B

« ambulavimus cum consensu. Veniat mors super

((

<«< illos; et descendant in infernum viventes. Quoniam nequitiæ in habitaculis eorum, in medio eorum. Ego autem ad Deum clamavi, et Dominus salvabit « me. Vespere et mane et meridie narrabo et annun<«<tiabo, et exaudiet vocem meam. Redimet in pace << animam meam ab his qui appropinquant mihi, quo<«< niam inter multos erant mecum. Exaudiet Deus et <«< humiliabit illos, qui est ante sæcula. Non enim est <«< illis commutatio, et non timuerunt Deum : extendit « manum suam in retribuendo. Contaminaverunt te«stamentum ejus, divisi sunt ab ira vultus ejus, et «<appropinquavit cor illius. Molliti sunt sermones ejus <«< super oleum, et ipsi sunt jacula. Jacta super Do<«<< minum curam tuam, et ipse te enutriet; non da<«< bit in æternum fluctuationem justo. Tu vero Deus <«<< deduces eos in puteum interitus. Viri sanguinum «<et dolosi non dimidiabunt dies suos, ego autem <<< sperabo in te, Domine. »>

tant locum et gentem: non optatio, sed prophetatio. A « mul mecum dulces capiebas cibos in domo Dei In veritate tua, id est, in vero judicio disperde illos, id est, dissipa et divide per totum mundum, qui in falsitate sua me perdere voluerunt; si membra, ipsi mihi mortem paraverunt temporalem, incurrant æternam et hoc non ex crudelitate, sed ex vero judicio; vel in bonum compatiendo dictum. O Deus, mala quæ ipsi putant esse bona, scilicet florem præsentis vitæ, averte a corde eorum et in virtute tua, id est, in veritate præceptorum tuorum disperde illos. Verte impios et non erunt (Prov. XII): quanquam non meruerint, tu tamen ex bonitate tua hoc fac: vel averte mala inimicis meis. Modo florent, sed igni servantur. Et in veritate tua disperde illos, quos in infirmitate tua tolerasti. Voluntarie sacrificabo tibi. Si caput, ipsi quæsierunt animam meam quasi nolentem, sed ego sponte obtuli tibi illud sacrificium: si membra, merito Dominus susceptor est animæ meæ : quia, o Domine, voluntarie, id est gratis, sine præmio temporali, sacrificabo tibi, crucifigendo carnem cum vitiis et concupiscentiis. Et hoc non mihi attribuam, sed confitebor nominituo, totum tibi attribuam quod boni agam ideo nomini tuo, et non alii, quoniam bonum est, quia nihil invenio bonum per se. Et vere præter illud tibi tandem post sacrificium laudabo te, cum eris omnia in omnibus. Et hoc quod bonum sit, mihi experto credendum est: quoniam ex omni tribulatione eripuisti me, me caput resuscitando exterius, membra interius in re, exterius in spe. Et super inimicos meos despexit oculus meus, tandem in judicio, cum judex positus ero super eos. Ideo despexit, quia certum est quasi jam factum tibi. Hic altitudine cordis ad te perveniens: inde super illos despexi, et vidi quod omnis caro fenum, Unde alibi: Tranşivi, et ecce non erat (Psal. 36). PSALMUS LIV.

IN FINEM IN CARMINIBUS INTELLECTUS DAVID.

« Exaudi, Deus orationem meam, et ne despexe<< ris deprecationem meam : intende mihi, et exaudi «me. Contristatus sum in exercitatione mea, et « conturbatus sum a voce inimici, et a tribula«tione peccatoris. Quoniam declinaverunt in me <«< iniquitates, et in ira molesti erant mihi. Cor << meum conturbatum est in me, et formido mortis cecidit super me. Timor et tremor venerunt super me et contexerunt me tenebræ. Et dixi : Quis dabit mihi pennas sicut columbæ, et volabo, et re<< quiescam? Ecce elongavi fugiens et mansi in so«<litudine. Exspectabam eum qui salvum me fecit, a pusillanimitate spiritus et tempestate. Præcipita, << Domine, divide linguas eorum, quoniam vidi ini«quitatem et contradictionem in civitate. Die ac << nocte circumdadit eam super muros ejus iniquitas «<et labor in medio ejus et injustitia. Et non defecit « de plateis ejus usura et dolus. Quoniam si inimi<cus meus maledixisset mihi, sustinuissem utique. <«< Et si is qui oderat me super me magna locutus «< fuisset, abscondissem me forsitan ab eo. Tu vero - homo unanimis, dux meus et notus meus. Qui si

C

D

ENARRATIO.

In finem, id est, in Christum. Finis legis. Christus. In hymnis, id est, in laudibus. Sive enim tribulemur, sive lætemur, ille laudandus est qui in tribulationibus erudit et in lætitia consolatur. Nos cum Christo in cœlo per spem, ipse nobiscum in terra per charitatem. Ergo cum audimus intellectus ipsi David, admoneamur et intelligat Ecclesia in quo malo nunc sumus, et de quo ut liberemur optamus. Intelligere debemus ad imaginem Dei nos esse factos,

intelligere debemus honorem nostrum. Si hoc intelligimus, videmus istam regionem non esse gaudii, sed mæroris. Dominus noster Jesus Christus caput nostrum qui non est dedignatus formam nostram, id est, formam servi suscipere, dignatur nobis servis suis et formam orandi et exemplum vivendi dare, ut nobis iste psalmus declarat.

Exaudi, Deus orationem meam factam pro perseverantia meorum qui jam initiati sunt sacramentis fidei. Et ne despexeris deprecationem meam: Potest enim fieri ut exaudiatur quis et postmodum despiciatur, quod evenit eis qui mundi istius bona desperantes accipiunt et post despiciuntur, quia nequaquam æterna appetierunt. Exaudi deprecationem factam pro his qui prædestinati ad fidem nondum venerunt, ut convertantur ab errore suo, vel pro iisdem fidelibus orationem, ut perseverent in bono proposito, deprecationem, ut auferatur sæculi amor; hoc modo exaudi: Intende mihi et exaudi me; ad similitudinem: Cum enim tranquillum quis accommodat vultum benignum præbet auditum. Quia me irremissum facio in oratione, et te irremissum fac in auditione. Et opus est exauditione, quia contristatus sum in exercitatione mea. Exercitatio est honesti laboris continuatio. Hic Dominici hominis vitæ cursus breviter describitur. Exercitatio enim ejus fuit insignis in miraculis, in doctrina. Quam exercitationem quia vidit non proficere contristatus est non pro se, sed, pro salute illorum quos perire

videbat, ad similitudinem boni medici qui in his A Spiritus: plateæ,impii : in quibus compita omnium

tate mea, quia voluntarie, non coactus, transtuli in
me conturbationem meorum. Et quia voluntate veni
ad passionem, non necessitate, formido mor-
tis, id est, mors aliis formidabilis cecidit, id est,
mortua est, super me scilicet etiam veniens. Id enim
juris quod in aliis habebat perdidit veniens ad illum
in quem nihil juris habuit. O mors, ero mors tua,
morsus ero inferne (Ose. vi). Ostensio quomodo
super eum venit mors. Timor scilicet animi et tremor
corporis venerunt super me. Vera mortis descriptio.
Et post mortem et tremorem contexerunt me tenebræ,
quia mortuus nihil lucis habet : vel tenebræ, id est
tenebrosi, cæci et ignorantes quid facerent, con-
texerunt me undique me lumen mundi tegere puta-
verunt ponentes in crucem, de cruce in sepulcro,
claudentes etiam sepulcrum. Erat lux vera quæ illu- D
minat omnem hominem venientem in hunc mundum,
et mundus eum non cognovit. In propria venit et
sui eum non receperunt (Joan. 1). Augustinus: « Est
autem quædam civitas omnibus confusa gentibus
nihil habens non dignum confusione. Civitas autem,
quia qui in ea sunt hoc quo confundi debuerant
munimentum sibi ducunt, contradicentes Christo
tam non credendo quam male vivendo: muri con-
fusionis humanæ, sublimiores factu impietatis, de
quibus sæpe dicitur : Si hic fieret Christianus, quid
remaneret paganus? Casuri sunt hi muri septimo
arcæ circuitu (Jos. vi), id est, opere, septiformis

vel sicut columbæ, ut sim similis illi columbæ quæ A in captivitatem et in servitutem gentium. Et diemissa de arca noluit morari in lutosis locis, sed rediit ad arcam (Gen. III) ubi quietem invenit, ita ego nolens manere in lutosis cordibus Judæorum transibo ad gentes in quibus requiescam, quia ibi inveniam humilitatem et mansuetudinem. Super quem requiescam, nisi super humilem et mansuetum et trementem verba inea (Isa. Lx)? Pennæ dicuntur a pendendo, columba, quasi cellæ alumna, id est domestica, secundum Isidorum. Et assumptis pennis volabo et requiescam. Vel, in cœlum ascendam, et ibi sedebo ad dextram Patris, vel, recedam a Judæis per prædicatores meos, et requiescam in gentibus, quia immortalis et impassibilis factus melius potuit venire in notitiam gentium quam mortalis. Quis mihi hoc dabit scilicet præter me? Nullus. Et quia infirmus sum ex humanitate, sed sum potens ex divinitate, Ecce. Quasi dicat: In hoc apparet, quia ex mea virtute pennas sumpsi non aliena,quia elongavi, longe recessi, fugiens lutulenta corda Judæorum, et mansi in solitudine, id est, in cordibus gentilium qui infructuosi erant et inculti lege, et prophetarum scriptis et patriarcharum exemplis ; vel ecce feci quod volebam. Et merito hoc potui facere, quia exspectabam eum qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus et tempestate: quia cum patientia obedientiam implens ego Dominicus homo non properanter egi,sed exspectabam eum,scilicet Verbum mihi personaliter unitum, qui tandem salvum me fecit ideo, quia eum expectavi a pusillaminitate spiritus, id est, imbecillitate, ut in Petro et in aliis di

C

scipulis qui, prius pusilli animi, fuerunt postChristi
avolationem firmati. Et a tempestate mea, id est, a
sævissima persecutione. Et in hoc exemplum vitæ
prebet Christus caput membris suis quod illis sit
agendum,cum multum laborent in subditis et parum
proficiant, scilicet confugiendum vel corpore in ali-
quem secretum locum, vel intus ad tranquillam
mentis sedem ut quia laborando et prædicando
proficere non possunt, prosint eis vel orando, ne
cum talibus versando odium incidant, quod illis et
prohibitum,quid dictum est,Diligite inimicos vestros
(Matth. v). Et tu, Domine, qui salvum me fecisti a
tempestate Judæorum, quia iniquitates suas in me
declinaverunt, Præcipita eos et divide linguas eorum.
Tres hisiorias hic tangit submersionem factam sub
Noe (Gen. vii), divisionem linguarum factam in D
ædificatione turris (Num.xvi), absorbitionem Dathan
et Abiron, qui duo spreverunt Aaron constitutum
a Domino sacerdotem per manum Moysi fratris sui
et accepto thuribulo coeperunt sacrificare in taber-
naculo; sed aperta est terra, et deglutivit Dathan
et Abiron duces impietatis illius. Cæteram multitu-
dinem consentientem istis, consumpsit de cœlo
veniens (Num. xvi). Non hoc dicit optando, sed
prophetando et aggratulando divinæ sententiæ.
O Domine, quia se erexerunt contra te, præcipita
eos de dignitate et altitudine regni et sacerdotii,
dimergantur in profundum miseria, ducantur

vide linguas eorum, id est, in varias linguas gentium dissipentur, ut cum modo sint unius linguæ, fiant multarum: vel divide linguas eorum, excæcati sint intus et divisi. Dicant alii quia bonus est alii non, sed seducit turbas (Joan. vii). Hoc modo divide, ut in promissis salvari credentes, id est, in carnalibus observationibus, non teneant complentia: credentes solum sacerdotium secundum ordinem Aaron recipiant sacerdotium permanens secundum ordinem Melchisedech, et sic tandem neutrum habeant. Nihil enim de his modo secundum legem agunt, et non mirum, quia non potest vetus absque novo impleri, quia in illo sunt promittentia, in isto complentia et in hoc non est refundenda culpa in auctorem. Quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate. Digni sunt hac pœna, quoniam cives sunt et non civiliter vivunt, et ideo gravius debent perire. Civitas enim est congregatio hominum ad jure vivendum. Et Judæi ad comparationem gentium cives erant, quia legem acceperent quæ eos congregare debuit ad jure vivendum. Iu hac civitate iniquitas erat in opere, ad boc quod dixit, præcipita: omnia eorum opera erant contra Dominum, contradictio in verbis, ad hoc quod dixit, divide. Et non solum hæc sunt in illa civitate,sed in omnibus majoribus et minoribus: et non ad tempus, sed dicta nocte, id est, assidue circumdabit eam civitatem iniquitas omnis super muros ejus, circumdabit, id est, amplectetur multitudinem populi illius, quæ est sibi munimento quasi murus,intantum ut iniquitas sit super illos muros, ut superet caput, id est men

tem eorum. Sic cæci sunt ut nihil agant ratione vel lege quod alibi. Et in verticem ipsius iniquitas ejus descendet (Psal. VII). Et in medio ejus, id est, in majoribus qui sunt quasi ossa in medio posita, labor, id est, oppressio subditorum, et justitia, id est, injusta judicia. De quibus dicitur: Væ vobis qui justificatis impium pro muneribus et justitiam justi aufertis ab eo (Isa. v), vel super muros ejus iniquitas, id est, super prælatos qui eam muniunt, labor, id est bellum, seditio, et hoc ideo, quia ibi injustitia, vel super muros ejus iniquitas, id est, super custodiam angelorum, ut major sit iniquitas quam angelorum custodia. O, boni habent angelos custodes,sed mali quamcumque custodiam a se repellant: et in medio ejus, id est, in communi tam apud principes quam apud plebem, labor et injustilia, id est, laboriosa injustitia. Vel ipsi modum in ædificandis muris excedunt, et ipsos muros studio pravitatis superant. Ostendit ex parte quæ injustitia. Et non defecit de plateis ejus usura, id est, in manifesto habent usuram, quod perditissimum est. Omne enim malum exsecrabilius redditur, cum publica præsumptione tractatur. Et dolus id est, circumventio et fraus, vel, de plateis ejus, id est prælatis, ad similitudinem, quia sicut per plateas incedimus, sic prælatorem vita moribus ad imitandum est exemplar. De illis plateis non defecit usura illa pes

sima, quam qui exercet frustra Dominicam orationem A direxi pro perseverantia. Quasi dicat: ita et vos facantat,cum gravius sumitur vindicta quam sitoffensa ut pro colapho homicidium. Et si publice id non audent dolose faciunt: et ideo, Domine,præcipita, divide linguas eorum,quia injuste vivunt,a quibus maxime cavendum. Nulla enim pestis efficacior ad nocendum quam familiaris inimicus. Quoniam si inimicus scilicet apertus maledixisset mihi, sustinuissem utique. Tolerabilius enim videtur quod probatur suscipi non inopinatum: si inimicus ille qui civis non est, qui idola colit, maledixisset mihi, denegando in se jus suum Creatori suo,sustinuissem utique,id est, ab hac præsenti pœna parcerem ei, eo quod 'non fui prænuntiatus illi populo ferendum videretur.Et si is qui oderat me scilicet aperte, qui se civem non simulabat,super me magna locutus fuisset,mihi contradicendo, absondissem me forsitan ab eo, forsitan, id est, vere subtraherem me ei, ut sic eum placarem vel abscondissem me a pœna,dissimulando ejus peccatum. Tu vero,Judæe homo,id est, rationalis, quantum ad gentiles, qui se denominaverunt, unanimis secundum similitudinem, vel, qui esse debuisti unanimis. Dux meus, quem ego ad hoc institui ut esses dux et magister aliorum instructus per legem. Et notus meus secundum consanguinitatem,qui mecum capiebas dulces cibos, id est, qui præcepta Dei dulcia mecum cupiebas in Synagoga, quia et ipse Christus legitur in Synagoga librum accepisse et in eo legisse (Luc. Iv), simul, id est, eodem tempore. Et in domo Dei ambulavimus cum consensu, id est, in domo Dei concordes sacrificiis interfuimus.Quo me perducis tuo scelere? Utique ut hoc dicam, Veniat mors super illos. Hic tangit illam tertiam historiam. Sicut incendium mortificavit consentientes majoribus Dathan et Abiron (Num.xvi), sic incentiva vitiorum devastent istorum minores. Et descendant eorum prælati in infernum viventes, id est, scientes descendant in profunditatem vitiorum. De quibus dictum est, Væ vobis qui habetis claves sapientiæ,neque ipsi intratis,nec alios intrare permittitis (Luc. x1). Sicut Dathan et Abiron,quos vivos deglutivit terra, et merito quoniam nequitiæ in habitaculis eorum,id est, in corpore quod contaminaverunt de opere iniquitatis. Et in medio eorum, id est, in corde. Aliter in bonum: 0 Domine, quia cives sunt, quia populus ille est dux meus et nolus meus, veniat mors super illos: Verte impios, et non erunt (Prov. x11). Et D descendant in infernum viventes, id est, recognoscant peccata sua, et resculpant ea ut sint viventes. Et opus est, quoniam nequitiæ in habitaculis eorum et in medio eorum, id est, quoniam de opere iniquitatis contaminaverunt carnem et cor suum. Ubique hic commendatur nobis exemplum vivendi in capite nostro, et ostendit quid prælati debeant agere super subditorum incorrectione. Illi qui taliter vivunt triplici damnatione peribunt: vel, illi mihi contradicunt, illi gratis me odio habent: ego autem illis non restiti, illos non maledixi, sed ad Deum clamavi, id est, totam intentionem ad Deum

cite in hujusmodi negotio. Et me clamantem salvavit vespere, mane et meridie, id est, in passione quæ vesperi incepit salvavit dando patientiam,mane salvavit dando resurrectionem. Quæ mane facta est cum adhuc tenebræ essent, et meridie salvavit per ascensionem quæ eo tempore facta est. Et ego in membris meis narrabo vespere patientiam meam et annuntiabo mane vitam resurrectionis. Et meridie exaudiet vocem meam. Sicut meridie me clarificavit, ita et meos meridie, id est, in communi resurrectione,cum maxima claritudo veri solis erit, exaudi et me clarificando, illos, vel vespere et mane id est, in prosperitate,quia tunc est aer temperatus: narrabo et annuntiabo, scilicet clamandum ad Dominum, et meridie, id est, in adversitate, quia tunc est aer B ferventissimus: hoc modo exaudiet. Augustinus: « Et tu annuntia vespere patientiam morientis,mane gloriam resurgentis,meridie æternitatem cum Patre residentis, ubi interpellans pro suis,exaudiet vocem meam hanc: » Redimet in pace animam meam, in pace, ut det mihi dilectionem,et in eos qui intus,et in eos qui foris. Redimet in pace animam meam, vitam meam redimet a mortalitate et passibilitate: in pace nunquam valente oppositum, meam in re, nunc meorum in spe, vel in tanta pace, ut etiam diligam inimicos. Ab his qui appropinquant mihi. Et quia appropinquare et in bonum potest accipi,determinat quomodo appropinquabunt, vel,ideo separabit me ab illis, quoniam inter multos erant mecum, id est, quoniam hic cum meis fuerunt concreti, ut C palea cum grano,quæ multa est ad comparationem grani,vel secundum aliam translationem: In multis erant mecum,et hoc modo propinquant: nam mecum erant in baptismo,in Evangelio, in solemnitatibus, in paucis non mecum, sed in his paucis in quibus non mecum,non eis prosunt multa in quibus mecum. Hoc dicit ne aliquis desperet. Si enim commutari, id est, converti vellent, utique salvarentur. Multa hæc sunt Apostoli: Si linguis hominum loquar et angelorum, et cætera : usque, charitatem autem nón habeam, nihil sum (I Cor. x111). Illa numero plura, hæc pondere majora. Ergo in his omnibus sacramentis mecum, in charitate non mecum. Revera redimet animam meam ab illis, quia me exaltabit, illos dejiciet. Exaudiet Deus, scilicet me humiliatum exaltando, et humiliabit tandem illos hic elatos, et poterit, quia est ante sæcula, Verbum scilicet mihi unitum,quem illi mortalem putaverunt.Ideo tandem humiliabuntur, quia non est illis hic commutatio. Nolunt commutari de morte ad vitam,quia conculcant sanguinem justi in quo facta est illa mutatio.Vel ideo humiliabuntur,quia non erit illis tunc commutatio. Omnes quidem resurgemus, sed non omnes immutabimur (I Cor. xv): quia impii immortales quidem erunt, sed passibiles. Et merito hoc illis eveniet,quia non timuerunt Deum quem quasi hominem damnaverunt, id est, me. Et ideo extendit manum suam in retribuendo, id est, multum illis retribuet,

B

quia et hic et in futuro, et hoc ostendit, Contamina- A ris indiscussa apparuernnt,quia excitati sunt multi verunt testamentum ejus, id est, permisit illos conta- ad investigandas sacras Scripturas, juxta Apostominare legem, attendentes tantum promissa, et non lum: Oportet hæreses esse,ut qui probati sunt inter vos attendentes complentia, accipientes vetus, non reci- manifesti fiant (I Cor.x1). Molliti sunt sermones ejus, pientes novum,id est, recipientes sacrificium Aaron, id est,intellecti, et ipsi sunt jacula. Quasi dicat: Etsi et Melchisedech respuentes: hoc de Judæis.Si autem sint molles, tamen sunt jacula ad convincendos de hæreticis, contaminaverunt testamentum Dei,id falso fratres contra hæreticam pravitatem, corda est, sacras Scripturas pravo intellectu, vel hoc inimicorum transfigentia, ignem divini amoris in eis modo: Abrahæ dictæ sunt promissiones et semini excitantia,interficientia persecutorem et excitantia, ejus.Non dicit, et seminibus, quasi in multis: sed discipulum. Ergo quia Dominus me exaudivit, meo quasi in uno, et semini tuo,qui est Christus (Gal. 11), exemplo jacta super Domiuum cogitatum tuum, omIn hoc ergo Christo promissum est testamentum. In nem sollicitudinem tuam in eum projice, noli consemine tuo benedicentur omnes gentes. Tu qui dimi- taminare testamentum ejus, et ipse te enutriet in sisti unitatem omnium gentium,o hæretice,et in par- sermonibus suis, ut proficias de virtute in virtutem, te remansisti,contaminasti testamentum ejus. Et hoc et tibi justo non dabit fluctuationem in æternum : etmodo contaminaverunt Judæi legem Dei,quia divisi si ad tempus det tibi commotionem mentis, non sunt in illo testamento, separantes vetus a novo,il- dabit ut maneat in æternum, ut in Petro non manlud recipientes,istud respuentes, sacrificium secun- sit. Aliter: Jacta super Dominum curam tuam. Quasi dum ordinem Aaron recipientes, et sacrificium se- dicat, molliti sunt sermones ejus, et, o Christiane, cundum ordinem Melchisedech respuentes. Vel,hæ- si adhuc duri sunt tibi, noli despicere, noli ad inretici divisi sunt ab unitate Ecclesiæ, in qua una fi- fidelitatem divertere. Ideo tibi durus est, quia addes, unum baptisma: vel, divisi sunt, id est, divihuc lacte es nutriendus. Jacta super Dominum cudentur a non contaminantibus testamentum,ut palea ram tuam, et non dabit in æternum fluctuationem a grano,sive Judæi,sive falsi Christiani: ab iravuljusto, quia erit tibi portus salutis. Tu vero, Deus, detus ejus, id est, ab ira justi judicii ejus, quæ in duces eos in puteum interitus. Quasi dicat, illos auvultu, id est,præsentia Dei manifestabitur. Vel, di- tem qui nolunt jactare curam in te, Tu, quasi dividentur, id est, separabuntur ab ira vultus ejus, id cat, quem necesse est esse judicem, quia Deus de est,ab irato vultu.Tollatur impius ne videat gloriam tenebris somniorum duces in tenebras tormentoDei (Isa. xxvi),vel divisi sunt, ut dictum est, Judæi rum. Viri sanguinum et dolosi non dimidiabunt dies in testamento, vec hæretici in sacra Scriptura. Ab suos, si hoc ad Judæos refertur, sic jungitur cum ira vultus ejus, id est, excæcati sunt interius ab oc- superiori. Diceret aliquis: Nonne proderunt eis culta ira Dei quæ est in illius vultu, etsi non sit in legalia instituta? non, quia illi viri sanguinum, id vultu hominum. Et appropinquavit cor illius. Cæci- est, interfectores Christi, non solum facientes, sed tate facta in Israel, appropinquavit cor illius, id est, consentientes pravo intellectu legis Dei se et alios voluntas Dei ut plenitudo gentium intraret, vel hæ- perdentes, non dimidiabunt dies suos, id est, non reticis divisis a sano intellectu, vel Judæis non re- separabunt tempora sua, id est, Vetus Testamencipientibus Novum Testamentum, et dicentibus, Du- tum a Novo. Sicut credunt illud esse servandum, rus est hic sermo: et quis poterit servare? (Joan. vi). istud non, quia juncta sunt, illa sunt promittenPutantibus carnem Christi frustatim debere incidi, tia, ista complentia: et qui unum sine altero vult et sacrilego more comedi, cum Christus diceret: sequi, neutrum habet: vel de omnibus tam Judæis Nisi manducaveritis carnem filiis hominis et biberitis quam gentibus. quasi dicat, revera deduces eos in ejus sanguinem (Ibid.) Illis retrorsum abeuntibus,ap- puteum interitus, quia viri sanguinum fundentes propinquavit cor illius,id est, voluntas illius, quæ erat, sanguinem animarum et corporum, et dolosi, id spiritualiter intelligenda in illis sacris verbis, appro- est, circumvenientes fratres in negotio, non dimipinquavit,scilicet non contaminantibus testamentum diabunt dies suos, id est, non separabunt dies istos ejus. Et hoc modo appropinquavit. Molliti sunt ser- a diebus æternis, putantes nullam esse vitam nisi mones ejus super oleum,id est, penetrabiles facti et D istam. Vel hoc modo non dimidiabunt, ut simul molles a duritia illa, quam ipsi intellexerunt qui serviant nunc Deo, nunc Mammonæ vicissim. Quia dixerunt, Durus est hic sermo (Ibit.), quemadmo- non potestis duobus Dominis servire (Matth. vi), dicit dum Petro qui pro aliis discipulis dixit: Domine,ad sermo divinus, non potest hoc simul esse. Gregoquemibimus? Verba vitæ habes (Ibid.): spiritus est qui rius : « Dies suos nequaquam dimidiabunt, quia pervivificat,caro autem infirma est (Matth. xxvi), id est, versam mentem suam nec in extremis mutabunt. »> verba tua spiritualiter intellecta vivificant; carnali- Cassiodorus: Hos tales dicit non implere dies suos, ter vero intellecta mortificant. Super oleum, id est, quando cum sibi longam vitam promittunt, repenmagis quam oleum penetrat usque ad ossa sermones tinus eis superveniet interitus. Nam omnium dies in .autem Dei usque ad medullas cordium: vel,hæreticis prædestinatione noscuntur esse definiti. Ego autem contaminantibus testamentum Dei, et dividentibus caput et membra scilicet dimidiabo. Et causa,quare? se ab unitate catholicæ fidei, appropinquavit cor il- Nam sperabo in te, Domine, super te jactabo curam Jius,quia voluntates divinæ quæ latebant in Scriptu- meam, et ideo illi deducentur in puteum interitus

C