Obrazy na stronie
PDF
ePub

tútem et pótestátem super ómnia dæmónia : et ut languóres curárent. Et réliqua. Homília sancti Augustíni Epíscopi.

De Civit. Dei, Lib. 22.

TRia

Cap. 5.

Ria sunt incredibília, quæ tamen facta sunt. Incredibile est Christum resurrexisse in carne et in cœlum ascendisse cum carne. Incredibile est mundum rem tam incredibilem credidisse. Incredibile est hómines ignobiles, ínfimos paucissimos, imperítos rem tam incredibilem, tam efficáciter mundo: et in illo étiam doctis persuadére potuisse. Horum trium incredibílium primum nolunt isti cum quibus ágimus, crédere secundum coguntur et cérnere; quod non in

tis eam se vidisse dicéntibus et scribéntibus crédidit mundus; cur pauci obstinatíssimi qui remansérunt : ipsi mundo jam credenti adhuc usque non credunt. Tu autem.

R. Convocátis Jesus duódecim Apóstolis, * Misit illos prædicáre regnum Dei. Allelúia, allelúia. . Creávit illis scientiam spíritûs, sensu implevit cor illórum, ut magnália enarrent óperum ejus: Misit illos. Glória Patri. Misit illos. Luc. 9. Eccl. 17.

*

[ocr errors]

Ad Benedictus. Ant. 8. G. Dedit Apóstolis Jesus virtútem et potestátem super ómnia dæmónia, et ut languóres curárent. Allelúia. Luc. 9.

Oratio.

veniunt unde sit factum : si Danctum dedisti SpíriEus, qui Apóstolis tuis

non credunt tértium. Resurréctio certè Christi, et in cœlum cum carne in qua resurrexit ascénsio, toto jam mundo prædicátur et créditur; si credibilis non est, unde toto terrárum orbe jam crédita est ? Si multi nóbiles, sublímes docti eam se vidisse dixé runt; et quod vidérunt diffamáre curárunt, eis mundum credidisse non mirum est: sed istos adhuc crédere nolle perdúrum est. Si autem, ut verum est, paucis, obscúris, mínimis, indoc

tum concéde plebi tuæ piæ petitiónis effectum; ut quibus dedisti fidem : largiáris et pacem. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte ejusdem Spíritus sancti Deus: Per ómnia sécula seculórum.

Ad Magníficat. Ant. 1. f. Egressi Apóstoli circuíbant per castella, evangelizantes et curantes ubique. Allelúia. Luc. 9.

Oratio, ut suprà,

FERIA SEXTA QUATUOR TEMporum. Semiduplex-majus. AD NOC T. Psalm. Benedic. 32. Quàm magnificáta sunt. 33. Sit glória Dómini. 33. Lectio j.

SE

Incipit Epístola tértia beáti Joannis Apóstoli. Enior Gaío caríssimo, quem ego diligo in veritáte. Caríssime, de ómnibus oratiónem fácio prósperè te íngredi et valére: sicut prósperè agit ánima tua. Gavísus sum valdè veniéntibus frátribus, et testimónium perhibéntibus veritáti tuæ: sicut tu in veritáte ámbulas. Majórem horum non habeo grátiam : quàm ut áudiam fílios meos in veritáte ambuláre. Caríssime, fidéliter facis quidquid operáris in fratres, et hoc in peregrínos qui testimónium reddidérunt caritáti tuæ in conspectu Ecclésiæ: quos benefáciens, dedúces dignè Deo. Pro nómine enim ejus profecti sunt: nihil accipientes à Géntibus. Nos ergo debémus suscípere hujusmodi: ut cooperatóres simus veritátis. Scripsissem forsitan Ecclésiæ: sed is qui amat primátú gérere in eis, Diótrephes, non récipit nos. Propter hoc si vénero, commonébo ejus ópera quæ facit, ver

bis malignis gárriens in nos; et quasi non ei ista suffi iant, neque ipse suscipit fratres; et eos qui suscipiunt, próhibet et de Ecclésia éjicit. Caríssime, noli imitári malum: sed quod bonum est. Qui benè facit, ex Deo est: qui malè facit, non vidit Deum. Demétrio testimónium redditur ab ómnibus, et ab ipsa veritáte; sed et nos testimónium perhibémus: et nosti quóniam testimónium nostrum verum est. Multa hábui tibi scribere: sed nólui per attramentum et cálamum scribere tibi. Spero autem prótinùs te vi→ dére: et os ad os loquémur. Pax tibi. Salútant te amíci. Salúta amicos nominátim. Tu autem.

B. Omnia operátur unus atque idem Spíritus ; * Et quosdam quidem pósuit in Ecclésia doctóres, deinde virtútes, exinde grátias curatiónum. Allelúia, allelúia. . Per sapiéntiam sanáti sunt quicumque placuérunt tibi, Dómine: * Et quosdam. 1. Cor, 12. Sap. 9.

Lectio ij.

De Sermóne sancti Leónis
Papæ.

De Pentecoste, 1. C. 4. et 5.
Slut
Icut detestámur Ariános,

qui inter Patrem et Fílium áliquam volunt esse distántiam: ita étiam Ma→ cedoniános páriter detestá◄ mur, qui licèt Patri et Fí➡

lio tribuant æqualitátem; Spíritum tamen sanctum inferióris putant esse natúræ: non considerantes in eam, blasphemiam se incidere; quæ neque in præsenti século, neque in futuro sit remittenda judício; dicente Dómino. Quicumque díxe rit verbum contra Fílium hóminis remittétur ei; qui autem díxerit contra Spíritum sanctum, non remittétur ei: neque in hoc século, neque in futuro. Pérmanens ítaque in hac impietáte, sine vénia est: quia exclúsit eum à se per quem póterat confitéri; nec unquam pervéniet ad indulgéntiæ remédium: qui patrocinatúrum sibi non habet advecátum. Ab ipso enim est invocátio Patris; ab ipso sunt lacrymæ pœniténtium : ab ipso sunt gémitus supplicántium. Et nemo potest dicere Dóminum Jesum, nisi in Spíritu sancto; cujus æqualem cum Patre et Fílio omnipoténtiam, unamque deitátem evidentíssimè prædicat Apóstolus, dicens: Divisiónes quidem gratiárum sunt, idem autem Spíritus; et divisiónes ministratiónum sunt, idem autem Dóminus: et divisiónes operatiónum sunt idem verò Deus, qui operátur ómnia in ómnibus.

[merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

His, dilectissimi, aliisque Movet ab homine pec

documentis, quibus innu

sum

:

Dátum: hóminem enim tantum in Jesu Christo contuebantur. Et remissum est ab eo, quod lex laxáre non póterat fides enim sola justificat. Deinde murmuratiónem eórum Dóminus introspicit dicitque fácile esse Fílio hóminis in terra peccáta dimittere. Verùm enim nemo potest dimittere peccáta, nisi solus Deus: ergo qui remittit, Deus est. Quia nemo remittit nisi Deus: Deus in hómine manens, curatiónem hómini præstábat; et nulla ei agendi et loquendi erat difficul tas: cui subest totum posse quod loquitur. Porrò autem at ipse esse in córpore pósitus intelligi posset, qui et ánimis peccáta dimítteret; et resurrectiónem corpóribus præstáret, ait: Ut

[ocr errors]

B. Quid cogitátis in córdibus vestris? Quid est facilius dícere, Dimittuntur tibi peccáta; an dícere, Surge et ámbula? * Ut autem sciátis quia Fílius hóminis habet potestatem in terra dimittendi peccáta, tibi dico: Surge, tolle lectum tuum, et vade in domum tuam. Allelúia, allelúia. . Spíritus Dómini super me, eò quòd únxerit Dóminus me, ut prædicárem indulgéntiam, et annum placábilem Dómino. * Ut autem. Glória Patri. Ut autem. Luc. 5. Is. 61.

Ad Benedictus. Ant. 4. E. Virtus Dómini erat ad sanandum eos. Allelúia.Luc. 5.

sciátis quoniam Filius ho- A

minis habet potestátem in terra dimittere peccáta; ait paralytico: Surge. Sed quia omnis erat perficiendi óperis rátio explicanda, adjécit; Tolle lectum tuum: et vade in domum tuam. Primùm remissiónẽ tríbuit peccáti; dehinc virtútem ' resurrectiónis ostendit : tum sublatióne lectuli infirmitátem ac dolórem corpóribus dócuit abfutúram; postrémò réditu in domum própriam: iter in paradísum credéntibus esse redhibendum. Tu autem.

Oratio.

Dsit nobis, quæsumus, Dómine, virtus Spíritûs sancti; quæ et corda nostra clementer expurget: et ab ómnibus tueátur adversis. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum ; qui tecum vivit et regnat in unitáte ejusdem Spíritus sancti Deus: ómnia sécula seculó

per

rum.

Ad Magníficat. Ant. 3. a. Stupor apprehendit omnes; et magnificábant Deum, et repleti sunt timóre, dícentes: Quia vídimus mirabília hódiè. Allelúia. Luc. 5.

Oratio, ut suprà.

SABBATO

QUATUOR TEMPorum. Semiduplex-majus. A D NOCT. Ps. Confitémini. 54. Confiteantur... Quia. 55. Confiteantur... Et exaltent. 55.

JUda

Lectio j.

Incipit Epístola Cathólica beáti Juda Apóstoli. Udas Jesu Christi servus, frater autem Jacóbi; his qui sunt in Deo Patre dilectis, et Christo Jesu conservátis et vocátis: Misericórdia vobis et pax, et cáritas adimpleátur. Caríssimi, omnem sollicitúdinem fáciens scribendi vobis de commúni vestra salúte; necesse hábui scribere vobis: déprecans supercertári semel tráditæ sanctis fidei. Subintroiérunt enim quidam hómines (qui olim præscripti sunt in hoc judícium) impii; Dei nostri grátiam transferentes in luxúriam et solum Dominatórem, et Dóminum nostrum Jesum Christum negantes. Commonére autem vos volo, scientes semel óminia: quóniam Jesus pópulum de terra Ægypti salvans; secundò eos qui non crediderunt, pérdidit: Angelos verò, qui non servavérunt suum principátum; sed dereliquérunt suum domicílium: in judicium magni diéi vínculis æternis sub

calígine reservávit. Sicut Sódoma, et Gomorrha, et finítimæ civitátes símili modo exfornicátæ; et abeuntes post carnem álteram, factæ sunt exemplum, ignis æterni pœnam sustinentes simíliter et hi carnem quidem maculant; dominatiónem autem spernunt: majestátem autem blasphémant.

Tu autem.

B. Quid orémus sicut oportet, néscimus; sed * Ipse Spíritus póstulat pro nobis gemitibus inenarrabílibus. Allelúia, allelúia. V. In die illa, dicit Dóminus, effundam super domum David, et super habitatóres Jerúsalem, Spíritum grátiæ et precum. * Ipse Spíritus. Rom. 8. Zach. 12. Lectio ij.

Sermo sancti Bernardi Abbátis. De Pentec. Serm. 3. num. 8.

Erè múltiplex Spiritus;

qui tam multiplíciter fíliis hóminum inspirátur: ut non sit qui se abscondat à calóre ejus; síquidem concéditur eis ad usum ad miráculum ad salutem ; ad auxílium, ad solátium: ad fervórem. Ad usum quidem vitæ, bonis et malis: dignis páriter et indignis commúnia bona abundantíssimè tríbuens. Ingratas est qui in his quoque benefícium Spíritus non agnos¬

« PoprzedniaDalej »