FERIA TERTIA AD MATUTINUM. Adjútor meus et protéctor panes meos, magnificávit su meus es tu : tardáveris. Deus meus, ne Dóminus consérvet eum, et vivificet eum, et beátum fáciat eum in terra: * et non tradat eum in ánimam inimicórum ejus. Dóminus opem ferat illi super lectum dolóris ejus : univérsum stratum ejus versásti in infirmitáte ejus. Ego dixi, Dómine, miserére mei : per me supplantiónem. Tu autem, Dómine, miserére mei, et resuscita me: et retribuam eis. In hoc cognóvi quóniam voluísti me : quóniam non gaudébit inimicus meus super me. Me autem propter innocéntiam suscepisti : * et confirmásti me in conspectu tuo in ætérnum. in Benedictus Dóminus Deus Israel a sæculo, et usque sæculum : * fiat, fiat. PSALMUS 41. Qu UEMADMODUM desiderat cervus ad fontes aquárum:* ita desiderat ánima mea ad te, Deus. Sitívit ánima mea ad Deum sana ánimam fortem vivum : * quando véniam et apparébo ante fáciem Dei. meam, quia peccávi tibi. Inimici mei dixérunt mala mihi : * quando moriétur, et peribit nomen ejus? Fuérunt mihi lácrymæ meæ panes die ac nocte : * dum Et si ingrediebátur ut vi- dicitur mihi quotídie: Ubi déret, vana loquebátur,* cor ejus congregávit iniquitátem sibi. Fgrediebátur foras,* et loquebátur in idípsum. Advérsum me susurrábant omnes inimíci mei: * advérsum me cogitábant mala mihi. Verbum iniquum constituérunt advérsum me:* Numquid qui dormit, non adjíciet ut resurgat? est Deus tuus? Hæc recordátus sum, et effúdi in me ánimam meam, us quóniam transíbo in locum que ad domum Dei: tabernáculi admirábilis, confessiónis : * sonus epulánIn voce exultatiónis, et tis. Quare tristis es, ánima mea? et quare contúrbas me? Spera in Deo, quóniam ad Etenim homo pacis meæ, huc confitébor illi: * salutáre in quo sperávi: * qui edébat vultus mei, et Deus meus. Ad meípsum ánima mea memor ero tui de terra Jor- rum. Nec enim in gládio suo possedérunt terram : * et bráchium eórum non salvávit eos. Quare oblitus es mei? * et quare contristátus incédo, dum affligit me inimicus? Dum confringuntur ossa mea, exprobravérunt mihi qui tribulant me inimici mei: Sed dextera tua, et bráchium tuum, et illuminátio vultus tui,* quóniam complacuísti in eis. Tu es ipse Rex meus et Deus meus, qui mandas sa lútes Jacob. * In te inimícos nostros venmine tuo spernémus insurtilábimus cornu, * et in nógéntes in nobis. Non enim in arcu meo spe rábo:* et gládius meus non salvábit me. Salvásti enim nos de affli Dum dicunt mihi per sín- géntibus nos, gulos dies: Ubi est Deus tuus?* quare tristis es, ánima nos confudísti. In Deo laudabimur tota mea? et quare contúrbas me? die : * et in nómine tuo con Spera in Deo, quóniam adhuc confitebor illi:* salutáre vultus mei, et Deus meus. Antiphona. Sana, Dómine, ánimam meam, quia peccávi tibi. Antiphona Eructávit. PSALMUS 43 DEUS auribus nostris audi vimus, patres nostri annun- escárum : tiavérunt nobis. Opus, quod operátus es in diebus eórum, et in diébus antiquis. dispersisti nos. sine prétio : et non fuit mulVendidisti pópulum tuum titúdo in commutatiónibus eórum. 摩 FERIA TERTIA AD MATUTINUM. Posuísti nos oppróbrium vicinis nostris,* subsannatiónem et derísum his qui sunt in circuitu nostro. Posuísti nos in similitudinem Géntibus: * commotiónem cápitis in pópulis. Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciéi meæ coopéruit me. A voce exprobrántis, et óbloquéntis: *a fácie inimíci et persequéntis. Hæc ómnia venérunt super nos, nec obliti sumus te:* et iníque non égimus in testaménto tuo. Et non recéssit retro cor nostrum : * et declinásti sémitas nostras a via tua: Quóniam humiliásti nos in loco afflictiónis,* et coopéruit nos umbra mortis. Si obliti sumus nomen Dei nostri,* et si expándimus manus nostras ad deum aliénum: Nónne Deus requíret ista? * ipse enim novit abscóndita cordis. Quóniam propter te mortificámur tota die : * æstimáti sumus sicut oves occisiónis. Exurge, quare obdórmis, Dómine?* exurge, et ne repéllas in finem. * Quare fáciem tuam avértis, oblivisceris inópiæ nostræ et tribulatiónis nostræ? Quóniam humiliáta est in púlvere ánima nostra : conglutinátus est in terra venter noster. Spécie tua et pulchritudine tua inténde, próspere procéde, et regna, Propter veritátem, et mandeducet te mirabiliter dextera suetudinem et justítiam : * et tua. Sagittæ tuæ acútæ, pópuli sub te cadent: * in corda inimicórum regis. * Sedes tua, Deus, in sæculum sæculi: virga directiónis virga regni tui. iniquitátem: * propterea unxit Dilexísti justitiam, et odísti te Deus, Deus tuus, óleo lætitiæ præ consórtibus tuis. Myrrha, et gutta, et cásia ebúrneis: a vestiméntis tuis, a dómibus ex quibus delectavérunt te filiæ regum in ho nóre tuo. Astitit regína a dextris tuis in vestítu deauráto: * circumdata varietáte. Audi, filia, et vide, et in- | transferéntur montes in cor clina aurem tuam: et obliviscere pópulum tuum, et domum patris tui. Et concupiscet Rex decórem tuum:quóniam ipse est Dóminus Deus tuus, et adorábunt eum. Et filiæ Tyri in munéribus* vultum tuum deprecabúntur, omnes divites plebis. Omnis glória ejus filiæ Regis ab intus, in fimbriis áureis circumamicta varietátibus. Adducentur Regi virgines post eam: *próximæ ejus afferéntur tibi. Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum conturbáti sunt montes in fortitudine Afferéntur in lætitia et ejus. Fluminis impetus lætificat civitátem Dei:* sanctificávit tabernáculum suum Altissi mus. exultatióne: * adducéntur in templum Regis. Pro pátribus tuis nati sunt commovébitur : * adjuvábit Dóminus virtútum nobis- Jacob. Venite, et vidéte ópera Dósuper terram :* áuferens bella mini, quæ pósuit prodigia tibi filii: constitues eos prin- usque ad finem terræ. cipes super omnem terram. Mémores erunt nóminis tui: * in omni generatióne et generatiónem. Arcum cónteret, et confringet arma: * et scuta combúret igni. Vacáte, et vidéte quóniam Proptérea pópuli confite- ego sum Deus; * exaltábor in búntur tibi in ætérnum:* et géntibus, et exaltábor in terra. in sæculum sæculi. Antiphona. Dóminus virtútum nobiscum:* suscéptor noster Deus Jacob. Eructávit cor meum ver PSALMUS 46. bum bonum. OMNES Antiphona Adjútor. PSALMUS 45. DEUS, noster refugium et MNES gentes, pláudite mánibus: * jubilate Deo in voce exultatiónis. Quóniam Dóminus excél virtus: adjútor in tribula-sus, terribilis: * Rex magnus tiónibus, nimis. , quæ invenérunt nos super omnem terram. Subjécit pópulos nobis : Proptérea non timébimus et gentes sub pédibus nostris. dum turbábitur terra: mus in civitáte Dei nostri:' Deus fundávit eam in ætér suam,* spéciem Jacob, quam Ascéndit Deus in júbilo:* et Dóminus in voce tubæ. Psállite Deo nostro, psállite psállite Regi nostro, psállite. * Quóniam Rex omnis terræ Deus: * psállite sapiénter. Regnábit Deus super gentes : Deus sedet super sedem sanctam suam. Príncipes populórum congregáti sunt cum Deo Abraham: * quóniam dii fortes ter ræ vehementer eleváti sunt. Antiphona. minus. PSALMUS 47. MAGNUS Dóminus, et laudábilis nimis : in civitáte Dei nostri, in monte sancto ejus. Fundátur exultatióne univérsæ terræ mons Sion, * látera Aquilónis, civitas Regis magni. Deus in domibus ejus cognoscétur,* cum suscípiet eam: Quóniam ecce reges terræ congregáti sunt: * convenérunt in unum. Ipsi vidéntes sic admiráti sunt, conturbáti sunt, commóti sunt: * tremor apprehéndit eos. Ibi dolóres ut parturientis, * in spíritu veheménti cónteres naves Tharsis. * Lætétur mons Sion, et exultent filiæ Judæ, * propter judicia tua, Dómine. Circumdate Sion, et complectimini eam : * narráte in túrribus ejus. Pónite corda vestra in virtúte ejus : * et distribuite domos ejus, ut enarrétis in progénie áltera. et Deus noster in ætérnum, Quóniam hic est Deus, in sæculum sæculi: *ipsereget nos in sæcula. omnes AUDITE hæc, omnes gentes: hóminum : Inclinábo in parábolam aurem meam : * apériam in psaltério propositiónem meam. iniquitas calcánei mei circúmCur timébo in die mala?* dabit me: Qui confidunt in virtúte et in multitúdine di Sicut audivimus, sic vídi- | sua : |