Semel locútus est Deus, Nonne Deo subjecta erit duo hæc audívi; quia, enim salutáre meum. sus Quousque irrúitis in hóminem? interfícitis uni¬ versi vos tanquam paríeti inclináto, et macériæ depulsæ ? Verumtamen prétium meum cogitavérunt repéllere; cucurri in siti: * ore suo benedicebant, et corde suo maledicébant. Verumtamen Deo sub testas Dei est, et tibi, Dó- Psalmus. 63. ram, ut sagittent in occultis immaculátum. Súbitò sagittábunt eum, et non timebunt: * firmavérunt sibi sermónem nequam. Narravérunt ut abscónderent láqueos : * dixé runt, Quis vidébit eos ? Scrutáti sunt iniquitátes : * defecérunt scrutantes scrutinio. Accédet homo ad cor altum; * et exaltábitur Deus. Sagittæ parvulorum factæ sunt plagæ eórum ; et infirmátæ sunt contra eos linguæ eórum. * Conturbáti sunt omnes qui vidébant eos; * et tímuit omnis homo. Et annuntiavérunt ópera Dei ;* et facta ejus intellexérunt. * Lætábitur justus in Dómino, et sperábit in eo; et laudabuntur omnes recti corde. Psalmus 74. Onfitébimur tibi, Deus, * confitebimur, et invocábimus nomen tuum: narrábimus mirabília tua. Cùm accépero tempus, ego justítias judicabo. Liquefacta est terra: et omnes qui hábitant in ea: ego confirmávi columnas ejus. * Nolíte Dixi iniquis : iníquè ágere; et delinquéntibus: Nolíte exaltáre cornu. Nolite extóllere in altum cornu vestrum : * nolite loqui adversùs Deum iniquitátem; Quia neque ab oriente, neque ab occidente, neque à desertis móntibus. Quóniam Deus judex est : * hunc humiliat, et hunc exaltat. Quia calix in manu Dómini vini meri plenus mixto; * et inclinávit ex hoc in hoc. Verumtamen fæx ejus non est exinaníta : * bibent omnes peccatóres terræ. Ego autem annuntiábo in séculum: * cantábo Deo Jacob. Et ómnia córnua peccatórum confringam; * et exaltabuntur córnua justi. Ant. Tibi, Deus, confitébimur, et invocábimus nomen tuum: narrábimu's mirabília tua. Ps. 74. Ant. 6. F. Cogitatio hó minis. Notus Psalmus 75. Otus in Judæa Deus: in Israel magnum no men ejus. Et factus est in pace lo cus ejus * et habitátio Ibi confrégit potentias scutum, glá * árcuum, Illúminans tu mirabiliter à móntibus æternis: * turbáti sunt omnes insipientes corde. Terríbili, et ei qui au fert spíritum príncipum ;* terríbili apud reges terræ. Psalmus 82.. DE Eus, quis similis erit tibi?* ne táceas, neque compescáris, Deus; Quóniam ecce inimíci tui sonuérunt et qui odérunt te, extulérunt caput. Super pópulum tuum malignavérunt consílium, cogitavérunt adversùs sanctos tuos. * et Dixérunt Veníte, et disperdámus eos de gente; et non memorétur nomen Israel ultrà. . ut Dus rotam, Ita persequéris illos in tempestáte tua, * et in ira tua turbábis eos. Imple fácies eórum igno miniâ; * et quærent nomen tuum, Dómine. Erubescant et conturbentur in séculum séculi, * et confundantur, et pereant: Et cognoscant quia nomen tibi. Dóminus, * tu so Quoniã cogitavérunt una lus Altíssimus in omni terra, ut non moveantur vestígia Ant. Cogitátio hóminis in sémitis tuis, Dómine, Confitébitur tibi; et relíquiæ cogitatiónis diem festum agent tibi. Ps. 75. De vultu tuo judícium meum pródeat: * óculi tui vídeant æquitátes. et Probasti cor meum visitasti nocte : * igne me examinasti; et non est inventa in me iniquitas. Ut non loquátur os meum ópera hóminum, propter verba labiórum tuórum ego custodívi vias duras. Pérfice gressus meos in sémitis tuis, * ut non moveantur vestígia mea. Ego clamávi, quóniam exaudisti me, Deus: * inchina aurem tuam mihi, et exaudi verba mea. Mirífica misericórdias tuas, * qui salvos facis sperantes in te. A resistentibus dexteræ tuæ custódi me * ut pupillam óculi. * Sub umbra alárum tuárum prótege me à fácie impiórum qui me afflixé runt. Ant. Pérfice gressus meos mea. INim Ant. 7. b. In justítia. Divisio Psalmi 16. Nimíci mei ánimam mea circumdederunt; ádipem suum conclusérunt: * os eórum locútum est supérbiam. Projicientes me nunc circumdederunt me: * óculos suos statuérunt declináre in terram. Et in umbra alárum tuárum sperábo, donec tránseat iniquitas. * Clamábo ad Deum altíssimum, * Deum qui benefécit mihi. Misit de cœlo, et liberávit me : * dedit in oppróbrium conculcantes me. Misit Deus misericórdiam suam et veritátem suam; * et erípuit ánimam meam de médio catulórum leónum : dormívi conturbátus. Fílii hóminum, dentes eórum arma et sagittæ; et lingua eórum gládius acútus. Exaltare super cœlos, et in omnem ter Deus; ram glória tua. Láqueum paravérunt pédibus meis; et incurva vérunt ánimam meam. Fodérunt ante fáciem meam fóveam; * et incidérunt in eam. Parátum cor meum Deus, parátum cor meum; * cantábo et psalmum dica. Exurge, glória mea; exurge, psaltérium et cíthara : exurgam diluculo. * Confitebor tibi in pópulis, Dómine:* et psalmum dicam tibi in géntibus; Quóniam magnificáta est nsque ad cælos misericórdia tua, * et usque ad nubes véritas tua. Exaltáre super cœlos, Deus ; et super omnem terram glória tua. |