TITI LIVII PATAVINI HISTORIARUM AB URBE CONDITA LIBER I V. 1 EPITOME LIBRI QUART I. Lex e connubio Patrum & plebis a tribunis plebis conten. tiae magna, Patribus repugnantibus, perlata eft. Tribuni mitares. Aliquot annis res populi Romani domi militiæque per hoc genus magiftratus adminiftratæ funt. Item Ceffores tunc primum creati funt. Ager Ardeatibus populi Romani judicio ablatus, miffis in eum colonis, reftituus eft. Cum fame populus Romanus laboraret, Sp. Maius, eques Romanus, frumentum populo fua impenfa largitus eft: &, ob id factum conciliata fibi plebe, regnum affectans, a C. Servilio Ahala, magiftro equi tum, juffu Quinctii Cincinnati dictatoris occifus eft: L. Minucius index bove aurata donatus eft. Legatis Ro manis a Fidenatibus occifis, quoniam ob rempublicam occubuerant, ftatuæ in Roftris pofitæ funt. Coffus Cornelius tribunus militum, occifo Tolumnio rege Vejentium, opima fpolia fecunda retulit. Mamercus Æmilius dictator, cenfuræ honore, qui antea per quinquennium gerebatur, anni & fex menfium fpatio finito, ob eam T. Liv. Vol. II. A I. rem a cenforibus notatus eft. Fidenæ in poteftatem redactæ, eoque coloni miffi funt. quibus occifis, Fidenates, cum defeciffent, a Mamerco Emilio dictatore victi funt, & Fidenæ capte. Conjuratio fervorum oppreffa eft. Poftumius, tribunus militum, propter crudelitatem ab exercitu occifus eft. Stipendium ex ærario tum primum militibus datum eft. Res præterea gestas adversus Volfcos & Vejentes, Fidenates & Falifcos, continet. Hos fecuti M. Genucius & C. Curtius con fules. Fuit annus domi forifque infeftus. nam an ni principio & de connubio Patrum & plebis . Canulejus tribunus plebis rogationem promulgavit; qua contaminari fanguinem fuum Patres, confindique jura gentium rebantur: & mentio, pimo fenfim illata a tribunis, ut alterum ex plebe confulem liceret fieri, eo proceffit deinde, ut ogationem novem tribuni promulgarent, ut popu poreftas effet, feu de plebe, feu de Patribus vellet conJules faciendi. Id vero fi fieret, non vulgari nodo cum infimis, fed prorfus auferri a primoribus ad plebem, fummum imperium credebant. Læt ergo audiere Patres, Ardeatium populum ob injurian agri abjudicati defciffe, & Vejentes depopulatos extrema agri Romani, & Volfcos quofque o communitam Verruginem fremere. adeo vel infe lix bellum ignominiofæ paci præferebant. His itaque in majus etiam acceptis, ut inter ftrepitum tct bellorum conticefcerent actiones tribuniciæ, d‹lectus haberi, bellum armaque vi fumma apparai jubent; fi quo intentius poffit, quam T. Quin&tio confule apparatum fit. Tum C. Canulejus pauca in II. Eodem tempore & confules fenatum in tribunum, & tribunus populum in confules incitabat. Negabant confules, Jam ultra ferri poffe fu- toim rores tribunicios. venuum jam ad finem effe: domi plus belli concitari, quam foris. Id adeo non plebis, quam Patrum; neque tribunorum magis, quam confulum, culpa accidere. cujus rei præmium fit in civitate, eam maximis femper auctibus crefcere: fic pace bonos, fic bello fieri. Maximum Romæ præmium feditionum effe: id & fingulis univerfifque femper honori fuiffe. Reminiscerentur, quam majeftatem fenatus ipfi a patribus accepiffent, quam liberis tradituri effent; ut (quemadmodum plebs gloriari poffet) auctiorem amplioremque effe. Finem ergo non fieri, nec futuram, donec, quam felices feditiones, tam honorati feditionum auctores ef4 Sent. Quas quantafque res C. Canulejum aggreffum ? bene colluvionem gentium, perturbationem aufpiciorum publicorum privatorumque afferre, ne quid finceri, ne quid incontaminati fit: ut, difcrimine omni fublato, nec fe quifquam, nec fuos noverit. Quam enim aliam vim connubia promifcua habere, nifi ut ferarum prope ritu vulgentur concubitus plebis Patrumque? ut, qui natus.. fit, ignoret, cujus fanguinis, quorum facrorum fit; dimidius Patrum fit, dimidius plebis, ne fecum quidem ipfe concors. Parum id videri, quod omnia di |