vel Choro egrediantur.... est in corde púeri; et priventurque distributió- virga disciplíne fugábit nibus singulárum Horá- eam.

rum in quibus illos a- Lectio ij. cap. 26 et 27. besse contigerit. ui fodit foveam, íncidet in eam; et qui

SABBAT O.

Qui

Lectio 1. cap. 22. volvit lápidem, revertéDe Parábolis Salomónis. tur ad eum. Lingua fallax

Provérbium est: Adoles- non amat veritatem ; et

9

et

cens juxta viam suam, os lúbricum operátur ruíétiam cùm senuérit, non nas. Ne glorieris in crás recedet ab eâ. Dives pau- tinum, ignorans quid supéribus ímperat, et qui perventúra páriat dies. áccipit mútuum servus Laudet te aliénus, et non est fenerantis. Qui sémi- os tuum; extraneus, nat iniquitátem melet non lábia tua. Grave est mala; et virgâ iræ suæ saxum, et onerósa aréna; consummábitur. Qui pro- sed ira stulti utróque gránus est ad misericórdiam, vior. Ira non habet misebenedicétur; de pánibus ricórdiam, nec erumpens enim suis dedit páuperi. furor: et ímpetum conciVictóriam et honorem ac- táti ferre quis póterit ? quíret qui dat múnera Mélior est manifesta coránimam autem aufert ac- réptio, quám amor abcipiéntium. Ejice derisó- cónditus. Melióra sunt rein, et exíbit cum eo júr- vúlnera diligentis, quam gium, cessabuntque cau- fraudulenta óscula odisæ et contumeliæ. Qui dí- entis. Anima saturála calligit cordis mundítiam, cábit favum; et ánima cpropter grátiam labiórum súriens étiam amárum pi suórum habébit amícum dulci sumet. regem. Oculi Dómini custódiunt scientiam ; et sup plantantur verba iniqui. Dicit piger Leo est forìs, in médio plateárum occidendus sum. Fovea profunda os aliéna: cui irátus est Dóminus, íncidet in cam. Stultitia colligáta

Lectio iij. cap. 29. rudi filium tuum, et refrigerábit te, et dabit delícias ánimæ tuæ. Cùm prophetía defécerit, dissipabitur pópulus : qui verò custódit legem, beátus est. Servus verbis non potest erudíri; quia quod

dicis intélligit, et respon- sâ Canonicátus esse adepdére contemnit. Vidisti tos! perindè atque satis hóminem velocem ad lo- sit, paucis quibusdam qnendum? stultitia magis Cléricis ádmodùm ignásperanda est, quàm illíus ris, ténui prétio conduccorreptio. Qui delicatè à tis, curam divíni Offícii puerítiâ nutrit servum committi.

suum, pósteà séntiet cum Ad Maguif. Ant. 1. D. contumacem Vir iracun- Cùm esset sapientíssimus dus provocat rixas: et qui Ecclesiastes, dócuit póad indignandum fácilis est, pulum, et conscripsit sererit ad peccandum pro- mónes rectíssimos ac veclívior. Superbum séqui- ritáte plenos. Eccles. 12. tur humilitas ; et húmi- Oratio ut infrà, ad lem spíritu suscipiet gló- Laudes. ria. Qui cum fure partícipat, odit ánimam suam; adjurantem odit, et non índicat. Qui timet hómi

citò córruet; qui sperat in Dómino, sub

DOMINICA X
post Pentecosten.
IN I. NOCTURNO.
Lectio j. cap. !.
Incipit liber Ecclesiasta.

levábitur. Multi requirunt Verba Ecclesiasta, filii

David, regis Jerúsafáciem príncipis ; et ju- lem. Vanitas vanitátum, dícium à Dómino egrédi- dixit Ecclesiastes : vánitur singulórum. Abomi- tas vanitátum et ómnia nantur justi virum ím- yánitas. Quid habet ampium; et abominantur pliùs homo de universo impii eos qui in rectâ sunt labóre suo. quo laborat via. Verbum custódiens sub sole? Generátio præfílius, extra perditiónem terit,

erit.

CANON.
Ex Concílio Coloniensi.
Ann. 1536. p. 3.
can. 5.

et generátio ádvenit; terra autem in æternum stat. Oritur sol, et óccidit, et ad locum suum revértitur; ibíque renascens gyrat per merí uàm à vero aberrant diem, et fléctitur ad aquiqui existimant sese lónem. Lustrans univernon alicujus officii in Ec- sa in circuitu pergit spíclésiâ exercendi, sed qui- ritus, et in círculos sILOS etis et inertiæ tantùm cau- revertitur. Omnia flúmi

rùm fluant.

na intrant in mare et his quæ videntur bona, mare non redundat ad non potuerunt intelligere locum undè éxeunt flú- eum qui est. V. Invisimina revertuntur, ut íte- bília Dei, per ea (uæ facta sunt, intellecta consR. Beátus homo qui in- piciuntur; ita ut sint ivénit sapiéntiam pretió- nexcusábiles, * In quibus sior est cunctis ópibus; non subest. Sap. 13. * Viæ ejus viæ pulchræ, Rom. 1. et omnes sémitæ illíus pacíficæ. V. Quæ desursùm est sapiéntia, pudíca est, pacífica, modesta, plena misericórdia et fructibus bonis;* Viæ ejus viæ pul

Lectio iij. Efrael in Jerusalem go Ecclesiastes fui rex

et propósui in ánimo meo quærere et investigare sapienter de ómnibus quæ shræ. Prov. 3. Jac. 3. funt sub sole. Hanc ocLectio ij. cupatiónem péssimam deunctæ res diffíciles dit Deus filiis hóminum, non potest eas homo ut occuparentur in eâ. explicáre sermóne. Non Vidi cuncta quæ fiunt sub saturatur oculus visu; sole, et ecce universa vánec auris audítu implétur. nitas et afflictio spíritus. Quid est quod fuit? ip- Perversi difficilè corrisum quod futúrum est. guntur, et stultórum_inQuid est quod factum est? finitus est númerus. Loipsum quod faciendum cútus sum in corde meo, est. Nihil sub sole no- dicens: Ecce magnus efvum, nec valet quisquam fectus sum; et præcessi dícere Ecce hoc recens omnes sapiéntiâ, qui fuéest; jam enim præcessit runt ante me in Jerúsa in séculis quæ fuerunt an- lem; et mens mea con ◄ te nos. Non est priórum templáta est multa sapienmemória; sed nec eórum ter, et dídici. Dedique quidem quæ pósteà futú cor meum ut scirem prura sunt, erit recordátio déntiam atque doctrínam, apud eos qui futúri sunt erroresque et stultitiam, in novíssimo. et agnóvi quòd in his quo. que esset labor et afflíctio spíritûs ; eò quòd in multà sapiéntià, multa sit

R. Vani sunt omnes hómines In quibus non subest scientia Dei; et de

indignatio; et qui addit et quasi ex umbrósà quâscientiam, addit et labó

rem.

dam abysso ad lumen veræ sapiéntiæ respícere váluit; tunc sublímem illam, et coelis dignam emísit vocem : Vánitas vanitátum, et ómnia váni

B. Finem loquendi páriter omnes audiámus: * Deum time, et † Mandáta ejus observa; hoc est enim omnis homo. Fi- tas. Hanc et vos, et hâc nis præcepti est caritas de sublimiórem, si voluéri corde puro, et conscién- tis, efferétis sententiam tià bonâ, et fide non fic- de intempestívà hâc votâ. * Deum. Glória Patri. luptáte, si aliquantísper Mandáta. Eccles. 12. à malâ consuetudine vos Tim. 1. sequestraveritis. IN II. NOCTURNO.

3.

Lectio iv. Sermo sancti Joannis

Chrysostomi.

Salomo

9

R. Dómine, ne adincrescant ignorantiæ meæ, et multiplicentur delicta mea, et peccáta mea aSerm. 2. contra Concu- bundent et íucidam in bin. Tom. 4. edit. Paris. conspectu adversariórum_ 1621. meórum: Dómine Pa alomon, cùm seculá- ter, et Deus vitæ meæ, rium rerum concupis- ne derelinquas me in cocéntià tenerétur, magnas gitátu illórum. V. Hujuseas et admirandas putá- cémodi Dómino nostro bat; multùmque in eis la. non sérviunt, sed per dulbóris et sollicitúdinis in- ces sermónes et benedic+ sumébat, magníficas ædi- tiónes sedúcunt corda inficando domos, copiósum nocéntium. *Dómine Pacoacervando aurum, con- ter, et Deus Eccli. 23. gregando cantórum cho- Rom. 16. ros, vária génera ministrórum mense et popínæ, uamvis autem à Saquærendo ánimæ suæ volomóne séculis supeluptátem ab hortórum rióribus non tam multa et córporum formosórum sapiéntiæ exigebátur diligrátiâ, et omnem, ut ita gentia ; neque enim delídicam, oblectatiónis et re- cias lex vetus prohibébat, frigérii viam sectando. At neque áliis frui supervá ubi indè ad se reversus, cuis dicébat vanuni : át

Qi

Lectio v.

tamen, et sic se habén- cum fulgéntibus corónis tibus rebus, in ipsis con- hinc migrémus, et possítuéri licébit quàm viles et mus líbero ore ad Chrisvanitáti obnoxiæ res sint. tum dícere: Propter te et Nos verò ad majórem vo- glóriam tuam, et familiacáti vitam, et ad excellén ritátes contémpsimus, et tius fastígium ascendimus, voluptati imperávimus et in majóribus exercémur et ánimam nostram afflípalæstris et quid áliud, ximus, et electis amicis quàm quòd, sicut superna te, amoremque tuî revirtútes intellectuáles et bus ómnibus præposúiincorpóreæ illæ, vitam mus. Sic enim lucrábimur institúere jubémur? nosmetipsos, lucrábimur B. Vanitátem, et ver- eos qui scandalizantur, et ba mendácia longè fac à cum ipsis Martyribus collome, Dómine: * Mendi- cábimur, primóque in ór– citátem et divitias ne dé- dine corum qui hoc máxideris mihi; tríbue tantùm mo certámine vicérunt, et víctui meo necessária. V. fórtiter cruciátus tulérunt. Qui volunt dívites fíeri, B. Nonne Dóminus aíncidunt in desidéria mul- byssum et cor hóminum ta inutília et nocíva, quæ investigávit? Cognóvit emergunt hómines in in- nim Dóminus omnem scitéritum et perditiónem. éntiam: * Non præterit * Mendicitátem et divitias illum omnis cogitátus, et ne déderis mihi; tríbue † Non abscondit se ab eo tantùm víctui meo neces- ullus sermo. . Non est sária. Prov. 30. 1. Tim. 6. ulla creatúra invisibilis in Lectio vj. conspectu ejus: ómnia auItas sit taque licèt parva volup- tem nuda et aperta sunt opponátur ei óculis ejus : Non vermis perpétuus, téne- terit illum. Glória. Non bræ exteriores, ignis in- abscondit se ab eo ullus extinguibilis, tribulátio, sermo. Eccli. 42. Hebr. 4. angústia, stridor déntium, víncula insolubília. Hæc sicut in tábulâ proponámus ante óculos, resiliamusque à pernicióso gravissimóque morbo ut

præ

IN III. NOCTURNO. Lectio vij. cap. 18. Léctio saneti Evangélii

secundùm Lucam. In illo témpore: Dixit Jesus ad quosdam qui