CURSUS COMPLETUS SEU BIBLIOTHECA UNIVERSALIS, INTEGRA, UNIFORMIS, COMMODÁ, JECONOMICA, OMNIUM SS. PATRUM, DOCTORUM SCRIPTORUMQUE ECCLESIASTICORUM, SIVE LATINorum, sive GRÆCORUM, QUI AB ÆVO APOSTOLICO AD TEMPORA INNOCENTII III (ANNO 1216) PRO LATINIS RECUSIO CHRONOLOGICA OMNIUM QUÆ EXSTITERE MONUMENTORUM CATHOLICÆ TRADITIONIS PER QUINDECIM PRIMA JUXTA EDITIONES ACCURATISSIMAS INTER SE CUMQUE nonnullIS CODICIBUS MANUSCRIPTIS COLLATAS, PERQUMA DUCENTIS ET AMPLIUS LOCUPLETATA INDICIBUS AUCTORUM SICUT ET OPERUM, ALPHABETICIS, CHRONOLOGICUS, IEDTIO ACCURATISSIMA, CÆTERISQUE OMNIBUS FACILE ANTEPONENDA, SI PERPENDANTur characTERUM NITIDITAS SERIES LATINA PRIOR, IN QUA PRODEUNT PATRES, DOCTORES SCRIPTORESQUE ECCLESIÆ LATINÆ ACCURANTE J.-P. MIGNE, SIVE CURSUUM COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTIÆ ECCLESIASTICÆ RAMOS EDITORE. PATROLOGIÆ TOMUS CXXX. APPENDIX AD SECULUM IX. - ISIDORUS MERCATOR, MARCUS VALERIUS PROBUS. PARISIIS APUD GARNIER FRATRES, EDITORES ET J.-P. MIGNE SUCCESSORES, ISIDORI MERCATORIS DECRETALIUM COLLECTIO POST EDITIONEM, PRINCIPEM, JACOBO MERLINO PROCURANTE, DATAM, AD PRELUM IN TEXTU, QUÆ DEERANT, SCRIPTURÆ SACRÆ LOCORUM NOTATIONIBUS ACCEDUNT PROLEGOMENA AMPLISSIMA CURA ET STUDIO HENRICI DENZINGER In Universitate Herbipolensi theologiæ nunc professoris. MARCI VALERII PROBI OPUSCULUM DE NOTIS ANTIQUIS ET ÆVI CAROLINI CARMINA ACCURANTE J.-P. MIGNE, Bibliotheca Cleri universæ, SIVE CURSUUM COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTIÆ ECCLESIASTICE RAMOS EDITORE TOMUS UNICUS PARISIIS APUD GARNIER FRATRES, EDITORES ET J.-P. MIGNE SUCCESSORES. Eorum quæ a recentioribus criticis de Pseudoisidorianis Decretalibus statuta sunt. 1. Mira sorte nostris hisce temporibus actum est, ut ii ipsi qui quondam, ut Romanæ sedis prærogativas impeterent, merces Pseudoisidorianas pontificum fraudi tribuebant, modo præ omnibus felicius atque subtilius genuinum ejusmodi decretalium ortum indigitarent. Verumtamen, ut plurimum eo non sunt progressi, ut Romanos pontifices fraudi jam a multis receptæ non favisse, et Romanæ sedis privilegia exinde plus æquo non profecisse fateantur. Quinimo res satis implexa nequidem catholicis omnibus ita eliquata est, ut aliquam saltem disciplinæ ecclesiasticæ mutationem hisce decretalibus inductam fuisse, non admittant. Hinc nos, ut inveteratis istiusmodi præjudiciis pro posse finem imponamus, edendis Decretalibus præludere statuimus, ea quæ a recentioribus criticis præclare acta sunt, colligentes, ea quæ minus nobis probantur, novo examini subjicientes. Tria igitur erunt de quibus nobis inquirendum erit breviter : 1° Ubi, quando et quo potissimum fine confectæ fuerint Decretales Pseudoisidorianæ ; 2o Utrum fraudi jam actæ Romani illius temporis pontifices faverint; 3o Utrum, si nullatenus in partem fraudis venerint pontifices, saltem eædem ipsæ Decretales iis quæ de pontificis auctoritate docent novi quidpiam induxerint. 2. Multiplices recentiorum de Pseudoisidorianæ collectionis ortu opiniones in tres potissimum classes dividere lubet. Prima sit eorum, qui pauciores numero et quasi ab omnibus derelicti, Decretales Romæ augendæ pontificia potestati confectas autumant. His annumerandus est infausti nominis catholicus Antonius Theiner (1) et H. E. Eichhorn (2). Qui tamen addunt, Decretales Romæ sæculo vi ortas et a Franco quodam clerico sæculo Ix mediante, auctas fuisse. Alii vix non innocuum omnino Pseudoisidorum illum statuunt, inter quos nominandi sunt A. Walter (3) et Rosshirt (4), ille Bonnæ, Heidelbergæ hic professor. Censet Walter auctorem nostrum, quem Benedictum Levitam collectorem Pseudocapitularium fuisse suspicatur, nonnisi collectionem canonum integram Ecclesiæ disciplinam complectentem intendisse et in ea maxime institisse, quæ tunc temporis magis negligebantur. Idem fere Rosshirt, qui ex codice Bambergensi a se detecto se eruisse putat, Mercatorem nostrum prius confecta ut plurimum apocrypha adhibuisse quæ Græcæ potissimum originis fuisse censet, (1) Antonii Theiner, quem a fratre Augustino distinguas velim, de Pseudoisidoriana canonum collectione. Vratislaviæ, 1827. (2) Abhandlungen der Berliner Academie. Jahrg. 1834 et in Savigny's Zeitschrift fürge, schichsliche Rechtswissenschafs, Bd. IX Heft II, p. 119 et seqq. PATROL. CXXX. (3) Walter, Kirchenrecht, 10. Aufl. § 79. (4) C. T. Rosshirt; Von den falschen Decretalen, Voranzeige Heidelberg 1847. et: Zu den Kirchenrechtlichen Quellen des ersten Fahrtausends n. Zu den Pseudoisidorischen Decretalen, Heidelberg, 1849. 234110 |