Obrazy na stronie
PDF
ePub

Facta est mihi hæréditas mea quasi leo in sylva: dedit contra me vocem, ídeò odivi eam. Numquid avis discolor hæréditas mea mihi? Numquid avis tincta per totum ? Veníte, congregámini omnes béstiæ terræ: properáte ad devorandum. Pastóres multi demolíti sunt vineam meam; conculcavérunt partem meam : dedérunt portiónem meam desiderábilem in desertum solitúdinis. Posuérunt cam in dissipatiónem, luxitque super me; desolatióne desoláta est omnis terra: quia nullus est qui recógitet corde. Jerúsalem.

*

R. Si sanguis hircórum inquinátos sanctificat ad emundatiónem carnis; Quantò magis sanguis Christi emundabit conscientiam nostram ab opéribus mórtuis? . Dixit Dóminus ad Móysen: Hircus offerétur Dómino pro peccátis in holocaustum sempiternum; Quantò magis sanguis Christi.Non dicitur Glória Patri. Hebr. 9. Num. 28. IN II. NOCTURNO.

[ocr errors]

Lectio iv.

Sermo sancti Leónis Papæ.
Serm. 60. de Pass. Dom. II.

Cap. 1.

Esideráta nobis di

tatiónes spirituálium gau◄ diórum silére non patitur: quia etsi difficile est de eádem solemnitáte sæpiùs dignè aptèque dissérere; non est tamen líberum Sacerdóti, in tanto divínæ misericórdia sacramento, fidélis pópuli áuribus subtráhere sermónis officium : cùm ipsa matéria ex eo quod est ineffábilis, fandi tríbuat facultatem; nec possit deficere quod dicátur: dùm nunquam potest satis esse quod dicitur. Quid autem inter ómnia ópera Dei in quibus humánæ admiratiónis fatigátur inténtio; ita contemplatiónem mentis nostræ et oblectat et súperat, sicut pássio Salvatóris? De cujus omnipotéutia quæ ei cum Patre uníus et æquális essentiæ est: quóties, ut póssumus, cogitámus, mirabílior nobis fit in Deo humílitas quàm potestas; et difficíliùs cápitur divinæ majestátis exinanítio: quàm servilis formæ in summa provectio. Tu autem.

R. Factum est, dùm complerentur dies assumptiónis Jesu, * Et ipse fáciem suam firmávit ut iret in Jerúsalem. . Dedit se ut liberápópulum suum, * Et

Dlectissimi, et univer- letu.. Math. 6.

so optábilis mundo, adest festivitas Domínicæ passiónis; que nos inter exul

Lectio v. Hristus, ut humánum genus vínculum mortí

[ocr errors]

fera

feræ prævaricationis absól- mei confirmáti sunt super veret; et sævienti diábolo me. * Ecce ascéndimus. poténtiam suæ majestátis Marc. 10. Ps. 37. occúluit et infirmitátem

nostræ humilitátis objécit.

Lectio vj. Cap. 5.

Uod ergo falsi testes,

Si enim crudélis et super-Q quod cruenti prínci

bus inimícus consilium misericórdia Dei nosse potuisset; Judæórum ánimos mansuetudine pótíùs temperáre quàm injustis ódiis studuisset accéndere ; ne ómnium captivórum amitteret servitútem: dum nihil sibi debentis perséquitur libertátem. Fefellit ergo illum malígnitas sua; intulit supplícium Fílio Dei: quod cunctis filiis hóminum in remédium verterétur. Fudit sánguinem justum : qui reconciliando mundo et prétium esset et póculum. Suscépit Dóminus quod secundùm propósitum voluntátis elégit. Admísit in se ímpias manus furéntium: quæ dum próprio incumbunt scéleri, famulátæ sunt redemptóri. Cujus étiam circa interfectóres suos tanta erat pietátis affectio; ut de cruce súpplicans Patri non se vindicári: sed illis postuláret ignosci.

B. Præcedébat discípulos Jesus et stupébant; et sequentes timébant. Et cepit illis dícere : * Ecce ascéndimus Jerosolymam, et damnábunt Fílium hóminis morte. . Ego in flagella parátus sum; inimíci autem Pars Verna.

[ocr errors]

pes, quod ímpii Sacerdótes in Dómini Jesu Christi mystério, ignávià præsidis, et famnlátu imperíta cohortis egérunt: et detes tandum universis séculis et amplectendum fuit. Crux enim Dómini, sicut in Judæorum erat mente crudélis: ita est in Crucifixi virtúte mirábilis. Furit in unum pópulus, et miserétur óm◄ nium Christus. Quod sævítià infertur, potestáte suscípitur: ut licéntia facínoris æternæ opus impleat voluntátis. Unde om is ordo rerum gestárum, quem pleníssimè Evangélica narrátio percurrit ; ita fidé◄ lium est accipiendus audítu• ut salvà fide actiónum quæ témpore Dominicæ passiónis implétæ sunt; intelligámus non solum remis➡ siónem peccatórum in Christo complétam sed étiam formam justitiæ esse propósitam.

R. Ecce ascéndimus Je rosólymam, * Et consummabuntur ómnia quæ scripta sunt de Fílio hóminis tradétur enim géntibus, et illudétur, et flagellábitur et conspuétur; et occiden M

eum. . Inimíci mei dixé

runt mala mihi : Quando moriétur, et períbit nomen ejus? Verbum iniquum constituérunt adversùm me. * Et consummabuntur. Non dicitur Glória Patri. Luc. 18. Ps. 40.

IN III. NOCTURNO
Lectio vij.
Lectio sancti Evangélii:
secundùm Matthæum.
Cap. 21.

F

[ocr errors]

IN illo témpore: Cùm appropinquassent Jerosólymis, ét venissent Béthphage ad montem Olivéti tunc Jesus misit duos dis cípulos, dicens eis; Ite in castellum quod contra vos est, et statim inveniétis ásinam alligátam, et pullum cum ea: sólvite, et addúcite mihi. Et réliqua. Homília sancti Joannis Chrysostomi. In Matth. 67. Uplicem in hoc facto prophétiam álteram ópere, álteram verbis Jesus adimplet; ópere quidem, quòd super ásinam séderit: verbis verò, quia scriptum est à Zacharía quòd in ásina sícuti rex sedébit. Cùm ígitur id, veluti scriptum est, explesset; altérius ipse prophétie dabat inítium: quæ futúra erant ipsis factis significando. Imundárum enim vocatiónem géntium; et quòd in ipsis requiescet, et vénient atque adorábunt

[ocr errors]
[ocr errors]

eum, res ista significábat : ita prophétie prophétia successit. Mihi verò, non idcircò solùm in ásina sedisse vidétur : verùm étiam ut vivendi philosophiâ nos erudíret. Ita simul et prophétias adimplébat; et dógmata veritátis plantábat : et vivendi præcepta exemplis præbébat et affirmábat. Régulas enim nobis præbet ne majóra quàm necessárius usus éxigat, requirámus.

et ad

. Véniet qui mittendus est, et ipse erit expectatio gentium : * Ligans ad ví neam pullum suum, vitem, ó fili mi, ásinam suam. . Benedictus, qui venit in nómine Dómini, Rex Israel: * Ligans. Gen. 49. Joan. 12.

Lectio viij.

Ed videámus jam tam

Sverborum quàm rerum prophétam. Quæ ígitur est illa? Ecce Rex tuus venit tibi mansuétus: ascendens super jugálem et pullum novum. Non currus, ut reges céteri, agens: non vec◄ tigália éxigens; non elátus tumóre nec satelliti bus stipátus: sed magnam undique monstrans humillitátem. Interrogétur ergo Judæus , quisnam reguin ásinâ vectus Jerosolymam intrávit? Néminem profectò præter Christum dícere possent. Hæc faciébat

,

uts

[ocr errors]

quemádmodùm díximus : figúris ventúra significáret. Hic enim Ecclésia et novus pópulus olim immundus per pullum significátur ; qui, postquàm in eo Jesus quiévit ab omni sorde liberátus, mundus effectus est. Perpende autem ad amussim imaginem esse conservátam. Discípuli quippe jumenta solvunt; quóniam et et illi per Apóstolos vocáti, et adducti ad Christum sumus: et nostra fides in zelum illos deduxit. Idcircò ásina pnllum suum sequi perspicitur; quóniam, postquàm in géntibus Christus séderit: tunc et Israelíta zelantes vénient; quod Paulus significans, dicébat: Quia cæcitas ex parte Israéli áccidit; quousquè plenitúdo géntium intráret: et sic omnis Israel salvábitur.

F. Dixit Jesus : Ite, inveniétis ásinam alligátam, et pullum cum ea: sólvite, et addúcite mihi; et * Si quis vobis áliquid díxerit, dícite quia Dóminus his opus habet: et confestim dimittet eos. . Meæ sunt omnes feræ sylvárum, jumenta in montibus. Si quis. Matth. 21. Ps. 49. Lectio ix.

Uàm húmili autem et

Qub abjecto ánimo tunc

témporis essent Judæi, consídera: qui, quamvis tam multa ejus signa viderint,

runt

[ocr errors]

nunquam tamen ipsum sic admiráti sunt; quemádmodùm nunc: postquàm autem turbas concurrere aspexévehementer obstupescunt. Concussa enim fuit, inquit, universa cívitas, dicens; Quis est hic? Turbæ autem dicébant: Hic est Jesus Prophéta à Náza◄ reth Galilææ. Ita quando étiam magnum quid de ipso dícere nisi sunt: tunc hú❤ milis et abjecta ipsórum senténtia humi trahebátur. Hæo autem faciébat, non ut se hâc pompâ ostentáret : sed partim, ut et prophétiam ut diximus, impléret, et vitam nostram instrúeret; partìm ut discípuli horum testes hinc máximè solamen mortis ejus habérent : cùm vidérent in nullo invítum posse violári. Tu verò id étiam admiráre, quomodò tam à Zacharía quàm à David ad unguem ista prædicta fuérunt. Sic igitur étiam nos faciámus: et laudes cantémus et vestimenta tradamus iis qui ipsum áfferunt. Quâ enim véniâ digni érimus; cùm illórum álii ásinam vestimentis suis, Christi in ea sessúri grátiâ, ornárent: álii indumenta sub pédibus ásinæ stérnerent; si nos nudum ipsum videntes à recónditis pro eo quidquam impéndere nélumus ; et cùm illórum álii præcédant,

[ocr errors]

âlii subsequantur; nos advenientem repellámus atque contemnámus? Quo putas hæc supplício digna esse? Accédit ad te Dóminus índigens; tu ne supplicantem quidem audíre vis: sed accúsas et íncrepas.

R. Exulta satis fília Sion: júbila, filia Jerúsalern: Ecce Rex tuns véniet tibi justus, et salvátor; ipse pauper, et ascendens super ásinam et super pullum filium ásinæ. . Invénit Jesus asellum, et sedit super eum, sicut scriptum est : * Ecce. Non dicitur Glória Patri. Sed repetitur R. Exulta. usque ad . Invénit. Zach. Joan. 12. 9. AD LAUDES.

[blocks in formation]

bus quas víderant virtútibus, dicentes: Benedictus qui venit Rex in nómine Dòmini; pax in cœlo, et glória in excelsis. Luc. 19.

Ant. 6. C. Dico vobis : Quia, si hi tacúerint, lápides clamábunt. Luc. 19.

Capitulum. Coloss. 2.
Hirógraphum decréti

Cquod erat contrarium

nobis: et ipsum tulit Christus de médio, affígens illud cruci; et expólians principátus et potestátes : trapalàm duxit confidenter triumphans illos in semetipso. Christe,

Hymnus, Dum, ut suprà, 249.

[ocr errors]

. Confiteantur tibi pópuli, Deus: R. Confiteantur tibi pópuli omnes. Ps. 66.

Ad Benedictus. Ant. 1. J. Turbæ quæ præcedébant,. claset quæ sequebantur mábant, dicentes: Hosanna Fílio David: benedictus, qui venit in nómine Dómini; hosanna in altíssimis. Matth. 21.

Oratio.

fecisse hoe signum. Joan.12. Omnipotens sempiterne

Ant. 2. D. Multi autem vestimenta sua stravérunt in via; álii autem frondes cædébant de arbóribus, et sternébant in via. Marc. 11.

Ant. 3. a. Cœpérunt turbæ discipulorum gaudentes Jandáre Deum super ómni

qui humáno géneri ad imitandum humili➡ Salvatótátis exemplum, rem nostrum carnem súmere et crucem subíre fecisti ; concéde propítius, ut et patiéntiæ ipsíus habére documenta: et resurrectióniş

« PoprzedniaDalej »