AD PRIMAM Ant. 1. f. Joannes. In . br. . Qui sedes * ad dexteram Patris. * Allelúia, allelúia. Hebr. 1. Non dicuntur preces. AD TERTIAM. Ant. 3. c. Spíritum. Capitulum. Sap. 1. Píritus sanctus disciplí áuferet se à cogitatiónibus quæ sunt sine intellectu; et corripiétur à superveniente iniquitáte benignus est enim Spíritus sapiéntiæ. B. br. Ne projícias me * à fácie tua, Dómine. * Allelúia, allelúia. Ne projícias. . Et Spíritum sanctum tuum * ne áuferas à me. * Allelúia. Glória. Ne projícias. Ps. 50. . Viam iniquitátis ámove à me . Et de lege tua miserére meî. Ps. 118. AD SEXTAM. Ant. 7. d. Spíritus. Capitulum. Ezech. 36. Sin médio vestri : et fáPiritum meum ponam ciam ut in præceptis meis ambulėtis; et judícia mea custodiátis et operémini. R.br. Spíritus tuus bonus dedúcet me * in terram rectam. * Allelúia, allelúia. Spíritus. . Propter nomen tuum * vivificábis me in æquitáte tua. * Alleluia. Glória. Spíritus. . Doce me fácere vo luntatem me B. Quia Deus meus es tu. Ps. 142. AD NONAM. Ant. 8. G. Ille. Capitulum. Act. 1. A Ccipiétis virtútem super venientis Spíritûs saneti in vos; et éritis mihi testes in Jerúsalem, et in omni Judæa et Samaría : et usque ad últimum terræ. B. br. Dabit Dóminus Voci suæ * vocem virtútis. * Allelúia, allelúia. Dabit. . Date * glóriam Deo. Allelúia. Glória Patri. Da bit Ps. 67. . Turbabuntur gentes, R. Et timebunt à signis tuis. Ps. 64. Deinceps non dicitur in fine Hymnorum,Da,Chrişte, IN DIE SANCTO PENTECOSTES, SOLEMNE-MAXIMUM. IN I. VESPERIS. In Psalm. Ecce quàm, 66. Ant. Spíritus erit in médio vestrum : nolíte timére, dicit Dóminus exercítuum. Allelúia. Agg. 2. 5. C. Tuîque terra jam capax, Christi petentis æthera trem ; Te nostra tangat órbitas : potes. Olim per umbras vátibus Divína jam nos únctio Sit laus Patri, laus Fílio: Utrumque qui nectis, Deus Utríque compar, sit tibi Decus perenne, Spíritus. Amen. . Deus Israel ipse dabit virtútem Ad Magníficat. Ant. 1. J. Ecce dies vénient, et hoc erit pactum quod fériam cum domo Israel: Dabo legem meam in viscéribus eórum, et in corde eórum scribam eam. Allelúia. Je rem. 31. Oratio. Par sit tibi laus, Spíritus, Hæc Doxologia, Sit DEus, qui hodiernâ die laus Patri, dicitur usque ad corda fidélium sancti Spíritus illustratióne docuisti; da nobis in eódem Spíritu recta sápere: et de ejus semper consolatióne gaudére. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum ; qui tecum vivit et regnat in unitáte ejusdem Spíritûs sancti Deus per ómnia sécula seculórum. AD COMPLETORIUM. Super tres Psalmos de 'Sabbato, Ant. 7. d. Ductor eórum fuisti, Dómine, per diem et per noctem et Spíritum tuum bonum dedisti, qui docéret eos. Allelúia. 2. Esdr. 9. JEsu Hymnus. met, Ut justa dum curas levat, Vesperas Sabbati sequentis exclusivè ad omnes Horas, in fine Hymnorum ejusdem metri. Ad Nunc dimittis. Ant. 6. F. O quàm bonus et suávis est, Dómine, Spíritus tuus in ómnibus ! Allelúia. Sap. 12. AD NOCTURNUM. mus. Allelúia. Sap. 1. INter Flammarumque globos et sónitum tubæ, Antíquam véteri, monte Sinâ super, Legem das pópulo, Deus. His infida probas corda pavóribus, Et peccáre vetas aut prétium mori : Verum terribiles quid párient minæ ? Quò tantus récidet tremor? En fumantis adhuc montis ad ínfima Plebs oblíta datam con tínuò fidem, Brutam pérfida plebs effígiem colit, Veri núminis in locum. Heu! mens nostra, Deus, te sine nil potest : Lucem prome ánimis; cordis ahéneam Molli durítiem; redde, Sit laus summa Patri, summaque Fílio : Sit par, alme, tibi laus quoque, Spíritus, Per quem legis amor cór- In Ps, Afferte Dómino, filii Dei, 131. Ant. 7. d. Vox Dómini in magnificéntia: Dóminus virtútem pópulo suo dabit : Dóminus benedícet pópulo suo. Allelúia. In Psal. Deus noster refúgi um 132, Ant. 1. g. Dedit vocem suam, mota est terra Dóminus virtútuw nobiscum: veníte, et vidéte quæ pósuit prodígia super terram. Allelúia. In Ps. Magnus Dóminus, 133, Ant. 8. G. Sicut audívimus sic vidimus in civitáte Dómini virtútum, Allelúia: lætétur mons Sion quóniam hic est Deus, Deus noster. Allelúia, allelúia. . Terra mota est, cœli diştillavérunt . A fácie Dei Sinaï, à fácie Dei Israel. Ps, 67. Lectio j. De Actibus Apostolórum. Cap. 2. UM complerentur dies Pentecostes, erant omnes páriter in eodem loco; et factus est repentè de cœlo sonus tanquam advenientis spíritûs vehementis : et replévit totam domum ubi erant sedentes. Et apparuérunt illis dispertítæ linguæ tanquam ignis, seditque supra síngulos eórum ; et repléti sunt omnes Spíritu sancto et cœpérunt loqui váriis linguis prout Spíritus sanctus dabat éloqui illis. Erant autem in Jerúsalem habitantes Judæi : viri religiósi ex omni natióne quæ sub cœlo est. Factâ autem hâc voce, convénit multitúdo; et mente confúsa est: quóniam audiébat unusquisque linguâ suâ illos loquentes. Stupébant autem omnes et mirabantur dicentes; Nonne ecce omnes isti qui loquuntur Galilæi sunt? et quomodò nos audívimus unusquisque linguam nostram, in qua nati sumus? Parthi, et Medi, et Elamítæ, et qui hábitant Mesopotámiam, Judæam, Cappadóciam, Pontum, et Asiam, Phrygiam Pamphyliam, Ægyptum, et partes Lybiæ quæ est circa Cyrénen: et ádvenæ Románi; Judæi quoque, ot et et Prosélyti: Cretes et Arabes; audivimus eos loquentes nostris linguis magnália Dei. R. Numerábitis vobis ab áltero die Sábbati azymórum quinquaginta dies; et sic offerétis sacrificium novum Dómino : et * Vocábitis hunc diem celeberrimum atque sanctíssimum. Allelúia, allelúia. v. Cùm complerentur dies Pentecostes, erant omnes páriter in eódem loco; et repléti sunt Spíritu sancto : * Vocábitis. Glória. * Vocábitis. Levit. 23. Act. 2. Lectio ij. Sermo sancti Augustíni Epíscopi. Serm. 155, aliàs 6, de verbis Apost. n. 5 et 6. Cin veteri pópulo : nonElebrátum est Pascha dum in luce fulgente, sed in umbra significante cele brátum est; et post quinquaginta dies à celebratióne Paschæ datur lex in monte Sina, scripta dígito Dei. Venit verum Pascha; immolátur Christus: tránsitum facit à morte ad vitam; et numerantur quinquaginta dies et venit Spíritus sanctus, dígitus Dei. Sed vidéte ibi quomodò et hîc quómodò. Ibi plebs longè sta : bat; timor erat, amor non erat: nam usque adeò timuérunt; ut dicerent ad Móysen. Lóquere tu ad nos; in con et non nobis loquátur Dóminus: ne moriámur. Descendit ergo sicut scriptum est, Deus in Sina igne ; sed plebem longè stantem térritans: et dígito suo scribens in lápide, non in corde. Huc autem quando venit Spíritus sanctus, gregáti erant fidéles in unum; nec in monte térruit: sed intrávit in domum. De cœlo quidem factus est súbitò sonus 9 quasi ferrétur flatus vehemens : sónuit sed nullus expávit. Visæ sunt illis, inquit Scriptúra linguæ divisæ, velut ignis. Numquid de longinquo térritans? Absit. Nam insédit super unumquemque eórum ; et cœperunt linguis loqui sicut Spíritus dabat eis pronuntiáre. Audi linguam loquentem; et intéllige Spíritum : non in lápide, sed in corde scribentem. Lex ergo Spíritus vitæ scripta in corde : non in lápide. R. Factus est repentè de cœlo sonus tanquam advenientis Spíritus vehementis: Sedit ignis supra síngulos eórum; et † Cœpérunt loqui váriis linguis, prout Spíritus sanctus dabat éloqui illis. Allelúia, allel. . Dóminus de Sínaï venit; in dextera ejus ígnea lex et qui appropinquant pédibus ejus, accipient de doctrina illius Sedit. |