CARMEN I.-AD MECENATEM. IBIS Liburnis inter alta navium, Quid nos? quibus te vita si superstite An hunc laborem mente laturi, decet Vel Occidentis usque ad ultimum sinum, Roges, tuum labore quid juvem meo, Comes minore sum futurus in metu, Ut assidens implumibus pullis avis Magis relictis, non, ut adsit, auxilî Audet, apparetque beata pleno Augur et fulgente decorus arcu Phoebus acceptusque novem Camenis, Corporis artus, Si Palatinas videt æquus arces, Quæque Aventinum tenet Algidumque, Hæc Jovem sentire Deosque cunctos, Dicere laudes. 60 70 CARMEN I.-AD MECENATEM. IBIS Liburnis inter alta navium, Paratus omne Cæsaris periculum Quid nos? quibus te vita si superstite Vel Occidentis usque ad ultimum sinum, Roges, tuum labore quid juvem meo, Comes minore sum futurus in metu, Ut assidens implumibus pullis avis Magis relictis, non, ut adsit, auxilî 30 Libenter hoc et omne militabitur Aratra nitantur mea, Pecusve Calabris ante sidus fervidum Lucana mutet pascuis, Neque ut superni villa candens Tusculi Circæa tangat monia. Satis superque me benignitas tua Ditavit: haud paravero Quod aut avarus ut Chremes terra premam, CARMEN II.-ALFIUS. "BEATUS ille, qui procul negotiis, Neque excitatur classico miles truci, Potentiorum limina. Ergo aut adulta vitium propagine Aut in reducta valle mugientium Aut pressa puris mella condit amphoris; Vel quum decorum mitibus pomis caput Ut gaudet insitiva decerpens pyra, Qua muneretur te, Priape, et te, pater Silvane, tutor finium! Libet jacere modo sub antiqua ilice, Labuntur altis interim ripis aquæ, Fontesque lymphis obstrepunt manantibus, At cum tonantis annus hibernus Jovis Aut trudit acres hinc et hinc multa cane Aut amite levi rara tendit retia, Pavidumque leporem et advenam laqueo gruem Quis non malarum, quas amor curas habet, Quod si pudica mulier in partem juvet Domum atque dulces liberos, Sabina qualis aut perusta solibus Pernicis uxor Apuli, Sacrum vetustis exstruat lignis focum Lassi sub adventum viri, Claudensque textis cratibus lætum pecus Et horna dulci vina promens dolio, Dapes inemptas apparet: Non me Lucrina juverint conchylia Si quos Eois intonata fluctibus Hiems ad hoc vertat mare; Non Afra avis descendat in ventrem meum, Non attagen Ionicus Jucundior, quam lecta de pinguissimis Oliva ramis arborum Aut herba lapathi prata amantis et gravi 30 40 50 |