Lateinische Gedichte des X. und XI. Jh

Przednia okładka
Im Verlage der Dieterichschen Buchhandling, 1838 - 387
 

Wybrane strony

Inne wydania - Wyświetl wszystko

Popularne fragmenty

Strona 192 - die illi nunc de me corde fideli Tantundem liebes, veniat quantum modo loub<es,> Et volucrum vvunna quot sint, tot die sibi m<inna,> Graminis et florum quantum sit, die et honor<um...
Strona 162 - Nunc hie esto dies binos tantummodo vel tres, Alterutrum nostros mores donec videamus." Consensit iuvenis, mox augetur sibi panis, Quadrans mane datur sibi, sero dabatur et alter. Interea rogat hunc, si quam cognoverit artem.
Strona 259 - Desperat tractata nitescere posse, relinquit, Atque ita mentitur, sie veris falsa remiscet, Primo ne medium, medio ne discrepet imum.
Strona 171 - Tunc ruit in faciem, dum fontem flens ibi fecit. Ningeret aut plueret seu sol torrendo cremaret, Venit ad ecclesiam, mox ut pulsatur, ad ipsam Et non inde redit, dum circumquaque diescit; Ad...
Strona 162 - id quid sit, non irascor." Puer inquit: "En, velut es, cunctis dives satis esse vider(is,) Et tuus est panis solaminis omnis inanis, 80 Furfuribus plenus, fuscus, lolio vel amar«(s).
Strona 29 - Attemptabo quidem, quid sis", Ekivrid ait, ac mox Ferratam cornum graviter iacit. illa retorto Emicat amento; quam durus f regerat umbo. Waltharius contra respondit cuspide missa: „Haec tibi silvanus transponit munera faunus. 775 Aspice, num mage sit telum penetrabile nostrum.
Strona 30 - De reliquis taceo, clipeum defendere curo. Pro meritis, mihi crede, bonus sum debitor illi. Hostibus iste meis se opponere saepe solebat, Et pro vulneribus suscepit vulnera nostris. 810 Quam sit oportunus hodie mihi, cernis, et ipse Non cum Walthario loquereris forsan, abesset. Viribus o summis hostem depellere cures, Dextera! ne rapiat tibi propugnacula muri, Tu clavum umbonis studeas retinere, sinistra! 815 Atque ebori digitos circumfer glutine fixos! Istic ne ponas pondus, quod tanta viarum Portasti...
Strona v - Sie hat fast nur duldung erlangen können, je näher der classisclien dichtkunst sie zu treten schien, und gerade das müste an ihr herausgestellt werden , was sie von jener zumeist entfernte und auf besondere wege brachte. Wo zwei elemente sich binden, zieht uns der daraus hervorgehende schmelz an, nicht das entschiedne Übergewicht des einen , in welchem blofs eine unbehagliche allgemeine trübung zurück geblieben ist.
Strona 192 - Qualiter acciderit mihi quam male quam vici[ose, Me pudet id fari; peius non contigit ulli. 20 Nam sigillata misit tibi xenia parua.
Strona 40 - ... desipiens quandoque fuisse probatur, Qui saltu baratrum sponte attemptarit apertum ? Nam scio Waltharium per campos sic fore acerbum, Ut tali castro nee non statione locatus Ingentem cuneum uelut unum tempnat homullum.

Informacje bibliograficzne