Donec virenti canities abest

Morofa. Nunc & campus, & areæ,
Lenefque fub noctem fufurri
Compofita repetantur hora:
Nunc & latentis proditor intimo
Gratus puellæ rifus ab angulo,
Pignufque dereptum lacertis,
Aut digito male pertinaci.

ཝཾ......

20

IN MERCURIUM. ODE X..

Mercuri facunde, nepos Atlantis,

Qui feros cultus hominum recentum

Voce formâfti catus, & decora

More palæftræ :

Te canam magni Jovis & Deorum
Nuncium, curvæque lyræ parentem ;
Callidum, quicquid placuit, jocofo
Condere furto.

Te, boves olim nifi reddidiffes
Per dolum amotas, puerum minaci
Voce dum terret, viduus pharetra,
Rifit Apollo.

Quin & Atridas, duce te, fuperbos,
Ilio dives Priamus relicto,
Theffalofque ignes, & iniqua Trojæ
Caftra fefellit.

Tu pias lætis animas reponis
Sedibus; virgaque levem coërces
Aurea turbam, fuperis Deorum
Gratus, & imis.

5

ΙΟ

15

20

་ར་རར་

AD LEUCONOEN. ODE XI.

Tune que, nec Babylonios

u ne quæfieris fcire (nefas) quem mihi, quem tibi

Tentâris numeros, ut melius, quidquid erit, pati;
Seu plures hiemes, feu tribuit Jupiter ultimam,
Quæ nunc oppofitis debilitat pumicibus mare
Tyrrhenum. Sapias: vina liques, & fpatio brevi
Spem longam refeces : dum loquimur, fugerit invida
Etas: carpe diem, quam minimum credula postero.

5

རས་ངར

Q

AD AUGUSTUM. ODE XII.

UEM virum aut heroa, lyra vel acri
Tibia fumes celebrare, Clio?

Quem Deum? Cujus recinet jocofa
Nomen imago,

Aut in umbrofis Heliconis oris,

Aut fuper Pindo, gelidove in Hæmo?
Unde vocalem temere infecutæ

Orphea filvæ,

Arte materna rapidos morantem
Fluminum lapfus, celerefque ventos,
Blandum & auritas fidibus canoris

Ducere quercus.

Quid prius dicam folitis Parentis
Laudibus, qui res hominum ac Deorum,
Qui mare & terras, variifque mundum
Temperat horis ?

5

10

15

Unde nil majus generatur ipfo ;

Nec viget quidquam fimile aut fecundum :
Proximos illi tamen occupavit

Pallas honores.

Præliis audax neque te filebo,

Liber; & fævis inimica Virgo

Belluis; nec te, metuende certa,

Phoebe, fagitta.

Dicam & Alciden, puerofque Ledæ,
Hunc equis, illum fuperare pugnis
Nobilem quorum fimul alba nautis
Stella refulfit,

Defluit faxis agitatus humor;
Concidunt venti, fugiuntque nubes;
Et minax (quod fic voluere) ponto
Unda recumbit.

Romulum poft hos prius, an quietum
Pompili regnum memorem, an fuperbos
Tarquini fafces, dubito, an Catonis

Nobile lethum.

Regulum, & Scauros, animæque magnæ
Prodigum Paulum, fuperante Pœno,
Gratus infigni referam camœna,

20

25

30

35

Laudas brachia, væ, meum

Telephi

Fervens difficili bile tumet jecur.

Tunc nec mens mihi, nec color

Certa fede manet; humor & in genas

Furtim labitur, arguens

Quam lentis penitus macerer ignibus. Uror, feu tibi candidos

Turpârunt humeros immodica mero Rixæ ; five puer furens

Impreffit memorem dente labris notam. Non, fi me fatis audias,

Speres perpetuum, dulcia barbare

Lædentem ofcula, quæ Venus

Quinta parte fui nectaris imbuit.

Felices ter, & amplius,

Quos irrupta tenet copula ; nec malis

B

Divulfus querimoniis,

Suprema citius folvet amor die.

AD REMPUBLICAM. ODE XIV.

Navis, referent in mare te novi

Fluctus quid agis? fortiter occupa
Portum. Nonne vides, ut

Nudum remigio latus,

Et malus celeri faucius Africo,

Antennæque gemant? ac fine funibus

Vix durare carinæ

Poffint imperiofius

quor? Non tibi funt integra lintea:
Non Di, quos iterum preffa voces malo.
Quamvis Pontica pinus,
Silvæ filia nobilis,

Jactes & genus, & nomen inutile :

Nil pictis timidus navita puppibus
Fidit. Tu, nifi ventis

Debes ludibrium, cave.

Nuper follicitum quæ mihi tædium,
Nunc defiderium, curaque non levis,
Interfufa nitentes

P

Vites æquora Cycladas.

ན་ར་ར་ར་ར་ར་ར་

NEREI VATICINIUM. ODE XV.

Aftor cum traheret per freta navibus

Idris Helenam perfidus hofpitam,

20

5

ΤΟ

15

20