huic

PAX domui, et omni

bus habitantibus in ea.

Ad infirmum accedens genuflexus dicat ;

NE reminiscaris, Domine,

delicta nostra, vel parentum nostrorum: Parce, Domine, parce populo tuo, quem redemisti pretioso sanguine tuo, et ne in æternum irascaris nobis. Resp. Parce nobis, Domine.

Deinde dicat Minister,
Oremus.

Kyrie eleison.
Christe eleison.
Kyrie eleison.

Resp. Et semper tuere eum. Minister. Nihil proficiat inimicus in eo.

Resp. Et filius iniquitatis non apponat nocere ei. Minister. Esto ei, Domine, turris fortitudinis. Resp. A facie inimici. Minister. Domine, exaudi orationem nostram.

Resp. Et clamor noster ad te veniat.

Minister.

RESPICE, Domine, de

cœlo, et vide et visita et

refove hunc famulum tuum. Respice super eum oculis misericordiæ tuæ; da ei consolationem et fiduciam in te; protege eum ab insidiis inimici; et custodi eum in perpetua pace et salute. Per Jesum Christum Dominum

nostrum. Amen.

XAUDI nos, omnipotens

et misericors Deus et Salvator; prætende solitam bonitatem tuam super hunc famulum tuum, quem vexat infirmitas. Sit ei, quæsumus, hæc paterna tua correctio in sanctificationem; ut quo magis infirmitatem suam sentiat, et in fide sit firmior, et in pœnitentia sincerior; quatenus, si tibi beneplacitum fuerit sanitatem in

ad gloriam tuam peragat. Sin

ita suscipere, ut post hanc vitam dolorosam tecum in vita sempiterna habitet. Per Jesum Christum Dominum nostrum. Amen.

Deinde Minister infirmum in hanc vel similem formam adhortetur.

S

CIAS, dilectissime, Deum Omnipotentem et vitæ et mortis, et omnium quæ ad eas pertinent, scilicet juventutis, roboris, salutis, senectutis, languoris, et infirmitatis, esse Dominum. Quare persuasum tibi sit, infirmitatem tuam, qualiscunque sit, Dei esse visitationem. Et quacunque de causa tibi immissa fuerit; sive ad probandam patientiam tuam, ut aliis exemplum præbeat, et fides tua in die Domini inveniatur laudabilis, gloriosa, honorabilis, in gloriæ et sempiternæ felicitatis augmentum; sive ad corrigendum in te quicquid Patri cœlesti tuo displiceat: illud persuasum tibi sit, quod si peccatorum vere tui poenituerit, si infirmitatem patienter toleraveris, in Dei misericordia propter dilectissimum ejus Filium Jesum Christum promissa confidens, et si ei pro paterna ejus visitatione gratias humiliter egeris, voluntati ejus te totum subjiciens, tum eveniet tibi in bonum hæc infirmitas, et promovebit

ægrotus sit, liceat Parocho hic facere finem exhortationis; alioquin pergat.

A

CCIPE igitur in bonam partem correctionem Domini. Nam, ut loquitur beatus Paulus in duodecimo capite ad Hebræos, Quem diligit Dominus, castigat; flagellat autem omnem filium quem recipit. In disciplina perseverate; tanquam filiis vobis offert se Deus; quis enim filius, quem non corripit pater? Quod si extra disciplinam estis, cujus participes facti sunt omnes, ergo adulteri, et non filii estis. Deinde patres quidem carnis nostræ eruditores habuimus, et reverebamur eos; non multo magis obtemperabimus Patri spirituum, et vivemus? Et illi quidem in tempore paucorum dierum secundum voluntatem suam erudiebant nos; hic autem ad id quod utile est in recipiendo sanctificationem ejus. Нæс verba, bone frater, in sacra Scriptura scripta sunt ad nostram consolationem et eruditionem; ut Patris nostri cœlestis correptionem patienter et cum gratiarum actione sustineamus, quandocunque ei pro pia benignitate visum fuerit nos quibuslibet adversis visitare. Neque major consolatio Christianis esse debet, quam ut Christo similes fiant, adversa,

molestias, et infirmitates patienter tolerando. Ipse enim non prius in gaudium ascendit quam dolorem passus fuerit; nec antea quam crucifixus ingressus est in gloriam. Ita profecto nostra in gaudium sempiternum via est, hic pati cum Christo et janua qua introeundum est in vitam æternam, libenter cum Christo mori; ut a morte resurgamus, et in vita sempiterna cum eo habitemus. Nunc igitur te adhortor, ut infirmitatem tuam, quæ hoc modo tibi prodest, patienter suscipiens, professionem illam, quam Deo in Baptismo tuo fecisti recorderis. Cum autem post hanc vitam reddenda sit ratio justo Judici, a quo necesse est omnes sine acceptione personarum judicentur, te adhortor ut teipsum et tuam quoad et Deum et homines conditionem inspicias; quatenus, cum teipsum propter peccata tua accusaveris et damnaveris, propter Christum a Patre nostro cœlesti misericordiam invenias, nec in tremendo illo judicio accuseris vel condemneris. Igitur, ut scias utrum quemadmodum Christianum decet revera credas, necne, recitabo ad te Articulos Fidei nostræ.

Et in Jesum Christum Filium ejus unigenitum, Dominum nostrum? Eumque conceptum esse de Spiritu Sancto, natum ex Maria Virgine; passum sub Pontio Pilato, crucifixum, mortuum, et sepultum ; descendisse ad inferos, et tertia die resurrexisse; ascendisse ad cœlos, et sedere ad dexteram Dei Patris Omnipotentis; et inde venturum esse in fine sæculi, judicare vivos et mortuos?

Credis et in Spiritum Sanctum, sanctam Ecclesiam Catholicam, sanctorum Communionem, remissionem peccatorum, carnis resurrectionem, et vitam æternam post mortem?

Respondeat infirmus,

Hæc omnia firmissime credo. Tunc examinet illum Minister,

utrum peccatorum revera eum poeniteat, et utrum ad omnes charitatem habeat; adhortans eum ut omnibus quibus offensus fuerit ab imo pectore ignoscat; ut si alios quos libet ipse offenderit, ab eis veniam postulet; denique, ut si quem injuste læserit, ei quantum valeat satisfaciat. Et si non antea rem suam constituerit, moneatur ut testamentum suum faciat, et pecunias sibi debitas, aut quas ipse debeat, declaret: quo conscientia sua facilius sedetur, et securi sint testamenti exsecutores. Sæpius autem mo