fimum jejunium eft aqua & panis. Sed quia glo riam non habet, & omnes pane & aqua vivimus, quafi publicum & commune jejunium non putatur.

Cave ne hominum sumufculos aucuperis: ne in offenfam Dei populorum laudem commutes. Si adbuc, inquit Apoftolus, bominibus placerem, Chrifti fervus non effem. Defiit placere hominibus, & fervus factus eft Chrifti. Per bonam famam & malam, à dextris & à finiftris, Chrifti miles graditur : nec laude extollitur, nec vituperatione frangitur. Non divitiis tu met,non contrahitur paupertate; & læta contemnit & triftia. Per diem fol non urit eum, neque luna per noctem. Nolo te orare in angulis platearum, ne re&tum iter precum tuarum frangat aura popularis. Nolo te dilatare fimbrias, & oftentui habere phy lacteria; & confcientia repugnante pharifaica am→ bitione circumdari. Quanto melius erat hæc non in corpore, fed in corde geftare; & Deum habere fautorem, non afpectus hominum? Inde pen, det Evangelium: kinde Crux & Prophetæ ; five facra Apoftolica doctrina. Melius eft enim hæc omnia

in

i Hujus contextûs ordo eft omninò præpofterus in omnibus ferè Codicibus MSS. nam in illis legimus: Et confcientia repug nante, pharifaica ambitione circumdari. Inde pendet Evangelium, inde Crux & Propheta. Fidelis mecum Lector intelligis quid taceam, &quid magis tacendo loquar. Tot regula, quot fpecies gloriarum. Quanto melius erat hac non in corpore, fed in corde geftare; Dominum habere fautorem, non afpectus hominum. Vis fcire, &c.

k In editis libris Erafmi & Mariani, inde Lex & Propheta; fed falsò, nam omnes MSS. noftri, id eft, plus viginti: retinent vocem Crux. Quod verbum fenfui hujus loci congruit, ubi quæftio eft deEvangelio five Apoftolica doctrina, ut ipfe Hieronymus interpretatur. Deinde in fimbriis & phylacteriis Sa cerdotum potuit imago Crucis Dominicæ repræfentari: quare legendum optimo fenfu : Inde pendet Evangelium: inde Crux & Propheta, five facra Apoftolica doctrina, quæ tota eft de Cruce Domini.

in mente portare, quàm in corpore. Fidelis mecum Lector intelligis quid taceam, & quid magis tacendo loquar. Tot te regulæ, quot fpecies gloriarum vanarum percurrant. Vis fcire quales Dominus quærat ornatus? Habeto prudentiam, juftitiam, temperantiam, fortitudinem. His coeli pagis includere; hæc te quadriga, velut aurigam Chrifti, ad metam concitum ferat. Nihil hoc monili preciofius; nihil hæc gemmarum varietate diftinctius. Ex omni parte decoraris, cingeris, atque protegeris ; & or-namento ribi funt & tutamini; gemmæ vertuntur cin fcuta, o

Cave quoque, ne aut linguam aut aures habeas prurientes; id eft, ne aut ipfe aliis detrahas, aut alios audias detrahentes. Sedens, inquit, adversùs -fratrem tuum loquebaris, & adversus filium matris tuæ ponebas fcandalum hæc fecifti & tacui. Exiftimafti inique, quòd ero tui fimilis; arguam te & ftatuam contra -faciem tuam. Parce à detractione linguæ, cuftodi fermones tuos : & fcito quia per cuncta, quæ de aliis loqueris, tua confcientia judicaris; & in his ipfe deprehenderis, quæ in aliis arguebas. Neque vero illa jufta eft excufatio, Referentibus aliis injuriam facere non poffum. Nemo invito auditori libenter refert. Sagitta in lapidem numquam figitur, interdum refiliens percutit dirigentem. Difcat detractor, dum te videt non libenter audire, non facilè detrahere. Cum detractoribus, ait Salomon, ne mifcearis, quoniam repente veniet perditio eorum, & ruinam utriuf que quis novit? tam videlicet ejus qui detrahit, quàm illius qui aurem accommodat detrahenti.

Officii tui eft vifitare languentes, noffe domos matronarum, ac liberos earum, & nobilium virorum cuftodire fecreta. Officii tui fit, non folum oculos caftos fervare, fed & linguam. Numquam de formis mulierum difputes; nec quid agatur in alia,

N 2

domus

domus alia per te noverit. Hippocrates adjurat difcipulos fuos, antequam doceat ; & in verba fua jurare compellit: extorquet facramento filentium; fermonem, inceffum, habitum, morefque præfcribit. Quanto magis nos, quibus animarum medicina commiffa eft, omnium Chriftianorum domos debemus amare quafi proprias? Confolatores potius nos in mororibus fuis, quàm convivas in profperis noverint Facile contemnitur Clericus, qui fæpe vocatus ad prandium ire non recufat.

Numquam petentes, raro accipiamus rogati. Beatius enim eft magis dare quàm accipere. Nefcio enim quo modo etiam ipfe qui deprecatur ut tribuat, quum acceperis, viliorem te judicat : & mirum in modum, fi eum rogantem contemferis, plus te pofterius veneratur. Prædicator continentiæ nuptias ne conciliet. Qui Apoftolum legit, fupereft, ut qui habent uxores, fic fint, quafi non habeant; cur virginem cogit ut nubat? Qui de monogamia Sacerdos eft, quare viduam hortatur ut digama fit? Procuratores & difpenfatores domorum alienarum atque villarum, quomodo poffunt effe Clerici, qui proprias jubentur contemnere facultates? Amico quippiam rapere, furtum eft: Ecclefiam fraudare, facrilegium eft. Accepiffe quod pauperibus erogandum eft, & efurientibus plurimis; vel cautum effe velle, vel timidum, aut (quod apertiffimi fceleris eft) aliquid inde fubtrahere, omnium prædonum crudelitatem fuperat. Ego fame torqueor, & tu jųdicas quantum ventri meo fatis fit; Aut divide ftatim quod acceperis aut fi timidus difpenfator es, dimitte largitorem, ut fua ipfa diftribuat. Nolo fub occafione mea facculus tuus plenus fit. Nemo me melius mea fervare poteft. Optimus difpenfator eft, qui fibi nihil refervat.

Coëgifti

Coëgifti me, Nepotiane chariffime, lapidato jam virginitatis libello, quem fanctæ Euftochio Romæ fcripferam, poft annos decem rurfus Bethleem ora referare, & confodiendum me linguis omnium prodere. Aut enim nihil fcribendum fuit, ne hominum judicium fubiremus, quod tu facere prohibuifti: aut fcribentes noffe cunctorum adverfùm nos maledicorum tela torquenda. Quos obfecro ut quiefcant, & definant maledicere. Non enim ut adverfariis, fed ut amicis fcripfimus. Nec invecti fumus in eos qui peccant, fed ne peccent monuimus. Neque in illos tantum; fed & in nofmetipfos feveri judices fuimus. Volentefque feftucam de oculo alterius tollere, noftram prius trabem ejecimus. Nullum læfi; nullius nomen faltem defcriptione fignatum eft. Neminem fpecialiter meus fermo pulfavit. Generalis de vitiis difputatio eft. Qui mihi irafci voluerit, ipfe de fe quòd talis fit, confitebitur.

ΑΝ

ACCOUNT

OF THE

BOOKS

Referr'd to in the foregoing..

DIRECTIONS.

I

Shall divide them into Three Claffes, for a
Reason which will presently discover it self.

1. Those that relate to the Duty of the Clergy, mentioned p. 2. of which fome one or more ought by all means to be seriously perufed, are

D. Chryfoftomus de Sacerdotio.

D. Gregorii Nazianzeni Apologetica Oratio.

Thefe two Pieces may be found amongst their respective Works, in Greek and Latin. But there is a Greek and Latin Edition of them both together, printed at Cambridge in Octavo in 1712 with preliminary Differtations by Mr. Hughes, and alfo with the Notes of Mr. Hughes on St. Chryfoftom, and Mr. Thirlby on St. Gregory Nazianzen.

D.