plúrimis clarus post mor- Victórem mansit, nbi ad tem miráculis ánimam fratrum preces hábitâ conDeo reddidit, anno Chris- cióne, instantem labórum ti nongentésimo septuagé- finem, propèque immi simo secundo. nentem sibi agónem præ Oratio Deus, fidé- nuntiávit. Nihilominùs alium. xxviij. DIE VI I. SANCTI THOME, Cantuariensis géntibus Alexandro tértio, Pontífice et Ludovico séptimo, Francórum rege, in grátiam Henríci restitútus est, et Cantuáriam reversus. Sed cùm illic novis quotidiè calúmniis impeteretur, conques sacerdótem stare Lectio iij. Cantuariensis Episcopus unum creátus est. In ea digni- quóminùs pace fruerétur. táte pósitus, abdicáto Cancellárii múnere vitam ulici quátuor gratum se factúros rati, quam aliquandiù' ad se- A se reg factors atti 9 culi génium égerat, ad se- Thomam in Ecclésia vesveriórem disciplínam cœ- pertínis horis óperam danpit exigere. Magnátum in tem aggrediuntur. Qui Clése vehemens ódium con- ricis templi áditus præcitavit, quòd opes Ecclé- clúdere conántibus accursiæ quas invaserant, res- rens Non est, inquit títui fecisset. Henrico se- Dei Ecclésia custodienda cundo, qui Epíscopos ad more castrórum ; pro ipsà servandas regni consuetú- libenter mortem subíbo. dines júribus Ecclésia con- Tùm flexis génibus trárias, sacramento præs Deo, beatæ Mariæ, sanc tito, volébat adígere, fór- tis Ecclésiæ suæ Patrónis titer réstitit. Quamobrem et Mártyri Dionysio comsede dejectus, in exílium mendans, caput ímpiis pulsus est; advectusque mánibus præcidendum ób in Franciam, Pontiniáci tulit anno ætátis quinquaprimùm in diœcesi Antis- gésimo secundo, Christi siodorensi, tùm Sénonis, verò millésimo centésimo demùmque Parísiis ali- septuagésimo. Henrícus quándiù apud sanctum tam atróci facinóre per culsus, tríduo ab omni pe- Oratio. Orémus. è cibo abstinuit, et per One Deus, qui beáto mnípotens, sempiter nè quadraginta dies pœniten tiam egit. Thomam pós- Thomæ, Pontífici et Márteà miráculis insignem tyri tuo, usque ad morAlexander tértius sanctis tem pro justítiâ certáre ascripsit. Ad cujus túmu- tribuisti; fac nos ejus mėlum Ludovicus séptimus ritis, vitæ frágilis amorem cùm oráret, Philippi fílii abjícere, et ad te, qui gravíssimo morbo laboran- solus vera vita es tis sanitátem impetrávit. veníre; Per Dóminum. , per DOMINICA II. JULII. IN FESTO SACRATISSIMI CORDIS D. N. JESU CHRISTI. SOLEMNE-MAJUS. IN I. VESPERIS. úbera portabímini, et su Psalmi de Sabbato. per génua blandientur voAnt. Deum filiis homi- ter blandiátur, ita ego Delícia elíciæ meæ esse bis. Quómodò si cui ma 1. .D. num: Beáti qui_custódiunt vias meas. Prov. 8. Ant. 3. a. Fériam eis pactum sempiternum, et non désinam eis benefácere. Jer. 32. consolábor vos : vidébitis, et gaudébit cor vestrum. R. Transíte ad me omnes qui concupiscitis me, et à generatiónibus meis implémini : * Spíritus enim meus super mel dulcis, et hæréditas mea super mel et favum. V. Veníte ad me omnes qui laborátis et oneráti estis, et ⭑ in ego reficiam vos. Spíritus. Glória. * Spíritus. Eccli. 24. Matth. 11. HYMNUS. Ant. 5. C. Lætábor super eis cùm benè eis fécero in toto corde meo, et in totâ ánimâ meâ. Jer. 32. Ant. 7. G. In funículis Adam traham eos, vínculis caritátis. Osee. 11. Ant. 6. F. Erunt mihi in pópulum, et ego ero eis in Deum : addúcam su- Nuncinter pópulos quis per eos omne bonum quod símilis tuî, Gens ô Christíadum ' gran de Dei genus! Cœlo tolle caput, quæ tibi próximo Ducis númine glóriam. Summi Christus adest progénies Patris, Lumen nube tegens, fúlminis immemor per vos, et díscite à me quia mitis sum et húmi, Totus prodit amans to- lis corde; et inveniétis ré tus amábilis ; 1 Ad se sic trahit ómnia. Qui quondam pátrio lap. sus ab æthere Terras incóluit, nunc sólio sedens, quiem animábus vestris. Matth. 11. Orat. ut infrà, ad Laud. Fit Commem. Sabbati ante Dominicam occur. AD COMPLETORIUM. De nostris vel adhuc pec- Psal. et Capit. de Feria. tóribus creat Cordi delícias suo. O Cor perpétuis ígnibus æstuans! O Cor perpétuis fontibus áffluens! Tu semper rénovas justítiæ sacram Tu semper sátias sitim. Et nos divus amor quos sibi cónsecrat Gens ingráta Deo, frígida péctora, Quid torpémus? iners cur retínet tepor? Urget ffámmea cáritas. Šit laus summa Patri, summaque Fílio; Sit par, alme, tibi glória, Spíritus Qui subjecta moves péctora, mútuas Da Christo réferant vices. Amen. 9 . Gustáte, et vidéte quóniam suávis est Dóminus; R. Beátus vir qui sperat in eo. Ps. 33. Ad Magnif. Ant. 4. E. Ant. 2. A. Unus míli tum lánceà latus Jesu apéruit, et contínuò exívit sanguis et aqua. Joan 19. Hymnus, Grates. cum Doxologia sequenti: Sitlaus Patri, laus Fílio; Par sit tibi laus, Spíritus : Adusta sacris ígnibus, Fac, Christe, corda férveant. Amen Ad Nunc dimittis. Ant. 6. C. Qui sitit, véniat: e qui vult, accípiat aquam vitæ gratis. Apoc. 22. AD OFFICIUM NOCT. Invit. Jesum Christum, qui dilexit nos, * Veníte, adorémus. Apoc. 1. HYMNUS.. Tóllite jugum meum su- Inter ignes non minátur, Totas ecce cáritas : Spirat almum cor amó rem, Cordis éxposcens vices Hinc fluunt torrentis instar In Ps. Dóminus regit me. 108. Ant. 2. D. Misericórdia tua subsequétur me ómnibus diébus vitæ meæ In Ps. Expectans cum Gratiárum flúmina: suá divisione. 127. Hic salus ægris parátur, Fléntibus solátium; Hic labórans sublevátur, Hic beátus índigus. Surge; quid, reus, moráris? Hic tronus cleméntiæ; Voce cor Jesu disertâ Ant. 3. a. Multa fecisti tu, Dómine Deus meus, mirabília tua; et cogitatiónibus tuis non est quis símilis sit tibi. V. Suávis Dominus universis, R. Et miseratiónes ejus super ómnia ópera ejus. Ps. 144. Orat indulgéntiam : Tela natus jam vibrantem Lectio j. cap. 1. Patris exarmat manum De Epístolâ beáti Pauli, Vana ue fiant amóris Apóstoli, ad Ephesios. Tam stupendi pignora: Denedictus Deus et PaTu rebellis, Christe,mentis Dter Domini nostri JeFrange contumáciam; su Christi, qui benediQuæ tuum pectus perúrit, xit nos in omni benedic Urat et nos cáritas. tióne spirituáli in cœlésSit perennis laus Parenti. Qui creávit ómnia Filioque, qui redémit Morte nos volens suâ : Flaminique, cujus almo confovémur hálitu. Amen. tibus in Christo, sicut elégit nos in ipso ante mundi constitutiónem ut essémus sancti et immaculáti in conspectu ejus in caritate; qui prædestinávit nos in adoptiónem filiórum per Jesum Christum in ipsum secundùm propósitum voluntátis suæ, in laudem Ant. 8. G. Quid est glórir grátiæ suæ, in quâ homo, Dómine, quòd gratificávit nos in dilecmemor es ejus; aut fí- to Filio suo, in quo halius hóminis quóniam bémus redemptiónem per vísitas eum. sánguinem ejus, remissió IN I. NOCTURNO. In Ps. Dómine, Dóminus noster. 41. |