Inter cuncta leges et percontabere doctos, Qua ratione queas traducere leniter aevum : Ne te femper inops agitet vexetque cupido,
pavor, et rerum mediocriter utilium fpes:
Virtutem doctrina paret, naturane donet:
Quid minuat curas, quid te tibi reddat amicum :
Quid pure tranquillet; honos, an dulce lucellum,
An fecretum iter et fallentis femita vitae.
Me quoties reficit gelidus Digentia rivus, Quem Mandela bibit, rugofus frigore pagus; Quid fentire putas, quid credis, amice, precari? Sit mihi; quod nunc eft: etiam minus; ut mihi vivam. Quod fupereft aevi, fi quid fupereffe volunt Di: Sit bona librorum, et provifae frugis in annum Copia; ne fluitem dubiae fpe pendulus horae. Sed fatis eft orare lovem, quae donat et aufert: Det vitam, det opes; acquum mi animum ipfe parabo.
EPISTOLA XIX.
AD MAECENATEM.
RISCO fi credis, Maecenas docte,
Nulla placere diu, nec vivere carmina
Quae fcribuntur aquae potoribus. ut male fanos,
Adfcripfit Liber Satyris Faunifque poetas:
Vina fere dulces oluerunt mane Camenae:
Laudibus arguitur vini vinofus Homerus:
Ennius ipfe pater nunquam, nifi potus, ad arma
Profiluit dicenda forum, putealque Libonis
Mandabo ficcis, adimam cantare feveris.
Hoc fimul edixit; non ceffavere poetae
Nocturno certare mero, putere diurno.
Quid? fi quis vultu torvo ferus, et pede nudo,
Exiguaeque togae fimulet textore Catonem;
Virtutemne repraefentet morefque Catonis?
Rupit Hyarbitam Timagenis aemula lingua;
Dum ftudet urbanus, tenditque difertus haberi.
Decipit exemplar vitiis imitabile. quod fi
Pallerem cafu, biberent exfangue cuminum.
O imitatores, fervum pecus, ut mihi faepe
Bilem, faepe jocum veftri movere tumultus!
Libera per vacuum pofui veftigia princeps,
Non aliena meo preffi pede. qui fibi fidit,
Dux regit examen. Parios ego primus iambos
Oftendi Latio, numeros animofque fecutus
Archilochi; non res, et agentia verba Lycamben.
At ne me foliis ideo brevioribus ornes,
Quod timui mutare modos, et carminis artem:
Temperat Archilochi mufam pede mafcula Sappho,
Temperat Alcaeus; fed rebus et ordine difpar:
Nec focerum quaerit, quem verfibus oblinat atris, 30
Nec fponfae laqueum famofo carmine nectit.
Hunc ego, non alio dictum prius ore, Latinus
Vulgavi fidicen. juvat immemorata ferentem
Ingenuis oculifque legi, manibufque teneri.
Scire velis, mea cur ingratus opufcula lector
Laudet ametque domi, premat extra limen iniquus?
Non ego ventofae plebis fuffragia venor
Impenfis coenarum, et tritae munere vestis:
nobilium fcriptorum auditor et ultor,
Grammaticas ambire tribus et pulpita dignor.
Hinc illae lacrymae. Spiffis indigna theatris
Scripta pudet recitare, et nugis addere pondus,
Si dixi: Rides, ait, et Iovis auribus ifta
Servas: fidis enim manare poetica mella
Te folum, tibi pulcher. Ad haec ego naribus uti
Formido; et, luctantis acuto ne fecer ungui,
Difplicet ifte locus, clamo, et diludia pofco.
Ludus enim genuit trepidum certamen, et iram ;
Ira truces inimicitias, et funebre bellum.
EPISTOLA XX.
AD LIBRVM SV V M.
ERTVMNVM Ianumque, liber,
fpectare videris:
Scilicet ut proftes Sofiorum pumice
Odifti claves, et grata figilla pudico;
Paucis oftendi gemis, et communia laudas;
Non ita nutritus. fuge quo difcedere geftis:
Non erit emiffo reditus tibi. Quid mifer egi?
Quid volui? dices, ubi quis te laeferit: et fcis
In breve te cogi, cum plenus languet amator.
Quod fi non odio peccantis defipit augur;
Carus eris Romae, donec te deferat actas:
Contrectatus ubi manibus fordefcere vulgi
Coeperis; aut tineas pafces taciturnus inertes,
Aut fugies Vticam, aut vinctus mitteris Ilerdam.
Ridebit monitor non exauditus: ut ille,
|