na dwie ćwierci dano nam zupełne strawne, a trzeciej ćwierci miesiąc jeden. Na sejm posłów 4ch od wojska naszego wyprawiono: mnie, Scibora, Białaczewskiego, i Paryszewskiego; ja instrukcyi nie chciałem się podjąć, bo ostra bardzo była, Scibor ją odprawował przed królem, ja inne zlecenia wojskowe łagodniejsze i petita. Białaczewski w kole poselskiem perorował, Paryszowski nie tykał się niczego; po złł. 300 dano nam na strawę. Poszanowanie wieikie mieliśmy na tym sejmie, miejsca nam czyuili, jeden przed drugim na bankiety się uganiali, tygoauiem przedtem i dalej zapraszając nas na nie, a drugi się i nie domieścił. P. kanclerz litews. wielką też chęć a osobliwie mnie pokazał, już za swego muie mając, i gospodarstwo to zlecił, i łaskawym bardzo obiecał być, ale ten jako i wszyscy, tak ci co teraz, jako i insi dawniej, jeśli cokolwiek kto uczynił co dla którego z nas, więcej z 'jazni, niżeli z cnęci, bo prędko po spaleniu konfederacyi, odmiana się we wszystniem pokazała. Z responsem dobrym odjechaliśmy, zapłatę pewną 1 prędką umówiono na sejmie. Poborów 6 pozwolono, komisarzów do uspokojenia kompletów wojskowych, do zniesienia summy, do sądów kryminalnych, którym w sądziech taka moc jaka na sejmie dana jest, i do uspokojenia wszystkiej zapłaty naznaczono, i do Lwowa do nas, i do Bydgoszczy do smoleńskich, i do Brześcia do Sapieżyńców, de nomine w konstytucyą ich wpisano. O asekuracyą było nam trudności na sejmie, pierwej na punkta w niej nie moglismy się zgodzić, a potem, że zręczno nas chcieli byli odbyć, nie wpisując jej do konstytucyi sejmowej jako Sapieżyńców, dając tę przyczynę, że sejm extraordynaryjny 3ma niedzielami się zawarł, konstytucye żadne być nie mogą; ale kiedy deklaracyą usłyszeli naszą, że i po wzięciu zapłaty nie chce się wojsko rozjechać z kupy bez słusznej asekuracyi, by i inszego sejmu czekać, pozwolili tak, jakośmy jeno chcieli, otrzymaliśmy nad insze wojska warowniejszą asekuracyą; ale zkąd wynikają prawa, ztąd i zaraza na nich wychodzi, czują dobrze drudzy na so bie, a wszystkim gęba związana, albo raczej sami powodem, hodie mihi, cras tibi. Pod sejm koło mieliśmy we Lwowie 10 Xbra, byli posłowie od króla do koła p. Jan Frąckiewicz, Radzimiński Nowogrodzanin nasz, a nas zatrzymano z responsem, póki się oni wrócili nazad, aże ich doczekawszy nas odprawiono. Widziałem się z p. Aksakiem na sejmie, sędzią kijowskim, bratem moim, który też był posłem z Kijowa; z Warszawy ultima Xbris wyjechałem doczękawszy responsu, bo drudzy wprzód odbiezeli. Zegnaliśmy króla na pokojach, p. podkanclerzy kor. odprawował kreski, te słowa w mowie jego były: Król jmć ojcowską obmyśliwając zapłatę zasług rycerstwa tamtego, przywieść raczył stany obojga narodów, iż podatki tak wielkie pozwolili, jakich ojcowie nasi nigdy nie widali. Z dobrą nadzieją odjechaliśmy, i pewną już zapłatę otrzymaliśmy w obietnicy. Roku 1614 do Lwowa z responsem przyjechałem 24 Januarii. Złożono koło jeneralne do zapłaty i do zniesienia komputów, sądzenia excesów i uspokojenia wszystkich spraw, w pierwszą niedzielę postu, do którego koła pp. komisarze naznaczeni sejmem zjechali się. Więc że bez nas, nas sądzić nie mogli, przydano do imść panów komisarzów sejmowych, deputowanych z wojska siedmiu towarzystwa, z każdego pułku po jednym, bo tak wiele pułków było, między którymi jam też był deputowany na te sady, których sądów dekreta takowej wagi były, jako sejmowe, i infamia w ręku naszych była; te sady we Lwowie się odprawowały przez cały post aż do Wielkiej nocy etc. etc. Nota. III. 1614 die 16 April. Najjaśniejszy mlwy królu, panie a panie nasz miłościwy! Pobłogosławił Pan Bóg usilnemu n. m. królu, w. k. mści staraniu, a przytem i włożonej na nas pracy naszej, żeśmy od tej konfederacyi uwolnili ojczyznę utrapioną, i nadzieję za pomocą bożą dalszego pokoju uczynili; zapłacilich my a raczej zatkali z wielką pracą, nienasyconą ich chciwość, która nietylko aby ustawać w nich miała i wzgląd choć na r. p. synowski w nich nastąpić miał, ale co dzień przybywało długu, w różnych postulach do wykonania trudnych przyczyniało się; na tem nakoniec stanęło, że co rzekli zapłacić przyszło, czego potrzebowali, i pozwolić i podpisać na to musieliśmy. Dziś dopiero tę opłakaną konfederacyą spalili z wielkim zalem swoim, którego i pokryć nie umieli, jako mamy sprawę; świecę na to zapaloną gasili, wielkie aklamacye czyniąc, a znać gdy gorzała, aby nie dogorywała prosili, nakoniec spaliwszy za asekuracyą spisaną, której się kopia w. k. m. posyła z podziękowaniem jego mści panem hetmanowem i nam za prace przez pana marszałka, i innych wiele towarzystwa przedniego, przyszedłszy do gospody, uczynili, onę oddali, upewniając w spokojnem rozjechaniu rzeczpospolitą i ludzie stanu rozmaitego. Ależ i to samo krnąbrność ich zawziętą pokazało, iż w proszeniu i przekupowaniu od nas będąc mianowicie 70000 złotych, które fantami im dać pozwolilichmy beły, aby jedno te koroni i wsi do skarbu na wieczną pamiątkę w. k. m. szczęścia i przewag swych podali, woleli uporem swym samych siebie szkodzić, co teraz dobrze baczą, a niżeli tem chęć swoję w. k. m. i ojczyznie oświadczyć. Pieniędzy nam nie dostawało wprawdzie, ale zwykła jego mści pana hetmana w razach ciężkich rzeczypospolitej odwaga ta nas poratowała; dał na tę zapłatę pewną su mę bez wszelakiego uszczerbku prowentów w. k. m. za asekuracyą naszą, której kopią w. k. m. posyłamy, dał i jego mść pan wojewodzic lubelski 5 tysięcy złotych. Lwowianie 10 za zapisem pana podskarbiego nadwornego, gwoli czemu przychylając się do konstytucyi sejHowej, wszystki reszty i poborów koronnych i retent nieoddanych, aby do rąk pana podskarbiego nadwornego cautionem jego fideussoriam eliberując, oddane były, pod winami nakazaliśmy. Inny porządek odprawy żoł nierstwa tego, zkąd co wzięto jest, i gdzie to obrócono, w. k. m. oznajmujem w rychle, i regestra do skarbu odeślemy. Teraz jakąkolwiek posługę naszę, da Pan Bóg szczerą i pracowitą, w. k. m. i miłościwej łasce oddajemy, która da Bóg fortunniejszemi rzeczypospolitej czasy za pokojem pożądanym wszystka rzeczypospolitej i stanom wszelakim przez się sama zaliczona będzie. Unizone przytem posługi nasze w miłościwą łaskę w. k. mści pana naszego mściwego jako najpilniej zaliczamy. We Lwowie d. 16 aprilis 1614. W. k. mści pana naszego młwego, wierna rada: STANISŁAW ŻÓŁkiewski mp. MIKOŁAJ DANIŁOWICZ wojewoda kijowski. `CE DU LA. Sprawa poznańska i ta z wielką ciężkością przez nas pojednana jest bez wszelakiego skarbu w. k. m. uciążenia. Poznańczykom tym samym pobraniem sukien wielką szkodę uczyniła, ale głowy i inne szkody dekretem naszym umoderowane są. Solicytowalichmy w kole ich generalnem, aby te sukna bez wszelakiej słuszności wzięte, oddane temu kupcowi były, ale nic nie uprosiliśmy. Same tylko towarzystwo jego mości pana hetmana, któremu prócz innych różnych sukien, których nie malo belo, samego falendyszu pięć postawów dostało się w podział, na przykład innym wrócili w cale; aleć i ten przykład u drugich nic nie wymógł, wziętego raz, wrócić nie chcieli. ASEKURACY A. Józef Ciekliński marszałek i wszystko rycerswto_wojska stołec❜nego ozuajmujemy komu to wiedzieć należy: Iż dla znędzenia naszego przez zatrzymanie żołdów naszych, z wielu różnych przyczyn, które częstokroć przez nas w poselstwach do jego król. mości naszego miłościwego pana i do wszech rzeczypospolitej stanów na sejmie były oświadczone, przyszło nam z Moskwy wynijść, a przez konfederacyą dochodzić zasług swych. A iż teraz przez łaskę jego k. m. i wszystkiej rzeczypospolitej, od ich mściów komisarzów sejmu przyszłego do tej sprawy deputowanych, wzięliśmy i odliczyli zupełnie zapłaty swej, która wszystką sumą komputowawszy, tak to co rocznemi czasy za rekognicyami towarzystwa skarbu było dawano, więc i tak roczną, i tegoroczną sumę, która nam jest przez ich mść pany komisarze sejmowe dana, uczyni dwa miliony ośmkroć sto tysięcy trzydzieści tysięcy i sześć ośmset pięćdziesiąt i trzy i groszy dwadzieścia. Zatem tedy iż się nam stało w zasługach naszych, kwitujemy z tej sumy ich mość panów komisarze. Konfederacyą naszę znosimy, umorzymy, w niwecz znosimy, a będąc posłuszni sejmu przeszłego uchwały, powinniśmy się rozjechać i rozjeżdżamy zaraz różno do domów swych, albo na insze jakie kto będzie miał obejście Surowie napomknąwszy towarzy stwo, żeby się w kupach nie bawili i nie czynili tych szkód żadnego stanu ludziom. Dajemy to upewnienie ich mość panom komisarzom, na które zgodziliśmy się wszyscy w kole naszem. A jeśliby się kto tak swawolny nalazł, który by sejmowego rozkazania, ani też napomnienia naszego nie słuchając, w kupach się bawił, krzywdy, szkody jakieżkolwiek ludziom czynił, każdy |