Exequor et populi fortia jussa manu:
Ast tibi submittit frontem reverentior umbra,
Nec sunt hi vultus regibus usque truces.

SYLVARUM LIBER.

IN OBITUM PROCANCELLARII, MEDICI.

ANNO ETATIS 17.

PARERE Fati discite legibus,

Manusque Parcæ jam date supplices,
Qui pendulum telluris orbem

Iäpeti colitis nepotes.

Vos si relicto Mors vaga Tænaro
Semel vocârit flebilis, heu, moræ
Tentantur incassum, dolique:

Per tenebras Stygis ire certum est.

as he passed them unnoticed, I shall venture to give my translation.

Christina! warrior-maid, who rul'st alone;

Thou star-bright queen of all the Polar zone!

Mark, how the helm has press'd this wrinkled brow,
How these gray hairs their ancient toils avow!
Onward through Fate's untrodden paths I go,
Where'er the people's mandate points the foe.
Yet this stern brow to thee submits its frown,
Not always cruel to the monarch's crown.

Si destinatum pellere dextera

Mortem valeret, non ferus Hercules,

Nessi venenatus cruore,
Emathiâ jacuisset Oetâ :

Nec fraude turpi Palladis invidæ
Vidisset occisum Ilion Hectora, aut
Quem larva Pelidis peremit

Ense Locro, Jove lacrymante.
Si triste Fatum verba Hecatëia
Fugare possint, Telegoni parens
Vixisset infamis, potentique
Ægiali soror usa virgâ.
Numenque trinum fallere si queant
Artes medentûm, ignotaque gramina,
Non gnarus herbarum Machaon
Eurypyli cecidisset hasta :
Læsisset et nec te, Philyreie,
Sagitta Echidna perlita sanguine;
Nec tela te fulmenque avitum,

Cæse puer genitricis alvo.
Tuque, O alumno major Apolline,

11 Nessi] Hor. Epod. xvii. 31.

'Atro delibutus Hercules

Nessi cruore.' Warton.

18 Telegon] Ov Ep. Pont. iii. i. 123.

rens.

10

15

20

25

Telegonive pa

Absyrtus is called 'Egialius' by Justin. H. Lib. xlii.

c. 3. Verba Hecateia' is from Ov. Metam. xiv. 44. He cateia carmina miscet.' Warton, Todd.

29 Tuque, O alumno] The 'O' is wrongly left open in this

verse.

29 Apolline] Certainly read'Apollinis.' Warton.

Gentis togatæ cui regimen datum,
Frondosa quem nunc Cirrha luget,

Et mediis Helicon in undis;
Jam præfuisses Palladio gregi
Lætus, superstes, nec sine gloria;
Nec puppe lustrâsses Charontis

Horribiles barathri recessus. At fila rupit Persephone tua, Irata, cum te viderit artibus, Succoque pollenti, tot atris

Faucibus eripuisse Mortis. Colende Præses, membra precor tua Molli quiescant cespite, et ex tuo Crescant rosæ calthæque busto,

Purpureoque hyacinthus ore.

Sit mite de te judicium

aci,

Subrideatque Ætnæa Proserpina;

Interque felices perennis

Elysio spatiere campo.

80

85

IN QUINTUM NOVEMBRIS. ANNO ETATIS 17.

JAM pius extrema veniens Iäcobus ab arcto,
Teucrigenas populos, lateque patentia regna
Albionum tenuit; jamque, inviolabile fœdus,

་

81 Cirrha] The third line of the Alcaic ends with two dissyllables Cirrha luget,' which can be defended but by very few examples from Horace. The accent ought also to be on the fifth or sixth syllable.

48 caltha] See Prolusiones, p. 76.

Sceptra Caledoniis conjunxerat Anglica Scotis;
Pacificusque novo, felix divesque, sedebat
In solio, occultique doli securus et hostis:
Cum ferus ignifluo regnans Acheronte tyrannus,
Eumenidum pater, æthereo vagus exul Olympo,
Forte per immensum terrarum erraverat orbem,
Dinumerans sceleris socios, vernasque fideles,
Participes regni post funera mosta futuros.
Hic tempestates medio ciet aëre diras,
Illic unanimes odium struit inter amicos,
Armat et invictas in mutua viscera gentes,
Regnaque olivifera vertit florentia pace :
Et quoscunque videt puræ virtutis amantes,
Hos cupit adjicere imperio, fraudumque magister
Tentat inaccessum sceleri corrumpere pectus,
Insidiasque locat tacitas, cassesque latentes
Tendit, ut incautos rapiat; ceu Caspia tigris
Insequitur trepidam deserta per avia prædam
Nocte sub illuni, et somno nictantibus astris:
Talibus infestat populos Summanus et urbes,
Cinctus cæruleæ fumanti turbine flammæ.
Jamque fluentisonis albentia rupibus arva
Apparent, et terra Deo dilecta marino,
Cui nomen dederat quondam Neptunia proles,
Amphitryoniaden qui non dubitavit atrocem,

4 Anglica] Vowel made short before Sc.

15 olivifera] Ov. Fast. iii. 151.

'Primus oliviferis Romam deductus ab arvis.' 28 Summanus] i. e. Pluto. Ov. Fast. vi. 731.

Warton.

Warton.

5

10

15

20

25

Æquore tranato, furiali poscere bello,
Ante expugnatæ crudelia sæcula Trojæ.

30

35

At simul hanc, opibusque et festa pace beatam, Aspicit, et pingues donis Cerealibus agros, Quodque magis doluit, venerantem numina veri Sancta Dei populum, tandem suspiria rupit Tartareos ignes et luridum olentia sulphur ; Qualia Trinacria trux ab Jove clausus in Ætna Efflat tabifico monstrosus ob ore Tiphous. Ignescunt oculi, stridetque adamantinus ordo Dentis, ut armorum fragor, ictaque cuspide cuspis; Atque, "Pererrato solum hoc lacrymabile mundo 40 Inveni," dixit," gens hæc mihi sola rebellis, Contemtrixque jugi, nostraque potentior arte. Illa tamen, mea si quicquam tentamina possunt, Non feret hoc impune diu, non ibit inulta.” Hactenus; et piceis liquido natat aëre pennis: Qua volat, adversi præcursant agmine venti, Densantur nubes, et crebra tonitrua fulgent.

Jamque pruinosas velox superaverat Alpes, Et tenet Ausoniæ fines: a parte sinistra Nimbifer Appenninus erat, priscique Sabini, Dextra veneficiis infamis Hetruria, nec non Te furtiva, Tibris, Thetidi videt oscula dantem; Hinc Mavortigenæ consistit in arce Quirini. Reddiderant dubiam jam sera crepuscula lucem,

81 opibus] Ov. Met. ii. 795.

'Opibusque et festâ pace virentem.' Warton.

48 Alpes] Lucan. i. 183.

'Jam gelidas Cæsar cursu superaverat Alpes.' Steevens.

45

50