10 hoert iht dinges mê dar zuo, daz ist guot, daz man daz tuo. 15 20 25 96, 1 5 Ein friunt ist nützer nâhe bî dan hin dan verre drî. Gemachet friunt ze nôt bestât, Ein schade friunt vil dicke muoz Die wil die biutele klingent, die friunt dar gerne dringent; verliust der biutel z klingen, sô wirt dar kleine dringen. Manic man vil friunde hât, die wîle sîn dinc ebene gât, 36. VON FRIUNDEN. 15. II. dan verre zwêne oder drî H(fEJ). 16. II. ze naten stât Dghik. 19. I. ze note A Ha; II. diu fehlt 22. I. II. iemer vil; harte NO. 96, 1. I. die seckel A(B). der biutel daz AE MN (0). C D J Q y. 21. II. gar fehlt CDEH. 23. II. swann ich DG(CQC). 3. I. er sîn J; II. verliesent si ir GH; 6. I. im ebene (A); II. iht ebene CJ M. wan swa'z A (P). 15 20 25 97, 1 5 dâ wirt der rehte friunt erkant, der valsche friunt wenkt ze hant. Swie fremede ein friunt dem andern sî, dâ sol doch triuwe wesen bî; swer mir ze triuwen wirt erkant, den minne ich über 'z vierde lant. Swer friundes valsch mit valsche seit, daz wirt im dar nâch lîhte leit. Ein heimelîcher vîent tuot dicke schaden und selten guot. Manc riuwe der gewinnet, der sînen vient minnet. Swer an friunden missetuot Swer sich habet an den dorn, Swâ guot ein friunt dem andern gît, manegen friunt gewinnen; 10 ouch muoz er sîn ein wîse man, der guoten friunt behalten kan. 12. I. II. friunt fehlt BD G; alle andern haben es. I. dâ zehant AB; II. wîchet CDE; II. dan G. 13. II. swie verre CDEGHQil; 23. II. friunde C(DE). 25. I. II. swer triuwe ABJMP Qacf. 27. II. wil haben C(DEfghk). 97, 1. II. zwir CEGadhi. - 2. 1. II. ungetriuwen friunden ABCEGQa; friunde DHJMNO (LP). Der man ist under friunden gast, Ich wil mir selben holder sîn [Ich merke, daz ein ieglich man im selben wol des besten gan.] Wirp selbe dîniu dinc, sô kürzet sich daz tegedinc. Der friunt wirdet niemer guot, der lobet, swaz sîn friunt getuot. [Mir gevelt der friunt niht wol, des ich laster haben sol.] Swâ friunt von friunde scheiden wil, der suochet gerne schulde vil. Der friunde schiere sich verwiget, Swâ friunt mit rede wird verlorn, Der rîche friunt sol hân für guot, 98, 13. I. II. dâ fehlt ABCLMP. 14. I. wirt AJMP a; II. sælde 15. I. swar ABMO ac. 16. I. selbem A. friunden ABCHJMP ak; (miner DG N Q b h i; 18. 19 nur in Q; fehlen in II; dagegen in II. 19 aus Q, die in I. fehlen. 22. 23. aus G Hd fehlen I.; dagegen 25. I. suochet ûf in sch. A B. 27. I. der niuwer vriunde pfliget; niugerne ist durch s. 200. a. 15. gesichert; vgl. anm. 98, 2. I. wære rede ABP. 5. I. nemen für ABMPQR c. 15 20 99, 1 5 10 Swå man minne veile treit, dâ kouft der gouch unsælikeit. Veiliu minne ist unwert, dâ man rehter minne gert. Swes muot ûf veile minne stât, der koufet lîhte missetât. Ich weiz ein fremede mære: diu næme eins alten schillinc Huors gelust von herzen gât, Minne lêret manegen man, sô lange unz er ir niht enkan. 9. II. mit wiben E(G); I. mit même wîbe BJLM NOQ. 10. I. wil ich mich nur BQ; II. sol man sich GE; sol man kêren JLMNOP. 12. I. der 14. I. II. veiliu 11. überschrift: 37. VON MINNE UNDE WIBEN. fehlt BK MN; II. koufent gouche JO(aP). BHJMPQaik; valsche CDEGNObs. 15. 16. nur in CDEFG. 23. II. unkiusche gelust C(DEL). 24. I. daz tuot JLMP.. 99, 1. II. der andern CDE (H). - 3. II. ruon, alle ruom. 7. 8. nur CDEG. 4. II. ir fehlt, ieglicher G Za (JP). 8. I. besten D. 15 20 25 100, 1 5 10 Minne blendet wîsen man, Ich sihe nach fremeder minne varn, der sîn wîp niht kan bewarn. Swer minnet, daz er minnen sol, dem ist mit eime wîbe wol; ist si guot, erst wol gewert, swes man von allen wîben gert. Ist schoene wîp getriuwe, der lop sol wesen niuwe. [Triut od halst ein man ein wîp, sich enpfenget al sîn lîp.] Swer minne fliuht, den fliuhet sî, und swer si jaget, dem ist si bî. Vil lîhte er schaden gewinnet, der hazzet, daz in minnet. Swâ wîp durch minne missetete, daz kam von der manne bete; ein man ouch missetate, 1720. nur in 19. I. ez wizzen BDF. 100, 3. I. si tuot DE. 2. 3 nur in CDEFG X. 4. 5. nur in Tabfhil. 6. 7. nur in b. 10. II. manege riuwe gewinnet CDEG. |