VI.

17.

VIII.

Acdile, Practor

Consul.

Q. HORATI FLACCI

CARMIN V M

LIBER PRIMVS

First Aschipiad

I.

Maecenas, atavis edite) regibus,
O et praesidium/et/ dulce decus meum,
Sunt quos curriculo pulverem Olympicum
Collegisse jutat, metaque fervidis
Evitata rotis palmaque nobilis

Terrarum dominos évehit ad deos;
Hunc, si mobilium turba Quiritium
Certat tergeminis tollere honoribus;
Illum, si proprio condidit horreo
Quicquid de Libycis verritur areis.
Gaudentem patrios findere sarculo
Agros Attalicis condicionibus

Numquam dimoveas, ut trabe Cypria
Myrtoum pavidus nauta secet mare:
Luctantem Icariis fluctibus Africum
Mercator metuens otium et oppidi
Laudat rura sui; mox reficit rates
Quassas, indocilis pauperiem pati.
Est qui nec veteris pocula Massici
Nec partem solido demere de die

Spernit, nunc viridi membra sub arbuto
Stratus, nunc ad aquae lene caput sacrae.

I nobilium

Hor. 2

13 demoveas

17 tuta e coniectura

17

Multos castra juvant et lituo tubae
Permixtus sonitus, bellaque matribus
Detestata. Manet sub Jove frigido
Venator, tenerae conjugis immemor,
Seu visa est catulis cerva fidelibus,
Seu rupit teretes Marsus aper plagas.
Me doctarum hederae praemia frontium
Dis miscent superis, me gelidum nemus
Nympharumque leves cum Satyris chori
Secernunt populo, si neque tibias
Euterpe cohibet, nec Polyhymnia
Lesboum refugit tendere barbiton.
Quod si me lyricis vatibus inseres,
Sublimi feriam sidera vertice.

Jam satis terris nivis atque dirae
Grandinis misit pater, et, rubente
Dextera sacras jaculatus arces,
Terruit urbem,

Terruit gentes, grave ne rediret

Saeculum Pyrrhae nova monstra questae,

Omne cum Proteus pecus egit altos

Visere montes,

Piscium et summa genus haesit ulmo,
Nota quae sedes fuerat columbis,
Et superjecto pavidae natarunt

Aequore dammae.
Vidimus flavum Tiberim, retortis
Litore Etrusco violenter undis,
Ire dejectum monumenta regis
Templaque Vestae,

Iliae dum se nimium querenti
Jactat ultorem, vagus et sinistra
Labitur ripa, Jove non probante, u-

xorius amnis.

Audiet cives acuisse ferrum,

29, 30 te e coniectura

10 palumbis

5

10

15

20

Quo graves Persae melius perirent,
Audjet pugnas, vitio parentum
Rara, juventus.

25

Quem vocet divom populus ruentis
Imperi rebus? prece qua fatigent,r
Virgines sanctae minus audientem
Carmina Vestam?

atte

Cui dabit partes scelus expiandi

Juppiter? Tandem venias, precamur,
Nube candentes humeros amictus,

Augur Apollo;

Sive tu mavis, Erycina ridens,

Quam Jocus circum volat et Cupido;

Sive neglectum genus et nepotes

Respicis, auctor,

Heu nimis longo satiate ludo,

Quem juvat clamor galeaeque leves.

Acer et Mauri peditis cruentum
Voltus in hostem;

Sive mutata juvenem figura
Ales in terris imitaris, almae
Filius Maiae, patiens vocari

Caesaris ultor:

30

35

40

Serus in caelum redeas, diuque

45

Laetus intersis populo Quirini,

Neve te nostris vitiis iniquum

Ocior aura

Tollat: hic magnos potius triumphos,

Hic ames dici pater atque princeps,

Neu sinas Medos equitare inultos,
Te duce, Caesar.

III.

Sic te diva potens Cypri,
Sic fratres Helenae, lucida sidera,
Ventorumque regat pater,

25 divum

31 candenti

50

Obstrictis aliis praeter Iapyga,
Navis, quae tibi creditum
Debes Vergilium, finibus Atticis
Reddas incolumem, precor,

Et serves animae dimidium meae.
Illi robur et aes triplex

5

Circa pectus erat, qui fragilem truci
Commisit pelago ratem

10

Primus, nec timuit praecipitem Africum
Decertantem Aquilonibus,

Nec tristes Hyadas, nec rabiem Noti,
Quo non arbiter Hadriae

Major, tollere seu ponere volt freta.
Quem Mortis timuit gradum,
Qui siccis oculis monstra natantia,
Qui vidit mare turgidum, et
Infames scopulos Acroceraunia?
Nequiquam deus abscidit

Prudens Oceano dissociabili

Terras, si tamen impiae

15

20

Non tangenda rates transiliunt vada.

25

Audax omnia perpeti

Gens humana ruit per vetitum nefas:
Audax Iapeti genus

Ignem fraude mala gentibus intulit;
Post ignem aetheria domo

Subductum, macies et nova febrium
Terris incubuit cohors,

Semotique prius tarda necessitas

Leti corripuit gradum;

Expertus vacuum Daedalus aëra

Pennis non homini datis;

Perrupit Acheronta Herculeus labor.
Nil mortalibus ardui est;
Caelum ipsum petimus stultitia, neque

Per nostrum patimur scelus
Iracunda Jovem ponere fulmina.

30

335

40