Et cùm discessisset Angelus qui loquebátur illi; vocávit duos domésticos suos et mílitem metuentem Dóminum ex his qui illi parébant. Quibus cùm narrasset ómnia: misit illos in Joppen. Lectio ij.

Osterâ autem die, iter illis faciéntibus, et appropinquántibus civitáti ascendit Petrus in superióra, ut oráret, circa horam sextam. Et cùm esuríret: vóluit gustáre. Parántibus autem illis, cécidit super eum mentis excessus; et vidit cœlum apertum, et descendens vas quoddam velut ínteum magnum, quátuor inítiis submitti de colo in terram: in quo erant ómnia quadrupédia et serpéntia terræ, et volatília coli. Et facta est vox ad eum: Surge, Petre, occíde, et mandúca. Ait autem Petrus; Absit, Dómine: quia nunquam manducávi omne commúne et immun

dum. Et vox iterùm secundò ad eum ; Quod Deus purificávit: tu commúne ne díxeris. Hoc autem factum est per ter et statim receptum est vas in cœlum. Et dum intra se hæsitáret Petrus quidnam esset vísio quam vidisset; ecce viri qui missi erant à Cornélio, inquirentes domum Simónis: astitérunt ad januam. Et cùm vocassent; interrogábant si

Simon qui cognominátur Petrus, illic habéret hospítium. Petro autem cogitante de visióne, dixit Spíritus ei : Ecce viri tres quærunt te. Surge ítaque; descende, et vade cum eis nihil dúbitans: quia ego misi illos. Descendens autem Petrus ad viros, dixit. Ecce ego sum quem quæritis; quæ causa est propter quam venistis? Qui dixérunt ; Cornélius centúrio, vir justus et timens Deum : et testimónium habens ab universa gente Judæórum; responsum accepit ab Angelo sancto accersíre te in domum suam: et audire verba abs te.

AD VESPERAS. Psalmi de Sabbato sub sola. Ant. 4. d. Deus et Dóminum suscitávit ; et nos suscitábit per virtútem suam. Allelúia. 1. Cor. 6.

Capitulum. Jerem. 31.

Udíte verbum Dómi

tiáte in ínsulis quæ procul sunt, et dícite : Qui dispersit Israel, congregábit eum, et custódiet eum sicut pastor gregem suum; redémit enim Dóminus Jacob: et liberávit eum de manu potentióris.

Hymnus, Forti. suprà, 334. . Dóminus ipse est Deus noster; R. Nos autem pópulus ejus, et oves páscua ejus. Ps. 94.

Ad Magníficat. Ant. 2. D. Tanquam ovis ad occisiónem ductus est, et sicut agnus non apéruit os suum. In humilitáte judicium ejus sublátum est: generatiónem ejus quis enarrábit? Allelúia. Act. 8.

Orat., ut infrà ad Laudes. AD COMPLETORIUM. Ut suprà, 334.sine Precibus.

DOMINICA II. POST PASCHA. AD NOCTURNUM. Invitat. Auctórem vitæ quem Deus suscitávit à múrtuis, Veníte, adorémus. Allelúia. Act. 3.

*

Ps. 94. Veníte. 2. Hymnus, Adeste. suprà,

328.

Tres Psalmi è II. Noct. Dominicæ, ut in Psalterio, 4. sub sola Ant. 8.c. Christus mórtuus est pro peccátis nostris, et sepultus est; et resurrexit tértiâ die secundùm Scripturas. Allelúa. . Cor. 15.

. Cor meum et caro mea . Exultavérunt in Deum vivum. Ps. 83.

Lectio j. De Actibus Apostolórum. Cap. 13.

Erant in Ecclésia quæ

Rant in Ecclésia quæ

Tetrarchæ collactáneus et Saulus. Ministrantibus autem illis Dómino, et jejunántibus ; dixit illis Spíritus sanctus: Segregáte mihi Saulum et Barnabam in opus ad quod assumpsi eos. Tunc jejunantes, et orantes, imponentesque eis manus dimisérunt illos. Et ipsi quidem missi à Spíritu sancto, abiérunt Seleúciam et inde navigavérunt Cyprum. Et cùm venissent Salamínam prædicábant verbum Dei in synagógis Judæórum. Habébant autem et Joannem in ministério. Et cùm perambulassent universam ínsulam usque ad Paphum; invenérunt quemdam virum magum pseudo-prophétam, Judæum cui nomen erat Bárjesu : qui erat cum Procónsule Sérgio Paulo viro prudente. Hic, accersítis Bárnabà et Saulo desiderábat audíre verbum Dei. Resistébat autem illis Elymas magus; (sic enim interpretátur nomen ejus :) quærens avértere Procónsulem à fide. Saulus autem qui et Paulus, replėtus Spíritu sancto, intuens in eum, dixit; O plene omni dolo et omni falláciâ, fili diáboli, inimíce omnis justitiæ: non désinis subvértere vias Dómini rectas. Et nunc ecce manus Dómini super te; et eris cæcus non videns

risæis. Ego sum pastor bonus. Bonus pastor ánimam suam dat pro óvibus suis. Et réliqua. Homília sancti Gregórii Рарӕ. In Evang. 14. habit. in Basilica S. Petri, Dom. 2. post Pascha.

oves meas, et visitábo eas, et edúcam eas de pópulis, et pascam eas. * Cognosco. Glória. Cognosco. Joan. 10. Ezech. 34.

Te Deum.

AD LAUDES. Psalmi ut in Psalterio. 10.

Ant.

5. C. regnávit Dómi

Ecit Dóminus quod mó

sit. Bonus pastor pro óvibus suis ánimam suam pósuit; ut in sacramento nostro corpus suum et sánguinem vérteret ; et oves quas redémerat, carnis suæ alimento satiáret. Ostensa nobis est de contemptu mortis via quam sequámur : appósita est forma cui imprimámur. Primum nobis est, exterióra nostra misericórditer óvibus ejus impéndere; postrémum verò, si necesse sit étiam mortem nostram pro eisdem óvibus ministráre. A pri

mo autem hoc mínimo pervenítur ad postrémum majus. Sed cùm incompara bíliter longè sit mélior ánima quâ vívimus; terrénâ substantiâ quam extériùs possidémus qui non dat pro óvibus substántiam suă; quando pro his datúrus est ánimam suam?

*

B. Ego sum pastor bonus; et Cognosco oves meas, et cognoscunt me meæ. Allelúia, allelúia. . Ecce ego ipse requíram

tens. Allelúia. Apoc. 19.

Ant. 3. a. Gaudeamus et exultémus, et demus glóriam ei. Allelúia. Apoc. 19.

Ant. 1. D. Beáti qui lavant stolas suas in sánguine Agni. Allelúia, allelúia. Apoc. 22.

Ant. 6. C. Sedenti in throno, et Agno, benedictio et honor in sécula seculórum. Allelúia. Apoc. 5.

Ant. 8. G. Laudem díci te Deo nostro, omnes servi ejus, et qui timétis eum. Allelúia, allelúia. Apoc. 19.

Capitulum. Isaíæ, 49.

Si omnibus planis pás

Uper vias pascentur, et

cua eórum; Non esúrient, neque sítient : et non percútiet eos æstus et sol; quia miserátor eórum reget eos: et ad fontes aquárum potábit eos.

Hymnus, Auróra. 328.

. Pópulus Dómini oves páscuæ ejus . Introíte portas ejus in confessióne. Ps. 99.

Ad Benedictus. Ant. 1. D.

Ego sum óstium óvium ;