Lectio v. nec cum hypócritis et infidélibus partem habére. Verùm quid tibi fáciam? Atqui poterat ad Samuélem increpantem non ita se res habet, non dícere: Num ego regnum ita sanè. Ac si vis, ut à invási? Num insilívi in regno primùm, quod a- hanc potentiam? Vitam pud Deum tanti non est privátam, otiósam et quiquanti sacerdótium,có- étam dúcere volébam : rum quæ dixi fidem fá- tu verò me in hanc diciam. Saül ille filius Cis, gnitátem pertraxisti. Si in non suopte motu et curâ illâ humilitáte permansisrex factus est; sed ábiit sem, hæc offendícula fåut quæreret ásinas, et su- cilè declinassem : nam per iis Prophétam inter- cùm ex vulgárium et igrogáre cœpit ille verò nobílium essem número, de regno ipsum allocútus ad hoc opus missus nunest. Neque tamen ille sta- quam fuissem ; neque mitìm regnum ádiit, licèt hi bellum contra Amaleid à Prophétâ audisset ; cítas Deus commisisset ; sed deprecabátur, renue- quo mihi non commisso, batque dicens: Quis sum in peccátum hujusmodi égo, et quæ domus patris nunquàm incidissem. Vemei? Quid ergo? An, cùm rùm hæc ómnia ad defenhonóre sibi per Deum trá- siónem infirma sunt ; nec dito malè usus esset, pó- infirma modò, sed perituit his verbis eximi ab culósa, quæ Dei magis iirà ejus qui se in regem ram accendant. constitúerat? : R. Deus plebis Israël robis regem, nos; Reg. 8. Tu autem. Lectio vj. 'um enim qui méritis Eun IN II. NOCTURNO. majórem dignitátem Lectio sancti Evangélii se accepit, non oportet ad peccatórum excusationem honóris magnitúdinem osténdere, sed ad majórem cundùm Lucam. appropinquantes Jesu n illo tempore ; Erant publicání et peccatóres in virtúte profectum uti ut audirent illum. Et murmagno illo Dei erga se murabant Pharisæi et Scristúdio. Ille verò, quia bæ, dicentes: Quia hic meliorem nactus dignitá- peccatóres récipit, et mautem, ídeò peccare sibi lí- dúcat cum illis. Et rẻ-citum esse existimábat, liqua. Papæ. nobis cur Dóminus plus de conver nihil aliud quàm Dei ce- Homília sancti Gregórii, méntiam peccatórum suórum causam fácere conátus est: quod sanè ímpiis, et iis qui vitam ignávé ducunt, mos est dicere. Nos autem non sic affec- sis peccatóribus, quàm de tos, esse nec in símilem decídere insániam decet; sed ubiquè curáre ut qua facultatis nostræ sunt adhibeamus, ac benè de Deo cogitémus et loquá mur. Tu autem. R. Numquid vult Dóminus holocausta et víc timas, et non potiùs ut obediátur voci Dómini? * Mélior est enim obediéntia quàm víctima. . Qui permánserit in lege factor óperis, hic beátus in facto suo erit. * Mélior. Glória. * Mélior est enim obedientia.a. Reg. 15. Jac. 1. stántibus justis, in cœlo gaudium esse fateátur. Undè hoc? nisi quòd ipsi per quotidiánum visiónis experimentum nóvimus quia plerumquè hi qui nullis se oppressos peccatórum mólibus sciunt stant quidem in viâ justítiæ, nulla illícita pérpetrant, sed tamen ad coelestem pátriam anxiè non anhelant; tantòque sibi in rebus lícitis usum præbent, quantò se perpetrasse nulla illícita meminérunt. Et plerumquè pigri rémanent ad exercenda bona pæcipua; quia valdè sibi secúri sunt, quòd nulla * vióra. P commíserint mala gra- mit, quàm illum qui nunquam terga præbuit, et R. Erant appropinquan- nunquàm áliquid fortiter tes Jesu publicani et pec- gessit. Sic agrícola illam catóres ; et murmurábant amplius terram amat quæ Pharisæi et Scriba, di- post spinás úberes fruges centes : Quia hic * Pec- profert, quàm eam quæ catóres récipit, et man- nunquam spinas hábuit dúcat cum illis. . Quam et nunquàm fértilem mesmagna misericórdia Dó- sem prodúcit. mini, et propitiátio illíus converténtibus ad se Peccatóres. Luc. 15. Ec cli. 17. Lectio viij. * * R. Ego pascam oves meas : Quod períerat, réquíram ; et quod ab,cctum erat, redúcam; et † Quod infirmum fúcrat, consolidábo, V. Venit Fí Lectio ix. t contrà, nonnunAqu quàm hi qui se áli- lius hóminis quærere, et qua illícita cgisse meminé- salvum fácere quod períerunt, ex ipso suo dolore rat. * Quod perierat. Glócompuncti, inardescunt in ria Patri. † Quod infiramorem Dei, seque in mum. Ezech. 34. Luc. 19. magnis virtútibus exercent, cuncta difficília sanc- ed inter hæc sciendum ti certáminis appetunt, Dest quia sunt plerique ómnia mundi" derclin- justi in quorum vita tanquunt, honores fúgiunt, tum est gaudium, ut eis Receptis contumeliis læ quælibet peccatorum pœtantur, flagrant desidério, niténtia præpóni nullátead cœlestem pátriam an- nùs possit. Nam multi et hélant; et quia se errasse nullorum sibi malórum à Deo considerant, dam- sunt cónscii, et tamen in na præcedentia lucris se- tanti ardóris afflictióne se quentibus recompensant 'exercent, ac si à peccátis Majus ergo de peccatóre ómnibus coangustentur, converso, quàm de stante Cuncta étiam lícita résjusto gaudium fit in cœlo; quia et dux in prælio plus eum militem díligit qui post fugam reversus hostem fórtiter pre puunt, ad despectum mundi sublímiter accinguntur, licére sibi nolunt omne quod libet, bona sibi ámputant étiam concessa, con amittamus acterna; Per. CANON. JL temnunt visibilia, invi- duce, sic transeámus per sibilibus accenduntur, la bona temporália, ut non mentis gaudent,ip cunctis semetipsos humiliant; et sicut nonnulli peccáta ó- Ex Concílio Budensi. perum, sic ipsi cogitatió- Ann. 1279. Cap. 33. num peccáta deplorant. Præcipimus ut EcclesiáQuid itaque istos díxerim, rum Parochiáni, sínnisi et justos et pæniten- gulis diébus Domínicis et tes, qui se et in poenitén- Festívis, ad divína offitià de peccáto cogitatiónis cia, speciáliter ad Missam, humiliant, et recti sem- vadant ad suas Parochiaper in ópere persevérant? les Ecclésias, ibique diHinc ergo colligendum est vína offícia, prout Deus quantum Deo gáudium fá- déderit, aúdiant diligenciat, quandò humiliter ter: nec ipsi Parochiani, plangit justus, si facit in relictâ sua Parochiali Eccolo gaudium, quandò clésia, vel contemptà, ad hoc quod male gessit, per álias Ecclésias, cujuscumpœnitentiam damnat in- que sint Ordinis, Religiójustus. nis aut status, præsúmant accédere. Te Deum. Et dicitur in omnibus Dominicis us que ad Adventum. ] Ad Bened. Ant. 6. C. Múlier si perdiderit drachmam unam, quærit diligenter et cùm invénerit convocat amíca dicens Congratulámini Ad Magnif. Ant. 3. a. Dico vobis quia gaudium erit coram Angelis Dei super uno peccatóre pœnitentiam agente. Luc. 15. Oratio, ut suprà. FERIA SECUNDA. Lectio j. cap. 14. mihi, quia invéni dra- De libro primo Regum. chmam quam perdideram. Luc. 15. absconderant in moumnes Israelitæ qui se Oratio. Orémus. te Ephraïm, audientes quòd fugissent Philisthi, sociavérunt se cum suis in prælio. Et erant cum Saül rotector in te sperántium, Deus, sine quo nihil est válidum, nihil sanctum, multiplica su- quasi decem míllia viró per nos misericórdiam rum. Et salvávit Dómituam, ut te rectore, te nus in die illâ Israël : pugna autem pervenit us- te, et vastémus eos usque que ad Béthaven. Et vi- dum illucescat manè, nec ri Israël sociáti sunt sibi relinquámus ex eis virum. in die illâ. Adjurávit au- Dixitque pópulus: Omtem Saül pópulum, di- ne quod bonum vidétur cens: Maledictus vir qui in oculis tuis, fac. Et ait coméderit panem usque sacerdos : Accedámus huc ad vésperam, donec ul- ad Deum. Et consuluit ciscar de inimícis meis. Saül Dóminum: Num pérEt non manducávit uni- sequar Philísthiim? si traversus populus panem des eos in manus Israël ; omneque terræ vulgus ve- Et non respondit ei in die nit in saltum, in quo e- illâ. Dixitque Saül: Aprat mel super fáciem agri. plicáte huc universos ánIngressus est ítaque pó- gulos pópuli; et scitóte; pulus saltum, et apparuit et vidéte per quem accífluens mel, nullusque ap- derit peccátum hoc hoplícuit manum ad os su- diè. Vivit Dóminus salum; timébat enim pó vátor Israël, quia si perpulus juramentum. Por- Jónatham filium meum rò Jonathas non audíe- factum est, absque retrac rat cùm adjuráret pater tatióne moriétur. Ad quod ejus pópulum extendit nullus contradíxit ei de que summitátem virga omni pópulo. At ait ad quam habebat in manu, universum Israël: Sepaet intinxit in favum mel- rámiui vos in partem u lis ; et convertit manum nam, ct ego cum Jónatha suam ad os suum; et il- filio meo ero in parte allumináti sunt óculi ejus. terâ. Responditque pópu In Feriis per annum lus ad Saül: Quod boRRR. sumuntur è Dom. num videtur in óculis tuis, præced.; scilicet, Ferid fac. II, IV et VI, è primo Lectio iij. Noct. Feria verò III. Et dixit Saül ad Dómi- num Deum Israël : Dómine Deus Israël, da indícium quid est quòd non respónderis servo tuo hódiè ? Si in me aut in Jónathâ filio meo est iní |