vícibus, et stetisset, irá lórum cultor, cùm vetus est vir Dei contra eum, nisset Elías Prophéta, et et ait: Si percussisses quín- minas duntaxat intentasquiès, aut séxiès, sive set,sacco se índuit, et scidit séptiès, percussisses Sy- vestimenta. Et quid dicit riam usque ad consump- clemens Deus ad Elíam ? tiónem ; nunc autem tri- vidisti quómodò com bus vícibus percúties eam. punctus est Achab à fáMórtuus est ergo Eliséus, cie meâ? tanquam férviet sepeliérunt eum. La- dum Prophétæ ingénium trúnculi autem de Moab léniens, ut ad misericórvenérunt in terram in ip- diam inclináret. Vultis so anno. Quidam autem cognoscere quàm fortè sit sepelientes hóminem, vi- pœnitentia armórum gedérunt latrúnculos et nus, quantùm confessio projecérunt cadáver in se- étiam adversùs hostes præpulcro Eliséi. Quod cùm váleat? Gentum octogintetigisset ossa Eliséi, re- ta quinque hóstium mílvixit homo, et stetit su- lia Ezechías per confessióper pedes suos. nem ruit. Et hoc adhuc mínimum. Sententiam Dei R. Mórtuum prophetávit corpus Elisei : * In adversùm se pronuntiávitâ suâ fecit monstra tam 9 ,, per poenitentiam et in morte mirabília ope- dissolvit. Egrotanti enim rátus est : in ómnibus istis non pœnítuit pópulus, et relicta est gens perpauca. V. Multi leprósi erant in Israël sub Eliséo Prophétâ; et nemo córum mundátus est nisi Náaman Syrus. * In vitâ. Glória. In vitâ. Eccli. 48. Luc. 4. IN II. NOCTURNO, Lectio iv. * ipsi dixit Isaías: Moriéris tu, nec vives. Quæ jam spes, quæ ultrà salus vel expectatio, pronuntiante Prophétâ? At ille non revocátus est à pœnitentiâ, memor ejus quod scriptum est Cum aversus ingemúeris, tunc salváberis. R. Dejécit castra Assyriórum Angelus Dómi Sermo sancti Cyrilli Je- ni; nam * Fecit Ezechías rosolymitani. quod plácuit Deo, et for Catech. 2. num. 13. titer ivit in viâ quam chab sceleratíssimus, ido- diébus ejus retrò rédiit sol, et áddidit regi vitam. V. Pietas ad ómnia útilis est, promissiónem habens vitæ quæ nunc est, et futúræ. * Fecit Ezechías quod plácuit Deo. Eccli. 48. 1. Tim. 4. Couver búere non póterit? 9 * Orávit Dóminum, et egit, etc. 2. Paral. 33. 2.. Cor. 7. Lectio vj, n. 15 et 16. Cet ingemisce; et ósonvértere tu quoque, R. Postquàm coangus tátus est Manasses, Orávit Dóminum et egit pœnitentiam valdè coram Deo : et exaudívit oratiónem ejus, reduxitque eum: Lectio v. n. 15: in regnum suum. . Quæ onversus est ad paríe- secundùm Deum tristitia et mentem per est, pœniténtiam in salúoratiónem ad coelum ten- tem stábilem operátur. dens Dómine, ait, memento meî; súfficit enim ad sanatiónem te meî meminisse. Tempóribus non súbjaces, sed ipse es vitæ árbiter et legislátor. Non enim secundùm ge- tium claude: ora ut tibi nitúram aut astrórum com- dimittátur ut urentes te plexiónem ut nonnulli flammas disjíciat Deus.. delírant, vitæ nostræ rá- Potest enim pœnitentia et tio decurrit, sed secun- ignem extinguere ; potest: dùm tuam voluntátem. et leónes cicuráre.. Quòd Et illi, cujus desperáta si diffidas, cógita quid vita fúerat annórum olim .contigerit. Ananíæ et quindecim vita accéssio sociis. Quales in camínum datur atque in signum ignis fontes effudérunt ! decem gradibus sol retro- Quanta vis aquæ flamgressus est. Jam verò sol mam ad cúbitos quadra-propter Ezechiam remeá- ginta novem ascendentem vit: atidem propter Chris- restinguere sufficiébat tum defécit, non retro- Sed ubi flamma vehecédens sed délíquium menter superferebátur passus; ea re quid inter ibi plúrimus pœniténtiæ utrumque, Ezechiam di- fons effúsus est, cùm illi co et Jesum, interesset, dícerent: Quóniam justus. demonstrans. Et ille qui es in ómnibus quæ fecisdem pótuit Dei sentén- ti nobis ; et peccávimus, tiam dissólvere; Jesus ve- et transgressi sumus rò peccatórum véniam tri: iníquè égimus. Cùm for et possímus. Proptereà enim Dóminus ipse præmonet, dicens: Facite vobis amícos de iníquo mammóna. Vides quomodò Omnipotens fáciat de nocte lucem, et de iniquitáte justítiam? Ut cum defecéritis "' inquit, recípiant nacis flammas compresse- péribus suis Christo; ut rit pœniténtia, tu dúbi- ex ejus abundatúrâ in iis tas utrùm gehennæ ignem dem glória participáre restínguere váleat? R. Memória Josíæ in omni ore quasi mel; ipse est directus divinitùs in pœnitentiam gentis. *Tulit abominationes impietátis, et † In diébus peccatórum corroborávit pietátem. V. Qui converti fécerit peccatórem ab er vos in tabernácula æterróre viæ suæ salvábit na. Seminémus ánimam ejus à morte. Tulit abominatiónes. Glória Patri. In. Eccli. 49. Luc 5. IN III. NOCTURNO: Lectio vij. cap. 16. Lectio sancti Evangélii secundùm Lucam. En illo témpore; Dicébat Jesus ad discípulos suos Homo quidam erat dives, qui habébat víllicum; et hic diffamátus est apud illum quasi dissipasset bona ipsius. Et réliq. Homília sancti Paulíni, Epíscopi. Epist. 32. ad Sever: T illis ergo carnália, ut metamus ab illis spiritália. Labóret nunc de terrénis manus ut tunc de cœléstibus ánima reficiátur. Spes præ sens ædificet rem futú ram: Faciámus istic tecta, quæ nos illic tegant. Pascátur istic pauper, ubi me dívite eget; ut me illic pascat, ubi me egente saturábitur. Vidéte commérci→ um spiritále ; et, si potestis, negáte nos aváros, qui terram véndimus et tribútum, ut immunitátem regni cum æternitate coemámus. aliàs 12. R. Víllicus diffamátus ulla nobis occásio est est apud dívitem quasi beneficéntiæ unquàm dissipasset bona ipsius. procrastinandæ ; cum, si Et ait illi: Quid hoc áuvolúntas nostra non absit, dio de te? Redde rapauper in promptu sit. tiónem villicatiónis tuæ ; Commodémus ergo secúri jam enim non póteris vilnunc egéno; et in pau- licáre. V. Judicium du ríssimum his qui præsunt, Lectio ix. Post pauca. fiet. Redde ratiónem villicatiónis. Luc. 16. Sap. 6. otúerat, dilectissime, Dóminus omnipotens æquè univérsos dívites fáLectio viij. cere, ut nemo indigeret Serm. de Gazophylac. áltero: sed infinítæ bonipost Epist. 33. n. 6. et 7. tátis consílio sic parávit Abundantia bonita- miséricors et miserátor Dú tis Dei! vult fenerári minus, ut tuam in illis ex iis, quæ ipse largitus mentem probet. Fecit míest: cupit débitor fieri do- serum, ut agnosceret minórum suórum, ut cum sericórdem. Fecit ínomultâ tibi ratióne tuam pem, ut exercéret opureddat usúram. Própera léntum. Matéria divitiáígitur, Frater, tam úbe- rum tibi est fraterna paurem tibi obstringere de- pertas, si intélligas super bitórem, ut et amícum te egénum et pauperem ; nec ex servo vocet; et in tuis tibi tantùm hábeas quod terrestribus nummis te accepisti, quia ídeò et ilexpertus fidélem, de suis líus partem tibi in hoc cœléstibus thesauris dívi- século cóntulit Deus, ut tem faciat. Ne trépides, ne tibi debéret quidquid de cunctéris, ne parcas. Esto suis donis tuo voluntário violentus Deo, rape regna affectu indigentibus obcœlórum. Qui vetat aliéac te vicissim na contingi, sua gaudet in æternâ die de illíus invádi: et qui damnat a parte ditáret. Per ipsos evaritiæ rapacitátem, lau- nim nune áccipit Chrisdat fidei rapínam. tus, et tunc pro ipsis rependet. tulisses R. Ignem extinguit aqua, et eleemosyna re- Ad Benedict. Ant. 4. sistit peccátis : Et qui E. Ait villicus intra se: reddit grátiam, † In tém- Scio quid fáciam, ut cùm pore casus sui inveniet amótus fúero à villicatiófirmamentum. . Qui sé- ne, recípiant me in dominat in benedictiónibus, mos suas. Luc. 16. de benedictiónibus et me- Oratio. Orémus, tet: * Et qui. Glória Pa-argíre nobis, quæsutri. † In témpore. Eccli. 3. 2. Cor. 9. mus, Dómine, semper spíritum cogítandi quæ recta sunt, propítius et a- suâ sunt. Luc. 16. gendi; ut qui sine te esse non póssumus, secundùm te vivere valeámus; Per Dóminum. CANON. Ex Concílio Aquensi. Ann. 1585. tit. de Fest. cultu. FERIA SECUNDA. gnávit Ezechías filius A- oceantur pópuli crebró ab iis ad quos pértinet, ut festos dies qui Dei cúltui dicáti sunt in men matris ejus Abi, fídivínis Officiis, concioni- lia Zacharie. Zacharie. Fecitque busque audiendis nec quod erat bonum coram non in oratiónibus, ma- Dómino juxta ómnia ximisque ac contínuis Dei quæ fécerat David pater erga nos beneficiis reco- ejus. Ipse dissipávit exlendis, sanctè ac piè trán- celsa; et contrívit státuas, sigant; præsertim ut et succídit lucos, confrepræter Missam, quæ sine gitque serpentem æneum gravíssimi peccáti culpâ quem fécerat Móyses: sí-prætermitti non potest, quidem usque ad illud præter Vésperas item qui- tempus filii Israël adolébus fidélem quemque, ni- bant ei incensum: vocasi impedítum, interesse vitque nomen ejus No-máximè convenit, in doc- hestan. In Dómino Deo trína Christiána rudi- Israël sperávit: ítaque post mentis, omnes tam ma- eum non fuit símilis ei res, quàm féminæ, tam de cunctis régibus Juda, viri quan púeri vel sed neque in his qui anperdiscendis, si illa ignó- te eum fuérunt : et adhærent, vel álios perdocen- sit Dómino, et non redis versentur. cessit à vestígiis ejus; fecitque mandáta ejus, quæ præceperat Dóminus Móysi. Ad Magnif. Ant. 5. C. Laudávit dóminus víllicum iniquitátis, quia prudenter fecisset; quia filii hujus séculi prudentióres filiis lucis in generatióne A chic Lectio ij. nno quarto regis Ezechix, qui erat annus |