decusque Flámini.

teret eleemosynam. Act. сар. 3.

Ant. 7. c. Intuens in eum Petrus, dixit: Argentum et aurum non est mihi; quod autem hábeo hoc tibi do: in nómine Jesu Christi Nazaréni, surge, et ámbula. Act. 3.

V. Dómine Deus meus, scient quia manus tua hæc. R. Et tu, Dómine, fecis

Lectiones de Scripturâ

Fit Commem. SS. Ma- ti cam. Ps. 108. chabæorum. Ant. Paráti sumus mori magis quàm occurrente. pátrias Dei leges præva- Post j. Lect. R. Pericári. 2. Mach. 7. trus, apprehensâ manu V. Iníquè non égimus claudi dexterâ, allevávit in testamento tuo, Dó- eum; et prótinùs consomine; . Et non reces- lidátæ sunt bases ejus et sit retrò cor nostrum. plantæ. Et Exíliens stetit et ambulábat. V. Deus ipse véniet, et salvábit vos; tunc sáliet sicut cervus, claudus. * Exíliens. Act. 3. Is. 35.

Ps. 43.

Oratio, Fraterna. infrà.

AD OFFICIUM NOCT. Invit. Dóminum, qui solvit compedítos, * Veníte, adorémus. Ps. 145. Hymnus. Qui Christiano. suprà.

IN Í. NOCTURNO. Ant. 8. G. Petrus et Joannes ascendébant in templum ad horam oratiónis nonam. Act. 3.

Ant. 3. c. Vir qui erat claudus ex útero matris suæ, bajulabátur; quem ponébant quotídiè ad portam templi, ut péEstiva.

Post ij. Lect. R. Intrávit cum illis in templum, ámbulans, et exíliens, et laudans Deum : Et Vidit omnis pópuius ambulantem et laudantem Deum; et impléti sunt stupóre. V. Deus in médio civitátis judícium suum dabit in lucem, et non abscondétur : * Vidit, Act. 3. Soph. 3.

Post iij. Lect. R. Petrus respondit ad pópu26

Jum: Quid mirámini in tam templi sanáto, dùm hoc? Deus glorificávit Fí- pópulum cum Joanne allium suum Jesum ; * Et lóquitur, invídiâ Sacerin fide nóminis ejus, † dótum in custódiam deHunc quem vos vidistis, trúsus est; undè producconfirmávit nomen ejus. tus in crástinum, tantam V. Signa Dei excelsi mag- ostendit constántiam na sunt, et mirabília e- ipsi príncipes satis admijus fórtia; * Et in fide. rári non possent interriGlória Patri. Hunc. Act. tam hóminis illiteráti li3. Dan. 3.

c

IN II. NOCTURNO. Ant. 2. D. Loquéntibus Petro et Joanne, supervenérunt Sacerdotes et injecérunt in eos manus. Act. 4.

bertátem; et númerus credéntium, auctà ex ipsis Apóstoli vínculis fidúciâ, ad quinque míllía accrésceret. Non ita multò post cùm solâ Petri prætereuntis umbrâ omnis cujusque Ant. 1. D. Posuérunt morbi spécies sanarétur eos in custódiam: multi rursùs per Pontíficem et autem crediderunt, et fac- Sadducæos ipse cum cœtus est númerus virórum teris Apóstolis in cárcequinque millia. Act. 4. rem públicum adductus Ant. 4. E. Factum est est, et pósteà flagellis cain crástinum, ut congre- sus, quòd, ob hominum garentur príncipes, et se- interdicta, jussa Dei à se nióres, et Scribæ ; et sta- contemni non posse restuentes eos in médio, interrogábant. Act. 4.

. Auxit Dóminus pópulum suum vehementer, R. Et firmávit eum super inimícos ejus. Ps. 104.

pondisset. Tértiâ vice occíso Jacóbo, cùm Heródes hanc cædem Judæis non ingrátam esse perspíceret, Petrum ítidem in cárcerem trudi, et caténis duabus vinctum, per niónes asservári præcepit; quátuor mílitum quatersu víncula et cárceres, uon undè nihilominùs per Anunâ vice, nec uno in lo- gelum mirabiliter educco expertus est. Nam pri- tus est. Ultimò, Romæ mò quidem statim à Pen- cùm martyrium pértulit, tecoste, claudo ad por- in custódia Mamertíni as

Lectio iv. Petrus Domini Peetrus Apóstolus prop

:

annis Chrysostomi in Epístolam ad Ephésios. ihil est æquè præclá

N' rum

servátus, et Nerónis jus- Lectio v. Hom. 8. su caténis constrictus fuis- De Expositióne sancti Josc tráditur, quæ in Románâ Ecclésia speciáli honóre à primis séculis hábitæ sunt. Scribit autem atque víncula Arátor, ejusdem Ecclésiæ propter Christum. Si quis sexto século Subdiáconus, amat Christum novit étiam ex Jerosolymis Pe- quod dicitur si quis tri caténas, aut certè unam Dómini amóre úritur ex iis quibus illic vinctus novit vim vinculórum et fúerat, jam Romæ suâ æ- dignitátem. Vinctum esse táte servátas fuisse undè propter Christum, fornon mediocriter aucta est tasse est præclárius quàm illárum venerátio; struc- sedére à dextris ejus; hoc tâ præsertim, ut ex áliis est magnificéntius, quàm Ecclésia Románæ monu sedére super duódecim sementis perspícitur, per des. Hoc sancti chori sojuniórem Eudóxiam, Va- lum est intellígere, Aposlentiniáni tértii uxórem, tolórum, inquam. Audi in monte Esquilíuo Basí- enim beátum Lucam dilicâ, nómine sancti Petri centem eos rediisse gauad Víncula. Quæ cùm ca- dentes à conspectu conlendis Augusti dedicáta es- cílii, quóniam digni háset ejus memóriæ dies biti sunt pro nómine festus institútus est. Christi contumeliam pati. R. Replétus Spíritu Atque áliis quidem vidésancto Petrus, dixit: si tur ridículum, si pronos hódiè dijudicámur in brum et contumélia dibenefacto *Notum sit gnitátis et lætitiæ luco haomni plebi Israël, quia beantur : iis autem qui in nómine Jesu Christi sciunt Christi desidérium, iste astat coram vobis sa- quid beátius quàm connus. V. Qui custodiébant tuméliis áffici? Vellem eánimam meam, consílium go quidem nunc esse iis fecérunt in unum; ego in locis in quibus dicunautem adjíciam, ut an- tur manére illa víncula : núntiem poténtiam tuam vellem vidére caténas quas *Notum sit omni. Act. 4. pertimescunt quidem, et horrent dæmones,

Ps. 70.

reve

rentur autem Angeli. Ni- trus, propter quem venit hil est enim mélius quàm Angelus ; illa mihi promala pati propter Chris- dessent víncula. Quid ertum. O beáta víncula! O go? Quómodò, inquit, beátas manus quas orná- precátur tanquam liberávit illa catena! Ego si tus magnis malis? Ne fuissem illis tempóribus, miréris: precátur enim tunc máximè eas essem timens ne moriátur. Tiamplexus certassem illas mébat autem mori, propdeosculári manus, quæ téreà quòd vitam adhuc dignæ sunt hábitæ pro matériam vellet ac cauDómino meo vincíri. sam ferendi cruciátus. Dé

:

. Princeps Sacerdó- niquè audi quid dicat betum et omnes qui cum átus Paulus Dissolvi, et illo erant, posuérunt A- cùm Christo esse multò póstolos in custódia pú- méliùs; permanére autem blicâ. Angelus autem Dó- in carne necessárium propmini per noctem apériens ter vos. Hoc étiam vojánuas cárceris, dixit: cávit grátiam, scribens: Ite *Et stantes loquími- Vobis, inquit, donátum ni in templo verba vitæ est à Christo, non sohujus. V. Exultáte in lùm ut in eum credátis, conspectu ejus qui edúcit sed étiam pro eo patiávinctos in fortitúdine; mini. Quamobrem hoc Et stantes. Act. 5. Ps. 67. illo est majus donávit Lectio vj. enim. Revérà máxima est

*

rat, inquit Lucas, Pe- grátia, et major his ómtrus vinctus et trá- nibus quàm solem et luditus milítibus et dormié- nam sístere, quàm munbat. Non dormiisset, siin dum movére. Hoc mamagnâ fuisset sollicitúdi- jus quam vincere aut exne. Dormiébat inter mí- péllere dæmones. Non illites; et venit ad eum li tam dolent, dùm fide Angelus, et percusso ejus expelluntur à nobis, ut látere, eum excitávit. Si quandò víderint nos maquis ergo mihi díceret li áliquid pati propter Quid malles, an esse An- Christum et vincíri; hoc gelus qui Petrum propú- enim majórem dat libergit, an Petrus qui salvus tátem, et fidúciam ; nec eyásit? mallem esse Pe- proptéreà tantum bonum

pera Dómini, R. Quæ pósuit prodígia super terram. Ps. 45.

est vinctum esse propter V. Veníte et vidéte óChristum, quòd ea res regnum concíliet; sed quòd ea fiat propter Christum. Quanta est gloriátio scire quòd propter Christum sit vinctus Quanta volup. tas, quantus honor, quantus splendor! Vellem hæc perpétuò effári.

*

B. Præcipiendo præcépimus vobis ne docerétis in nómine isto; et ecce replestis Jerúsalem doctrínå vestrâ. Respondens Petrus, et Apóstoli, dixérunt : Obedíre oportet Deo magis quàm hominibus. V. Est Dóminus vivus ipse in cœlo potens, qui jussit. O bedíre. Glória. * Obedí re. Act. 5. 2. Mac. 15. IN III. NOCTURNO. Ant. 6. C. Cùm audissent Apóstoli quòd re cepisset Samaría verbum Dei, misérunt ad eos Petrum et Joannem. Actuum. 8.

Ant. 5. a. Imponébant manus super illos, et accipiébant Spíritum sanctum. Act. 8.

Ant. 8. c. Invénit hóminem quemdam paralyticum, et ait illi Petrus: Enéa, sanat te Dóminus Jesus Christus. Et contínuò surrexit. Act. 9.

Lectio vij. 16. Léctio sancti Evangélii secundùm Matthæum. Jesus in partes Cæsarén illo témpore ; Venit æ Philippi, et interrogabat discípulos suos, dicens: Quem dicunt hómines esse Fílium hóminis? Et réliqua. Homília sancti Joannis Chrysostomi.

In Matth. Hom. 55. n. 1. os verò, quem me esse dicitis? Quid ígitur os Apostolórum Pctrus ? Semper fervens, chori Apostólici coryphiæus cùm omnes interrogáti essent, ipse respondet. Et cùm de senténtiâ pópuli Christus sciscitarétur, omnes respondérunt: cùm autem de suâ eos rogáret, Petrus prósilit et prævertit, aitque: Tu es Christus, Fílius Dei vivi. Quid er go Christus? Tu es Petrus, et super hanc petram ædificábo Ecclésiam

meam, et portæ ínferi non prævalebunt adversùs eam : et, Quæcumque sólveris super terram, erunt solúta et in