Observátá lege plenè rum Verbo carnem éfficit : rum, Et si sensus déficit, Sola fides súfficit tum Venéremur cérnui ; Oratio ut infrà, ad AD COMPLETORIUM. Ad Nunc dimittis. Ant. 3. à. Fecit nos regnum et sacerdótes Deo et Patri suo ipsi glória et impérium. Allelúia. Apoc. 1. AD OFFICIUM NOCT. Inyit. Panem vitæ Je Et antíquum documentum sum Christum Dóminum Novo cédat rítui : Præstet fides supplemen * Veníte adorémus. Ps. 94. Veníte. 2. 163. Sant gaudia, acris solémniis juncta sint Et ex præcordiis sonent præcónia : Recédant vétera, nova sint ómnia, Corda voces, et ópera. Noctis recólitur cœna no quod totum síngulis, In Ps. Dóminus régit Ejus fatémur mánibus. me. p. 108. Ant. 2. D. Dedit fragilibus córporis Calix meus inebrians quàm præclárus est! férculum; Dedit et trístibus sánguinis póculum, Dicens: Accípite quod trado vásculum; Omnes ex eo bíbite. Sic sacrificium istud ins títuit, Cujus officium committi vóluit Solis presbyteris, quibus sic cóngruit In Ps. Júdica me, Dómine. 63. Ant. 3. a. Circúmdabo altáre tuum Dómine, ut audiam vocem laudis, et enarrem mirabília tua. V. Acceptábis, Dómine, sacrificium justítiæ, R. Oblatiónes et holo causta. Ps. 50. Lectio j. cap. 12. Ut sumant, et dent cé- De libro Exodi. teris. ixit Dóminus ad Móy Dixit Panis angelicus fit panis Dieu et Aaron in terrà hóminum : Dat panis cœlicus figúris términum : O res mirábilis! mandúcat Dóminum Pauper, servus et húmilis. Te, trina Déitas únaque, póscimus; 2 sen Ægypti mensis iste, vobis princípium mensium: primus erit in mensibus anni. Loquímini ad universum cœtum filiórum Israël, et dícite eis : Dé cimâ die mensis hujus tollat unusquisque agnum per famílias et domos suas. Sic nos tu vísitas sicut Sin autem minor est nú te cólimus: Per tuas sémitas duc nos quò téndimus, A'd lucem quam inhábi tas. Amen. merus ut sufficere possit ad vesc ndum agnum, assúmet vicínum suum qui junctus est dómui sua juxta númerum animárum quæ sufficere possunt ad IN I. NOCTURNO. esum agni. Erit autem In Ps. Conserva me. agnus absque máculâ p. 94. Ant. J. Non con- másculus, annículus : juxgregábo conventícula de ta quem ritum tollétis et sanguínibus : Dóminus hoedum. Et servábitis eum pars hæreditátis meæ et usque ad quartam décicálicis mei. mam diem mensis hujus; immolábitque eum uni- appáruit in solitúdine miversa multitúdo filiórum nútum et quasi pilo tuIsraël ad vésperam. Et su- sum in similitúdinem ment de sanguine ejus, pruína super terram. Quod ac ponent super utrum- cùm vidissent filii Israël, que postem, et in super- dixérunt ad ínvicem limináribus domórum in Manhu? quod signíficat, quibus cómedent illum. quid est hoc? ignorábant Et edent carnes nocte il- enim quid esset. Quibus la assas igni, et ázymos ait Móyses: Iste est papanes cum lactúcis agrés- nis quem Dóminus dedit tibus, vobis ad vescendum. * R. Immolábit agnum multitúdo filiórum Israël ad vésperam Paschæ, et edent carnes et ázymos panes Quicumque coméderit fermentátum, períbit. . Pascha nostrum immolátus est Christus ítaque epulémur in ázymis sinceritátis et veritátis: * Quicumque. Exod. 12. 1. Cor. 5. Lectio ij. cap. 16. ocútus est autem Dóz di : B. Appáruit in solitúdine minútum in similitúdinem prúinæ super terram. Quod cùm vidissent filii Israël, ait eis Móyses: * Iste est panis quem Dóminus dedit vobis ad vescendum. V. Non Móyses dedit vobis panem de colo; sed Pater meus dat vobis panem de cœlo verum. Iste est. Exod. 16. Joan. 6. * 9 Lectio iij. cap. 19. De libro tertio Regum. cens: Audívi murmura- enit Elias in Bersabée tiónes filiórum Israël, ló- Juda, et dimisit ibi quere ad eos: Vésperè co- púerum suum et permedétis carnes, et manè rexit in desertum viam saturabímini pánibus; scie- uníus diei. Cùmque vetisque quòd ego sum Dó- nisset, et sederet subter minus Deus vester. Fac- unam juníperum, petívit tum est ergo vésperè, et ánimæ suæ ut morerétur, ascendens coturnix coopé- et ait : Súfficit mihi, Dóruit castra manè quoque mine, tolle ánimam meam; ros jácuit per circúitum neque enim mélior sum castrórum. Cùmque ope- quàm patres mei. Proje ruisset superficiem terræ, citquc se, et obdormívit in umbrâ juníperi Ant.. d. Introíbo ad altáre Deí, ad Deum qui lætíficat juventútem meam. In Ps. Te decet hym et et confessiónis sonus epuecce Angelus Dómini té- lantis. tigit eum, et dixit illi: In Ps. Júdica me Surge, et cómede. Res- Deus. 87. pexit, et ecce ad caput suum subcinerícius panis, et vas aquæ comédit eret bibit, et rursùm obdormívit. Reversusque nus. 81. est Angelus Dómini secun- Ant. 4. f. Timebunt dò, et tétigit eum, dixit- qui hábitant términos à que illi: Surge, cómede; signis tuis : parasti cibum grandis enim tibi restat illorum, quóniam ità est via. Qui cùm surrexisset, præparátio ejus. go, comédit et bibit, et am V. Replébimur in bobulávit in fortitúdine cibi nis domûs tuæ: R. Sanc illíus quadraginta diébus tum est templum tuum, et quadraginta nóctibus, mirábile in æquitáte. usque ad montem Dei Horeb. Ps. 64. Lectio iv. Sermo sancti Thoma Aquinátis. Opusc. 57. mmensa divinæ largitátis benefícia exhibita pópulo Christiáno, inæstimábilem ei cónferunt dig I R. Respexit Elias, et ecce ad caput suum subcinerícius panis, et vas aquæ comédit : ergo et bibit, et ambulávit usque ad montem Dei,* In fortitúdine cibi illíus. Si nitátem. Neque enim est quis manducáverit ex hoc aut fuit aliquandò tàm pane, vivet in æternum, grandis nátio, quæ háIn fortitúdine cibi illíus. beat deos appropinquan→ Glória Patri. In fortitu- tes sibi, sicut adest nobis dine cibi illíus. 3. Reg. Deus noster. Unigénitus 19. Joan. 6. síquidem Dei Fílius suæ divinitátis volens nos esse partícipes, nostram natúram assumpsit, ut hóAnt. 5. C. Transíbo in mines deos fáceret factus locum tabernáculi admi- homo. Et hoc ínsupèr quod rábilis, usque ad domum de nostro assumpsit, toDei in voce exultatiónis tum nobis cóntulit ad sa IN II. NOCTURNO. In Ps. Quemadmodùm. cum sua divisione. 86. lútem. Corpus namque mento mirabílius? In ipsuum pro nostrâ reconci- so namque panis et vinum liatióne in arâ crucis hós- in corpus et sánguinem tíam óbtulit Deo Patri: Christi substantiálitèr consánguinem suum fudit in vertuntur. Ideòque Chrisprétium simul et lavácrum, tus Deus et homo perfecut redempti à miserábili tus, sub módici panis et servitúte, à peccátis óm- vini spécie continétur. nibus mundarémur. Et ut Manducátur ítaque à fitanti beneficii jugis in no- délibus, sed minimè labis manéret memória cerátur ; quinimò, divíso corpus suum in cibum, Sacramento, sub quâlibet et sánguinem suum in pó- divisiónis partícula, íntetum, sub spécie panis et ger perseverat. Accidénvini sumendum, fidélibus tia étiam sine subjecto in derelíquit. eódem existunt; ut fides : 9 R. Dixit Jesus Judæis: locum hábeat, dùm inPanis quem ego dabo visibile visibilitèr súmitur caro mea est pro mundi sub aliénâ spécie occulvitâ Litigábant ergo, tátum; et sensus à decepdicentes ad ínvicem : Quó- tióne immúnes reddantur, modò potest hic nobis car- qui de accidéntibus júdinem suam dare ad man- cant sibi notis. ducandum? V. Oblíti sunt R. Conántibus discípubenefactorum ejus, et mi- lis, accépit Jesus panem, rabílium ejus quæ osten- et Benedixit ac fredit eis Litigabant ergo. git, deditque eis, et ait : Joan. 6. Ps. 77. Accípite, et comédite, hoc : Lectio v. * est corpus meum. V. Pa Lectio vj. Pretiósum et admi- nem cœli dedit eis.parandum convívium, nem Angelórum mandusalutíferum, et omni sua- cávit homo. * Benedixit. vitáte replétum ! Quid e- Matth. 26. Ps. 77. nim hoc convívio pretiósius esse potest; in quo Nullum étiam Sacranon carnes vitulórum et mentum est isto salúhircórum, ut olim in le- brius, quo purgantur pecge, sed nobis Christus su- cáta, virtútes augentur mendus propónitur verus et mens ómnium spiritaDeus? Quid hoc Sacra- lium charismatum abun |