ómnibus quæ Evangélica et non vidit eum amplius: prædicatióni et novi testamenti mystériis congruébant; Dóminus noster Jesus Christus, quadragésimo post resurrectiónem die coram discípulis elevátus in cœlum, corporális præséntiæ modum fecit: mansúrus in Patris dextera, donec témpora multiplicandis Ecclé siæ filiis divinitùs præstitúta peragantur; et ad judicandos vivos et mórtuos in eádem carne in qua ascendit advéniat. Exultémus ítaque dilectíssimi gáudio spiritáli; et dignâ apud Deum gratiárum actióne lætantes, líberos cordis * Jesus. Act. 1. 4. Reg. 2. Lectio iij. Lectio sancti Evangélii: secundùm Marcum. Cap. 16. N illo témpore: Recumbéntibus Undecim appáruit Jesus; et exprobrávit incredulitátem eórum, et duritiam cordis : quia iis, qui vidérant eum resurrexisse, non credidérunt. Et réliqua. Q Homilia sancti Gregórii Papæ. In Evang. 29. habit. in Bas. S. Petri, in Ascensione Domini, n. 10 et 11. Uòd resurrectiónem Domínicam discípuli tardè crediderunt: non tam illórum infirmitas quàm nostra ut ita dicam, futúra firmitas fuit. Ipsa namque resurréctio illis dubitántibus per multa argumenta monstráta est: quæ dùm nos legentes agnoscimus; quid áliud quàm de illórum dubitatióne solidámur? Minus enim mihi María Magdaléne præstitit quæ cítiùs crédidit: quàm Thomas qui diù dubitavit. Ille étenim dubitando, vúlnerum cicatríces tétigit: et de nostro péctore dubitatiónis vulnus amputávit. Dóminus tunc discípulos increpávit : cùm eos corporáli◄ ter relíquit; ut verba quæ recédens diceret ; in cór dibus audiéntium árctiùs impressa remanérent. Et Dóminus quidem Jesus postquàm locútus est; assumptus est in cœlum ; non curru, non Angelis sublevátus : : quia his qui fécerat ómnia, nimírùm super ómnia suâ virtúte ferebátur. Exultávit ut gigas ad currendam viam suam ut nos ei dicerémus ex corde : Trahe nos post te currémus in odórem unguentórum tuórum. Undè, fratres caríssimi, Christum oportet ut illuc sequámur corde ubi eum córpore ascendisse crédimus. Desidéria terréna fugiamus ; nihil nos jam delectet in ínfimis: qui Patrem habémus in cœlis. : Et benedictum glóriæ tuæ sanctum ; laudabile, et superexaltátum in ómnibus séculis. Benedictus es in templo sancto glóriæ tuæ ; perlaudabilis, et supergloriósus in sécula. * * et su Benedictus es in throno regni tui; et superlaudábilis, et superexaltátus in sécula. Benedictus es, qui intuéris abyssos, et sedes super Chérubim ; * et laudábilis, et superexaltátus in sécula. Benedictus es in firmamento cœli ; * et laudabilis, et gloriósus in sécula. Glória. (Et dicitur per totam Octavam, quandò fit de ea.) Ant. Habentes Sacerdótem magnum, accedamus cum vero corde, in plenitúdine fidei. Allelúia. Heb. 10, JEsu, nostra redémptio, trum Jesum Christum Fí Amor et desidérium Deus creátor ómnium, lium tuum, etc. AD HORAS, in fine Hymnorum, Strophe, Da, Christe, cum Doxologia, Qui victor, 394 Psalmi de Dominica. AD PRIMAM. Ant. 3. a. Christus. In B. br. . Qui victor * ad cœlum redis. * Allelúia. AD TERTIAM. Ant 4. E. Non in manu . Tu es Sacerdos in æternum . Secundùm órdinem Melchisedech. 109. Ps. AD SEX TA M. Chris Ant. 1. 1. g. Talis decébat. Capitulum. Hebr. 7. Hristus sempiternum habet sacerdótium; undè et salváre in perpétuum potest accedentes per semetipsum ad Deum: sem per vivens ad interpellan dum pro nobis. B. br. Vidérunt* ingressus tuos, Deus. * Allelúia, allelúia. Vidérunt. . Ingressus Regis mei* qui est in Sancto. * Allelúia. Glória Patri. Vidérunt. . Ascendisti in altum cepisti captivitátem : R. Accepisti dona in homínibus. Ps. 67. AD EUm NONA M. Ant. 8. G. Deus. Capitulum. Hebr. 2. Um qui módicò quàm Angeli minorátus est; vidémus Jesum, propter passiónem mortis : glóriâ et honóre coronátum. AD II. VESPERAS. In Ps. Dixit Dóminus, 25. Ant. D quem Angeló1. f. A rum dixit Deus : aliquandò Sede à dextris meis, quoadusque ponam inimícos tuos scabellum pedum tuórum ? Allelúia. Hebr. 1. In Ps. Confitebor tibi. 26. Ant. 3. a. Nemo ascendit in cœlum, nisi qui descendit de cœlo, Filius hóminis qui est in cœlo. Allelúia. Joan. 3. In Ps. Laudáte, púeri. 26. Ant. 5. C. Qui descendit, ipse est et qui ascendit super omnes cœlos, impléret ómnia. Allelúia. Ephes. 4. ut In Ps. Lætátus sum. 66. Ant. 6. F. Initiávit nobis viam novam et viventem per velámen, id est, carnem suam. Allelúia. Hebr. Hymnus, Opus. 393. . Excelsus super omnes gentes Dóminus, B. Et super cœlos glória ejus. Ps. 112. Ad Magnificat. Ant. 1. D. Habentes Pontíficem magnum, qui penetrávit cœlos, Jesum Fílium Dei, teneámus confessiónem. Allelúia Hebr. 4. Oratio, ut suprà ad Laud. AD COMPLETORIUM. Psalmi de Dominica. Reliqua, ut heri, 394. DIEBUS INTRA OCTAV. ASCENSIONIS. Semiduplex-minus. Si occurrat Festum Semiduplex-minus aut suprà de eo fiet Officium, cum Commem. Octava in utrisque Vesperis et Laudibus. De Festo autem Simplici occurr. fiet tantùm Commem.) Omnia ut in die, exceptis quæ sequuntur. AD NOCTURNUM. Tres Ps. infrà notati in qualibet feria sub sola Ant. 7. c. Jesus ferebátur in cœlum et discípuli adorantes, regressi sunt in Jerúsalem cum gáudio magno. Allelúia. Luc. 24. . Ascendit super Chérubim, et volávit: R. Volávit super pennas ventórum. cum AD LAUDES. Psalmi de Feria, Cantico de Festo, 397. sub sola Ant. 2. D. Cùm introissent in cœnáculum, ascendérunt ubi manébant ( Apóstoli:) hi omnes erant perseverantes unanimiter in oratióne. Allelúia. Act. 1. AD HORAS. Psalmi de Feria. Reliqua ut in die Ascensionis, 398. Canon ad Primam dicitur ut ad calcem notatur pro qualibet Feria. AD VESPERAS. Ps. de Fer, sub sola Ant. 6. F. Erant semper in templo, laudantes et benedicentes Deum. Allelúia. Luc. 24. Reliqua, ut in die. AD COMPLETORIUM. Ut suprà, 394. FERIA SEXTA INTRA OCTAV. ASCENSIONIS. Semiduplex-minus. AD NOCT. Psalm. Eripe me, 104. Deus ostendet, 104. Exaudi, Deus, 105. E Lectio j. De Epístola prima beáti Petri Apóstoli. Cap. 4. Stóte prudentes, et vigiláte in oratiónibus. Ante ómnia autem, mútuam in vobismetipsis caritátem contínuam habentes: quia cáritas óperit multitúdinem peccatórum. Hospitáles ínvicem sine murmuratióne. Unusquisque, sicut |