Invénit eum in terra deserta, in loco horróris, et vastæ solitúdinis. Circumduxit eum, et dóeuit, * et custodívit quasi pupillam óculi sui. Sicut áquila próvocans ad volandum pullos suos et super eos vólitans, Expandit alas suas, et assumpsit eum, * atque portávit in húmeris suis. Dóminus solus dux ejus

*

fuit; Deus aliénus. Constítuit eum super excelsam terram, * ut coméderet fructus agrórum, Ut súgeret mel de pe

* et non erat cum eo

tra, * oleumque de saxo duríssimo;

Butyrum de armento, et lac de óvibus, * cum ádipe agnórum et aríetum filiórum Basan,

Et hircos cum medulla trítici; * et sánguinem uvæ bíberet meracíssimum. Incrassátus est dilectus, et recalcitrávit ; * incrassátus, impinguátus, dilatá

tus.

Dereliquit Deum factó* et recessit à

rem suum, Deo salutári suo. Provocavérunt eum in diis aliénis et in abomi

concitavérunt.

Immolavérant dæmóniis, et non Deo; * diis quos ignorábant.

Novi recentesque venérunt, quos non coluérunt patres eórum.

Deum qui te génuit, dereliquisti; * et oblitus es Dómini creatóris tui.

Vidit Dóminus, et ad iracundiam concitátus est; * quia provocavérunt eum filii sui, et filiæ.

Et ait Abscondam fá* et ciem meam ab eis, considerábo novíssima eó

Ignis succensus est in furóre meo, et ardébit usque ad inferni novíssima;

Devorabitque terram cum gérmine suo,* et móntium fundamenta combúret.

Congregábo super eos mala; et sagittas meas complébo in eis.

Consumentur fame, * et devorábunt eos aves morsu amaríssimo.

Dentes bestiárum immittam in eos, * cum furóre

atque serpéntium. Foris vastábit eos gládius, et intùs pavor, * júvenem simul ac vírginem, lactente cam hómine sene.

Dixi: Ubinam sunt? * cessáre fáciam ex hóminibus memóriam eórum.

Sed propter iram inimicórum dístuli, *- ne fortè superbirent hostes eórum,

Et dicerent: Manus nostra excelsa, et non Dóminus, * fecit hæc omnia. Gens absque consílio est, et sine prudéntia : * útinam sáperent, et intellígerent, ac novíssima providérent !

*

Quomodò persequátur nus mille, et duo fugent decem millia?

Judicábit Dóminus pópulum suum, * et in servis

suis miserébitur. Vidébit quòd infirmáta sit manus, * et clausi quoque defecérunt, residuíque consumpti sunt.

Et dicet: Ubi sunt dii eórum 9 * in quibus habebant fidúciam ?

De quorum víctimis comedébant ádipes, * et bibébant vinum libáminum?

Surgant, et opitulentur vobis, et in necessitáte vos prótegant.

Vidéte quòd ego sim solus, et non sit álius Deus præter me.

Ego occídam, et ego vivere fáciam; percútiam, et ego sanábo : et non est qui de manu mea possit erúere.

*

Levábo ad cœlum manum meam, et dicam: Vivo ego in æternum.

Si acuero ut fulgur gládium meun * arripúerit judicium manus mea,

Reddam ultiónem hóstibus meis, * et his qui odérunt me, retríbuam:

Inebriábo sagittas meas sánguine,* et gládius meus devorábit carnes,

De cruóre occisórum, et de captivitáte nudâti inimicórum cápitis.

Laudáte, gentes, pópu

lum ejus, * quia sánguinem

tur.

Et vindictam retribuet in hostes eórum,* et propitius erit terræ pópuli sui.

Ant. Date magnificéntiam Deo nostro : Dei perfecta sunt ópera.

(In Festis, et toto Temp. Pasch. (nisi proprium assignetur) sequens dicitur

Canticum. Judith 16. Ncípite Dómino in tympanis: cantáte Dó

mino in cymbalis. Modulámini illi psalmum Novum : * exaltáte, et invocáte nomen ejus.

Dóminus cónterens bella: * Díus nomen est illi. Qui pósuit castra sua in médio pópuli sui, ut eríperet nos de manu ómnium inimicórum nostrórum.

*

*

Venit Assur ex móntibus ab Aquilóne, in multitúdine fortitúdinis suæ. Cujus multitúdo obturávit torrentes, et equi eórum cooperuerunt valles.

Dixit se incensúrum fines meos, * et júvenes meos occisúrum gládio ;

Infantes meos dare in prædam, et vírgines in captivitátem.

Dóminus autem omnípotens nócuit eum; et trádidit eum in manus féminæ * et confódit eum.) Ant. 2. D. Laudáte Dóminum.

eum 9

omnes pópuli; Quóniam confirmáta est super nos misericórdia ejus, * et véritas Dómini manet in æternum.

Ant. Laudáte Dóminum, omnes pópuli; quóniam confirmáta est super nos misericórdia ejus.

AD PRIMA M. Psalmus 87.

D

Omine Deus salútis meæ, * in die clamávi

et nocte coram te.

Intret in conspectu tuo orátio mea: * inclína aurem tuam ad precem meam; Quia repléta est malis ánima mea, et vita mea inferno appropinquávit.

*

Estimatus sum cum descendéntibus in lacum: * factus sum sicut homo sine adjutório, inter mórtuos liber:

Sicut vulneráti dormientes in sepulcris, quorum non es memor ámpliùs; * et ipsi de manu tua repulsi sunt.

Posuérunt me in lacu inferióri, * in tenebrósis et in umbra mortis.

Super me confirmátus est furor tuus, * et omnes fluctus tuos induxisti super me.

Longè fecisti notos meos posuérunt me abo

à me:

minatiónem sibi.

*

Pauper sum ego, et in labóribus à juventúte mca : exaltátus autem, humiliátus sum et conturbátus.

In me transiérunt iræ tuæ, * et terrores tui conturbavérunt me.

Circumdedérunt me sicut aqua totâ die; circumdedérunt me simul.

Elongasti à me amicum et próximum, * et notos meos à miséria.

Psalmus 142.
Omine, exaudi oratió

cipe obsecratiónem meam in veritáte tua; exaudi me in tua justítia.

Vox Dómini in virtúte : * vox Dómini in magnificéntia.

Vox Dómini confringentis cedros; * et confringet Dóminus cedros Líbani :

Et commínuet eas tanquam vitulum Líbani, * et dilectus quemádmodum fílius unicórnium.

Vox Dómini interciden

tis flammam ignis; vox Dómini concutientis desertum: * et commovébit Dóminus desertum Cades.

Vox Dómini præparantis cervos, et revelábit condensa; et in templo ejus

*

Psalmus 44.

cor meum

bum bonum: * dico ego ópera mea Regi. Lingua mea * cálamus scribæ velóciter scribentis. Speciósus formâ præ fíliis hóminum, diffúsa est grátia in lábiis tuis ; * proptéreà benedixit te Deus in æternum.

Accíngere gládio tuo su➡ per femur tuum, * Poten tíssime.

Spécie tuâ et pulchritú dine tuâ intende, * prósperè procéde,

Et regna propter veritátem, et mansuetúdinem et justítiam; * et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.

*

Sagittæ tuæ acútæ, pópuli sub te cadent, in corda inimicórum regis.

Sedes tua, Deus, in sé culum séculi: * virga directiónis, virga regni tui.

Dilexisti justítiam, et odisti iniquítátem ; * proptéreà unxit te, Deus Deus tuus, óleo lætitiæ præ consórtibus tuis.

Myrrha, et gutta, et cásia à vestimentis tuis dómibus ebúrneis;

* ex