Montes, et omnes colles; ligna fructífera, et omnes cedri;

Béstiæ, et universa pécora; serpentes, et vólucrés pennátæ;

Reges terræ, et omnes pópuli; * príncipes, et omnes júdices terræ;

Júvenes et vírgines, senes cum junióribus laudent nomen Dómini, * quia exaltátum est nomen ejus solíus. Confessio ejus super cœlum et terram; * et exaltávit cornu pópuli sui.

Hymnus ómnibus sanctis ejus, filiis Israel, pópulo appropinquanti sibi.

AD PRIMAM.

Psalmus 117.

tútem, dextera Dómini exaltávit me, déxtera Dómini fecit virtútem.

Non móriar, sed vivam, et narrábo ópera Dómini. Castígans castigávit me Dóminus, et morti non trádidit me.

*

Aperíte mihi portas justítiæ:* ingressus in eas, confitébor Dómino.

Hæc porta Dómini; * *justi intrábunt in eam.

Confitebor tibi, quóniam exaudisti me, * et factus es

mihi in salútem.

Lápidem quem reprobavérunt ædificantes, * hic factus est in caput ánguli.

A Dómino factum est istud,

custódiam illam in toto corde meo.

Deduc me in sémitam mandatórum tuórum, * quia ipsam vólui.

Inclína cor meum in testimónia tua, * et non in avarítiam.

Averte óculos meos ne vídeant vanitátem : * in via tua vivífica me.

Statue servo tuo elóquium tuum* in timóre tuo. Amputa oppróbrium meum quod suspicátus sum, * quia judícia tua jucunda.

Ecce concupívi mandáta tua : in æquitáte tua viví

*

fica me.

Quando consoláberis me?

in pruína; * justificatiónes

tuas non sum oblitus.

Quot sunt dies servi tui?* quando fácies de persequéntibus me judícium?

Narravérunt mihi iníqui fabulatiónes; * sed non ut lex tua.

Omnia mandáta tua, véritas: iníque persecuti sunt me, ádjuva me.

Paulo minus consummavérunt me in terra; * ego autem non derelíqui mandáta tua.

Secundum misericórdiam tuam vivífica me, * et custódiam testimónia oris tui.

In æternum, Dómine, verbum tuum pérmanet in

cœlo.

In generatiónem et gene

Dómine!* tota die meditátio mea est.

Super inimícos meos prudentem me fecisti mandáto tuo,*quia in æternum mihi est.

Super omnes docentes me intellexi, * quia testimonia tua meditátio mea est.

Super senes intellexi, *quia mandáta tua quæsivi.

Ab omni via mala prohíbui pedes meos, ut custó

diam verba tua.

A judíciis tuis non declinávi, * quia tu legem posuisti mihi.

Quam dúlcia faucibus meis elóquia tua! super mel ori

meo.

A mandátis tuis intellexi;