Der tumben klôsterliute sin! der strebt her ûz, der strebt hin in. [Der münche wolte ich einer sîn, der für wazzer trinket wîn.] Die beteverte wæren guot, verkêrten sie niht reinen muot an manegem man, der iemer mê dar nâch boser ist dan ê. Swes man zem êrsten beginnet, der muot dar sêre brinnet; soz beginnet alten, sô geræt ez kalten. Swer mâlen wil, entwirfet ê Als der sieche den gesunden labet, 21. I. von êrst, 14. I. II. der fehlt BGHLP; I. unt wir hin in B; II. wir streben h. in GHM(L). 15. 16. nur in CDEH. 19. II. manne iemer mê E; man, der iemer me alle außer E. 20. II. der dar nach E. II. von êrste B. 24. I. gerætetz; I. II. [ouch] kalten ; 25. II. welle, entwerfe E. 26. II. und schouwe E(D). 134, 4. II. sunder strît G ¿. 5. I. komen wil B; der ganze spruch nur in BGH. 23. 24. nur in B. 6. überschrift: 42. VON UNKÜNDE. 8. II. got engel sêle unde der CLMQ. 9. I. heimlich diu BDJ MPQ.11. I. wie diu vieriu B J. - 15 20 135, 1 5 10 15 a Daz kristen glouben niemen mac ist unserm glouben ze kranc. dern weiz ze jungest, waz er seit. mich enkan ouch nieman bringen Diu græste fröude, die ich hân, Gedinge græzer fröude gît, Swie die liute geschaffen sint, Ein man sol mit den liuten wesen, Möht ich mich anders niht ernern, Maneger mir die strâze wert, 22. I. 15. I. ist kristen gl. B; gar ze BLM. 20. II. kan La. wir hân BJ. 135, 3. I. doch fehlt BQ. 4. II. uns græzer CEghi. 6 9 nur in BCDEFG. 6. I. swer die liute B. - man âne liute lân B. 9. I. swenn er si gerne BDF G. genesen a; der spruch nur in CDEGHa. 8. I. den sol 13. I. mac 13 ab nur in C G. 17. II. gerne selbe LO. Swer mir leidet guoten sin, des ist manc acker distel vol. Niugerne grôzen schaden tuot, Diu bosen mære werdent wît, Ich sihe wol eins andern nac, Ezn gewan nie man sô herten muot, er tæte doch etswenne guot. Verstolniu wazzer süezer sint dan offen wîn, des jehent diu kint. Der lewe fürht des mannes niht, wan ob er 'n hoeret und niht siht. zagen DEH (C). 14. II. ob in die h. wellent CDEZ ad(H). Wærn alliu tier gelîch gevar, Wider ir natûre und ir art von ir zweier huores art wart von êrste der lêbart; doch ziuht der lêbart kint von sîn selbes art: als edel si aber niht ensint so der lewen unde der parde kint. Nie tier sô snellez wart âne vliegen sô der part. von des pardes snelheit, 13. I. swer wolve AP. 16. I. II. vörhte; breite alle außer NO. fehlen in II. LMQfghikl. 10. I. wander. 137, 9. II. dem wolve DEGHghilŋ; I. zimt ABHJ heilgiu (heilege AG J(B). nach 20 in II. als 20 ab ein spruch, den keine hs. hat: ein wolf was siech: do er genas, ê was. er was ein wolf als er 25 138, 1 5 10 15 20 Swâ der wolf den bock bestât, dâ weiz ich wol, werz bezzer hât. Swâ ich weiz des wolves zant, dâ wil ich hüeten mîner hant, daz er mich niht verwunde, sîn bîzen swirt von grunde. Swie man vert den hunden mite, si hânt doch iemer hundes site. Gieng ein hunt tages tûsent stunt Manec hunt wol gebâret, der doch der liute vâret. Der hunt enizzet höuwes niht Der hunt hât leder vrezzen, Der hovewart unde der wint selten guote friunde sint. Als sich der fuhs mûsens schamt, sô hete er gerne ein hoher amt. 7. I. gevæ 21. I. der boc den wolf ABJ a. 25. II. iht CDEJMaa. 138, 3. I. ein ABD ahi. 5. II. tages fehlt BH Jad. ren hunt L(A); II. vârnden JMP (T); fremden NOQg. CEG. 11. I. hunt der mac A(B). 9. II. vil wol 14. I. II. daz fehlt nur DLhi. 17. I. II. gezzen ABDEHPQ d; Frîdankes Bescheidenheit v. Bezzenberger. 13 |