Edefque labentes Deorum, & Fœda nigro fimulacra fumo. Dis te minorem quod geris, imperas. Jam bis Monafes, & Pacori manus Non aufpicatos contudit impetus Torquibus exiguis renidet. Pene occupatam feditionibus Delevit urbem Dacus, & Ethiops:. Miffilibus melior fagittis. Fecunda culpæ fecula, nuptias Primum inquinavere, & genus, & domos : Hoc fonte derivata clades In patriam, populumque fluxit. Motus doceri gaudet lonicos Gaudia, luminibus remotis: Sed juffa coram non fine confcio Dedecorum pretiofus emptor. 5 IO 15 20 25 30 35 Antiochum, Hannibalemque dirum : Sed rufticorum mascula militum Matris ad arbitrium, recifos Tempus agens abeunte curru. Damnofa quid non imminuit dies? Etas parentum, pejor avis, tulit Nos nequiores, mox daturos Progeniem vitiofiorem. 40 45 Q AD ASTERIEN. ODE VII. UID fles, Afterie, quem tibi candidi 'Thyna merce beatum, Conftanti juvenem fide Gygen? Ille, Notis actus ad Oricum Poft infana Capræ fidera, frigidas Infomnis lacrymis, agit. Atqui follicitæ nuntius hofpitæ, Dicens ignibus uri, Tentat mille, vafer, modis. Ut Prœtum mulier perfida credulum Falfis impulerit criminibus, nimis Cafto Bellerophonti Maturare necem, refert. Narrat pene datum Pelea Tartaro, Magneffam Hyppolyten dum fugit abstinens : Et peccare docentes Fallax hiftorias monet, Fruftra. Nam fcopulis furdior Icari Voces audit adhuc integer: at, tibi Ne vicinus Enipeus Plus jufto placeat, cave. Quamvis non alius flectere equum fciens Eque confpicitur gramine Martio ; Tufco denatat alveo. Prima nocte domum claude, neque in vias Sub cantu querulæ defpice tibiæ Et te fæpe vocanti Duram, difficilis mane. ; 20 25 30 ..4..4 M AD MECENATEM. ODE VIII. ARTIIS cœlebs quid agam Calendis, Docte fermones utriufque linguæ. Hic dies, anno redeunte, feftus Corticem adftri&tum pice dimovebit Confule Tullo. Sume, Mecenas, cyathos amici 5 10 Sofpitis centum, & vigiles lucernas Mitte civiles fuper urbe curas: Diffidet armis : Servit Hifpanæ vetus hoftis oræ Negligens, ne qua populus laboret, HOR. .༢.ར....༢.ར..༢.༢.. AD LYDIAM. ODE IX. ONEC gratus eram tibi, Nec quifquam potior brachia candida Cervici juvenis dabat; Perfarum vigui rege beatior. LYD. Donec non aliam magis Arfifti, neque erat Lydia poft Chloen; Multi Lydia nominis Romana vigui clarior Ilia. HOR: Me nunc Threffa Chloe regit, Dulces docta modos, & citharæ fciens : Pro qua non metuam mori, Si parcent animæ fata fuperftiti. LYD. Me torret face mutua Thurini Calais filius Ornithi: 15 20 25 5 10 Pro quo bis patiar mori, Si parcent puero fata fuperftiti. HOR. Quid, fi prifca redit Venus, Diductofque jugo cogit aëneo? Si flava excutitur Chloe, Rejectæque patet janua Lydia? LYD. Quanquam fidere pulchrior Ille eft; tu levior cortice, & improbo Iracundior Hadria: Tecum vivere amem, tecum obeam libens. མ་རར་“ར་ ....< E AD LYCEN. ODE X. XTREMUM Tanaim fi biberes, Lyce, Sævo nupta viro; me tamen afperas Porrectum ante fores objicere incolis Plorares Aquilonibus. Audis, quo ftrepitu janua, quo nemus Ingratam Veneri pone fuperbiam, Non te Penelopen difficilem procis Tyrrhenus genuit parens. O, quamvis neque te munera, nec preces, Nec tinctus viola pallor amantium, Nec vír Pieria pellice faucius Curvat; fupplicibus tuis Parcas, nec rigida mollior efculo, 15 20 5 10 15 20 |