leguntur, áliquid expó- tos erudívit, et ánimæ nant; atque inter cætera suæ suávis est. Qui sophíssanctíssimi hujus Sacrifí- ticè loquitur, odíbilis est: cii mystérium áliquid declárent, diébus præsertim domínicis et festis. SABBAT O. Lectio j. cap. 37. De libro Ecclesiástici. in omni re defraudabitur. Lectio ij. cap. 41. O mors, quàm amára est memória tua hómini pacem habenti in substántiis suis; viro quiéto, Cum viro sancto assí- et cujus viæ directæ sunt duus esto, quemcum- in ómnibus, et adhuc que cognoveris observan- valenti accípere cibum ! tem timórem Dei, cujus O mors bonum est juánima est secundùm áni- dícium tuum hómini inmam tuam; et qui, cùm digenti, et qui minorátitubáveris in tenebris, tur víribus, defecto ætácondolébit tibi. Cor bo- te, et cui de ómnibus ni consílii státue tecum; cura est, et incredibili non est enim tibi áliud qui perdit patientiam ? pluris illo. Anima viri Noli metúere judícium sancti enuntiat aliquando mortis. Memento quæ anvera,quam septem circum- te te fúerunt, et quæ suspectóres sedentes in ex- perventúra sunt tibi, hoc celso ad speculandum. Et judícium à Dómino omin his ómnibus deprecá- ni carni. Et quid superre Altíssimum, ut dírigat véniet tibi in beneplácita in veritáte viam tuam. Altíssimi? Sive decem, Ante ómnia ópera ver- sive centum, sive mille bum verax præcédat te, anni, non est enim in inet ante omnem actum con- ferno accusátio vitæ. sílium stábile. Verbum nequam immutábit cor æ vobis, viri ímpii, ex quo partes quatuor qui dereliquistis leoriuntur, bonum et ma- gem Dómini Altíssimi. Et lum, vita et mors; et si nati fuéritis, in maledominátrix illórum est dictióne nascémini; et si assídua lingua. Est vir mórtui fuéritis, in maastútus multórum erudí- ledictióne erit pars vestor, et ánimæ suæ inú- tra. Omnia quæ de terrâ tilis est. Vir perítus mul- sunt, in terram conver Væ Lectio iij. tentur; sic ímpii à ma- DOMINICA XIV post Pentecosten. IN I. NOCTURNO. Lectio j. cap. 1. Incipit liber Job. ir erat in terrâ Hus, Vi nómine Job, et erat vir ille simplex et rectus, ac timens Deum, et recedens à malo : natíque ledicto in perditiónem. Luctus hóminum in córpore ipsórum ; nomen autem ímpiórum delėbitur. Curam habe de bono nómine; hoc enim magis permanébit tibi, quàm mille thesauri pretiósi et magni. Bonæ vitæ númerus diérum ; bo- sunt ei septem fílii et tres num autem nomen permanébit in ævum. Disci plínam in pace conserváfílii. te, Tu autem. filiæ. Et fuit posséssio ejus septem míllia óvium, et tria millia camelórum, quingenta quoque juga boum, et quingenta ásiCANON. næ, ac família multa niEx Concilio Mexicano. mis; eratque vir ille maAnn. 1585. de Doctrina gnus inter omnes OrienChristi, Libr. 1. Sess. 5. táles. Et ibant filii ejus, uráti procúrent ut scho- et faciebant convivium per la instituantur, ubi domos, unusquisque in púeri légere et scribere die suo. Et mittentes vodiscant, Christiánæ doc- cábant tres sorores suas ↑ trínæ documenta accípi- ut coméderent et biberent ant; id enim máximè cum eis. Cùmque in orconvéniens est ad Chris- bem transissent dies contiánum et civílem córum institutiónem. vívii, mittebat ad eos Job, et sanctificábat illos, conferebat holocausta pro sínsurgensque dilúculo, ofgulis. Dicebat enim: Ne fortè peccáverint fílii mei, et benedíxerint Deo in córdibus suis. Sic faciébat Job cunctis diébus. B. Job córruens in terram, adorávit, et dixit: ad⭑ Nudus egressus sum de útero matris meæ et nu universa quæ habet, in manu tua sunt; tantùm in eum ne extendas manum tuam. Egressus-→ que est Satan à fácie Dómini. dus revertar illuc : Dómi- ce nus dedit, Dóminus áb stúlit sit nomen Dómini benedictum. . Nihil intúlimus in hunc mundum; haud dubium quòd nec auferre, quid póssumus. * Nudus. Job. 1. Tim. 6. Qu Lectio iij. ùm autem quâdam die R. Quis respondébit Deo? vel quis dicere potest: Cur ita facis?* Deus, Lectio ij. cujus iræ nemo resistere uâdam autem die potest, et sub quo cur. cùm venissent fílii vantur qui portant orbem. Dei ut assisterent coram Quantus sum ego, ut resDómino, áffuit inter eos póndeam ei?. Numétiam Satan. Cui dixit Dó- quid dicit figmentum ei minus : Uudè venis? Qui qui se finxit: Quid me respondens ait: Circuívi fecisti sic?* Deus. Job. terram, et perambulávi 9. Rom. 9. eam. Dixitque Dóminus ad eum: Numquid considerasti servum meum Job, quòd non sit ei si- méderent, et bíberent vimilis in terrâ, homo sim- num in domo fratris sui plex et rectus, ac timens primogéniti, núntius veDeum et recédens à ma- nit ad Job, qui díceret: lo? Cui respondens Sa- Boves arábant, et ásina tan, ait: Numquid Job pascebantur juxta eos, et frustrà timet Deum? Non- irruérunt Sabæi, tuleruntne tu vallasti cum, ac que ómnia et púeros domum ejus, universam percussérunt gládio; et eque substantiam per cir- vási ego 'solus ut nuntiácúitum? Opéribus má- rem tibi. Cùmque adhuc nuum ejus benedixisti, et ille loquerétur, venit alpossessio ejus crevit in ter, et dixit: Ignis Dei terrâ? Sed extende páu- cécidit è cœlo, et tactas lulùm manum tuam et oves puerosque consump¬ tange cuncta quæ póssi- sit; et effúgi ego solus ut det, nisi in fáciem bene- nuntiárem tibi. Sed et ildíxerit tibi. Dixit ergo lo adhuc loquente, venit Dóminus ad Satan: Ec- álius, et dixit: Chaldai fecérunt tres turmas, et ta perdíderat ; sed tainvasérunt camelos, et tu- men sciens quia contra se Jérunt eos, necnon et Satan tentandi vires, nipúeros percussérunt glá- si permittente Dómino, dio; et ego fugi solus ut non habébat, non ait : nuntiárem tibi. Adhuc lo- Dóminus dedit, díábolus quebátur ille, et ecce á ábstulit, sed : Dóminus lius intrávit et dixit: dedit, Dóminus ábstulit. Fíliis tuis et filiábus ves- Fortassè enim fúerat docéntibus et bibéntibus vi- lendum, si quod Cónnum in domo fratris sui ditor dederat, hostis absprimogéniti, repentè ven- tulisset: at postquam non tus vehemens irruit à re- ábstulit nisi ipse qui degióne deserti, et concus- dit, sua recépit, non nos. sit quátuor ángulos do- tra ábstulit. Si enim ab mûs, quæ córruens op- illo accípimus quibns in pressit líberos tuos, et hâc vitâ útimur, cur domórtui sunt; et effúgi e- leámus quòd ipso judigo solus ut nuntiárem tibi. cante exígimur, quo lar V. Benedíctio peritúri giente fœnerámur? Nec asuper me veniébat, et cor liquandò injustus est crévíduæ consolátus sum: ditor, qui dùm præfixo justítia indútus sum; * reddendi témpore non Oculus fui cæco; et pes constríngitur, quandò claudo; † Pater eram pau- vult, éxigit quod fœneperum. V. Factus sum in- rátur. Ubi et benè subfirmis infirmus : ómnibus júngitur: Sicut Dómino ómnia factus sum. * Ocu placuit, ita factum est. lus. Glória Patri. † Pa- Cùm enim in hâc vitâ ea ter. Job. 29. 1. Cor. 9 quæ nólumus patimur IN II. NOCTURNO. necesse est ut ad eum qui injustum velle nil potest, stúdia nostræ voluntátis inclinémus. Lectio iv. Ex libris Morálium sancti Gregórii, Papæ. Lib. 2. Cap. 18. R. Beátus homo qui Dóminus óminus dedit, Dó- corrípitur à Deo. Increminus ábstulit; sicut patiónem ergo Dómini ne Dómino plácuit, ita fac réprobes ; * Quia ipse tum est. Sanctus vir Job, vulnerat et medétur. tentante adversário, cunc. Noli negligere dis ciplinam Dómini; neque fatigéris, dùm ab eo argúeris; Quia. Job. 5. Hebr. 12. rant Job, duplícia; et fratres sui consoláti sunt eum. * Dóminus autem benedixit novíssimis Job magis quam princípio ejus. Monique estquod non patiétur vos tentári agna quippè est con- . Fidélis Deus est, qui Lectio v. displicet, quòd illo or- supra id quod potestis ; dinante erga nos ágitur, sed fáciet étiam cum tencui nonnisi justum pla- tatióne proventum. * Dócet. Si igitur justa pla- minus autem. Job. 42. 1. cére Dómino scimus, pa- Cor. 10. ti autem nulla, nisi quæ Dómino placuerint, pós sumus; justa sunt cunc suæ Lectio vj. ostis noster tot nos já ́ntuendum verò est quia 9 ta quæ pátimur, et val- culis pércutit, quot tendè injustum est, si de jus- tatiónibus afflígit. Quotâ passióne murmurámus. tídiè namque in ácie staSed quia orátor fortis quó- mus quotidiè tentatiómodo assertiónem partis num ejus tela excípimus. contra adversárium Sed et nos contra illum allegávit, audivimus ; jácula míttimus si connunc quomodò in oratió- fossi tribulatiónibus hunis suæ término júdicem mília respondémus. Beábenedícendo laudet, au- tus ígitur Job percussus diámus. Séquitur: Sit no- damno rerum, percussus men Dómini ben dictum. morte filiórum, quia vim Ecce omne quod rectum dolóris vertit in laudem sensit, Dómini benedic- Conditóris, dicens: Dótióne conclúsit; ut hinc minus dedit, Dóminus adversárius inspíciat, et ábstulit ; sicut Dómino ad pœnam suam victus plácuit ita factum est: sit erubescat; quia ipse Dó- nomen Dómini benedicmino cóntumax étiam tum; superbum hostem in beatitúdine cónditus humilitáte percussit, cruéxtitit, cui homo hym- délem patientià stravit. num glóriæ étiam percussus dicit. 2 R. Patientes estóte et VOS et confirmáte corda R. Addidit Dóminus vestra : * Exemplum acómnia quæcumque fúc- cípite labóris et patión |