Miligne, Jacques Paul

PATROLOGIÆ

CURSUS COMPLETUS

SEU BIBLIOTHECA UNIVERSALIS, INTEGRA, UNIFORMIS, COMMODA, OECONOMICA,

OMNIUM SS. PATRUM, DOCTORUM SCRIPTORUMQUE ECCLESIASTICORUM,

SIVE LATINORUM, SIVE GRÆCORUM,

QUI AB EVO Apostolico AD TEMPORA INNOCENTII III (ANNO 1216) PRO LATINIS
ET CONCILIi florentinI (ANN. 1439) Pro Græcis floruerunt :

CHRONOLOGICA

RECUSIO

OMNIUM QUÆ exstitere MONUMENTORUM CATHOLICÆ TRADITIONIS PER QUINDECIM PRIORA
ECCLESIÆ SÆCULA,

JUXTA EDITIONES ACCURATISSIMAS, INTER SE CUMQUE NONNULLIS CODICIBUS MANUSCRIPTIS COLLATAS, PERQUAN DILIGEN-
PER CASTIGATA; DISSERTATIONIBUS, COMMENTARIIS, VARIISQUE LECTIONIBUS CONTINENTER ILLUSTRATA; OMNIBUS
OPERIBUS POST AMPLISSIMAS EDITIONES QUÆ TRIBUS NOVISSIMIS SÆCULIS DEBENTUR ABSOLUTAS DETECTIS, AUCTA;
INDICIBUS PARTICULARIBUS ANALYTICIS, SINGULOS SIVE TOMOS SIVE AUCTORES ALICUJUS MOMENTI SUBSEQUENTI-
BUS, DONATA; CAPITULIS INTRA IPSUM TEXTUM RITE DISPOSITIS, NECNON ET TITULIS SINGULARUM PAGINA-
RUM MARGINEM SUPERIOREM DISTINGUENTIBUS SUBJECTAMQUE MATEKIAM SIGNIFICANTIBUS, ADORNA-
OPERIBUS CUM DUBIIS, TUM
APOCRYPHIS, ALIQUA VERO AUCTORITATE IN ORDINE
AD TRADITIONEM ECCLESIASTICAM POLLENTIBUS, AMPLIFICATA ;

TA

DUCENTIS ET AMPLIUS LOCUPLETATA INDICIBUS AUCTORUM SICUT ET OPERUM, ALPHABETICIS, CHRONOLOGICIS, STATIS-
TICIS, SYNTHETICIS, ANALYTICIS, ANALOGICIS, IN QUODQUE Religionis PUNCTUM, DOGMATICUM, MORALE, LITUR-
GICUM, CANONICUM, DISCIPLINARE, HISTORICUM, ET CUNCTA ALIA SINE ULLA EXCEPTIONE; SED PRÆSERTIM

DUOBUS INDICIBUS IMMENSIS ET GENERALIBUS, ALTERO SCILICET RERUM, QUO CONSULTO, QUIDQUID
NON SOLUM TALIS TALISVE PATER, VERUM ETIAM unusquisque PATRUM, NE UNO QUIDEM OMISSO,
IN QUODLIBET THEMA SCRIPSERIT, UNO INTUITU CONSPICIATUR; ALTERO SCRIPTURE
SACRÆ, EX QUO LECTORI COMPERIRE SIT OBVIUM QUINAM PATRES ET IN QUIBUS OPERUM
SUORUM LOCIS SINGULOS SINGULORUM LIBRORUM S. SCRIPTURÆ VERSUS, A PRIMO
GENESEOS USQUE AD NOVISSIMUM APOCALYPSIS, COMMENTATI SINT:

ÉDITIO ACCURATISSIMA, CÆTERISQUE OMNIBUS FACILE ANTEPONENDA, SI PERPENDANTUR CHARACTERUM NITIDITAS, CHARTA QUALITAS, INTEGRITAS TEXTUS, PERFECTIO CORRECTIONIS, OPERUM RECUSORUM TUM VARIETAS, TUM NUMERUS, FORMA VOLUMINUM PERQUAM COMMODA SIBIQUE IN TOTO PATROLOGIÆ DECURSU CONSTANTER

SIMILIS, PRETII EXIGUITAS, PRÆSERTIMQUE ISTA COLLECTIO, UNA, METHODICA ET CHRONOLOGICA,

SEXCENTORUM FRAGMENTORUM OPUSCULORUMQUE HACTENUS HIC ILLIC SPARSORUM, PRIMUM AUTEM
IN NOSTRA BIBLIOTHECA, EX OPERIBUS ET MSS. AD OMNES ÆTATES, LOCOS, LINGUAS FORMASQUE
PERTINENTIBUS, COADUNATORUM.

SERIES LATINA,

IN QUA PRODEUNT PATRES, DOCTORES SCRIPTORESQUE ECCLESIE LATINE
A TERTULLIANO AD INNOCENTIUM III.

ACCURANTE J.-P. MIGNE,

Bibliothecæ Cleri universæ,

SIVE CURSUUM COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTIÆ ECCLESIASTICÆ RAMOS EDITORE.

PATROLOGIE TOMUS CXXXI.

REMIGIUS MONACH S. GERM. ANTISS.; B. NOTKERUS BALBULUS, S. GALLI MONACHUS; JOANNES IX, BENEDICTUS IV, SERGIUS III, ANASTASIUS III, PONTIFICES ROMANI; FULCO RHEMENSIS, RÍCULFUS SUESSIONENSIS, MANCIO CATALAUNENSIS, HATTO MOGUNTINUS, EPISCOPI; MARTINIANUS MONACHUS.

10MUS UNICUS.

PARISIIS,

APUD GARNIER FRATRES, EDITORES ET J.-P. MIGNE SUCCESSORES,
IN VIA DICTA: AVENUE DU MAINE, 189, OLIM CHAUSSÉE DU MAINE, 127.

1884

REMIGII

MONACHI S. GERMANI ANTISSIODORENSIS,

BEATI NOTKERI BALBULI

S. GALLI MONACHI,

OPERA OMNIA,

JUXTA EDITIONES MELIORIS NOTÆ NUNC PRIMUM IN UNUM COLLECTA.

ACCEDUNT

JOANNIS IX, BENEDICTI IV, SERGII III, ANASTASII III,

PONTIFICUM ROMANORUM,

EPISTOLÆ ET PRIVILEGIA.

INTERMISCENTUR

FULCONIS ARCHIEPISCOPI RHEMENSIS, RICULFI SUESSIONENSIS, MANCIONIS CATALAUNENSIS,
HATTONIS MOGUNTINI EPISCOPORUM, MARTINIANI MONACHI,

Scripta vel scriptorum fragmenta quæ exstant.

ACCURANTE J.-P. MIGNE,

BIBLIOTHECÆ CLERI UNIVERSÆ,

SIVE

CURSUUM COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTIÆ ECCLESIASTICÆ RAMOS EDITORE.

PARISHS

APUD GARNIER FRATRES, EDITORES ET J.-P. MIGNE, SUCCESSORES,
IN VIA DICTA : AVENUE DU MAINE, 189, OLIM, chaussée dU MAINE, 127.

1884

AUCTORUM ET OPERUM QUI IN HOC TOMO CXXXI CONTINENTUR.

1

FULCO

447

ARCHIEPISCOPUS RHEMENSIS.

NOTITIA HISTORICA.

(Galli. Christ., tom. IX.)

Fulconis initia Flodoardus paucis attigit; valde A XVI Kal. April. Dodilonem consecravit episcopum nobilem nihilominus eum memorat, et palitinis officiis assuetum, affinem quoque Guidonis et Lamberti Spoletanorum ducum,quos ad imperatores evehere conati sunt summi pontifices.Ex canonico S. Audomari factus est monachus in abbatia S. Bertini,cujus anno 877 abbas electus est. Hincmaro fatis functo. assumptus est a clero simul et populo in archiepiscopum Rhemensem anno 883,et consecratus, ineunte, mense Martio, Cum autem Hildeboldus Suessionensis episcopus, cæterique metropoleos suffraganei id factum non exspsctata visitatoris adventu quererentur, excusatorias hac de re iis litteras scripserunt Rhemi, quibus electionem non esse factam ante visitatoris adventum significabant.Fulco post consecrationem suam fidei suæ tenorem Marino papæ delegans, inquit Flodoardus,pallium ab eo antecessorum suorum de more suscepit; cui etiam litteras misil pro concedendo debito Rhemensis Ecclesiæ privilegio atque pro commendatione regis Carlomanni, B in quibus se significat ab eodem papa dudum fuisse cognitum tempore Joannis papæ, quando cum Carolo imperatore idem Fulco fuerat Romæ. Irruentibus hinc inde barbaris, urbem Rhemorum novo circumdedit muro, veteri prius ab Ebone in majoris basilicæ structuram impenso ;ecclesiamque S.Dionysii, quod munimento obesset, paulo post funditus evertit; quædam etiam castellà a fundamentis erexit, Altimontem scilicet in Dulcomcnsi pago, et aliud apud Sparnacum, quod Odo rex, quia desciverat ab eo propter evectionem Caroli Simplicis, subvertit, quo Normannis resisteret. Urbe novis propugnaculis firmata, corpus B. Remigii ex Orbacensi monasterio, in quod e Sparnaco delatum fuerat, idem antistes anno sui præsulatus grimo Durocortorum revexit pcr Culmiciacum, assistentibus coepiscopis et clero. Per idem quoque tempus corporis partem beati maryris Nicasii, simul cum corpore beatæ sororis Eutropiæ, ab ecclesia B. Agricola in urbem recens muris vallatam transtulit retroque post altare Dei Genitricis Nariæ juxta B. Callisti papæ pignora quæ non ita pridem ob paganorum infestationem, illata fuerant,recondidit. Anno 884, audita Adriani III ad summum pontificatum provectione, litteris eum visitare studuit, congaudens ipsius honori, et se Romam petere velle significat si Deo pacem tribuente valuerit: rogat interim ut a Leone, Benedicto et Nicolao pontificibus concessa Rhemensi Ecclesiæ privilegia corroboret et augeat, Carlomannum regem iterum commendat, et Frotarium olim Burdigalensem: tunc Bituricensem archiepiscopum.Sublato e vivis eodem anno Carlomanno, fratris ejus natu minimi Caroli Simplicis tutelam sumpsit Fulco.

C

At tanta mox subiit rerum confusio, Normannis turmatim irruentibus in diæceses Rhemensem,Suessionem ac Noviomensem, ut Francorum proceres totius regni curam Carolo Crasso imperatori Fulconis rogatu commiserint. Anno 887, vel forte 888, PATROL. CXXXI.

D

Cameracensem, qui ejus postea affensam incurrit, quod Balduino Flandrensium comiti faveret. Anno 888 subscripsit privilegio, immunitatis quod LindbertusMoguntiensis episcopus concessit monasteriis Nova Corbeiæ el Herifordiensi. Anno 888, sublato imperatore, cum Odo, filius Roberti Fortis, rex Francorum salutatus esset, hunc sensim infenso animo regnantem videt Fulco, ac tandem concilio apud Rhenos coacto anno 893,e solio disturbare adnisus est; unde eodem anno Carolum Simplicem coronavit in ecclesia sua metropolitana, v Kål. Februar. Eodem in concilio multa conquestus est contra Balduinum, Flandriæ comitem, bonorum ecclesiasticorum invasorem, quem,nisi resipisceret, anathemate perpetuo feriendum minitati sunt episcopi congregati.Eodem circiter tempore Mancionem consecravit in episcopum Catalaunensem; qua de re reprehensum esta Formoso papa. Anno 890, præfuit synodo coactæ apud Vangiones, et anno 892 transtulit reliquias S. Rigoberti in ecclesiam suam metropolitanam. Eodem anno 892 privilegium obtinuerat a Formoso papa,ne reges, episcopi, au quilibet Christianorum, sede Rhemensi vacante,in suam utilitatem converterent redditus Ecclesiæ Rhemensis ;ut omnia futuro antistiti reservarentur eligendo intra tempus statutum in canonibus, id est intra trium mensium spatium, ne diutius quam par esset metropolis destitueretur pastore. Anno 896, firmata pace Odonem inter et Carolum Simplicem arcessitus est ad concilium Romanum,quod Stephanus VI papa indixerat in mensem Septembrem ejusdem anni; celebratum autem non fuisse ni anno 897 censet Labbæus,et Marlotus synodum illam rejicit in annum 898. Fulco, qui e interesse non poterat, misit ad eam Honoratum Bel lovacensem, et Rodulfum Laudunensem, suffraganeos suos. Anno 898 et sequenti sammum Francia cancellarium gerebat. Ab eo autem tempore adnotat Mabilio noster cœpisse archiepiscopos Rhemenses cancellarii officio fungi.

Accidit autem, inquit Flodoardus, ut abbatiam S. Vedasti, quam Balduinus comes tenebat cum Atrebatensi castro, rex Carolus pro infidelitate Balduini ab eo auferret, atque Fulconi præsuli eam concederet, Altiniaro quodam comite abbatiam S. Medardi tenente: qaam sibi visum est opportunitatis gratia cum eodem comite commutare debere: quod et egit anno 900. Eodem forte anno, Fulco Carolum Simplicem, quem pauci, dum vivebat Odo, pro rege habebant, iterum coronavit in urbe Rhemorum. Accepit ttaque Fulco ab eodem Altimaro abbatiam S, Medardi, et dedit illi abbatiam S. Vedasti, recepto per vim obsidionis a Balduino Atrebatensi castro. Cujus anxietatis dolore succensus tam Balduinus quam omnis ejus comitatus, dum quærunt qualiter se possint ulcisci,amiciliam cum eodem præsule se fingunt resarcire,quærentes ultionis locum, explorantesque quomodo a metatu suo ad regis colloquium stipatoribus vallotus proficisci soleret. Quadam die dum paucis admodum