CANON.! Ex Concílio Bituricensi. Benefit enefícia prétio obten- partem, et rogáre cœpéta, et in confidéntiam runt ut dignarétur dimíseu custódíam occultè aut diam partem ómnium quæ apertè trádita,ipso jure attúlerant, acceptam havacent: qui percipiunt eó- bére. rum fructus, suos non faciant, sed ad restitutiónem teneantur. Tu autem. Lectio ij. unc dixit eis occultè: SABBATO. Manifesto vobis veriLectio j. cap. 12. tátem, et non abscondam De libro Tobíæ. à vobis occultum sermóocávit ad se Tobías nem. Quandò orábas cum Veca v fílium suum, dixitque lacrymis,et sepeliébas mórei: Quid póssumus dare tuos, et derelinquébas viro isti sancto qui venit prándium tuum, et mórtecum? Respondens Tobías, dixit patri suo: Pater, quam mercédem dábimus ei aut quid dignum póterit esse benefíciis ejus? Me duxit et reduxit sanum, pecúniam à Gabélo ipse recépit, uxórem ipse me habére fecit, et dæmónium ab eâ ipse compéscuit, gáudium paréntibus ejus fecit, meipsum à devoratióne piscis eripuit, te quoque vidére fecit lumen coeli, et bo nis ómuibus per eum repléti sumus. Quid illi ad hæc potérimus dignum dare? Sed peto te, pater mi, ut roges eum si fortè dignábitur medietátem de tuos abscoudébas per diem no luntátem Dei eram : ip- justítias et eleemosynas, sum benedícite, et cantá- ut sint mémores Dei, et te illi. Videbar quidem benedícant eum in omvobiscum manducare et ni témpore in veritáte, bíbere; sed ego cibo in- et in totâ virtúte suâ. visibili et potu, qui ab ho- Nunc ergo, fílii audímínibus vidéri non potest, te me, et nolíte manére utor. Tempus est ergo ut hic; sed quâcumque die revertar ad eum qui me sepeliéritis matrem misit. I Lectio iij. cap. 14. ves tram circa me in uno sepulchro, ex eo dirígite 'n horâ autem mortis gressus vestros ut exeátis suæ vocávit ad se To- hinc vídeo enim quia bíam fílium suum, et iniquitas ejus finem daseptem júvenes filios ejus bit ei. Factum est autem nepótes suos dixitque post óbitum matris suæ, eis Propè erit intéritus Tobías abscessit ex NíniNínive; non enim éxci- ve cum uxóre suâ, et fídit verbum Dómini : et liis, et filiórum fíliis, fratres nostri qui disper- et reversus est ad sócesi sunt à terrâ Israël, re- ros suos. Invenitque eos vertentur ad eam. Om- incólumes in senectúte bonis autem deserta terra nâ et curam córum gesejus replébitur, et domus sit, et ipse clausit óculos Dei quæ in eâ inccnsa eórum et omnem hæcst, iterùm reædificábi- reditátem domûs Raguétur; ibíque revertentur lis ipse percepit, viditque omnes timentes Deum : quintam generatiónem, et relinquent gentes idó- filios filiórum suórum. Et la sua, et vénient in Je- complétis annis nonaginrúsalem, et inhabitábunt ta novem in timóre Dóin eâ ; et gaudébunt in mini, cum gáudio sepecâ omnes reges terræ, a- liérunt eum. Omnis audorantes regem Israël. Au- tem cognátio ejus, et omdíte ergo, filii mei, pa- nis generátio ejus, et botrem vestrum Servíte na vita, et in sanctâ conDómino in veritáte, et versatióne permansit ; ita inquírite ut faciátis quæ ut accepti essent tam Deo plácita sunt illi; et filiis quàm hominibus, et cuncvestris mandáte ut fáciant tis habitántibus in terrà. Sac CANON. : tas gentes império suo; Ex Concílio Remensi. et ipse ædificávit civitáAnn. 1583. tit. de Simo- tem potentíssimam, quàm niac. num. 9. appellavit Ecbátanis, ex acerdótes qui de prétio lapidibus quadrátis et secpaciscuntur ut Missas tis fecit muros ejus in lacélebrent ; et Paroci qui, titúdinem cubitórum seppro Sacramentórum ad- tuaginta, et in altitúdiministratióne, vel fúne nem cubitórum triginta; re, vel sepultúris, áli- turres verò ejus pósuit quid exigunt præter ea in altitúdinem cubitórum quæ de jure, lege, vel con centum. Per quadrum ve suetúdine laudabili confe- rò eárum latus utrumruntur, habeantur simo- que vicenórum pedum níaci: non autem, si spon- spátio tendebátur, posuittè obláta recípiant. que portas ejus in altitúAd Maguif. Ant. 5. C. dinem túrrium. Et gloVenit Assur in multitú- riabátur quasi potens in dine fortitúdinis suæ: Dó- potentiâ exércitus sui, et minus autem omnípotens in glóriâ quadrigárum sutrádidit eum in manus árum. Anno ígitur duoféminæ, et confódit eum. Judith. 16. Oratio, Orémus. ua nos, quæsumus, Dómine, grátia sem per et præveniat et sequátur, ac bonis opéribus júgiter præstet esse intentos; Per Dóminum nostrum Jesum Christum Filium tuum, qui tecum vivit et regnat. DOMINICA XVI post Pentecosten. IN I. NOCTURNO. Lectio j. cap. 1. Incipit liber Judith. rphaxad rex Medórum subjugáverat mul décimo regni sui, Nabuchodonosor rex Assyriórum, qui regnábat in Nínive civitáte magnâ, pugnávit contra Arphaxad, et obtínuit eum. R. Scitóte quóniam exáudiet Dóminus preces vestras, si manentes permanséritis in jejúniis et oratiónibus:* Mémores estóte Móysi qui Amalec confidentem in virtúte suâ, non ferro pugnando, sed precibus sanctis orando dejecit. V. Omnia quæcumque petiéritis in oratióne credentes, accipiétis. * Mémores estóte. Judith. 4. Matth. 21. bant in terrâ Juda, timuérunt valdè à fácie ejus. Tremor et horror invásit sensus eórum, ne hoc fáceret Jerúsalem et templo Dómini, quod fécerat cæteris civitatibus et templis eárum. Et misérunt in omnem Samaríam per circúitum usque omnes vértices et muris circumdedérunt vicos suos, Lectio ij. cap. 2. nno tértio décimo Nabuchodonosor regis, vigésimâ et secundâ die mensis primi, factum est verbum in domo Nabuchodonosor regis Assyriórum, ut defenderet se. Vocavitque omnes majóres natu, omnesque duces et bellatóres suos, et há- Jéricho, et præoccupabuit cum eis mystérium vérnut consilii sui dixitque co- móntium gitatiónem suam in eo esse, ut omnem terram suo et congregavérunt frumensubjugáret império. Quod ta in præparatiónem pudictum cùm placuisset óm- gnæ. Sacerdos étiam Enibus, vocávit Nabucho líachim scripsit ad unidonosor rex Olophernem versos qui erant contra Espríncipem militiæ suæ, drelon, quæ est contra fáet dixit ei: Egrédere ad- ciem campi magni, juxversùs omne regnum oc- ta Dóthain, et universos cidentis. et contra eos præ- per quos viæ tránsitus escípuè qui contempsérunt se poterat, ut obtinérent impérium meum. ascensus móntium per quos R. Judith vídua ha- via esse poterat ad Jerúbens super lumbos suos salem, et illic custodícilícium, jejunábat óm- rent ubi angustum iter nibus diébus vitæ suæ : esse poterat inter montes. et erat hæc in ómnibus Et fecérunt filii Israël se famosíssima; * Quóniam cundùm quod constitúetimébat Dóminum valdè: rat eis sacerdos Dómini nec erat qui loquerétur Elíachim. de illâ verbum malum. 1. Equo ánimo estóV. Hæc erat plena opé- te, fratres, expectémus à ribus bonis et eleemósynis quas faciébat ;* Quóniam Judith. 8. Act. 9. Lectio iij. cap. 4. unc audientes hæc fi Dómino misericórdiam ; * Fórsitan enim indignatiónem suam abscindet, et Dabit glóriam nómini suo. V. Nihil solliciti Thi Israel, qui habitá- sitis, sed in omni ora credá- tióne et obsecratióne pe- Dómini, quibus corrípititiónes vestræ innotes cant apud Deum; Fór sitan. Glória Patri. † Dabit. Judith. 7. Philip. 4. IN II. NOCTURNO. Lectio iv. cap. 9. Ex libro sancti Ambrósii, Epíscopi, de Elía et jejúnio. Potentes vinum prohi mur ad emendatiónem, Lectio v. Esther quoque pulchrior bentur bíbere, ne cùm facta est jejúnio; Dóbíberint, obliviscantur sapiéntiam. Bibébant vinum in ebrietáte potentes, qui Holoferni príncipi militiæ minus enim grátiam só- regem 9 regis Assyriórum se trá- rum, à persecutiónis acerdere, gestiébant: sed non bitátibus liberávit : ita ut bibébat fémina Judith sibi fáceret esse subjejúnans ómnibus diébus jectum, non libídinis arviduitátis suæ, præter fes- dóre flammátum, sed cœtórum diérum solemnitá- lesti miseratióne convertes. His armis muníta pro- sum; ita ut et poena recessit et omnem Assyrió- torquerétur in ímpium rum circúmvenit exérci- et honor sacris redderétum. Sóbrii vigóre con- tur altaribus. Itaque illa sílii abstulit Holofernis ca- quæ tríduo jejunávit conput, servávit pudicítiam, tínuo et corpus suum victóriam reportávit. Hæc aquâ lavit, plùs plácuit, enim succincta jejúnio, in et vindictam rétulit. Acastris prætendebat alié- man autem, dùm se renis ille vino sepultus ja- gáli jactat convívio, inter cébat, ut ictum vúlneris ipsa vina pœnam suæ é-sentíre non posset. Itaque briétátis exolvit. Est ergo uníus mulieris jejúnium jejúnium reconciliatiónis innúmeros stravit exérci- sacrifícium, virtútis intus Assyriórum R. Reputantes peccátis nostris hæc ipsa supplícia minóra esse * Flagella 1 crementum quod fecit étiam féminas fortióres augmento grátiæ. R. Quia patiens Dó |