ejus: * verúmtamen vaně conturbátur omnis homo. Exaudi oratiónem meam, Dómine, et deprecatiónent meam : áuribus pércipe lácrymas meas.

Ne síleas, quóniam ádvena ego sum apud te, et peregrínus, * sicut omnes patres mei.

Remitte mihi ut refrígerer, priusquam ábeam, * et ámpliùs non ero.

Ant. Salvum me fac, Dómine, quóniam diminútæ sunt veritátes à fíliis hóminum. Ps. 11.

FERIA SEXTA AD OFFICIUM NOCT. Ant. 7. b. Contristátus sum. Psalmus 51. Uid gloriáris in malítia,qui potens es in

Qtia,

Q

iniquitáte?

Totâ die injustítiam cogitávit lingua tua : * sicut novácula acúta fecisti dolum.

Dilexisti malítiam super benignitátem, * iniquitátem magis quàm loqui æquitátem.

Dilexisti ómnia verba præcipitatiónis * lingua dolósa.

Proptereà Deus déstruet te in finem: *evellet te, et emigrábit te de tabernáculo tuo, et radícem tuam de terra vivéntium.

Vidébunt justi, et timébunt, et super eum ridé◄

Psalmus 54.

vide linguas eórum; * quóniam vidi iniquitátem et contradictiónem in civi➡

táte.

Die ac nocte circumdabit eam super muros ejus iníquitas; et labor in médio ejus, et injustítia.

Et non defécit de plateis ejus *usúra et dolus. Quóniam si inimícus meus maledixisset mihi,* susti nuissem útique;

Et si is qui óderat me, super me magna locútus fuisset, abscondissem me

*

*

ris deprecatiónem meam : intende mihi, et exaudi me. Contristátus sum in exercitatióne * mea, et conturbátus sum à voce inimíci, et à tribulatióne peccatóris; Quóniam declinavérunt in me iniquitátes, et in ira molesti erant mihi.

Cor meum conturbátum est in me, * et formído mortis cécidit super me.

Timor et tremor venérunt super me, * et contexérunt me ténebræ.

Et dixi: Quis dabit mihi pennas sicut columbæ ?* et volábo, et requiescam. Ecce elongávi fúgiens, et mansi in solitúdine. Expectábam eum qui salvum me fecit à pusillanimitáte spíritûs, * et tempestáte. Præcipita, Dómine, dí

*

Tu verò, homo unánimis, dux meus et notus meus,

Qui simul mecum dulces capiébas cibos; * in domo Dei ambulávimus cum consensu.

Véniat mors super illos,* et descendant in infernum viventes;

Quóniam nequítiæ in habitáculis eórum, * in médio eórum.

*

Ego autem ad Deum clamávi; et Dóminus salvábit me.

Divisio Psalmi 54.

Esperè, et mane,

et

merídiè narrábo et annuntiábo; * et exáudiet vo

cem meam.

Rédimet in pace ánimam meam ab his qui appropinquant mihi; * quóniam inter multos erant mecum.

Exáudiet Deus, et humi

liábit illos, qui est ante

sécula.

Non enim est illis commutátio, et non timuérunt Deum; extendit manum suam in retribuendo.

*

Contaminavérunt testamentum ejus, divísi sunt ab ira vultus ejus; et appropinquávit cor illíus. Molliti sunt sermónes ejus super óleum; et ipsi sunt jácula.

Jacta super Dóminum curam tuam; et ipse te enútriet: non dabit in æternum fluctuatiónem justo. Tu verò, Deus, * dedúees eos in púteum intéritûs. Viri sánguinum et dolósi non dimidiábunt dies suos;* ego autem sperábo in te, Dómine.

Ant. Contristátus sum in exercitatióne mea, et conturbátus sum; quóniam declinavérunt in me iniquitátes. Ps. 54.

Ant. 2. D. Ab insurgéntibus in me.

Divisio Psalmi 58. Eus ostendet mihi super inimícos meos : * ne occídas eos, nequando obliviscantur pópuli mei.

Disperge illos in virtúte tua, * et depóne eos, protector meus, Dómine.

Delictum oris eórum, sermónem labiórum ipsórum; et comprehendan◄ tur in supérbia sua.

*

Et de execratione et mendácio annuntiabuntur in consummatióne ; * in ira consummatiónis, et non

erunt.

Exaudi, Deus, depre

catiónem meam; tende oratióni meæ.

Psalmus 68.

Alvum me fac, Deus, * quoniã intravérút aquæ usque ad ánimam meam. Infixus sum in limo pro fundi,* et non est substantia. Veni in altitúdinem ma

ris, * tempestas demersit

me.

A finibus terræ ad te clamávi, dum anxiarétur cor men: * in petra exaltasti me. Deduxisti me, quia factus es spes mea, *turris fortitúdinis à fácie inimíci. Inhabitábo in taberná culo tuo in sécula: * prótegar in velamento alárum tuárum;

Quóniam tu, Deus meus, exaudisti oratiónem meã, * dedisti hæreditátem timéntibus nomen tuum.

Dies super dies regis adjícies, * annos ejus usque in diem generatiónis et generatiónis.

Multiplicáti sunt super capillos cápitis mei, * qui odérunt me gratis.

Confortáti sunt qui persecúti sunt me inimíci mei injustè : * quæ non rápui, tunc exolvébam.

Deus, tu scis insipientiam meam; * et delicta mea à te non sunt abscóndita.

Non erubescant in me qui expectant te, Dómine, Dómine virtútum.

*

Non confundantur super me, qui quærunt te, Deus Israel.

Eripe me de luto, nt non infígar; * líbera me ab iis qui odérunt me, et de profundis aquárum.

Non me demergat tempestas aquæ, neque absórbeat me profundum, * neque urgeat super me pú

teus os suum.

Divisio Psalmi 68.
Xaudi me, Dómine, quó-

ricórdia tua : * secundùm multitúdinem miseratiónum tuárum réspice in me.

Et ne avertas fáciem tuam à púero tuo : * quóniam

*

Et dedérunt in escam meam fel; et in siti mea potavérunt me acéto.

Fiat mensa eórum coram ipsis in laqueum, et in retributiónes, et in scándalum.

Obscurentur óculi eórum, ne videant;* et dorsum eórum semper incurva.

Effunde super eos iram tuam ; * et furor iræ tuæ comprehendat eos.

Fiat habitátio eórum deserta ; * et in tabernáculis eórum non sit qui inhábitet.

Quóniam quem tu percussisti, persecuti sunt; et super dolórem vulnerum meórum addiderunt.

per riquitatem corum

Appóne iniquitátem su

*

et non intrent in justítiam tuam.

Deleantur de libro vivéntium, et cum justis non scribantur.