tentes púeri, grátiam Spí- tus, sive is ipse qui diaritûs attrahámus : unus- démate redímitur, si inque nobis sit dolor, si hoc dignè accédat, cóhibe; spirituáli alimento privé- majórem tu quàm ille pomur. Non sunt humánæ testátem habes. Hæc vesvirtútis hæc ópera. Is qui tra dígnitas est, hæc setùnc in illâ cœnâ hæc con- cúritas, hæc coróna; non fécit, et nùnc étiam ope- ut alba splendenteque túrátur. Nos ministrórum nicâ indúti circumeátis. habémus órdinem qui * Proptereà se nobis comverò illa sanctíficat et míscuit, (Christus) et in transmútat, ipse est. Nul- unum corpus totum conslus ergo Judas adsit, nul- títuit, ut unum simus lus avárus si quis discí- quasi corpus junctum cápulus non est, recédat: piti. Ab illâ ergo mensâ non récipit hæc mensa recedámus tanquàm leóeos qui tales non sunt. nes ignem spirantes, diáCum discípulis, inquit, bolo terribiles, cogitantes meis fácio Pascha. Nemo quod sit caput nostrum, inhumánus accédat, neino et quantam nobis dileccrudélis et immiséricors, tiónem exhibúerit. Attennemo impúrus. Hæc vobis dámus ígitur nobis ipsis, qui communicátis dico, dilecti, cùm tantis fruánec non vobis qui minis- mur bonis et cùm turtrátis. Nam necesse est vos pe quídpiam loqui subit álloqui, ut cum multâ di- ánimum, vel quandò irâ, ligéntiâ hæc dona distri- vel pravo quópiam affectu buátis. Non parvum vo- nos córripi cernimus, nobis supplícium deputá- biscum reputémus quibus tum est, si quem impro- dignáti simus beneficiis, bum vobis notum ad hu- quem Spíritum accepérijus mensæ participatiónem mus. Hæc cogitátio nosadmittátis. Sanguis ejus tros temperábit affectus. exquirétur de manibus ves tris. R. Accípiens Jesus cálicem. 207. Quousquè enim rebus præ séntibus hærébimus? quousquè non excitábimur? quousquè nullam salútis nostræ curam habébimus? cogitémus quibusnam nos Lectio iij. uamvis dux quispiam sit, quamvis præfec- Deus dignátus sit; grátias per agámus, glóriam referá- nèc ille véniat, quia ipse mus non modò fi- benedícit hóstiæ, et dein-dem, sed étiam per ópera, cèps cómedunt qui vocáti ut futúra consequámur bo sunt. Nunc ergo conscénna. Tu autem dite, quia hodiè reperiétis eum. [**] Et ascendérunt in civitátem. Cùmque illi ambulárent in médio urbis, apparuit Sámuel egrédiens óbviam eis ut ascénderet in excelsum. Dóminus autem reveláverat Sig Te Deum. CANON. Ex Concilio Tridentíno. Sess. 13. de Euchar, Can. 7. quis díxerit, non licére sacram Eucharistiam in sacrário reservári, sed aurículam Samuélis ante statim post consecratiónem unam diem quàm veníastántibus necessário dis- ret Saül, dicens : Hâc tribuendam ; aut non li- ipsâ horâ quæ nunc est, cere, ut illa ad infirmos cràs mittam virum ad te honoríficè deferátur; aná- de terrâ Benjamin, et unthema sit. ges eum ducem super póFERIA QUARTA. pulum meum Israël et Tres Antiph. è III. salvábit pópulum meum. Noct. Dominicæ præced.. de manu Philistinórum, Lectio j. cap. 9. quia respexi pópulum meDe libro primo Regum. um; venit enim clamor Cùm ascenderent cli- eórum ad me. Cùmque m civitátis, inve- aspexisset Sámuel Saúlem, nérunt puellas egredien- Dóminus dixit ei: Ecce tes ad hauriendam aquam, vir quem díxeram tibi et dixérunt eis: Nùm hîc iste dominábitur pópulo est Videns? Quæ respon➡ meo. dentes dixérunt illis : R. Caro mea verè est Hic est ecce ante te, fes- cibus. 208. tína nunc; hodiè enim veLectio ij. cap. 9. nit in civitátem, quia sa- Ex libro sancti Ambrósii, crificium est hódiè pó- Epíscopi, de Mystériis. puli in excelso. [*] In- Fortè dicas: Aliud vígredientes urbem, statim deo; quomodò tu miinveniétis cum ántequàm hi ásseris quòd Christi corascendat excelsum ad ves- pus accípiam? Probémuscendum. Neque enim co- non hoc esse quod natúra mestúrus est pópulus do- formávit, sed quod bene- díctio consecrávit, majo- R. Unus panis et unum remque vim esse benedic- corpus. 208. tiónis quàm natúræ ; quia benedictióne étiam natú Lectio iij. e totíus mundi opéri ra ipsa mutátur. Virgam Dbus legisti : Quia ipse tenébat Móyses; projécit dixit, et facta sunt: ipse eam, et facta est serpens. mandávit et creáta sunt. Rursus prehendit caudam Sermo ergo Christi qui serpentis, et in virga na- pótuit ex nihílo facere túram revertit. Vides ígi- quod non erat non po tur prophéticâ grátiâ bis test ea quæ sunt, in id mutátam esse natúram et mutáre quod non erant? serpentis et virge? Sub Non enim minùs est noElisao prophéta, uni ex vas rebus dare, quàm mufiliis Prophetárum excus- táre natúras. Sed quid sum est ferrum de secúri, argumentis útimur? Suis et statim mersum est. Ro- utámur exemplis, incargávit Elisæum, qui amí- nationisque exemplo asserat ferrum. Misit Eli- truámus mystérii veritásæus lignum in aquam, tem. Numquid natúræ uet ferrum natávit. Utiquè sus præcessit, cùm Jesus et hoc præter natúram Dóminus ex Maríà nascefactum cognovimus; grá- rétur? Liquet ígitur quòd vior est enim ferri spe- præter natúræ órdinem cies, quàm aquarum li- virgo generávit, et hoc, quor. Advertimus ígitur quod conficimus, corpus, majóris esse virtútis grá- ex Virgine est. Quid hic tiam, quàm natúram; et quæris natúræ órdinem in adhuc tamen prophética Christi córpore, cùm, præbenedictiónis numerámus ter natúram, sit ipse Dógrátiam. Quòd si tantùm minus Jesus partus ex Vírváluit humána benedíctio, gine? Vera útiquè caro ut natúram convérteret ; Christi, quæ crucifixa est, quid dicimus de ipsâ con- quæ sepulta est: verè ergo secratióne divínâ, ubi ver- carnis illíus sacramentum ba ipsa Dómini salvatóris est.Ipse clamat DóminusJeoperantur? Nam sacra- sus: Hoc est corpus meum. mentum illud quod ácci- Ante benedictiónem verpis, Christi sermóne con- bórum cœléstium ália spéficitur. cies nominátur ; post con secratiónem corpus Chris- nia ut in 1. Vesperis Festi significátur. Ipse di- ti, 201. præter Oratiocit sánguinem suum. Ante nem. consecratiónem áliud dí ORATIO. citur, post consecratiónem Deus eus, qui magno mi¬ sanguis nuncupatur. Et tu sericórdiæ tuæ múnedicis: Amen; hoc est, Ve- re docuisti nos redemprum est. Quod os lóquitur, tiónis nostræ sacrificium mens interna fateátur : celebráre sicut óbtu quod sermo sonat, affectus lit Póntifex noster Jesus séntiat. Te Deum. Christus in terris, da no¬ CANON. bis, quæsumus, ut, sanc— Ex Concílio Tridentíno. tificáti per oblatiónem córSess. 21. cap. 2. poris et sánguinis ejus, AEcclésia suam in ad- sempiternum consummágnoscens sancta mater cum ipso mereámur in ministratióne Sacramen- ri: Qui tecum vivit. tórum auctoritátem, licet AD OFFIC. NOCT. abinítio Christianæ religió- Invit. et Hymn. ut in die. nis non ínfrequens utrius- IN I. NOCTURNO. que speciei usus fuisset, Ant. 3. a. Dixit Móytamen, progressu témpo- ses : Ite tollentes ánimal ris, latíssimè jam mutá- per famílias vestras, et imtâ illâ consuetudine, grá- moláte Phase. Exod. 12. vibus et justis causis ad- Ant. 1. D. Patres nostri ducta, hanc consuétudi- manducavérunt manna in nem sub álterâ spécie com- deserto sicut scriptum municandi approbávit, et est: Panem de cœlo dedit pro lege habendam decré- eis manducare. Joan. 6. vit: quam reprobáre, aut, Ant. 2. D. Fontes amásine ipsíus Ecclésia auc- ri obdulcáti sunt cis ad toritáte, pro líbito mutá- bibendum, et annónam re non licet. de coelo consecuti sunt. FERIA QUINTA. Judith. 5. OCTAVA FESTI CORPORIS CHRISTI. Duplex-majus. V. Dívites eguérunt et esuriérunt; R. Inquirentes autem Dóminum non Psal de Feria in toto Offic. minuentur omni bono. IN VESPERIS, om- Rs. 33. Lectio j. cap. 9. De libro primo Regum. ccessit Saul ad Sa 1 in óppidum, et locútus est cum Saúle in solário; stravitque Saül in solário, ut índi portæ et ait indica, nè surrexissent, et jàm oro, mihi, ubi est domus elucesceret, vocávit SáVidentis? Et respondit Sá- muel Saúlem in solário muel Saúli, dicens: Ego dicens: Surge, et dimitsum Videns. Ascende ante tam te. Et surrexit Saül; me in excelsum, ut come- egressique sunt ambo, ipse dátis mecum hódiè, et di- vidélicet, et Sámuel. Cùmmittam te manè : et óm- que descendérent in exnia quæ sunt in corde trémâ parte civitátis, Sátuo, indicábo tibi; et de muel dixit ad Saül: Dic ásinis quas nudiustértius púero ut antecédat nos perdidísti ne sollicitus et transeat: tu autem subsis, quia inventæ sunt. siste paulispèr Et cujus erunt óptima quæ- cem tibi verbum Dómini. que Israël? Nonne tibi, Tulit autem Sámuel lenet omni dómui patris tui? tículam ólei et effúdit Respondens autem Saül, super caput ejus, et deosait Numquid non filius culátus est eum, et ait : Jémini ego sum, de mí- Ecce unxit te Dóminus nimâ tribu Israël, et co- super hæreditátem suam gnátio mea novíssima in- in príncipem; et liberáter omnes famílias de tri- bis pópulum suum de mábu Bénjamin? Quarè ergo nibus inimicórum ejus, locútus es mihi sermónem qui in circúitu ejus sunt. istum? Assúmens ítaque R. Appáruit. 204. Sámuel Saúlem et púeLectio iij. E 't convocávit Sámuel rum ejus, introduxit eos populum ad Dóminum in triclínium, et dedit eis locum in cápite eórum qui fúerant invitáti. R. Immolábit agnum. 204. in Ma phâ; et ait ad filios Lectio ij. cap. 9. et 10. Et come di Saul cum. Et omnium regum qui affli- descendérunt de excelso gebant vos. Vos autem |