quia audiérunt ómnia ver- sanctitátis tuæ loquentur,' ba oris tui. Et cantent in viis Dómini, quóniam magna est glória Dómini ; et mirabília tua narrábunt. Et virtútem terribilium tuórum dicent, * et magnitúdinem tuam narrábunt. Quóniam excelsus Dóminus, et humilia réspicit, et alta à longè cognoscit. Si ambulávero in médio tribulatiónis vivificábis generátio laudábit ópera me:* et super iram inimi- tua, et potentiam tuam córum meorum extendisti pronuntiábunt. manum tuam, et salvum Memóriam abundantia suavitátis tuæ cructábunt,* et justítiâ tuâ exultábunt. Ant. 7. d. Generátio et Divisio Psalmi. 144. 1 me fecit dextera tua. Migerator et misericors Dóminus retribuet pro Dóminus; patiens me: * Dómine, miseri- et multùm miséricors. córdia tua in séculum : ópera mánuum tuárum ne despicias. Ant. 1. g. Confitebor nómini tuo, Dómine super misericórdiâ tuâ et veritáte tuâ. PSALMUS 144. E xaltabo te, Deus meus rex ; * et benedicam nómini tuo in séculum, et in séculum séculi. Per singulos dies benedícam tibi; et laudábo nomen tuum in séculum, et in séculum séculi. Magnus Dóminus, et laudábilis nimis;* et magnitúdinis ejus non est finis. Suavis Dóminus universis, * et miseratiónes ejus super ómnia ópera ejus. Confiteantur tibi, Dómine, ómnia ópera tua;* et sancti tui benedícant tibi. Glóriam regni tui dicent, et potentiam tuam loquentur ; Ut notam fáciant filiis hóminum poténtiam tuam, et glóriam magnificéntiæ regni tui. Regnum tuum, regnum ómnium seculórum; dominátio tua in omni generatióne et generatiónem. Fidélis Dóminus in ómnibus verbis suis, * et sanc Generátio et generátio tus in ómnibus opéribus laudabit ópera tua, * et suis. poténtiam tuam pronun- Allevat Dóminus omnes qui córruunt, * et érigit tiábunt. Magnificéntiam glória omnes elísos. Oculi ómnium in te spe- enim Scriptúra: Omnis rant, Dómine; * et tu das qui credit in illum, non escam illórum in témpore confundétur. Non enim opportúno. est distinctio Judæi et Græci ; nam idem Dóminus ómnium, dives in omnes qui ínvocant illum. HYMNUS. Aperis tu manum tuam,* et imples omne ánimal benedictióne. Ant. 4. D. Fidélis Dóminus in ómnibus verbis suis, et sanctus in ómnibus opéribus suis. Altera divisio Psalmi 144. [ustus Dóminus in ómni Just bus viis suis et sanctus in ómnibus opéribus Custódit Dóminus omnes diligentes se et om * * tu fortis, ô clemens Deus, Salútis auctor, fidem Nostris potenter ínsere, Germen salútis córdibus. Hinc omne robur dúci Protecta scuto, flámmea Placátus illo nómine, ner Ne vita deturpet fidem. nes peccatóres disperdet. Dabisque, sanctam dége-Laudatiónem Dómini loquétur os meum : et benedícat omnis caro nómini sancto ejus in séculum, et in séculum séculi. Sit laus Patri, laus Fílio: Par sit tibi laus, Spíritus Infusa per quem córdibus Relucet imis véritas. AD COMPLETORIUM: linquam in linguâ meâ. * alvum me fac, Dómi- diam, cùm consisteret Salvum ne, quóniam defécit peccátor adversùm me. sanctus ; * quóniam di- Obmútui et humiliátus minútæ sunt veritátes à filiis hóminum. Vana locúti sunt unus sum et sílui à bonis ; et dolor meus renovátus est. Concáluit cor meum intrà quisque ad próximum me, et in meditatióne suum: * lábia dolósa, in meâ exardescet ignis; corde, et corde locútisunt. Disperdat Dóminus universa fábia dolósa,* et linguam magníloquam : et locútus sum in linguâ meâ. Notum fac mihi, Dómine, finem meum, númerum diérum meórum, quis est; ut sciam Qui dixérunt: Linguam nostram magnificábimus, quid desit mihi. lábia nostra à nobis sunt: Ecce mensurábiles po * quis noster Dóminus est? suisti dies meos: et subsPropter misériam íno- tantia mea tanquam nípum, et gémitum páu- hilum ante te. * perum, nunc exurgam, dicit Dóminus. Ponam in salutári : fiduciáliter agam in eo. Verumtamen universa * vánitas, omnis homo * vivens. * Verumtamen in imáElóquia Dómini, eló- gine pertransit homo; quia casta ; argentum sed et frustrà conturbátur. igne examinátum, pro- Thesaurizat, * et ignóbátum terræ, purgatum rat cui congregábit ea. séptuplùm. Et nunc quæ est expectátio mea? nonne Dó Tu, Dómine, servábis nos, et custódies nos à minus ? et substantia generatióne hâc in æ ternum. mea apud te est. Divisio Psalmi 38. b ómnibus iniquitáti-bus meis secundùm alérue me: In circuitu ímpii am bulant : * titúdinem tuam multiplicasti fílios hóminum. PSALMUS 38. Dixi oppróbrium insipienti dedisti me. Obmútui, et non apé ixi Custódiam vias rui os meum;*quóniam tu meas, ut non de- fecisti. * ر * Spiráre das imáginem. Amove à me plagas Succendis et vivam tuî tuas à fortitúdine manus tuæ ego deféci. In increpatiónibus propter iniquitátem corripuisti hóminem et tabescere fecisti sicut aráneam ánimam ejus:* verúmtamen Ergo per omnes æquoris, Tellúris omnes et sinus Regnábit: at memor suî Deo minórem se gerat. Heu, cæca cordis právitas ! vané conturbátur omnis Jugum rebellis éxcutit; homo. Deo superbus nec timet Exaudi oratiónem meam, Æquáre pulvis vérticem. Dómine, et deprecatiónem meain: **aúribus pércipe lacrymas meas. Ne síleas, quóniam ádvena ego sum apud te, et peregrínus sicut omnes patres mei. * Remitte mihi ut refrígerer, priusquàm ábeam,* et ámpliùs non ero. Ant. 1. f. Salvum me fac, Dómine, quóniam diminútæ sunt veritátes à filiis hóminum. Ps. 11. FERIA SEXTA. AD OFFICIUM NOCT. Invit. Deum adjutórem in tribulatiónibus* veníte adóremus. Ps. 45. Ps. 94. Veníte. Jam sánctius moves opus, Hinc quanta lúctuum Qui nos redémit, Quid, uid gloriáris in malítiâ, qui potens es in iniquitáte? Totà die injustítiam cogitávit lingua tua: * sicut novácula acúta fecisti dolum. Dilexisti malítiam super benignitátem, * iniquitátem magis quàm loqui æquitátem. Dilexisti ómnia verba præcipitatiónis, * lingua dolósa. Proptereà Deus déstruct te in finem: * evellet te, * et emigrábit te de taber- runt super me, et conet rádicem texérunt me ténebræ. * náculo tuo, * Confitebor tibi in séculum, quia fecisti et expectábo nomen tuum, quóniam bonum est in conspectu sanctórum tuó rum. PSALMUS 54. Exaudi, Deus, oratió Præcipita, Dómine, dívide linguas córum ; quóniam vidi iniquitátem et contradictiónem in civitáte. Die ac nocte circúmdabit eam super muros ejus iníquitas; * et labor in médio ejus, et injustítia. * Et non defécit de platéis ejus usúra et dolus. Quóniam si inimícus et ne meus maledixisset mihi,* despexeris deprecatiónem sustinuissem útique ; meam : intende mihi, et exaudi me. nem meam 9 Contristátus sum in exercitatióne meâ, * et conturbátus sum à voce inimíci, et à tribulatióne peccatóris ; Quóniam declinavérunt in me iniquitátes, *et in irà molesti erant mihi. Cor meum conturbátum est in me, * et formido mortis cécidit super me. Et si is qui óderat me, super me magna locútus fuisset * abscondissem me fórsitan ab eo. Tu verò homo unánimis,* dux meus et notus meus 9 * Qui simul mecum dulces capiébas cibos; in domo Dei ambulávimus cum consensu. Véniat mors super illos, et descendant in * Timor et tremor vené- infernum viventes. |