P. 170. l. 1. eadem dicere] Forte, eadem dicens, nisi quis forte velit, eademque dicere. JUNIUS. Ita Rhenanus eadem dicere retinere voluerat, verbo conatus est ex præcedentibus subaudito. Supplere et ante eadem vult Annotator ad edit. Romanam. Sed fortasse eadem dicens præferendum est. Ibid. 1. 14. in carnem suam lapsus est] Superius annotata vide ad Tertulliani De Præscr. cap. 30.

Ibid. 1. 16. infinitis superioribus partibus] Legere vult Junius infiniti. Malim reponere in infinitis superioribus partibus. Habes supra, in summis et illis infinitis partibus. cap. ii. p. 158.

Ibid. 1. 19. Hoc vult videri] Legendum hinc, vel ab hoc. Junius. An huic, i. e. ab hoc? SEMLER. Præferendum videtur, ab hoc.

P. 171. 1. 1. animarum solarum dicit salutem] An docet pro dicit legendum?

Ibid. 1. 2. privatas] Esotericas. Fortasse in vocibus. sequentibus, sed extraordinarias, pro sed scribendum et.

Ibid. 1. 16. Sunt enim qui-dicantur,-pronuntientur.] Si quid refert me hoc fecisse, revocavi ex editionibus Rhenani et Parisina utraque dicantur pro dicuntur, et ex ed. Rhenani ultima et Parisina utraque (deficit enim in ed. principe alterum orationis membrum) pronuntientur pro indicativo pronuntiantur. Primus Pamelius ex MS. Vaticano dicuntur substituit.

Ibid. 1. 20. et communem quidem illam] Melius abesset particula et; fortasse ex præcedente et orta, quæ quidem a Priorio in editione sua Rigaltiana et a Romano editore male omissa est.

Ibid. 1. 29. Blastus accedens &c.] Ut ex Irenæo constat, Blastum separasse se ab ecclesia, quippe cum idem sanctus pater epistolam ad eum miserit De Schismate inscriptam ; ita vicissim ex hoc loco causa eruitur, cur hic homo se separaverit. Nondum vero Asiatici Quartadecimani ob tempus sibi fere proprium servandi paschatis ab ecclesia schismatici judicati erant. De Blasto confer Eusebii Hist. Eccl. V. 15. 20; et notam supra ad IRENEI FRAGMENTUM, P. 39.

P. 172. 1. 2. Christum pro nomine adprehensus negavit] Editionis principis lectionem revocavi, ad quam notavit Rhenanus,pro nomine, hoc est, ob professionem nominis "Christiani." Nam istud vπèp тoû óvóμaros subaudito Toû Xploтov, phrasis est scriptoribus veteribus solennis, quæ sumpta ex Scriptura S. videtur. Videsis Reliquias Sacr.

vol. III. p. 353. in notis ad S. Petrum Alex. Verumtamen postea Rhenanus in ultima sua editione hæc substituit, qui posteaquam Christi pro nomine adprehensus est in Christum blasphemare non destitit. Extat hæc lectio in subsequentibus editionibus. Deinde Pamelius ex codice edidit Vaticano ; Christi pro nomine comprehensus negavit. Hoc secutus est Rigaltius. Voluerat quoque Latinius legere, Christi pro nomine, non Christum pro nomine. Sed hac de re aliter sentio; et ipsa quoque lectionis quæ extat varietas ex corruptela locutionis parum intellectæ orta esse videtur. Phrasis hujus exemplum extat in Tertulliani libro De Patientia, nomen cum familia ipsius persequentes, cap. 2. et in lib. Contra Gnosticos cap. 11. Ad vocem adprehensus quod attinet, verba habes, ut adprehensum Dominum destituerint, in cap. ult. libri de Baptismo. Cæterum refert Rigaltius, emendatum a se esse librum de Præscr. Hæret. locis quinque et nonaginta ex codicibus Agobardi et Ursini. Ego in illo tractatu cum hoc libello simul conjuncto a recensione Rigaltiana plus octogies discessi.

P. 168. I. 7. nullo alio præ cæteris nisi sola justitiæ auctoritate] Sic edd. Rhenanianæ et Paris. utraque, nulla alia editt. Franek. et Rigaltiana. Scribendum videtur, nullo alio præcellentem cæteris, nisi sola justitiæ auctoritate. Ibid. 1. 25. Victorinus] De hoc Victorino nihil apud alios scriptores. ANNOTATIO ad edit. hujus libelli Romanam. Contra Praxeam Tertullianus scripsit.

FIRMILIANI

EPISTOLA AD S. CYPRIANUM,

CONTRA

EPISTOLAM STEPHANI EPISCOPI ROMANI,

E GRÆCO ANTIQUITUS CONVERSA.