Obrazy na stronie
PDF
ePub

Oratio ut infrà, ad * Viæ ejus viæ pulchræ Laudes. et omnes sémitæ illíus pa

DOMINICA XII cífica. . Quæ desur

Omnis

[ocr errors]

sùm est sapiéntia, pudíca
est, pacífica, modesta
plena misericórdia et frúc-
tibus bonis ;
* Viæ ejus

viæ

pulchræ. Prov. 3.

Jac. 3.

Lectio ij.

imor Dómini delecta.

Thit cor, et dabit læ

[ocr errors]
[ocr errors]

et

post Pentecosten. IN I. NOCTURNO. Lectio. j. cap. 1. Incipit liber Ecclesiástici. mnis sapientia à Dómino Deo est, et cum illo fuit semper, et est ante ævum. Arénam maris, et plúviæ guttas, et dies séculi quis dinume- títiam, et gaudium rávit? Altitúdinem cœli, longitúdinem diérum. Tiet latitúdinem terræ, et menti Dóminum benè eprofundum abyssi quis di- rit in extrémis, et in die mensus est? Sapientiam defunctiónis suæ benediDei præcedentem ómnia cétur. Dilectio Dei honoquis investigávit ? Prior rábilis sapiéntia. Quibus omnium creáta est sapi- autem apparúerit in visu, éntia, et intellectus pru- diligunt eam in visióne déntiæ ab ævo. Fons sa- et in agnitióne magnálium piéntiæ Verbum Dei in suórum. Inítium sapiénexcelsis, et ingressus illíus tiæ timor Dómini, et cum mandáta æterna. Radix fidélibus in vulvâ concresapiéntiæ cui reveláta est? átus est : cum electis féet astútias illíus quis a- minis gráditur et cum gnóvit? Disciplína sapién- justis et fidélibus agnoscitiæ cui reveláta est et tur. Timor Dómini, sciénmanifestáta et multipli- tiæ religiósitas. Religiósicatiónem ingressus illíus tas custódiet et justíficáquis intellexit? Unus est altíssimus Creátor omnípotens et Rex potens, et metuendus nimis, sedens super thronum illíus, et dóminans Deus..

[ocr errors]

R. Beátus homo qui invénit sapiéntiam: pretiósigr est cunctis ópibus;

[ocr errors]

bit cor, jucunditátem atque gaudium dabit. Timenti Dóminum benè erit, et in diébus consummatiónis illíus benedicé

tur.

R. Vani sunt omnes hómines * In quibus non subest scientia Dei; et de

[ocr errors]

his quæ videntur bona, et fide non fictâ. * Deum non potuerunt intellígere time. Glória Patri. † Maneum qui est. V. Invisi- dáta ejus. Eccles. 12. 1. bília Dei per ea quæ facta Tim. 1.

[blocks in formation]

unt nonnulli qui vitam suam négligunt, et

Fpientiam, upiserva jus

títiam; et Deus præbébit dum transitória áppetunt, illam tibi. Sapiéntia enim dum æterna vel non inet disciplína, timor Dó- telligunt, vel intellecta mini: et quod benepláci- contemnunt; nec dolorem tum est illi, fides et man- séntiunt, nec habére consuetudo; et adimplébit sílium sciunt. Cùmque suthésauros illíus. Ne sis in- perna quæ amisérunt T credibilis timóri Dómini; non considerant, esse se et ne accésseris ad illum (heu míseri! ) in bonis dúplici corde. Ne fúeris felíces putant. Nequáquàm hypócrita in conspectu hó- enim ad veritátis lucem, minum, et non scanda- cui cónditi fúerant menlizéris in lábiis tuis. At- tis óculos érigunt : ne tende in illis, ne fortè ca- quáquàm ad contempladas et addúcas ánimæ tiónem æternæ pátriæ detuæ inhonoratiónem et sidérii áciem tendunt; revélet Deus absconsa tua, sed semetipsos in iis ad et in médio synagógæ elí- quæ projecti sunt, desedat te quoniam acces- rentes, vice pátriæ dílisisti malignè ad Dómi- gunt exílium quod patiuntur: et in cæcitáte quam tolerant, quasi in claritáte lúminis exultant. * R. Dómine, ne adincrescant ignorantiæ meæ et multiplicentur delicta mea, et peccáta mea abundent, et íncidam in conspectu adversariórum

num

[ocr errors]
[ocr errors]

et cor tuum plenum est dolo et falláciâ. R. Finem loquendi páriter omnes audiámus : Deum time, et † Mandáta ejus observa; hoc est enim omnis homo. V. Finis præcepti est cáritas de corde puro, et conscientiâ bonâ,

meórum : * Dómine Pa- eò augétur dolor, quòd ter, et Deus vitæ meæ, necdum ad mansúra perne derelinquas me in co- tingat

[ocr errors]

gitátu illórum. †. Hu- R. Vanitátem et verba juscemodi Dómino nos- mendácia longè fac à me, tro non serviunt, sed per Dómine : Mendicitátem dulces sermones et beue- et divítias ne déderis midictiónes sedúcunt cor- hi, tríbue tantùm víctui da innocéntium. * Dómi- meo necessária. y. Qui ne Pater. Eccli. 23. volunt dívites fíeri, ínciRom. 16. dunt in desidéria multa inutília et nocíva, quæ

At

Lectio v.

t contrà, electórum mergunt hómines in inmentes, dum cuncta téritum et perditiónem. transitória nulla esse cons- Mendicitátem. Prov. 30. píciunt, ad quæ sint cón- 1. Tim. 6.

ditæ exquírunt: cùmque

Intu

[ocr errors]
[ocr errors]

Lectio vj. eórum satisfactióni nihil ntuendum quoque est extra Deum súfficit, ipsa quàm nullus dolor meninquisitiónis exercitatióne tis sit in actione præcipifatigáta illórum cogitátio, tatiónis. Qui enim sine in Conditóris sui spe et consiliis vivunt, qui seipcontemplatione requiescit, sos rerum evéntibus præsupernis intérseri cívibus cípites deserunt nullo appetit, et unusquisque ínterim cogitatiónum doeórum adhuc in mundo, lóre fatigantur. Nam qui córpore pósitus, mente solerter in vitæ consílio jam extra mundum sur- figit mentem cautè sese git; ærumnam exílii, in omni actióne circumquam tolerat, deplorat; spiciendo considerat: et et ad sublímem pátriam ne ex re quæ ágitur incessantibus se amóris stí- pentínus finis adversusque mulis excitat. Cùm ergo subrípiat, hunc priùs móldolens videt quam sit a liter pósito pede cogitaternum quod perdidit, in- tiónis palpat : pensat ne vénit salúbre consilium, ab his quæ agenda sunt, temporále hoc despicere formído præpédiat; ne quod percurrit ; et quò in his que differenda sunt, magis crescit consilii scien- præcipitatio impellat; ne tia, ut peritúra déserat, prava per concupiscén

[ocr errors]

re

tiam aperto bello súpe- est, Dei et próximi. Ille. rent, ne recta per iná- autem justè et sanctè vinem glóriam insidiando vit, qui rerum ínteger supplantent. æstimátor est. Ipse est au. Nonne Dóminus a- tem, qui ordinátam dibyssum et cor hóminum lectiónem hab t; ne, aut investigávit? cognovit e- díligat quod non est dinim Dóminus omnem sci- ligendum, aut non díliéntiam * Non præterit gat quod est diligendum, illum omnis cogitátus, et aut ámpliùs díligat quod Non abscondit se ab eo minùs est diligendum, aut ullus sermo. . Non est æquè díligat quod vel miulla creatúra invisibilis in nùs vel ámpliùs diligenconspectu ejus : ómnia dum est aut minùs vel autem nuda et aperta sunt ampliùs quod æquè dilióculis ejus : * Non præ- gendum est. Omnis pecterit. Glória Patri, et Fí- cátor, in quantùm peccálio, et Spirítui sancto. † Non abscondit se ab eo ullus sermo. Eccli. 42. Hebr. 4.

[ocr errors]

tor est, non est diligendus; et omnis homo, in quantùm homo est, diligendus est propter Deum; Deus verò propter seipsum

1

R. Latrones despoliavérunt hóminem: et, plagis impósitis, abiérunt semivívo relicto. * Sacerdos, viso illo, præterívit; similiter et Levíta : Samaritánus autem videns eum, misericórdiâ motus

IN III. NOCTURNO. Lectio vij. cap. 10. Léctio sancti Evangélii secundùm Lucam. illo témpore; Conversus Jesus ad discípulos suos, dixit : Beáti óculi qui vident quæ vos vidétis. Dico enim vobis quòd multi prophétæ et . Fácere misericórdiam reges voluérunt vidére quæ vos vidétis, et non vidérunt. Et réliqua. Homília sancti Augustíni, Epíscopi.

Lib. 1. de Doctrina Christianá, cap. 26 et 27. inis præcepti est dilécet ea gémina, id

tio

[ocr errors]

est.

et judícium magis placet Dómino quàm víctima. Sacerdos. Luc. 10.

*

Prov. 21.
Lectio viij. cap. 28 et 29.
Omunt: sed, cùm óm-
mnes æquè diligendi

nibus prodesse non possis,
his potíssimùm consulen-

Lectio ix. cap. 30.

am quod nullum hó– minum exceperit

[ocr errors]

::

dum est, qui pro locórum et témporum, vel quarúmlibet rerum oppor tunitátibus constrictiùs ti- qui præcepit ut próxibi, quasi quâdam sorte, mum diligámus, et ipse junguntur. Velle tamen in Evangélio Dóminus osdebemus ut omnes no- téndit, et Paulus Apósbiscum diligant Deum; tolus. Namque ille cui et totum quo vel eos ad- duo ipsa præcepta projuvámus, vel adjuvámur túlerat, atque in eis pénab eis, ad unum illum dere totam Legem Profinem referendum est. phetasque díxerat cùm Hinc efficitur, ut inimí- interrogáret eum, dicens cos étiam nostros diligá- Et quis est meus próximus: non enim eos time- mus? hóminem quemmus, quia nobis quod di- dam propósuit descendénlígimus auferre non pos- tem ab Jerúsalem in Jésunt; sed misereámur pó- richo, incidisse in latrótiùs, quia tantò magis nos nes, et ab eis gráviter vulodérunt, quantò ab illo nerátum sáucium et sequem diligimus, separáti mivívum esse derelictum : sunt. Ad quem si conversi cui próximum esse non fúerint, et illum tanquam dócuit, nisi qui erga ilbeatíficum bonum, et nos lum recreandum atque tanquam sócios tanti boni curandum miséricors exnecesse est ut díligant. titit ; ita ut hoc qui interrogavérat, interrogátus ipse faterétur. Cui Dóminus ait: Vade, et tu fac simíliter ; ut vidélicèt eum esse próximum intelligámus, cui vel exhibendum est offícium misericórdia, si índiget, vel exhibendum esset, si indigéret.... Nullum autem exceptum esse, cui misericórdiæ denegétur offícium, quis non vídeat? quandò usque ad inimí

R. Quis horum trium vidétur tibi próximus fuisse illi qui incidit in latrónes? Legisperítus dixit: Qui fecit misericórdiam in illum. Ait Jesus:* Vade, et tu fac simíliter. V. Indicábo tibi, ô homo quid Dóminus requírat à te: útique fácere judícium, et diligere misericórdiam. Vade, et tu fac simíliter. Glória. * Vade. Luc. 10. Mich. 6.

« PoprzedniaDalej »