Lectio 1. cap. 15. Sine me, quitas hæc, da ostensió- magis à superstitioso cultu nem aut si hæc iníqui- quàm à verâ religióne intas est in pópulo tuo, da ventus est ab Ecclésia sanctitátem. Et deprehen- removeant Epíscopi : dosus est Jónathas et Saul; ceantque pópulum quis sit pópulus autem exívit. Et et à quo potíssimùm proait Saul Míttite sortem véniat sanctíssimi hujus inter me et inter Jóna- sacrificii tam pretiosus ac tham filium meum. Et coelestis fructus. captus est Jonathas. Dixit FERIA TERTIA. autem Saül ad Jónatham: Indica mihi quid féceris. Et indicávit ei Jónathas, it et ait : Gustans gustavi in summitáte virga quæ erat in manu meâ paululum mellis, et ecce ego mórior. xitque ei: Lóquere. Et Et ait Saul Hæc fáciat ait Sámuel : Nonne, cùm mihi Deus, et hæc addat, párvulus esses in óculis quia morte moriéris, Jó tuis, caput in tribubus natha. Dixitque pópulus Israël factus es? unxitque ad Saül Ergone Jóna- te Dóminus in regem suthas moriétur, qui fecit per Israël, et misit te Dósalútem hanc magnam in minus in viam et ait : Israël? Hoc nefas est: vi- Vade, et interfice peccavit Dóminus, si cecíderit tóres Amalec, et pugnácapillus de cápite ejus in bis contra eos usque ad terram, quia cum Deo o- interneciónem eórum ? perátus est hódiè. Liberá- Quarè ergo non audisti vovit ergo pópulusJónatham, cem Dómini; sed versus ut non morerétur. ad prædam es, et fecisti malum in óculis Dómini? Et ait Saül ad Samuélem : Imò audívi vocem Dómini, et ambulávi in viâ per quam misit me Dóminus, et adduxi Agag regem Amalec, et Amalec sárum et candelárum interféci. Tulit autem de certum númerum qui præda pópulus o ves et bo CANON. Ex Concílio Tridentíno. Sess. 22. de Sacrificio Missa decretum de observandis et evitandis in celebratione Missa. Qu uarumdam verò Mis ves, primítias eórum quæ est. Et ait ad eum Sámuel cæsa sunt ut immolet Dómino Deo suo in Gál galis. Etait Lectio ij. Scidit Dóminus regnum Israël à te hodiè, et trádidit illud próximo tuo melióri te. Porrò TriumEt ait Sámuel: Numquid phátor in Israël non parvult Dóminus holo- cet, et poenitúdine non causta et víctimas, et non flectétur; neque enim hopótiùs ut obediátur voci mo est ut agat poeniténDómini? mélior est enim tiam. At ille ait: Peccávi; obedientia quàm víctima, sed nunc honóra me coet auscultare magis quàm ram senióribus pópuli mei, offerre ádipem aríctum: et coram Israël, et revérquóniam quasi peccatum tere mecum, ut adórem ariolandi est, repugnáre; Dóminum Deum tuum. et quasi scelus idololatría, Reversus ergo Sámuel nolle acquiescere. Pro eo secútus est Saúlem; et aergo quòd abjecisti sermó- dorávit Sail Dóminum. nem Dóminí, abjecit te Dixitque Sámuel: AddúDóminus ne sis. rex. Di cite ad me Agag regem xitque Saul ad Samué Amalec. Et oblátus est ei lem Peccávi, quia præ- Agag pinguíssimus, et varicatus sum sermónem tremens. Et dixit Agag Dómini et verba tua, timens populum, et obé- mors? Et ait Sámuel: Sidiens voci eórum. Sed cut fecit absque líberis mu→ nunc porta, quæso, pec- líeres gládius tuus, sic abscátum meum et revér- que liberis erit inter mutere mecum ut adórem leres mater tua. Etin frusDóminum. Et ait Sámuel ta concídit eum Sámuel co ad Saül: Non revertar te ram Dómino in Gálgalis. cum, quia projecisti ser- CAN ON. nónem Dómini, et projecit te Dóminus ne sis rex super Israël. Lectio iij. t conversus est Sámuel Síccine séparat amara Ex Concílio Tridentíno. Sess. 22. Decreto de observandis et evitandis in celeb. Missæ. uòd si necessáriò faté ut abíret ille autem mur, nullum áliud oapprehendit summitátem pus ádeò sanctum ac dipállii ejus, quæ et scissa vínum à Christi fidélibus tractári posse, quàm hoc dum Domino veni. Et vo 1 ipsum tremendum mystér cális Isaï ad víctimam, et, rium quo vivifica illa ego ostendam tibi quid fácihostia quâ Deo Patri ve as, et unges quemcumque conciliati sumus, in altári monstrávero tibi. Feciterper Sacerdotes quotidiè go Samúel sicut locútus immolátur; satis étiam ap est ei Dóminus. Venitque párct omnem óperam et di- in Béthleem, et admiráti ligentiam in eo ponendam sunt seniores civitátis, ocesse, ut, quanta máxima currentes ei; dixeruntque fieri potest, interióri cor- Pacificusne est ingressus dis mundítiâ et puritáte, tuus? Et ait: Pacíficus : atque exterióri devotiónis ad immolandum Dómino ac pietátis spécie peragá tur. FERIA QUARTA. Lectio j. cap. 15. et 16. De libro primo Regum. on vidit Sámuel ultrà Nail usque ad diem mortis suæ : verumtamen veni; sanctificámini, et veníte mecum ut ímmolem. Sanctificávit ergo Isaï et filios ejus, et vocávit eos ad sacrificium. Lectio ij. Cumque ingressi essent, vidit Eliab, et ait: minus ad Samuelem: Ne respícias vultum ejus, neque altitúdinem statúræ ejus; quóniam abjeci eum, nec juxta intuitum hóminis ego júdico: homo enim videt ea quæ parent; lugébat Sámuel Saúlem, Num coram Dómino est quóniam Dóminum pœ- christus ejus? Et dixit Dónitébat quòd constituisset eum regem super Israël. Dixitque Dóminus ad Samuélem Usquequò tu luges Saul, cùm ego projécerim eum ne regnet super Israël Imple cornu tuum óleo, et veni, Dóminus autem intuetur ut mittam te ad Isaï Beth- cor. Et vocávit Isaï Abíleemítem; provídi enim nadab et adduxit eum in filiis ejus mihi regem. coram Samuéle. Qui diEt ait Sámuel: Quomodò xit: Nec hunc elégit Dóvadam? áudiet enim Saül, minus. Adduxit autem Isaï et interfíciet me. Et ait Samma, de quo ait : EDóminus: Vítulum de tiam hunc non elégit Dóarmento tolles in manu tuâ, minus. Adduxit ítaque Isaï et dices Ad immolan- septem fílios suos coram Samuélé; et ait Sámuel sibi cónscius mortális per ad Isaï Non elégit Dóminus ex istis. Tu autem. Lectio iij. cáti, quantumvis sibi con- thim ágmina sua in prælium, convenérunt in Socho Judæ ; 'et castra Dai! ixitque Sámuel ad Isai Numquid jam compléti sunt filii? Qui respondit: Adhuc réliquus est párvulus, et pascit oves. Et ait Sámuel ad Isaï: Mitte, et adduc eum nec enim discumbémus priusquàm huc ille véniat. Misit ergo, et adduxit eum. Erat autem rufus, et pulcher aspectu, decorâque fácie. Et ait Dóminus : Congrégantes PhilísSurge, unge eum; ipse est enim. Tulit ergo Sá muel cornu ólei, et unxit eum in médio fratrum metáti sunt inter Socho ejus ; et directus est Spí- et Azéca in fínibus Domritus Dómini à die illâ in mim. Porrò Saul et filii David, et deinceps sur- Israël congregáti venérunt gensque Sámuel ábiit in in vallem Terebinthi, et Rámatha. Spíritus autem direxérunt áciem ad pugDómini recessit à Saul, et nandum contra Philísthiexagitábat eum spíritus im. Et Philisthiim stanequam, à Dómino. bant super montem Tu autem. parte hac, et Israël stabat supra montem ex álterâ parte; vallisque erat inter eos. Et egressus est vir spúrius de castris Phi CANON. ex Sacerdotes non diébus listhinórum, nómine Gó solémnibus liath, de Geth, altitúdised étiam Domínicis, sæ- nis sex cubitórum et palpiùsque, si fieri potest, mi et cassis area super sacrificent. Nullus tamen caput ejus, et lorícà squa mátâ induebátur : porrò Lectio iij. 't dixit David : Ego pondus lorícæ ejus quin- Eservus tuus vadam, et que míllia siclórum æris 9 pugnábo adversùs Philis– Lectio if. tansque clamabat adversum phalangas Israël, et dicébat eis: Quarè venistis paráti ad prælium? Numquid ego non sum Philisthæus, et vos servi Saul? Elígite ex vobis virum, et descendat ad singuláre certamen. Si quíverit pugnáre mecum et percússerit me érimus vobis servi; si autem ego císus, quasi unus ex eis. prævalúero, et percússero Nunc vadam et auferam eum, vos servi éritis, et opprobrium pópuli; quóserviétis nobis. Et aiebat niam quis est iste PhilisPhilisthæus: Ego exprobrá- thæus incircumcísus, qui vi agminibus Israël hódie: ausus est maledícere exerDate mihi virum, et í cítui Dei viventis? Et ait neat mecum singuláre cer- David: Dóminus qui erí támen. Audiens autem puit me de manu leónis Saül et omnes Israelítæ et de manu ursi, ipse me sermónes Philisthæi hujus- liberábit de manu Philiscémodi, stupébant, et thæi hujus. Dixit autem metuébant nimis. Tu autem. Saul ad David: Vade, et |