M. Tullii Ciceronis cato major sive de senectute: laelius sive de amicitiaApud Harperos Fratres, 1878 - 190 |
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
adolescentes aliquid amici amicitia amicorum animi animo animus benevolentia bonum Cato causa certe consul corporis cuique cuius cujus debet dicere dixi eius Ennius eorum esset facere fuisse genere gloria habere Hannibal homines hominis honesta honestate honestum igitur illa ille illud iniuria intellegi ipsa ipsi ista Itaque Iuppiter iure ius civile iustitia Laelius Lysandrum magis maior maiores maxime mihi multa multis natura necesse neque nihil nulla numquam officii officium omni omnibus omnino omnis omnium opes Periclem pestem posse possit possunt potest potius propter Pythagoras quaedam quamquam quidquam quidquid quis quisque quoniam quos quum ratio rebus rei publicae rerum saepe sapientem satis scientia Scipio semper senatus senectus senectute senectutis senibus sine hominum sint societas societas hominum Socrates solum studia sumus suum tamen tamquam Tarentum Themistocles Theseus turpe utile utilia utilitas utilitatem utilitatis videtur virtute virtutis vita vitae voluptatem
Popularne fragmenty
Strona 64 - ... homo autem, quod rationis est particeps, per quam consequentia cernit, causas rerum videt earumque praegressus et quasi antecessiones non ignorat, similitudines comparat rebusque praesentibus adiungit atque adnectit futuras, facile totius vitae cursum videt ad eamque degendam praeparat res necessarias.
Strona 167 - Itaque majores aliud jus gentium, aliud jus civile esse voluerunt. Quod civile, non idem continuo gentium ; quod autem gentium, idem civile esse debet.
Strona 127 - Socrates hanc viam ad gloriam proximam et quasi compendiariam dicebat esse, si quis id ageret, ut, qualis haberi vellet, talis esset.
Strona 109 - Mercatura autem, si tenuis est, sordida putanda est ; sin magna et copiosa, multa undique apportans multisque sine vanitate impertiens, non est admodum vituperanda, atque etiam, si satiata quaestu vel contenta potius, ut saepe ex alto in portum, ex ipso portu se in agros possessionesque contulit, videtur iure optimo posse laudari.
Strona 116 - Sapientia autem est, ut a veteribus philosophis definitum est, rerum divinarum et humanarum causarumque, quibus eae res continentur, scientia, cuius studium qui vituperat haud sane intellego quidnam sit quod laudandum putet.
Strona 141 - At vero ille, qui accepit iniuriam, et meminit et prae se fert dolorem suum, née, si plures sunt ii, quibus improbe datum est, quam illi, quibus iniuste ademptum est, idcirco plus etiam valent; non enim numero haec iudicantur, sed pondere. Quam autem habet aequitatem, ut agrum multis annis aut etiam saeculis ante possessum, qui nullum habuit, habeat, qui autem habuit, 23amittat?
Strona 96 - Admodum autem tenenda sunt sua cuique non vitiosa, sed tamen propria, quo facilius decorum illud, quod quaerimus, retineatur. Sic enim est faciendum, ut contra universam naturam nihil contendamus, ea tamen conservata propriam nostram sequamur, ut, etiamsi sint alia graviora atque meliora, tamen nos studia nostra nostrae naturae regula 3 metiamur ; neque enim attinet naturae repugnare nee quicquam sequi, quod assequi non queas.
Strona 67 - Sed quoniam, ut praeclare scriptum est a Platone, non nobis solum nati sumus ortusque nostri partem patria vindicat, partem amici, atque. ut placet Stoicis, quae in terris gignantur. ad usum hominum omnia creari, homines autem ho.minum causa esse generatos, ut ipsi inter se aliis alii prodesse possent, in hoc naturam debemus ducem sequi, communes utilitates in medium adferre, mutatione officiorum, dando accipiendo, tum artibus, tum opera, tum facultatibus devincire hominum inter homines societatem».
Strona 76 - Sed in collocando beneficio et in referenda gratia, si cetera paria sunt, hoc maxime officii est, ut quisque maxime opis indigeat, ita ei potissimum opitulari ; quod contra fit a plerisque ; a quo enim plurimum sperant,2 etiamsi ille iis non eget, tamen ei potissimum inserviunt.
Strona 82 - ... nihil honestius magnificentiusque quam pecuniam contemnere, si non habeas, si habeas, ad beneficentiam liberalitatemque conferre.