Impune tutum per nemus arbutos Quaerunt latentes et thyma deviae Olentis uxores mariti,
Nec virides metuunt colubras Nec Martiales Haediliae lupos, Utcumque dulci, Tyndari, fistula Valles et Usticae cubantis Levia personuere saxa.
Di me tuentur, dis pietas mea Et Musa cordi est. Hic tibi copia Manabit ad plenum benigno Ruris honorum opulenta cornu;
Hic in reducta valle Caniculae Vitabis aestus, et fide Teïa
Dices laborantes in uno
Penelopen vitreamque Circen; Hic innocentis pocula Lesbi Duces sub umbra, nec Semeleïus Cum Marte confundet Thyoneus Proelia, nec metues protervum Suspecta Cyrum, ne male dispari Incontinentes injiciat manus,
Et scindat haerentem coronam Crinibus immeritamque vestem.
Nullam, Vare, sacra vite prius severis arborem Circa mite solum Tiburis et moenia Catili : Siccis omnia nam dura deus proposuit, neque Mordaces aliter diffugiunt sollicitudines.
Quis post vina gravem militiam aut pauperiem crepat? 5 Quis non te potius, Bacche pater, teque, decens Venus? At ne quis modici transiliat munera Liberi, Centaurea monet cum Lapithis rixa super mero Debellata, monet Sithoniis non levis Euius,
Cum fas atque nefas exiguo fine libidinum Discernunt avidi. Non ego te, candide Bassareu, Invitum quatiam, nec variis obsita frondibus Sub divum rapiam. Saeva tene cum Berecyntio Cornu tympana, quae subsequitur caecus Amor sui, Et tollens vacuum plus nimio Gloria verticem, Arcanique Fides prodiga, perlucidior vitro.track &
Mater saeva Cupidinum Thebanaeque jubet me Semelae puer
Et lasciva Licentia
Finitis animum reddere amoribus.
Urit. me Glycerae nitor,
Splendentis Pario marmore purius; Urit grata protervitas,
Et voltus nimium lubricus aspici. In me tota ruens Venus
Vile potabis modicis Sabinum Cantharis, Graeca quod ego ipse testa
Conditum levi, datus in theatro
Cum tibi plausus,
Care Maecenas eques, ut paterni Fluminis ripae simul et jocosa Redderet laudes tibi Vaticani Montis imago.
Caecubum et prelo domitam Caleno Tu bibes uvam: mea nec Falernae Temperant vites neque Formiani Pocula colles.
Dianam tenerae dicite virgines, Intonsum, pueri, dicite Cynthium, Latonamque supremo Dilectam penitus Jovi.
Vos laetam fluviis et nemorum coma,
Quaecumque aut gelido prominet Algido,
Nigris aut Erymanthi
Silvis aut viridis Cragi;
Vos Tempe totidem tollite laudibus
Natalemque, mares, Delon Apollinis,
Insignemque pharetra
Fraternaque humerum lyra.
Hic bellum lacrimosum, hic miseram famem
Pestemque a populo et principe Caesare in
Persas atque Britannos
Vestra motus aget prece.
Integer vitae scelerisque purus
Non eget Mauris jaculis neque arcu, Nec venenatis gravida sagittis, Fusee, pharetra,
Sive per Syrtes iter aestuosas, Sive facturus per inhospitalem Caucasum, vel quae loca fabulosus Lambit Hydaspes.
Namque me silva lupus in Sabina, Dum meam canto Lalagen et ultra Terminum curis vagor expeditis, Fugit inermem:
10 tum e coni. 5 comam 16 agit 2 Mauri 2 nec
Quale portentum neque militaris Daunias latis alit aesculetis,
Nec Jubae tellus generat, leonum Arida nutrix.
Pone/me pigris ubi nulla campis Arbor aestiva recreatur aura, Quod latus mundi nebulae malusque Juppiter urget,
Pone sub curru nimium propinqui Solis, in terra domibus negata: Dulce ridentem Lalagen amabo, Dulce loquentem.
Vitas hinnuleo me similis, Chloë, Quaerenti pavidam montibus aviis Matrem, non sine vano
Aurarum et silüae metu:
Nam seu mobilibus veris inhorruit Adventus foliis, seu virides rubum Dimovere lacertae,
Et corde et genibus tremit.
Atqui non ego te, tigris ut aspera Gaetulusve leo, frangere persequor: Tandem desine matrem
Tempestiva sequi viro. 11-3
Quis desiderib sit pudor aut módus Tam cari capitis? Praecipe lugubres Cantus, Melpomene, cui liquidam pater Vocem cum cithara dedit.
Ergo Quintilium perpetuus sopor Urget! cui Pudor, et Justitiae soror, Incorrupta Fides, 'nudaque Veritas Quando ullum inveniet parem?
5, 6 vepris inhorruit ad ventum e coniectura 5, 12 Quinctilium
Multis ille bonis flebilis occidit, Nulli flebilior quam tibi, Vergili.
Tu frustra pius heu non ita creditum Poscis Quintilium deos.
Quid si Threïcio blandius, Orpheo Auditam moderere
Vanae redeat sanguis imagini, Quam virga semel horrida
Non lenis predibus fata recludere, Nigro compulerit Mercurius gregi? Durum sed levius fit patientia Quicquid corrigere est nefas.
Parcius junctas quatiunt fenestras Ictibus crebris juvenes protervi, Nec tibi somnos adimunt, amatque Janua limen,
Quae prius multum facilis movebat Cardines; audis minus et minus jam:
"Me tuo longas pereunte noctes,
Lydia, dormis?"
Invicem moechos anus arrogantes Flebis in solo levis angiportu, Thracio bacchante magis sub inter-
« PoprzedniaDalej » |