MISERATIONE DIVINA TITULI S. BARTHOLOMEI IN INSULA S. R. E. PRESBYTER CARDINALIS STERCKX,
ARCHIEPISCOPUS MECHLINIENSIS, PRIMAS BELGII, ETC.

UM a Papa URBANO VIII. decretum sit, ne quis Typographus Breviarium Romanum, Pii V. Pont. Max. jussu editum, CLEMENTIS VIII. primum, nunc denuo ipsius URBANI VIII. auctoritate recognitum, imprimat vel in lucem edat sine licentia eaque in scriptis obtenta ah Ordinario loci, ac nisi prius ab eodem cum exemplari typis Vaticanis anno 1632 excuso concordare fuerit repertum, hinc est quod Nos dederimus licentiam dilecto Nobis Huberto DESSAIN, Archiepiscopatus nostri Typographo, illud imprimendi, quin et cæteros omnes libros qui ab eodem ortum habent et seorsum imprimi consueverunt: dummodo tamen, in impressione absolvenda, nuperrima, vel alia correctiori uteretur editione Romana, et illius exemplo absolute et strictissime se conformaret: super quo tam præmemorati Typographi, quam revisoris Rev. D. P. M. OLIVIERS, Presbyteri a Nobis deputati, conscientiam oneravimus; cui revisori diligentem novorum typorum cum exemplo collationem instituendi, ut errores quicumque averterentur, curam commisimus. Insuper in hoc Breviario apponi jussimus non tantum Officia nova præcedentibus editionibus jam inserta, sed et Officia a SS. D. N. PIO Papa IX. ad universalem Ecclesiam extensa.

Postquam autem Brev. in 8°, ut vocant, prædicti H. DESSAIN opera ac typis absolutum intelleximus, et per revisorem a Nobis, ut præfertur, deputatum, fuimus legitime informati illud cum suo originali, diligenti collatione facta, convenire, atque prædicta Officia apposita fuisse, dictum Breviarium in-8°, in quatuor partes excusum, approbavimus, evulgandique licentiam dedimus, prout per præsentes approbamus, et licentiam damus.

In quorum fidem hasce subsignavimus sigilloque nostro ac Secretarii nostri chirographo muniri fecimus, Mechliniæ 17 Januarii 1861.

ENGELBERTUS, CARD. ARCH. MECHL.

De Mandato Eminentissimi ac Reverendissimi
Domini Cardinalis Archiepiscopi.

M. DHANIS. Secret.

DE ANNO ET EJUS PARTIBUS.

NNUS menses habet duodecim, hebdomadas | sueto dies Bissextus intercaletur, Februario dies A duas et quinquaginta, et diem unum, dies 29 continente, idemque ordo intermittendi in

vero trecentos sexaginta quinque, et fere sex horas tanto enim temporis intervallo sol Zodiacum perlustrat. Quater autem sex horæ singulis quaternis annis diem constituunt : hinc annus ille intercalaris Bissextus, vel Bissextilis dicitur.

DE ANNI CORKLCHONE EJUSOTE NECESSITATE, AC KALENDARIO

69%EGORIANO,

UOD dictum est, annum continere trecentos et sexaginta quinque dies, et fere sex horas, intelligendum est, sex horas non esse integras, cum ad earum complementum aliqua minuta deficiant.

tercalandique Bissextum diem in quadringentis quibusque annis perpetuo conservaretur.

DLATTOR TEMPORA.

UATUOR Tempora celebrantur quarta et sexta Feria, ac Sabbato post tertiam Dominicam Adventus, post primam Dominicam Quadragesimæ, post Dominicam Pentecostes, post festum Exaltationis sanctæ Crucis.

NUPILE

QUANDO FILESHARI NON POSSINI, JUX

DECERTOM CONCHEH ZBIDENHINI

Dominica prima Adventus usque in diem Epiphaniæ, et a Feria quarta Cinerum usque in octavam Paschatis inclusive, sancta Synodus solemnitates nuptiarum prohibet in aliis vero temporibus nuptias solemniter cele

Ex quorum minutorum neglectu progressum est, ac si annus, ultra dies 365, contineret integras sex horas et factum est, ut minuta, quæ ultra debitam quantitatem annis singulis tribuebantur,brari permittit. tractu temporis ita excreverint, ut invicem juneta constituerint dies decem, qui causam dederunt, ut Equinoctium vernum sedem suam mutaverit.

Cui malo occurrens Gregorius XIII, non solum Equinoctium vernum restituit in pristinam sedem, a qua jam a Concilio Nicæno, decem circiter diebus in anno correctionis 1582 præ cedendo recesserat, quod a Concilio ad xij. Kal. Aprilis fuerat constitutum, et xiv Lunam paschalem suo in loco reposuit; sed viam quoque tradidit, et rationem, qua caveretur ut in posterum et Equinoctium vernum, et xiv Luna paschalis a propriis sedibus numquam remo

verentur.

Ut enim Equinoctium vernum ad xij Kal. Aprilis restitueretur, statuit, ut dicti decem dies in mense Octobris ipsius anni 1582 eximerentur, ut post quartam diem Octobris S. Francisco sacram, sequens dies non esset quinta, sed decima quinta Octobris. Et ita error, qui in præteritum tot annorum circulis irrepserat, in momento temporis fuit correctus.

Ut autem in posterum idem error vitaretur, ne a xij Kal. Aprilis Equinoctium vernum recederet, statuit idem Gregorius, Bissextum quarto quoque anno (ut mos est) continuari debere, præterquam in centesimis annis; qui quamvis Bissextiles antea semper fuerint, qualem etiam esse voluit annum 1600, anno correctionis proximum, post eum tamen, qui deinceps consequentur centesimi non omnes Bissextiles essent, sed in quadringentis quibusque annis primi quique tres centesimi sine Bissexto transigerentur: quartus vero quisque centesimus esset Bissextilis, ita ut annus 1700, 1800, 1900,

xtiles non sint, anno vero 2000 more con

1

MODES BREMS

AGNOSCENDI ALREUM NUMELEM EPRUSQUE ATAU Numero anni, de quo quæris, adde unicam unitatem 1. Exempli gratia, 1834 adde 1; summam inde conflatam divide per 19; quod superest erit Aureus numerus ipsius anni: si nihil superest, erit Aureus numerus 19.

Tabella Litterarum Dom, ab Idibus Octobris anni correctionis 4582, (detractis prius decem diebus) usque ad annum 1700 exclusive.

A

།,

cb

gfd
| e |

Usus hujus tabellæ hic est. Anno correctionis 1582 post Idus Octobris, (detractis prius decem diebus) tribuatur littera e primæ cellule, et sequenti anno 1583 littera b secundæ cellulæ, et anno 1584 dentur litteræ Ag tertiæ cellulæ, et sic deinceps aliis annis ordine aliæ cellulæ tribuantur, donec ad annum propositum perventum sit, redeundo ad principium tabellæ quotiescumque eam percurreris. Nam cellula, in quam annus propositus cadit, dummodo minor sit quam annus 1700, dabit Litteram Dom. propositi anni: quæ si unica occurrerit, annus erit communis: si vero duplex, Bissextilis; et tunc superior littera Dominicam