Historja literatury polskiej potocznym sposobem opowiedzianaNakl.K.Bartoszewicza, 1877 - 376 |
Z wnętrza książki
Wyniki 1 - 5 z 82
Strona xiv
... Sniadecki pisze list do niego , w którym go uczy , jak ma pisać to dzieło , radzi , aby w tekscie było wyłożenie prawidel jasne , proste i dokładne " , o wreszcie zwraca uwagę , aby w terminologii nie tworzył dziwolągów i XIV.
... Sniadecki pisze list do niego , w którym go uczy , jak ma pisać to dzieło , radzi , aby w tekscie było wyłożenie prawidel jasne , proste i dokładne " , o wreszcie zwraca uwagę , aby w terminologii nie tworzył dziwolągów i XIV.
Strona 16
... którym wspominamy , jest podział Wiszniew- skiego , który przyjął aż dziewięć epok . Pierwsza przedchrześciań- ska , druga od r . 960 aż do 1400 , t . j . do założenia akademji kra- kowskiej , statutu wiślickiego , i końca XIV wieku ...
... którym wspominamy , jest podział Wiszniew- skiego , który przyjął aż dziewięć epok . Pierwsza przedchrześciań- ska , druga od r . 960 aż do 1400 , t . j . do założenia akademji kra- kowskiej , statutu wiślickiego , i końca XIV wieku ...
Strona 22
... którym stanęła . Józef Muczkowski w dziełku swo- jem pod tytułem „ wiadomość o założeniu uniwersytetu krakowskie- go “ ( w Krak . 1849 , w 8 - ce str . 103 ) postanowił rozjaśnić ten sporny przedmiot . Jedenaście wylicza różnych epok ...
... którym stanęła . Józef Muczkowski w dziełku swo- jem pod tytułem „ wiadomość o założeniu uniwersytetu krakowskie- go “ ( w Krak . 1849 , w 8 - ce str . 103 ) postanowił rozjaśnić ten sporny przedmiot . Jedenaście wylicza różnych epok ...
Strona 42
... którym zbieraniem pomników pilnie się zajmowa- no , oznacza koniec XIV wieku , a mianowicie czasy Janka z Czarnko- wa , przy którego krónice bezładnie wszystkie roczniki w jedną księgę zgarniono . Odkrycia tych zabytków historji ...
... którym zbieraniem pomników pilnie się zajmowa- no , oznacza koniec XIV wieku , a mianowicie czasy Janka z Czarnko- wa , przy którego krónice bezładnie wszystkie roczniki w jedną księgę zgarniono . Odkrycia tych zabytków historji ...
Strona 47
... którym zaczął Nestor pisać nie daje się bliżej oznaczyć , ale wziął pióro już pod starość lat , wtenczas kiedy u nas panował Bolesław Krzywousty . Można wnosić , że to było jeszcze za życia Galla , ale już w lat kilka potem jak tenże ...
... którym zaczął Nestor pisać nie daje się bliżej oznaczyć , ale wziął pióro już pod starość lat , wtenczas kiedy u nas panował Bolesław Krzywousty . Można wnosić , że to było jeszcze za życia Galla , ale już w lat kilka potem jak tenże ...
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
Akademia krakowska akademji albowiem Augusta autor biskup całe chciał chociaż ciągle czasów człowiek długo Długosza dopiero dotąd dzieje dziejów dzieło dzisiaj głównie Grzegorz z Sanoka historji Jana jéj jezuici jeżeli język Kallimach kardynał Kazimierza Jagiellończyka kościoła Krakowie kroniki król króla ksiądz księcia literatury Litwa Litwie lubo łacinie miał mógł najwięcej napisał narodu naród nauki niego niema nietylko ogłosił ojczyzny około papież pierwszy pieśni pisał poemat poeta poezji Polsce polskich polskiej polsku pomiędzy potém powieści później prze Przyp Reja różnych Rusi Ruś rzeczy rzeczypospolitej Stanisława stąd swoich swoim swoją swoje szkoły szlachta śmierci świat tedy téj tém tłómaczył tutaj uczeni uczony uczonych umarł dnia urodził urodzony Warszawie wieku wiele wielki więcej Wilnie wogóle wreszcie wszędzie wszystkie wtedy wtenczas wydał wyszło względem wziął zaczął Zamojski zawsze został zupełnie Zygmunta Zygmunta Augusta Zygmunta Starego żeby życia życie żywot
Popularne fragmenty
Strona 254 - Czy, człowieka zrzuciwszy i myśli dziewicze, Wzięłaś na się postawę i piórka słowicze? Czyli się w czyścu czyścisz, jeśli z strony ciała Jakakolwiek zmazeczka na tobie została? Czyś po śmierci tam poszła, kędyś pierwej była, Niżeś się na mą ciężką żałość urodziła?
Strona 291 - Słoneczko, śliczne oko, dnia oko pięknego! Nie jesteś ty zwyczajów starosty naszego, Ciebie czasem pochmurne obłoki zasłonią, Ale ich prędko wiatry pogodne rozgonią: A naszemu staroście nie patrz w oczy śmiele, — Zawsze u niego chmura i kozieł na czele; Ty rosę hojną dajesz po...
Strona 272 - Dwa bracia z siostrą w drogę się wybrali, Z Litwy Niemen, Bug z Wołynia zuchwały. I Narew bystra, jako siostra starsza, Przyszła z Podlasza. Wziąwszy przymierze bez gniewu i trwogi Zażyła sobie przyjacielskiej drogi W małym orszaku, co więc nie nowina, Zgodna rodzina.
Strona 232 - A co tych pieśni i nabożnych i świeckich, wirszów rozlicznych, » epitafia ludziom poćciwym, także też i na herby ich, to temu i liczby nie było, bo mu to ze zwyczaju az natury tak snadnie przychodziło...
Strona 266 - O! namilsza matko! już zbytluiją dzieci twoje! źle tych dostatków używają; na grzechy, na utraty, na próżności. A ja co winna? — mówi — mają rozum, mogą tych darów Bożych używać na kościoły i chwałę Bożą, na obrony i zamki i ine na zły czas gotowości i do zbawienia przysługi; ja niewinna, iżem w dawaniu matką; oni winni, bo mię nie słuchają, a dobroci mojej i Boskich darów źle używają.
Strona 266 - Patrzcie, do jakich dostatków i bogactw i wczasów ta was matka przywiodła, a jako was ozłociła i nadała, iż pieniędzy macie dosyć, dostatek żywności, szaty tak kosztowne, sług takie gromady, koni, wozów, takie koszty, dochody pieniężne wszędzie pomnożone. Sama tylo matka mało ma.
Strona 173 - On się pod orła skrzydło utulił, Bo orła w locie nie dostać. Orzeł wyleciał, lecz się zmordował, I spadł ku ziemi, i zginął; Kolibryk w jego skrzydle się schował, Skąd się ku niebu wywinął. Orzeł upada; ty latać będziesz; Adam gdy ginie, ty żyjesz; Na jego tronie ty kiedyś siędziesz, 40 Jego się blaskiem okryjesz.
Strona 327 - Świat ten szeroki i pięknie na świecie, Lecz nie ma ziemi nad moją ziemicę. Dziwię się Włochom, Polskę wielbię szczerze, Tutaj podziwem, tam miłością stoję, Do mojej Polski prawnie przynależę; Tu mam gościnę, a tam bogi moje.
Strona 267 - Gdy się z okrętem źle dzieje, gdy dziur jego nie zatykamy, gdy wody z niego nie wylewamy, gdy się o zatrzymanie jego nie staramy, gdy dla bezpieczności jego wszytkim, co w domu jest, nie pogardzamy: zatonie, iz nim my sami poginiemy.
Strona 235 - Zwierciadło albo Kształt, w którym każdy stan snadnie się może swym sprawom jako we zwierciedle przypatrzyć, składające się z kilku części pisanych prozą i wierszem.