2. Adonis Vitæ compendium inveni in Breviario collegiatæ Ecclesiæ Romanensis apud Allobroges, in qua celebris est Adonis memoria: quo in Breviario, typis vulgato anno 1612, sanctorum acta, non recentiorum, sed veterum auctorum qui ea scripsere, totidem verbis referuntur : id quod factum etiam in Adone, cujus festus dies ita notatur in dicto Breviario xvII Kalendas Januarii: Sancti Adonis episcopi et confessoris. Omnia dices de communi præter Legendam; et infra: Incipit Vita sancti Adonis archiepiscopi Viennensis. Quæ verba satis innuunt ejus Vitæ compendium,quale mox ex ipso Breviario exhibebo, a vetusto auctore qui sancti Adonis res gestas litteris antiquitus mandavit, de verbo excerptum fuisse. 3. Accedit quod Ecclesia Viennensis in suo Breviario, quod ante centum viginti annos typis editum est, iisdem fere verbis utitur ac Romanensis, usque ad electionem Adonis in archiepiscopum. Aliam enim ab eo loco narrationem de rebus ab Adone jam pontifice gestis exhibet Viennense Breviarium, cujus copiam nobis submisit humanissimus vir Petrus Louvetus doctor medicus et historiographusDombensis.Utriusque Breviarii lectiones. novem juvat hic vicissim repræsentare.

Ex Breviario Viennensi.

1. Tempore Caroli regis, post patrem Ludovicum imperatorem in Francia regnantis, hic sanctus vir nobili prosapia exortus, dum adhuc infantulus esset, in monasterium quod Ferrarias ex antiquo vocant, a parentibus traditus est.

II. Dehine famossissiman beati Petri apostolorum principis domum cæteraque sanctorum loca in Romana urbe constituta, orationis gratia Deo comite visitavit, ibique quinquennio fere sedit. Et regressionis iter arripiens, Ravennam devenit ubi aliquandiu remoratus quemdam etiam libellum a quodam fratre religioso præstitum transscripsit, quo ad describendas sanctorum martyrum passiones sese non modice adjutum fuisse testatur.

III. Inde pedem movens, Lugdunum famossissimam pervenit ad urbem. Ibi tunc præerat Remigius præsul eximius, regibus admodum charus. Hic Dei famulum Adonem in habitu pauperis pie suscipiens, quæque illi necessaria exhibuit. At ubi collocutioné mutua, ut erat prudentis ingenii, quæ in illo latebant scientiæ et probitatis insignia pernoscere potuit, secum retinere toto annisu conatus est.

IV. Et ad abbatem ipsius deprecatoria legatione acta, litteras permissorias impetravit ad se retinendum in suum suæque Ecclesia obsequium: quousPATROL. CXXIII.

439

C

B

effluxerat, cum ecce episcopus obitu Viennensis præsulis certissime comperto, agere disposuit iutentius, quatenus in Viennensi Ecclesia ordinaretur episcopus. Quocirca ex consensu tam cleri quam plebis, cum consilio et præsentia comprovincialium episcoporum idem Dei famulus Viennensem consecratur in pontificem.

v. Neque enim, ut moris est plerisque, mox suscepto honoris gradu in superbiam elatus est: sed magis in cœpta persistens humilitate, omnes quoque subditos secundum suum modum imitatores veritatis fieri assidue monebat, dicens: Discite a me quia mitis sum et humilis corde.

VI Cujus tam salubri tamque sancto studio in introitu sanctæ matris ecclesiæ, in honore Salvatoris constructæ, domunculam quamdam instar sepuleri Dominici construi fecit: ante cujus etiam ostiolum altare, ex lapidibus concavum, ad nomen Mariæ peccatricis, Petri quoque negatoris, latronisque confessoris solemniter consecravit. Quo dum multi adveniunt ægroti, per intercessionem corum ad propria læti consueverunt reverti.

VII. Hospitalitatis vero, sed et misericordiæ in pauperes quanta ei cura, quantave assiduitas fuerit, stylo mandare non est necesse: cum ostium domus ipsius non alio, sed nequidem refectionis tempore clausum fuerit. Unde merito cum beato Job dicere poterat Ostium meum viatori patuit, et pater fui · pauperum.

VIII. Verum indefessus laborator, licet die tantis occuparetur honorum operum exercitiis, noctu non se totum credebat sopori, tanquam diurno labore fatigatus sed ad satisfaciendum naturæ aliquantisper quiete sibi indulta quod supererat noctis, orationi dedicans, temporius Fratres ad vigilias nocturnas surgere compellebat. Ubi et ipse solito præsens, lectiones et responsoria protrahendo decantari faciebat quousque, diei luce appropinquante, matutinæ laudes agerentur.

IX.

Cumque jam tempus adesset quo Dominus Rex regum militem suum a labore quiescere vellet, sextum decimum circiter annum in episcopatu peragens, de præsenti ad futuram vitam felici fine demigravit. Cujus corpus a clero et universa plebe ex more deportatum, atque in Ecclesia sanctorum apostolorum, inter prædecessores suos pontifices, tumulatum est.

Ex Breviaro Romanensi.

1. Tempore Caroli regis, post patrem Ludovicum imperatorem in Francia regnantis, hic sanctus vir nobili prosapia exortus, dum adhuc infantulus esset, in monasterium quod Ferrarias ex antiquo vocant, a parentibus traditus est.

II. Cumque sub regulari censura degeret, inque illo cœnobio cæteris arctior tunc temporis habebatur [l. haberetur], divinitus inspiratus atque electus, Domnes sibicoævos in studiis litterarum præire cœpit.

1