De Homilía sancti Augustíni, | Christi. De Spíritu Christi non : vivit, nisi corpus Christi. Intelligite, fratres mei, quid díxerim. Homo es, et spíritum ha bes, et corpus habes. Spiritum R. significávit manna, hunc pa- dico, quæ ánima vocátur, qua nem significávit altáre Dei. Sa- constas quod homo es constas craménta illa fuérunt: in signis enim ex ánima et corpore. Hadiversa sunt, sed in re, quæ bes enim spíritum invisibilem. significátur, pária sunt. Apó- corpus visibile. Dic mihi, quid Apó-corpus stolum audi Nolo enim vos, ex quo vivat? Spíritus tuus viinquit, ignoráre, fratres, quia vit ex córpore tuo, an corpus patres nostri omnes sub nube tuum ex spíritu tuo? Respóndet fuérunt, et omnes mare trans-omnis qui vivit : qui autem hoc iérunt, et omnes per Moysen non potest respondére, néscio baptizáti sunt in nube, et in si vivit. Quid respóndet omnis mari et omnes eámdem es- qui vivit? Corpus utique meum cam spiritálem manducavé- vivit de spíritu meo. Vis ergo et runt. Spiritálem útique eám- tu vívere de Spíritu Christi? in dem: nam corporálem álteram córpore esto Christi. quia illi manna, nos áliud Misit me. 152. spiritálem vero, quam nos, Lectio IX. sed patres nostri, non patres [UMQUID enim corpus meum illórum, quibus nos símiles su- vivit de spíritu tuo? Meum mus, non quibus illi símiles vivit de spíritu meo, et tuum fuérunt. Et adjúngit : Et omnes de spíritu tuo. Non potest víveeúmdem polum spiritálem bi- re corpus Christi, nisi de Spíbérunt. Aliud illi, áliud nos ritu Christi. Inde est, quod exsed spécie visíbili quidem, ta- pónens nobis Apóstolus Paulus men hoc idem significánte vir- hunc panem : Unus panis, intúte spiritáli. Quomodo enim quit, unum corpus multi sueúmdem potum? Bibébant, in-mus. O sacraméntum pietatis quit, de spiritáli, sequénte pe-o signum unitátis, o vínculum tra petra autem erat Christus. charitátis! Qui vult vívere, haInde panis, inde potus. Petra bet ubi vivat, habet unde vivat. Christus in signo, verus Christus Accédat, credat, incorporétur, in verbo, et in carne. Et quó-ut vivificétur. Non abhorreat modo bibérunt? Percússa est pe-a compáge membrórum, non tra de virga bis. Gémina percús- sit putre membrum quod resesio duo ligna crucis signíficat. A. Qui mandúcat. 152. Lectio vij TORUNT fidéles corpus Christi, si corpus Christi non négligant esse. Fiant corpus Christi, si volunt vivere de Spíritu cári mereátur, non sit distórtum, de quo erubescátur. Sit pulchrum, sit aptum, sit sanum hæreat córpori, vivat Deo de Deo. Nunc labóret in terra, ut póstea regnet in cœlo. Te Deum laudámus. 14. Lectio iij. ducit FERIA TERTIA. In primo Nocturno. BANT autem in diréctum vacDe libro primo Regum. cæ, per viam quæ Lectio j. Cap. 6. Béthsames, et itinere uno graUIT ergo arca Dómini in re- diebántur, pergéntes et mugióne Philisthinórum se- giéntes : et non declinábant neptem ménsibus. Et vocavérunt que ad dexteram, neque ad Philisthiim sacerdótes et divi- sinistram : sed et sátrapæ Phinos, dicéntes Quid faciémus lísthiim sequebántur usque ad de arca Dómini? indicáte no- términos Béthsames. Porro bis quómodo remittámus eam Bethsamíta metébant tríticum in locum suum. Qui dixérunt:in valle et elevántes óculos Si remittitis arcam Dei Israel, suos, vidérunt arcam, et ganolite dimittere eam vácuam, vísi sunt, cum vidíssent. Et sed quod debétis, réddite ei plaustrum venit in agrum Jópro peccáto, et tunc curabimi-sue Bethsamitæ, et stetit ibi. ni: et sciétis quare non recédat manus ejus a vobis. . Immolábit hædum. 160. Erat autem ibi lapis magnus: et concidérunt ligna plaustri, vaccásque imposuerunt super ea holocaustum Dómino. LeviVARE aggravátis corda ve- tæ autem deposuérunt arcam stra, sicut aggravávit E-Dei. Lectio ij. gyptus, et Phárao cor. Respéxit Elías. 160. suum nonne postquam per In secundo Nocturno. cussus est, tunc dimisit eos, Ex Epístola sancti Cypriáni, Epíscopi et Mártyris, ad Cæcílium. Lectio iv. et abiérunt? Nunc ergo arrípite et fácite plaustrum novum unum et duas vaccas fœtas, quibus non est impósitum ju- L. 2. Epist. 3. sub init. gum, júngite in plaustro, et IN sacerdote Melchisedech sarecludite vitulos earum domi. Icrificii dominici sacramen Tolletísque arcam Dómini, et tum præfigurátum vidémus, ponétis in plaustro, et vasa áu- secúndum quod Scriptúra direa, quæ exolvístis ei pro de- vína testátur, et dicit: Et licto, ponétis in capsellam ad Melchisedech, rex Salem, prólatus ejus, et dimittite eam tulit panem et vinum. Fuit auut vadat. Et aspiciétis et si tem sacerdos Dei summi, et quidem per viam fínium suó- benedíxit Abraham. Quod aurum ascénderit contra Béthsa- tem Melchisedech typum Chrimes, ipse fecit nobis hoc ma- sti portáret, declárat in Psallum grande sin autem, mí-mis Spíritus sanctus, ex persónime sciémus quia nequá-na Patris ad Fílium dicens : quam manus ejus tétigit nos sed casu áccidit. Fecérunt ergo illi hoc modo. Comedétis carnes. 160. Ante luciferum génui te: Tu es sacerdos in ætérnum secúndum ordinem Melchisedech. Qui ordo útique hic est de sa crificio illo véniens, et inde, imáginis adimplévit. Sed et per descendens, quod Melchisedech N Lectio v. Salomónem Spíritus sanctus typum domínici sacrificii ante præmonstrat, immolátæ hóstiæ, et panis et vini, sed et altáris,et Apostolórum fáciens mentiónem Sapientia, inquit, ædiTAM quis magis sacerdos Dei ficávit sibi domum et súbdisummi, quam Dóminus dit colúmnas septem, mactanoster Jesus Christus? qui sa- vit suas hóstias, míscuit in cracrificium Deo Patri óbtulit: et tére vinum suum, et parávit óbtulit hoc idem, quod Mel- mensam suam. Et misit servos chisedech obtúlerat, id est, suos cónvocans cum excélsa panem et vinum, suum scilicet prædicatióne ad cratérem, dicorpus et sanguinem. Et circa cens : Qui est insípiens, declíAbraham benedictio illa præcé- net ad me. Et egentibus sensu dens, ad nostrum pópulum dixit: Venite, édite de meis pertinébat. Nam si Abraham pánibus, et bibite vinum quod Deo crédidit, et deputátum est míscui vobis. ei ad justítiam útique quisquis Deo credit, et fide vivit, justus invenitur, et jam pridem in Abraham fidéli benedictus et justificátus osténditur, sicut beátus Apóstolus Paulus pro R. Ego sum panis. 161. Epíscopi. bat, dicens. Credidit Abraham Iturbis Judæorum: Caro mea Deo, et deputátum est ei ad vere est cibus: et sanguis meus justítiam. Cognoscitis ergo, vere est potus. Et réliqua. quia qui ex fide sunt, hi sunt De Homilía sancti Augustini. filii Abrahæ. Providens autem Scriptúra, quia ex fide justificat gentes Deus, prænuntiávit Abrahæ, quia benedicéntur in illo omnes gentes. R. Accépit Jesus. 161. Lectio vj. Tergo in Génesi per Mel NON Tract. 26. in Joan. sicut manducavérunt patres vestri manna, et mórtui sunt. Quare manducavérunt, et mórtui sunt? Quia quod videbant, credebant : quod non vidébant, non intel Uchisedech sacerdotem be- ligebant. Ideo patres vestri, nedictio circa Abraham posset quia símiles estis illórum. Nam rite celebrári, præcédit ante quantum pértinet, fratres mei, imágo sacrificii, in pane et vino ad mortem istam visibilem et scilicet constitúta. Quam rem corporálem, numquid nos non perficiens et adimplens Dómi- mórimur qui manducamus nus, panem et cálicem mixtum panem de cœlo descendéntem? vino óbtulit: et qui est pleni- Sic sunt mórtui et illi, quemtúdo, veritátem præfigurátæ ádmodum et nos sumus mori túri : quantum áttinet, ut dixi, | secúrus accéde, panis est, non ad mortem hujus córporis vi- venénum. síbilem atque carnálem. H. Qui mandúcat. 152. Lectio viij. Te Deum laudámus. 14. FERIA QUARTA. In primo Nocturno. De libro primo Regum. Lectio j. Cap. 6. d et 7. ERCUSSIT autem de viris Bethsamítibus, eo quod vidíscávit manna et Moyses, man-sent arcam Dómini et perducávit manna et Aaron, man- cússit de pópulo septuaginta ducávit manna et Phinees viros, et quinquaginta millia manducavérunt ibi multi, qui plebis. Luxitque pópulus, eo Dómino placuérunt, et mórtui quod Dóminus percussisset plenon sunt. Quare? Quia visíbi-bem plaga magna. Et dixérunt lem cibum spiritáliter intelle-viri Bethsamítæ: Quis póterit xérunt, spiritáliter esuriérunt, stare in conspéctu Dómini Dei spiritáliter gustavérunt, ut spi- sancti hujus, et ad quem asritáliter satiaréntur. Nam et céndet a nobis? Miserúntque nos hódie accípimus visibilem núntios ad habitatóres Cariacibum sed aliud est Sacra- thíarim, dicéntes: Reduxérunt méntum, áliud virtus Sacra-Philisthiim arcam Dómini, deménti. UANTUM autem pértinet ad illam mortem de qua terret Dóminus, qua mórtui sunt patres istórum: mandu-PERCUSS . Misit me. 152. Lectio ix. scéndite, et redúcite eam ad vos. Venérunt ergo viri Cariathíarim, et reduxérunt arcam UAM multi de altári accí- Dómini, et intulérunt eam in dicit Apóstolus: Judícium sibi célla domínica venénum fuit. Immolábit hædum. 160. Judæ ? Et tamen accépit. Et E Lectio ij. cum accépit, in eum inimícus T factum est, ex qua die intrávit non quia malum acmansit arca Dómini in cépit, sed quia bonum male Cariathíarim, multiplicáti sunt malus accépít. Vidéte ergo, dies (erat quippe jam annus fratres, panem cœléstem spiri- vigésimus), et requiévit omnis táliter manducáte, innocén- domus Israel post Dóminum. tiam ad altáre apportáte. Pec- Ait autem Sámuel ad univércáta, etsi sunt quotidiána, vel sam domum Israel, dicens: non sint mortífera, ántequam Si in toto corde vestro revertíad altáre accedátis, atténdite mini ad Dóminum, auférte quod dicátis: Dimitte nobis deos aliénos de médio vestri, débita nostra, sicut et nos di- Báalim et Astaroth: et præmíttimus debitóribus nostris. paráte corda vestra Dómino, Si dimittis dimittétur tibi et servíte ei soli, et éruet vos ESTIVA. 15 de manu Philisthiim. Abstulé- | césserit consecratio, de pane runt ergo filii Israel Báalim et fit caro Christi. Hoc igitur adAstaroth, et serviérunt Dó-struámus. Quomodo potest, mino soli. R. Comedétis carnes. 160. qui panis est, corpus esse Christi? Consecratióne. ConseLectio iij. crátio igitur quibus verbis est, IXIT autem Sámuel Con- et cujus sermónibus? Dómini gregáte univérsum Israel Jesu. Nam réliqua ómnia, quæ in Masphath, ut orem pro vo- dicúntur, laudem Deo defe bis Dóminum. Et convenérunt runt orátio præmittitur pro in Masphath hauserúntque pópulo, pro régibus, pro cé aquam, et effudérunt in con- teris: ubi venitur, ut confispéctu Dómini, et jejunavé- ciátur venerabile Sacraménrunt in die illa, atque dixérunt tum, jam non suis sermónibus ibi Peccávimus Dómino. Judi- sacérdos, sed útitur sermónicavítque Sámuel fílios Israel in bus Christi. Masphath. Et audiérunt Philí-R). Conántibus. 161. sthiim quod congregáti essent filii Israel in Masphath, et as- RGO sermo Christi hoc cónfi. cendérunt sátrapæ Philisthinó- cit Sacraméntum. Quis serrum ad Israel. Quod cum au- mo Christi? Nempe is, quo dissent filii Israel, timuérunt facta sunt ómnia. Jussit Dómia fácie Philisthinórum. Dixerúnt-nus, et factum est cœlum : que ad Samuélem Ne cesses jussit Dóminus, et facta est pro nobis clamáre ad Dómi- terra jussit Dóminus, et fanum Deum nostrum, ut sal-cta sunt mária jussit Dómivet nos de manu Philisthinó- nus et omnis creatúra gene Lectio v. ráta est. Vides ergo quam ope ratórius sit sermo Christi. Si ergo tanta vis est in sermóne Dómini Jesu, ut incíperent esse quæ non erant, quanto magis operatórius est, ut quæ erant in áliud commuténtur? Caelum non erat, mare non erat, terra non erat. Sed audi dicéntem: Ipse dixit, et facta sunt: ipse mandávit, et creáta sunt. Ergo tibi ut respóndeam, non erat corpus Christi ante consecratiónem ; sed post consecratiónem dico tibi quod jam corpus est Christi. Ipse dixit. et factum est: ipse mandávit, et creátum est. Accépit Jesus. 161. |