cum, contra me est ; et qui non cólligit mecum dispergit. Luc. 11. Capitulum. Jerem. 17. dentur; recedentes à te in terra scribentur : quóniam dereliquérunt venam aquá rum vivéntium Dóminum. R. br. Locúti sunt adversùm me, * Et expug navérunt me gratis. Locúti. . Et sermónibus ódii* circumdederunt me, * Et. Glória. Locúti. V.Fiant contra Dóminum semper; R. Et dispéreat de terra memória eórum. Ps. 108. AD VESPERAS. Ant. E Rat Jesus ejíciens 1. g. dæmónium, et illud erat mutum. Et cùm ejecisset dæmónium, locútus est mutus; et admirátæ sunt turbæ. Luc. II. Ant. 2. D. Stupébant omnes turbæ et dicébant : Numquid hic est Filius David? Pharisæi autem alldientes, dixérunt: Hic non éjicit dæmones, nisi in Beélzebub príncipe dæmoniórum. Matth. 12. Ant. 4. E. Jesus sciens cogitatiónes eórum, dixit eis: Omne regnum in seipsum divisum desolábitur, et domus supra domum cadet. Matth. 12. Luc. 11. Ant. 3. a. Si ego in Beelzebub ejício dæmones, filii vestri in quo ejíciunt? Ideo ipsi júdices vestri erunt. Matth. 12. Ant. 1. f. Qui non est mecum contra me est; et qui non cólligit mecum, dispergit. Luc. 11. Capitulum. 2. Petr. 2. tiones mundi in cogniI refugientes coinquina tióne Dómini nostri et Salvatóris Jesu Christi; his rursùs implicáti superantur : facta sunt eis posterióra deterióra prióribus. Hymn. Audi, benigne, ut suprà, 152. . In æternum non obliviscar justificatiónes tuas ; R. Quia in ipsis vivificasti me. Ps. 118. Ad Magníficat. Ant. 8. G. Extollens vocem quædam múlier de turba, dixit: Beátus venter qui te portávit, et úbera quæ suxisti. At Jesus dixit: Quinimò, beáti qui áudiunt verbum Dei, et custódiunt illud. Luc. 11. Oratio, ut suprd ad Lau des. De libro Jósue. Cap. 3. Gressus est pópulus de tabernáculis suis ut transíret Jordánem : et sacerdótes qui portábant ar cam fœderis pergébant ante eum. Ingressisque eis Jordánem, et pédibus eórum in parte aquæ tinctis: (Jordánis autem ripas álvei sui témpore messis impléverat ;) stetérunt aquæ descendentes in loco uno: et ad instar montis intumescentes apparébant procùl ab urbe quæ vocátur Adom usque ad locum Sarthan; quæ autem inferiores erant, in mare solitúdinis (quod nunc vocátur mórtuum) descendérunt : úsquequò omninò deficerent. Pópu lus autem incedébat contra Jéricho; et sacerdótes, qui portábant arcam fœderis Dómini, stabant super siccam humum in médio Jordánis accincti: omnisque pópulus per arentem álveum transíbat. R. Projícite, 143. Q xit Dóminus ad Jósue. Elige duodecim viros síngulos per singulas tribus; et præcipe eis, ut tollant de médio Jordánis álveo, ubi stetérunt pedes sacerdótum, duodecim duríssimos lápides, quos ponétis in loco castrórum: ubi fixéritis hac nocte tentória. Vocavitque Jósue duódlecim viros quos elégerat de filiis Israel, singulos de síngulis tribubus : et ait ad eos. Ite ante arcam Dómini Dei vestri ad Jordánis médium; et portáte inde singuli síngulos lápides in húmeris vestris, juxta númerum filiórum Israel ut sit signum inter vos Et quando interrogáverint vos filii vestri cras, dicentes; Quid sibi volunt isti lápides? respondebitis eis; Defecerunt aquæ Jordánis ante arcam fœderis Dómini, cùm transíret eum : ídcircò pósiti sunt lápides isti in monumentum filiórum Israel usque in æternum. Fecérunt ergo filii Israel, sicut præcépit eis Jósue; portantes de médio Jordánis álveo duodecim lápides, ut Dóminus ei imperârat, juxta númerum filiórum Israel : usque ad locum in quo cas trametáti sunt, ibíque posuérunt eos. B. Quasi columbæ, 144. Lectio iij. Lectio sancti Evangélii: secundùm Lucam. Cap. 4. Fomites qui erant in Sy N illo tempore: Ait Jesus nagóga Názareth. Utique dicatis mihi hanc similitúdinem: Médice, cura teipsum; quanta audivimus facta in Capharnaum: fac et hic in pátria tua. Et réliqua. Homília sancti Ambrósii Epíscopi. Lib. 4. in Luc. Cap. 4.n.46. On mediócriter invidia próditur, quæ cívicæ Non oaritátis oblíta in acerba ódia causas amoris inflec- P tit. Simul hoc exemplo páriter et oráculo declarátur; quòd frustrà opem misericórdiæ cœlestis expectes, si aliénæ fructibus virtútis invídeas : aspernátor enim Dóminus invidórum est; et ab iis qui divína benefícia in aliis persequuntur: mirácula suæ potestatis avertit. Non otiosè ítaque Salvátor excusat, quòd nulla in pátria sua mirácula virtútis operátus sit ne fortassis áliquis viliórem pátriæ nobis esse debere putáret affectum. Neque enim cives póterat non amáre, qui amáret omnes: sed ipsi se caritáte pátriæ, qui ínvident abdicârunt. Oratio. Uríficet nos grátia tua, Deus; et per continentiam salutáris jejunii ab omni semper iniquitáte custódiat. Per Dóminum. Ad Magníficat. Ant. 1.g. Duxérunt Jesum usque ad supercilium montis, ut præcipitárent eum; ipse autem tránsiens per médium illó→ rum, ibat. Luc. 4. Oratio. misericórdia tua; ut ab Ubvéniat nobis, Dómine, imminéntibus peccatórum FERIA TERTIA. De libro Jósue. Cap. 5. R. Propter te, Dómine, EO témpore ait Dómisustínui oppróbrium; operuit confusio fáciem meam : * Extráneus factus sum frátribus meis, et peregrínus fíliis matris meæ; † Quó-niam zelus domûs tuæ comédit me.. Dicébat Jesus: Quia non est prophéta sine honóre nisi in pátria sua, et in domo sua, et in cognatióne sua. * Extráneus. Glória. † Quóniam. Ps. 68. Marc. 6.. nus ad Jósue. Fac tibi cultros lapídeos: et circumcíde secundò filios Israel. Fecit quod jússerat Dóminus et circumcidit filios Israel in colle præputiórum. Hæc autem causa est secundæ circumcisiónis. Omnis pópulus qui egressus est de Ægypto géneris masculíni, universi bellátores viri, mórtui sunt in déserto per longíssimos viæ circúitus : qui omnes circumcisi erant. Pópulus autem qui natus est in deserto, per quadraginta annos itineris latíssimæ solitúdinis incircumcísus fuit; donec consumeren tur qui non audíerant vocem Dómini: et quibus antè juráverat ut non osténderet eis terram lacte et melle manantem. Horum filii in locum successérunt patrum, et circumcisi sunt à Jósue; quia sicut nati fúerant, in præpútio erant : nec eos in via áliquis circumciderat. Postquàm autem omnes circumcisi sunt, mansérunt in eódem castrórum loco: donec sanarentur. Dixitque Dóminus ad Jósue: Hódie ábstuli opprobrium Egypti à vobis. Vocatumque est nomen loci illíus Gálgala: usque in præsentem diem. R. Scimus, 1440 Lectio ij. Mrael in Gálgalis; Anseruntque filii Is et fecérunt Phase quartâ décimà die mensis ad vésperum in campéstribus Jéricho: et comedérunt de frugibus terræ die áltero, ázymos panes, et polentam ejusdem anni. Defecitque manna, postquam comederunt de frúgibus terræ ; nec usi sunt ultrà cibo illo fílii Israel sed comedérunt de frugibus præsentis anni terræ Chánaan. Cùm autem esset Jósue in agro urbis Jericho, levávit óculos; et vidit virum stantem contra se, evaginátum tenentem gládium perre xitque ad eum et ait $ Noster es, an adversariórum? Qui respondit; Nequáquam sed sum princeps exércitus Dómini : et nunc vénto. Cécidit Jósue pronus in terram, et adórans ait; Quid Dóminus meus loquitur ad servum suum? Solve, inquit, calceamentum tuum de pédibus tuis: locus enim in quo stas, sanctus est. Fecitque Jósue ut sibi fúerat impe rátum. B. Tu, Dómine, 144. Lectio iij. Lectio sancti Evangélii: secundùm Matthæum. nihil facis. Si amóre illíus septuágies sépties. Matth. facis óptimè facis. Dénique in ipsis verbis attende, cujus amóre id fácere débeas: utrùm tuî, an illíus. Si te audierit, inquit, lucrátus es fratrem tuum. Ergo propter illum fac ut lucréris illum. Sic faciendo, lucráris nisi fecisses, períerat. : et * . Si peccáverit in te frater tuus, vade, Córripe eum inter te et ipsum solum : † Si te audierit, lucrátus eris fratrem tuum. . Qui córripit hóminem, grátiam pósteà invéniet apud eum, magis quàm ille qui per linguæ blandimenta décipit. * Córripe. Glória. † Si ̊te. Matth. 18. Prov. 28. Ad Benedictus. Ant. 6. F. Ubi sunt duo vel tres congregáti in nómine meo, ibi sum in médio eórum. Matth. 18. Oratio. Rátiæ tuæ nobis, Dó lium impende; ut, sacro nos purificante jejunio, toto simus tibi corde subjecti: et in tua caritáte concordes. Per Dóminum nostrum. Ad Magníficat. Ant. 1. a. Dómine, quóties peccábit in me frater meus, et dimittam ei? Usque sépties? Dixit illi Jesus: Non dico tibi usque séptios, sed usque 18. D Eus Oratio. qui Ecclésiam nobis et magistram provisponsam tuam matrem disti da fidélibus tuis in ipsius doctrína et præceptis eórum infirmitas custodiávocem tuam agnoscere; ut tur ab omni circumventióne erróris dum Ecclésiam Dei viventis áudiunt, columnam et firmamentum Deo Patre vivis et regnas veritátis. Qui cum eodem Deus per ómnia sécula in unitáte Spíritus sancti seculórum. FERIA QUARTA. De libro Jósue. Cap. 2. JEricho clausa erat atque muníta, timóre filiórum Israel: et nullus égredi audébat aut íngredi. Dixitque Dóminus ad Jósue: Ecce dedi in manu tua Jéricho, et regem ejus, omnesque fortes viros. Circúite ur |