Cantábimus et psallémus Dóminus. Allelúia, allelúias virtútes tuas. Allelúia, allelúia. Ps. 20. Apoc. 11. Lectio ij. Sermo sancti Augustíni Tom. 5. Serm. 261. de Ascensione Domini, 1. Esurréctio Dómini spes nostra Ascensio Dó R mini glorificátio nostra. Si ergo rectè, si fidéliter, si devótè, si sanctè, si piè Ascensiónem Dómini celebrámus; ascendámus cum illo: et sursùm cor habeámus. Ascendentes autem non extollámur : nec de nostris quasi de própriis méritis præsumámus. Sursùm enim cor habére debémus sed ad Dóminum. Sursùm enim cor non ad Dóminum, supérbia vocátur sursum autem cor ad Dóminum, refúgium vocátur. Illi enim dicimus qui ascendit Dómine, refúgium factus es nobis. Resurrexit enim, ut spem nobis daret quia resurgit quod moritur; ne moriendo desperarémus: et totam vitam nostram morte finítam putarémus. Sollíciti enim erámus de ipsa ánima: et ille nobis resurgendo et de carne securitátem dedit. B. Confiteantur tibi Dómine, et cantent* Quóniam magna est glória Dómini; quóniam excelsus . Salus Deo nostro qui sedet super thronum, et Agno; * Quóniam. Ps. 137. Apoc. 7. Lectio iij. Lectio sancti Evangélii: secundùm Joannem. Cap. 15. IN illo tempore: Dixit Jesus discípulis suis : Cùm vénerit Paraclétus, quem ego mittam vobis à Patre; Spíritum veritátis, qui à Patre procédit : ille testimónium perhibébit de me. Et réliqua. Homília sancti Augustíni In Joan. Tract. 92. n. 1 et 2. D : : habuerunt me gratis ; Cùm autem vénerit Paraclétus ille testimónium perhibébit de me. Tanquam díceret : Odio me habuérunt, et occidérunt videntes; sed tale de me Paraclétus testimónium perhibébit ut eos fáciat in me crédere non videntes. Et vos, inquit, testimónium perhibébitis: quia ab initio mecum estis. Perhibébit Spíritus sanctus: perhibébitis et vos. Quia enim ab inítio mecum estis: potestis prædicáre quod nostis ; quod ut modò non faciátis: illíus Spíritus plenitúdo nondum adest vobis. Ille ergo testimónium perhibébit de me Non fit alia Commemor. de Ascensione Domini. AD PRIMAM. Non dicitur Symbolum Quicumque. JEsus AD VESPERAS. Psalmi de Dominica, sub Ant. II. Vesp. Ascensionis. Capitulum. 1. Petr. 3. Esus Christus est in déxtera Dei; deglutiens mortem, ut vitæ æternæ hærédes efficeremur : profectus in cœlum, subjectis sibi Angelis et Potestátibus, et Virtútibus. Hymnus, Opus, 393. . Excelsus super omnes gentes Dóminus, R. Et super cœlos glória ejus. Ps. 112. Ad Magníficat. Ant. 8. G. Hæc locútus sum vobis; ut, cùm vénerit hora eórum reminiscámini quia ego dixi vobis. Allelúia. Joan. 16. Oratio, Deus, cujus. ut suprà ad Laudes. AD COMPLETORIUM. Psalmi de Dominica. Re liqua, ut suprà, 394, De Epístola secunda beáti Petri Apóstoli. Cap. 3. Hasimi, secundam scriAnc ecce vobis, carísbo Epístolam; in quibus vestram éxcito in commonitióne sincéram mentem; ut memóres sitis eórum, quæ prædixi, verbórum á sanctis Prophétis, et Apostolórum vestrórum, præceptórum Dómini et Salvatóris. Hoc primùm scientes, quòd vénient in novíssimis diébus in deceptióne illusóres juxta próprias concupiscéntias ambulantes dicentes; Ubiest promíssio, aut adventus ejus? Ex quo enim patres dormiérunt : ómnia sic persevérant ab inítio creatúræ. Latet enim eos hoc volentes quòd cœli erant priùs et terra, de aqua et per aquam consistens Dei verbo: per quæ ille tunc mundus aquâ inundátus périit. Cœli autem qui nunc sunt, et terra, códem verbo repósiti sunt: igni reserváti in diem judícii et perditiónis impiórum hóminum. Unum verò hoc nou láteat vos, caríssimi; quia unus dies apud Dóminum sicut mille anni: et mille anni sicut dies unus. Non tardat Dóminus promissiónem suam, sicut quidam exístimant; sed patienter agit propter vos, nolens áliquos períre sed omnes ad pœnitentiam reverti. Advéniet autem dies Dómini ut fur, in quo cœli magno ímo calore solventur: terra aupetu tránsient ; elementa vetem et quæ in ipsa sunt ópera, exurentur. Cùm igitur hæc ómnia dissolvenda sint; quáles oportet vos esse in sanctis conversatiónibus et pietátibus: expectantes et properantes in adventum diéi Dómini, per quem cœli ardentes solventur; et elementa ignis ardóre ta◄ bescent? R. Eduxit, 395. Lectio ij. Sermo sancti Augustíni Epíscopi. Serm. 263. de Ascensione Domini, 3. n. I. Lorificátio Dómini nostri Jesu Christi re G1 Dóminum et Salvatórem nostrum Jesum Christum priùs pendentem in ligno: nunc sedentem in cœlo. Prétium nostrum dedit, cùm pendéret in ligno: cólligit quod emit, cùm sedet in cœlo. Cùm enim omnes collégerit, quos útique per témpora cólliget, in fine témporis véniet: et quómodò scriptum est, Deus manifestus véniet; non quemádmodùm prímitùs venit occultus: sed, sicut dictum est, manifestus. Occultum enim oportebat eum veníre, ut judicarétur: manifestus autem véniet, ut júdicet. Si enim priùs manifestus venisset; judicáre manifestum quis audéret ? Quandoquidem dicit Apóstolus Paulus: Si enim cognovissent, nunquam Dóminum glória crucifixissent. Sed si ille non occiderétur: mors non morerétur. Trophæo suo diábolus victus est. B. Vidéntibus. 396. Lectio iij. n. 2. Odiè Dóminus noster ascendit in cœlum : ascendat cum illo et cor nostrum. Sicut enim ille ascendit, nec recessit à nobis ; sic et nos cum illo ibi jam quamvis nondum in córpore nostro factum sit quod promittitur nobis. Neque enim proptéreà nobis desperanda est perfecta et angélica cœlestis habitátio: Pars Verna. Hodiè sumus: quia dixit. Nemo ascendit in cœlum, nisi qui descendit de cœlo, Fílius hóminis qui est in cœlo; sed hoc dictum est propter unitátem, quâ caput nostrum est et nos corpus ejus. Cùm ascendit in cœlum : nos ab illo non separámur. Qui de cœlo descendit, non nobis invidet colum; sed quodammodò clamat: Membra mea estóte, si ascéndere vultis in cœlum. In hoc ergo ipsi interìm roborémur: in hoc votis ómnibus æstuémus. Hoc meditémur in terris: quod computámur in cœlis. Tunc exutúri carnem mortalitátis: : nunc exuámus ánimi vetustátem. R. Ascendit. 397. FERIA TERTIA INTRA OCT. ASCENSIONIS. Semiduplex-minus. AD NOCT. Psalm. Confitémini. 54. Confiteantur... Quia. 55. Confiteantur... Et exaltent. 55. Lectio j. Incipit Epístola prima beáti Uod fuit ab initio Q quod audivimus, quod vídímus óculis nostris, quod perspeximus, et manus nostræ contrectavérunt de verbo vitæ ; et vita manifestáta est, et vídimus, et testámur, et annuntiámus vobis vitam æternam, qua S erat apud Patrem : et appáruit nobis. Quod vidimus et audivimus annuntiámus vobis; ut et vos societátem habeátis nobiscum: et societas nostra sit cum Patre et cum Fílio ejus Jesu Christo. Et hæc scríbimus vobis, ut gaudeátis: et gándium vestrum sit plenum. Et hæc est annuntiátio quam audívimus ab eo, et annuntiámus vobis: Quóniam Deus lux est, et ténebræ in eo non sunt ullæ. Si dixérimus quóniam societátem habémus cum eo, et in ténebris ambulámus: mentímur, et veritátem non fácimus. Si autem in luce ambulámus, sicut et ipse est in luce; societátem habémus ad invicem : et sanguis Jesu Christi Fílii ejus emundat nos ab omni peccáto. R. Auctor fidei. 401. Lectio ij. Sermo sancti Augustíni Epíscopi. Serm. 262. in Ascensione Domini, 2. n. 3. eórum: et in fines orbis terræ verba eórum. Ergo et ad nos venérunt : et nos de somno excitavérunt. Ecce celebrátur hodiernus dies toto orbe terrárum. Recólite Psalmum. Cui dictum est; Exaltáre super cœlos, Deus? Cui dictum est? Numquid Deo Patri dicerétur; Exaltáre, qui nunquam est humiliátus? Exaltáre, tu qui fuisti in ventre matris inclúsus: tu qui in illa factus es, quam fecisti; tu qui in præsépi jacuisti: tu qui úbo ra tanquam párvulus in vena carnis suxisti; tu qui portans mundum, portabáris à matre: tu quem Simeon senex párvulum agnóvit, magnumque laudávit; tu quem vídua Anna vidit sugentem, et cognovit omnipotentem: tu qui esuristi propter nos; sitisti propter nos; fatigátus es in via propter nos : postrémò, tu quem véndidit Judas, , quem Judæi emérunt, et non possedérunt; tu apprehense, ligáte, flagellá Hodierno die, hoc est, te, spinis coronáte, in ligno quadragésimo post resurrectiónem suam: Dóminus ascendit in cœlum. Non vídimus: sed credámus. Qui vidérunt; prædicavérunt : et orbem terrárum implevérunt. De quibus prædictum est; Non sunt loquélæ, neque sermónes: quorum non audiantur voces eórum. In omnem terram éxiit sonus suspense, percusse, tu mórtue, tu sepulte: Exaltáre super cœlos, Deus. B. Deus exaltávit. 402. Lectio iij. n. 4. Xaltáre, inquit, super Excolor:' and Deus est Sede in cœlo: qui pependisti in ligno. Judex expectáris ventúrus: qui expectátus es judicátus. Quis ista |