haec Iovem sentire deosque cunctos spem bonam certamque domum reporto, doctus et Phoebi chorus et Dianae dicere laudes.

E PODI

I.

EPODON

IB

LIBER.

BIS Liburnis inter alta navium,
amice, propugnacula,

paratus omne Caesaris periculum
subire, Maecenas, tuo.

quid nos, quibus te vita si superstite
iucunda, si contra, gravis?
utrumne iussi persequemur otium,
non dulce, ni tecum simul,
an hunc laborem mente laturi, decet
qua ferre non mollis viros?
feremus et te vel per Alpium iuga
inhospitalem et Caucasum,

vel occidentis usque ad ultimum sinum
forti sequemur pectore.

roges tuum labore quid iuvem meo
imbellis ac firmus parum?

comes minore sum futurus in metu,

qui maior absentis habet;

ut adsidens implumibus pullis avis
serpentium adlapsus timet
magis relictis, non, ut adsit, auxili
latura plus praesentibus.

libenter hoc et omne militabitur

bellum in tuae spem gratiae, non ut iuvencis illigata pluribus

aratra nitantur mea,

pecusve Calabris ante sidus fervidum
Lucana mutet pascuis,

neque ut superni villa candens Tusculi

Circaea tangat moenia.

satis superque me benignitas tua
ditavit: haud paravero

quod aut avarus ut Chremes terra premam,
discinctus aut perdam nepos.

EATUS ille qui procul negotiis,

II. 'BEA

ut prisca gens mortalium,

paterna rura bobus exercet suis
solutus omni fenore,

neque excitatur classico miles truci,

neque horret iratum mare,
Forumque vitat et superba civium
potentiorum limina.

ergo aut adulta vitium propagine
altas maritat populos,

aut in reducta valle mugientium

prospectat errantis greges,
inutilisve falce ramos amputans
feliciores inserit,

aut pressa puris mella condit amphoris
aut tondet infirmas ovis :

vel cum decorum mitibus pomis caput

Autumnus agris extulit,

30

ΤΟ