Tu autem. cíderit expellétur et à malítiæ illíus : et si benè notis. Díviti decepto mul- fécerit, ignoranter et non ti recuperatóres locútus volens facit; et in novísest superba, et justifica- simo manifestat malítiam vérunt illum. Húmilis de- suam. ceptus est, insuper et argúitur locútus est senLectio iij. sáté, et non est datus ei nsatiábilis óculus cúpilocus. Dives locútus est, Idi in parte iniquitátis; et omnes tacuérunt et non satiábitur donec converbum illíus usque ad súmat arefáciens ánimam nubes perdúcent. Pauper suam, Oculus malus ad locútus est, et dicunt mala; et non satiábitur Quis est hic? et si offénderit, subvertent illum. Bona est substantia, cui non est peccátum in conscientiâ et nequíssima paupertas in ore ímpii. 9 Tu autem 9 pane, sed índigens, et in tristítiâ erit super mensam suam. Fili, si habes, bénefac tecum, et Deo dignas oblatiónes offer. Memor esto quóniam mors non tardat, et testamentum inferórum quia de Lectio ij. cap. 14. Beatus eátus vir qui non est monstrátum est tibi; teslapsus verbo ex ore tamentum enim hujus suo, et non est stimulá- mundi, morte moriétur. tus in tristítiâ delicti. Fe- Ante mortem benefac alix qui non habuit ánimi míco tuo, et secundùm sui tristitiam, et non éx- vires tuas expórrigens da cidit à spe suâ. Viro cú- páuperi. Non defraudéris pido et tenáçi sine ratióne à die bono, et partícula est substantia: et hómini boni doni non te prætélívido ad quid aurum ? reat. Nonne áliis relinQui acervat ex ánimo suo ques dolores et labóres injustè, áliis cóngregat; tuos in divisióne sortis ? et in bonis illíus álius lu- Da et áccipe, et justífica xuriábitur. Qui sibi ne- ánimam tuam. Ante óbiquam est, cui álii bonus tum tuum operáre justíerit? et non jucundábitur tiam ; quóniam non cst in bonis suis. Qui sibi ín- apud ínferos inveníre cividet, nihil est illo né- bum. quius, et hæc reddítio est Tu autem. CANON. tas; plagæ illíus non est Ex Concílio Tridentíno. sánitas. Objurgátio et inSess. 24. de Ref. cap. 4. júriæ annullábunt subsullus seculáris, sive tántiam et domus quæ reguláris, étiam in nimis lócuples est, anEcclésiis suórum órdi- nullábitur supérbiâ; sic num, contradicente Epís- substantia superbi eradicopo, prædicáre præsu- cábitur. N mat. lidem étiam, sal- Lectio ij. cap. 25. tem domínicis et áliis fes- Tn tribus plácitum est tivis diebus, púeros, in Ispirítui meo, quæ sunt síngulis parochiis, fídei probáta coram Deo et horudimenta et obedientiam mínibus. Concórdia fra Xenia erga Deum et parentes trum, et amor proxidiligenter ab iis, ad quos mórum, et vir et múspectábit, docéri curábunt. lier benè sibi consentien FERIA QUARTA. tes. Tres spécies odívit áLectio j. cap. 20. et 21. nima mea, et aggravor De libro Ecclesiástici. valdè ánimæ illórum: Ténia et doua excæ- Páuperem superbum, dícant óculos júdicum, vitem mendácem, senem et quasi mutus in ore a- fátuum et insensátum. vertit correptiónes eórum. Quæ in juventúte tuâ non Sapientia absconsa, et congregasti, quómodò in thesaurus invísus: quæ senectúte tua invénies ? utilitas in utrisque? Mé- Quàm speciósum canitilior est qui celat insipien- éi judícium, et presbytetiam suam quàm ho- ris cognoscere consílium! mo qui abscondit sapién- Quàm speciósa veteránis tiam suam. Fili, peccas- sapiéntia, et gloriósis inti? non adjícias íterùm; tellectus et consilium ! Cosed et de prístinis depre- róna senum, multa pecáre, ut tibi dimittantur. ́rítia ; et glória illórum, Quasi à fácie cólubri fuge timor Deí. peccáta et si accésseris Lectio iij. cap. 28. ad illa, suscipient te. Den- ui vindicári vult, à tes leónis, dentes ejus, Dómino inveniet vininterficientes ánimas hó- dictam ; et peccáta illíus minum. Quasi rhomphæa servans servábit, Relinbis acúta, omnis iniqui- que próximo tuo nocenti Qu te; et tunc deprecanti unt, ipsi sibi causa suæ tibi peccáta solventur. Ho- perditionis existunt. mo hómini reservat iram, et à Deo quærit medélam? In hóminem símilem sibi FERIA QUINTA. ร non habet misericórdiam, Intellige quæ sunt próet de peccátis suis depre- Iximi tui ex teipso. Ucátur ? Ipse cùm caro sit, tere quasi homo frugi his reservat iram, et propi- quæ tibi apponuntur; ne, tiatiónem petit à Deo ? cùm manducas multùm Quis exorábit pro delictis ódio habeáris. Cessa prior illíus? Memento novissi- causâ disciplínæ; et noli mórum, et désine inimi- nímius esse, ne fortè ofcári tabitúdo enim et fendas. Et si in médio mors ímminent in man- multórum sedisti prior dátis ejus. Memoráre ti- illis ne extendas manum mórem Dei, et non iras- tuam nec prior poscas cáris próximo. Memoráre bíbere. Quàm sufficiens testamentum Altíssimi, et est hómini erudito vinum déspice ignorántiam pró- exíguum ! Et in dormienximi. Abstine te à lite, et do non laborábis ab illo, mínues peccáta. et non sénties dolorem. Vigília, chólera et tortú→ ra viro infruníto. Somnus sanitátis in hómine parco. Dórmiet usque mané, et ánima illíus cum ipso delectabitur. CANON. Ex Concílio Aquisgranensi. Ann. 816. libr. 1. cap. 106. ive proficiant, sive non proficiant auditóres tacére eis non debent Sacerdótes : on debent de Lectio ij. udi me, fili, et ne spermas me; et in no sunt, si fortè eórum ver- víssimo invénies verba ba pópuli non áudiunt, mea. In ómnibus opérivel audíta contemnunt; bus tuis esto velox, et omr sed si ab eis corrigendis nis infirmitas non occurabsistunt: quia si nec ret tibi. Spléndidum in xemplo vitæ præpositó- pánibus benedicent lábia rum suórum, nec verbo multórum doctrinæ pópuli contu- nium veritátis illius fidémáces emendáti profici- le. Nequíssimo in pane et testimó murmurábit cívitas et 9 CANON. testimónium nequítiæ il- Ex Concílio Coloniensi líus verum est. Diligen Inter primo. tes in vino noli provocá- Ann. 1536. part. 6. c. 13. re; multos enim extermi- nter concionandum à návit vinum. Ignis pro- Lscómmatis, maledictis, bat ferrum durum ; sic ac convíciis omninò absvinum corda superbórum tinendum est. Prædicétur árguet in ebrietáte potá- purè ac sincérè Dei ver、 tum. Æqua vita homíni- bum , juxta Ecclesiástibus, vinum in sobrietá cam traditiónem, et pa te si bibas illud mode- trum ab Ecclésiâ cathóliráté eris sóbrius. Quæ cà approbatórum intervita est ei qui minúitur pretatiónem. Erit quoque vino? Quid defraudat vi- Párochus in reprehendentam? Mors. dis criminibus vehemens Lectio iij. atque acer: constitútus est inum in jucunditátem enim, ut annuntiet pócreátum est et non pulo scélera eórum ; sic in ebrietátem, ab initio. tamen, ut in suggesto víExultátio ánimæ et cordis, tia tantùm reprehendat, vinum moderátè potátum. non persónas nominátim Sánitas est ánimæ et cór- perstringat. Vin pori sóbrius potus. Vi- FERIA SEX TA. num multum potátum Lectio j. cap. 32. irritatiónem, et iram, et De libro Ecclesiástici. ruínas multas facit. Ama- Auditacensed Pro tum potátum. Ebrietátis bi bona grátia. Adolesanimósitas imprudentis cens, lóquere in tuà cauoffensio, minórans virtú- sâ vix. Si bis interrogátem et fáciens vúlnera. tus fúeris, hábeat caput In convívio vini non ár- responsum tuum. In mulguas próximum, et non tis esto quasi ínscius, et despícias eum in jucun- audi tacens simul et quæditate illíus; verba im- rens. In médio magnapropérii non dicas illi, tórum non præsumas; et et non premas illum in ubi sunt senes, non mulrepetendo. tùm loquáris. Ante grán dinem præíbit coruscátio; Tu autem. et ante verecundiam præ- tus credit legi Dei, et lex íbit grátia: et pro reve- illi fidélis. réntia accédet tibi bona Lectio iij. cap. 34. grátia. Et horâ surgendi Qubstantia pauperum, offert sacrificium ex substántiâ non tetrices præcurre autem prior in domum tu- quasi qui víctimat filium am, et illic avocáre, et in conspectu patris sui. illic lude et age con- Panis egéntium, vita pauceptiónes tuas et non in perum est; qui défraudelictis et verbo superbo. dat illum, homo sánguiEt super his ómnibus be- nis est. Qui aufert in sunedícito Dóminum qui dóre panem, quasi qui fecit te, et inebriante occídit próximum suum. te ab ómnibus bonis suis. Qui effundit sánguinem Lectio ij. et qui fraudem facit mercap. 32 et 33. cenário, fratres sunt. Uili, sine consílio nihil nus ædíficans, et unus désfácias, et post factum truens, quid prodest illis, non pœnitébil. In viâ nisi labor? Unus orans ruínæ non eas, et non of- et unus maledícens, cujus fendes in lápides. Nec cre- vocem exáudiet Deus? Qui das te viæ laboriósæ, ne baptizátur à mórtuo, ponas ánimæ tuæ scánda- íterùm tangit eum, quid lum. Et à filiis tuis ca- próficit lavátio illíus? Sic ve, et à domésticis tuis homo qui jejúnat in pecattende. In omni ópere cátis suis et iterùm éatuo crede ex fide ánimæ dem fáciens, quid prótuæ; hoc est enim con- ficit humiliando, se? oraservátio mandatórum. Qui tiónem illíus quis exáucredit Deo, attendit man- diet? dátis; et qui confídit in illo CANON. et Concílio Tridentíno. Sess. 22. cap. 8. andat sancta synodus occurrent mala; sed in MPastoribus, et singu tentatióne Deus illum con servábit, et liberábit à lis curam animárum gemalis. Sàpiens non odit réntibus, ut frequenter inmandáta et justítias, et ter Missárum celebratiónon illidétur quasi in pro- nem, vel per se, cellâ navis. Homo sensá- álios, ex iis quæ vel per in Missâ |