlitus Jerosolymis visa est splendidíssima, cujus longitúdo à Calváriæ monte us Omnipotens, sempiter- que ad Olivárum montem ne Deus, qui beáto Mártyri, et Pontifici Alexandro, non solùm crédere unigénito Fílio tuo, sed étiam pro ipso pati posse, tribuisti concéde propítius; ut misericórdiam sempiternam pro qua ipse felíciter dimicávit: nos quoque fámuli tui percípere : extendebátur. Tam admirábili prodígio, de quo epístolam Imperatóri Constántio misit, usus est sanctus Antistes quò pópulo suo fidem Catholicam efficáciùs insinuáret. Bis à Sede sua ab Ariánis dejectus : imperante Juliáno apóstatâ, ad eamdem rédiit. At : princeps ille apóstata, ut Prophetis ipsíque Christo qui destructiónem templi Judaici perpétuam fore prædixerant, contumėliam fáceret illud instauráre aggressus est. Spernébat Cyrillus vanos apparátus: et in eo totus erat, ut à pépulo sibi crédito spernerentur. Revérâ ab effossis fundamentis immissi flammárú globi operários materiamque omnem consumpserunt. Quo factum est, ut multi Gentiles et Judæi, Cyrillo étiam annitente, ad fidem Christiánam adducerentur. Sub Constántio in exilium tértiò actus ab Ariánis, à Theodósio magno sedi suæ restitútus est. Intérfuit Concílio Constantinopolitáno secundo. Sanctíssimè tandem óbiit anno trecentésimo octogésimosexto.) AD LAUDES, Ant. Sapiéntia. . Annuntiávi, xxj. Oratio. Eus fidélium lumen Det pastor animárum qui beátum Cyrillum Epíscopum in Ecclésia posuisti, ut oves tuas verbo pásce ret, et informáret exemplo; da nobis ejus intercessióne, et fidem serváre, quam verbo dócuit : et viam sequi, quam exemplo monstrávit. Per Dóminum. DIE XXII. S. PAULI, PRIMI Epíscopi Narbonensis, Commemoratio. Si occurrat Triduo ante Pascha,vel ipso die Pascha, prorsùs omittitur. Pridiè AD VESPERAS, Ant. Elégit. v. Beátus quem elegisti, xiij. Oratio, Deus, qui pópulis, xvj. (AD NOCT. si sit Dominica " Lectio ix. Paulus anteà Romæ jam multa pro Christo passus, à Románo Pontífice, Géntium Epíscopus ordinátus: unà cum sex áliis fidem annuntiatúrus ante Deciórum impérium in Gállias missus est. Morátus primùm Biterris non sine fructu labóris úbere; Narbónam accérsitur : ubi Episcopátûs sui sedem pósuit. Hic dum Pastóris munus ferventi éxsequens ánimo : plebem et cléricos bonis móribus institúere sátagit; ecce à duóbus Diáconis salutárem ipsíus reprehensiónem ægrè feréntibus: turpis flagitii insimulátur. Paulus autem áudiens criminatóres, opitulante Deo pro vindicta scéleris et innocéntiæ testimónio, immá◄ niter à dæmone torquéri; statim ímmemor injúriæ motusque misericórdiâ: eos à mali spíritûs dominátu |